บทที่ 1317

ตั้งแต่เริ่มจนจบเคอหยวนจื่อยังไม่ยอมตัดใจ เมื่อแรกซ่งจิ่งเซินยังอยู่รอบกายนาง กลับไม่รู้สึกมากมายอันใด

เพียงแต่คิดว่าเรียกมาก็มาเรียกไปก็ไป อย่างไรเสียตอนนางอารมณ์ไม่ดี ซ่งจิ่งเซินก็ไม่โมโห ตรงข้ามกันยังมอบของมีค่าราคาแพงให้นางอีกด้วย

นานวันเข้านางก็ชอบใส่อารมณ์กับซ่งจิ่งเซิน มีเพียงทำเช่นนี้ นางถึงจะได้สิ่งที่ต้องการเร็วยิ่งขึ้น

ช่วงนี้ไม่มีซ่งจิ่งเซิน ชีวิตนางนั่นเรียกว่าอึดอัดคับข้องใจ เพราะคืนเงินมากเพียงนั้นไป แม้แต่ครอบครัวก็ไม่พอใจนางมาก ชนิดที่ว่าบิดายังคิดหาใครสักคนให้นางแต่งงานด้วย ก็เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ทำให้ไม่มีคนรับปาก

บัดนี้เห็นว่าการค้าของซ่งจิ่งเซินดีมากขึ้นเรื่อยๆ ทั่วทั้งเมืองหลวงไม่มีใครไม่รู้ โดยเฉพาะโรงน้ำชาแห่งนั้น ไม่เพียงแค่คุณชายคุณหนูวัยกำดัด แต่นายท่านและฮูหยินก็ล้วนชอบไปทั้งสิ้น

นางนึกเสียใจภายหลังแล้วจริงๆ หากรู้แต่แรก ตอนนั้นก็ควรแต่งกับซ่งจิ่งเซิน

เช่นนี้แล้ว ตนเองก็สามารถมีกินมีใช้โดยไร้กังวล ชีวิตมั่งคั่งร่ำรวย ไม่พบจุดจบเช่นนี้และไม่ถูกครอบครัวรังเกียจ

คิดไปคิดมา นางคิดว่าจะต้องหาทางทำให้ซ่งจิ่งเซินฟื้นคืนความทรงจำให้ได้ หาไม่แล้วหากยังเป็นเช่