Share

บทที่ 1345    

Author: จี้เวยเวย
ซ่งรั่วเจินฟังคำอธิบายของหมอหลวงเหยา เข้าใจสถานการณ์มากขึ้นเล็กน้อย

พอเดินเข้าไปในห้อง นางก็เห็นลู่ฉิงเสวี่ยที่นอนอยู่บนตั่ง สีหน้าซีดเซียว

หน้าผากของนางในตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เส้นผมข้างขมับเปียกชุ่มด้วยเหงื่อ ใบหน้าแสดงความเจ็บปวด ริมฝีปากแห้งแตกมีเลือดซึม ร่างกายอ่อนแรงถึงที่สุด

“หมอหลวง ขอร้องท่าน ต้องรักษาลูกของข้าไว้ให้ได้”

ในดวงตาของลู่ฉิงเสวี่ยเต็มไปด้วยความร้อนรน นางในเวลานี้ไม่สนใจความเจ็บปวดบนร่างกายด้วยซ้ำ สิ่งที่คิดอยู่เต็มหัวคือเด็กคนนี้ต้องไม่เป็นอะไรเด็ดขาด

แม้นางจะมีปากเสียงกับสามี วันเวลาจากนี้ไปยังจะสามารถอยู่อย่างมีความสุขได้หรือไม่นั้น ผู้ใดก็ไม่อาจรู้ได้ แต่เด็กคนนี้เป็นของนาง

แต่งงานนานขนาดนี้ ก็ยังไม่สามารถมีลูกมาโดยตลอด ตอนนี้ในที่สุดก็เฝ้ารอจนเป็นจริง ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องไม่ให้ลูกเป็นอะไรเด็ดขาด!

“ญาติผู้พี่ ข้าจะตรวจดูชีพจรให้ท่าน”

ซ่งรั่วเจินมองลู่ฉิงเสวี่ยที่อ่อนแรง แล้วเอ่ยปากขึ้นก่อน

ในดวงตาของลู่ฉิงเสวี่ยปรากฏความประหลาดใจ แต่ก็ราวกับคว้าความหวังอันริบหรี่ไว้ได้ จึงพยักหน้ารัว ๆ

“พระชายาฉู่อ๋อง ทุกอย่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1346

    นางหยิบเข็มเงินออกมา หลังบอกกล่าวให้ฉู่จวินถิงเหล่าบุรุษทั้งหลายหลบฉากออกไปแล้ว นี่ถึงถอดเสื้อผ้าของลู่ฉิงเสวี่ยและเอ่ยเตือนว่า“ญาติผู้พี่ อีกเดี๋ยวอาจเจ็บเล็กน้อย ท่านต้องอดทนสักหน่อยเจ้าค่ะ”ลู่ฉิงเสวี่ยรีบพยักหน้า “ขอเพียงสามารถรักษาลูกของข้าเอาไว้ได้ ไม่ว่าเจ็บมากเพียงใดข้าก็ทนไหว”ฮูหยินผู้เฒ่าลู่และลู่ฮูหยินเห็นใบหน้าเล็กอ่อนแอของลู่ฉิงเสวี่ย ภายในสายตาเปี่ยมความปวดใจ รู้สึกเพียงว่าเด็กคนนี้ลำบากโดยแท้บัดนี้ฉิงเสวี่ยต้องทุกข์ทรมานอยู่ที่นี่ แต่สามีคนนั้นของนางถึงขั้นยังไม่โผล่หน้ามาพบนาง น่าแค้นใจนัก!จากนั้นซ่งรั่วเจินแทงเข็มเงินลงบนจุดฝังเข็มของลู่ฉิงเสวี่ย ทุกคนได้ยินนางเปล่งเสียงร้องทีหนึ่งนางกัดกลีบปากแน่น มือสองข้างกำแน่น ใบหน้าเล็กที่เดิมทีเผือดซีดอยู่แล้วเต็มไปด้วยมุกเหงื่อ กลีบปากถูกกัดจนเลือดซึมออกมา“ฉิงเสวี่ย เจ้าจะต้องพยายามประคองเอาไว้ให้ได้”ลู่ฮูหยินจับมือลู่ฉิงเสวี่ย ภายในสายตาเปี่ยมความกังวล อยากย้ายความเจ็บปวดนั้นมาอยู่บนตัวนาง เอือมระอาสถานการณ์เช่นนี้ไม่สามารถทำได้หลังซ่งรั่วเจินฝังเข็มเรียบร้อยแล้ว เด็กคนนั้นคล้ายได้รับพลังบางอย่าง อาการที่เดิมท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1345    

    ซ่งรั่วเจินฟังคำอธิบายของหมอหลวงเหยา เข้าใจสถานการณ์มากขึ้นเล็กน้อย พอเดินเข้าไปในห้อง นางก็เห็นลู่ฉิงเสวี่ยที่นอนอยู่บนตั่ง สีหน้าซีดเซียว หน้าผากของนางในตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เส้นผมข้างขมับเปียกชุ่มด้วยเหงื่อ ใบหน้าแสดงความเจ็บปวด ริมฝีปากแห้งแตกมีเลือดซึม ร่างกายอ่อนแรงถึงที่สุด “หมอหลวง ขอร้องท่าน ต้องรักษาลูกของข้าไว้ให้ได้” ในดวงตาของลู่ฉิงเสวี่ยเต็มไปด้วยความร้อนรน นางในเวลานี้ไม่สนใจความเจ็บปวดบนร่างกายด้วยซ้ำ สิ่งที่คิดอยู่เต็มหัวคือเด็กคนนี้ต้องไม่เป็นอะไรเด็ดขาด แม้นางจะมีปากเสียงกับสามี วันเวลาจากนี้ไปยังจะสามารถอยู่อย่างมีความสุขได้หรือไม่นั้น ผู้ใดก็ไม่อาจรู้ได้ แต่เด็กคนนี้เป็นของนาง แต่งงานนานขนาดนี้ ก็ยังไม่สามารถมีลูกมาโดยตลอด ตอนนี้ในที่สุดก็เฝ้ารอจนเป็นจริง ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องไม่ให้ลูกเป็นอะไรเด็ดขาด! “ญาติผู้พี่ ข้าจะตรวจดูชีพจรให้ท่าน” ซ่งรั่วเจินมองลู่ฉิงเสวี่ยที่อ่อนแรง แล้วเอ่ยปากขึ้นก่อน ในดวงตาของลู่ฉิงเสวี่ยปรากฏความประหลาดใจ แต่ก็ราวกับคว้าความหวังอันริบหรี่ไว้ได้ จึงพยักหน้ารัว ๆ “พระชายาฉู่อ๋อง ทุกอย่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1344    

    “ฮูหยินผู้เฒ่าส่งคนมาแจ้งข่าว บอกว่าคุณหนูรองก่อนหน้านี้ล้มจนกระทบกระเทือนครรภ์ วันนั้นหลังจากที่เชิญหมอหลวงมาตรวจดู แม้ครรภ์จะคงที่แล้ว แต่เมื่อคืนอยู่ ๆ ก็รู้สึกไม่สบายตัว อาเจียนไม่หยุดตลอดทั้งคืน” “เมื่อคืนก็เชิญหมอหลวงไปแล้ว แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ภายใต้สถานการณ์ที่จนปัญญา ก็ได้ยินหมอหลวงจางพูดว่าฝีมือการแพทย์ของพระชายาเก่งกาจมาก บางทีอาจมีวิธีแก้ไข จึงตั้งใจมาเชิญท่านไป” เมื่อได้ยินดังนั้น ซ่งรั่วเจินก็รู้ทันทีว่าลู่ฉิงเสวี่ยก็คือคนที่ตกบันไดไปพร้อมกับฮูหยินน้อยสกุลเมิ่งในวันนั้น จริง ๆ แล้วจนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพราะทั้งสองล้วนเป็นสตรีมีครรภ์ คิดดูแล้วก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำร้ายลูกตัวเองเพื่อฆ่าอีกฝ่าย เพราะฉะนั้นจึงคิดว่าแค่มีปากเสียงกันแล้วพลัดตกลงไปอย่างไม่ทันระวัง ฉู่จวินถิงหันไปมองซ่งรั่วเจิน ถามความเห็นของนาง “เช่นนั้นพวกเราก็ไปด้วยกัน?” ฮูหยินผู้เฒ่าลู่ดีกับนางดีมาโดยตลอด ตอนนั้นแค่เพิ่งจะเจอกันก็ชอบนางมาก ถ้าไม่ได้ฮูหยินผู้เฒ่าลู่เกลี้ยกล่อมพระนางฮองเฮา เกรงว่าเรื่องการแต่งงานของพวกเขาคงไม่ง่ายเช่นน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1343    

    ซ่งรั่วเจินและคนอื่น ๆ รับลมเย็นเอื่อยเบา มองคลื่นสีเขียวใสบนผิวน้ำทะเลสาบที่ไหวพลิ้ว ใจในนั้นรู้สึกพึงพอใจอย่างบอกไม่ถูก ในตอนกลางคืน กินข้าวด้วยกันที่ร้านอาหาร ซ่งจิ่งเซินเหมาทั้งร้านเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ซ่งหลินและกู้หรูเยียนก็ตั้งใจรีบมาด้วย ทั้งครอบครัวกินมื้อเย็นกันอย่างครึกครื้น ซ่งรั่วเจินก็ถือว่าได้สัมผัสแล้วว่าอะไรคือการรับของขวัญจนมืออ่อน ต้องบอกเลยว่าความรู้สึกนี้มันดีจริง ๆ! จนกลับไปในตอนกลางคืน ซ่งรั่วเจินก็อยู่ในสภาพเมาเล็กน้อยแล้ว เพราะดีใจเกินไป จึงอดไม่ได้ที่จะดื่มไปหลายจอก ทุกคนต่างดื่มกันอย่างชื่นมื่น แม้แต่กู้ฮวนเอ๋อร์และฉู่อวิ๋นกุยก็รีบมาในตอนกลางคืน บ่นเพียงว่าไม่น่าบอกพวกเขาช้า “หม่อมฉันยังไม่เมา หม่อมฉันยังดื่มได้อีก” ซ่งรั่วเจินหันหลังเดินกลับ มองฉู่จวินถิงอย่างไม่พอใจ อดพึมพำไม่ได้ว่า “เหตุใดท่านอ๋องจึงขี้เหนียวเช่นนี้ แม้แต่เหล้าก็ไม่ยอมให้หม่อมฉันดื่ม ถ้ารู้ว่าท่านอ๋องจะเป็นเช่นนี้ หม่อมฉันก็คงไม่แต่งกับท่านแล้ว!” ฉู่จวินถิงมองแมวน้อยขี้เมาของตน แค่เพราะเหล้านิดเดียว แม้แต่สามีคนนี้ก็ไม่เอาแล้วหรือ? “ไม่แต่งกับข้า แล้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1342    

    อัครเสนาบดีถังและหลินจือเยว่คนหนึ่งฝ่ายพลเรือน คนหนึ่งฝ่ายทหาร สนับสนุนเหลียงอ๋อง ช่วยให้เขาสืบทอดราชบัลลังก์ในท้ายที่สุด บัดนี้เมื่อมองดูอีกที ความสัมพันธ์ของพระชายาเหลียงอ๋องกับถังเสวี่ยหนิงแน่นแฟ้นยิ่ง หรือว่าอัครเสนาบดีถังได้เลือกข้างไว้แล้วตั้งแต่ตอนนี้กระนั้นหรือ? “พวกเจ้ากำลังคุยอะไรกันอยู่หรือ?” ฉู่จวินถิงเห็นทั้งสองกำลังกระซิบกระซาบอยู่เคียงกัน จึงยื่นขนมในมือตนส่งไปให้ “ขนมที่ร้านจวี้ฟาง ลองชิมดูเถิด ว่าชอบหรือไม่?” ซ่งรั่วเจินหยิบบัวลอยข้าวเหนียวขึ้นมาชิ้นหนึ่ง ดมแล้วก็หอมหวานเหนียวนุ่ม ลองชิมคำหนึ่งก็อร่อยอยู่ไม่น้อย แล้วจึงกล่าวว่า “แค่บังเอิญเจอแม่นางถังกับพระชายาเหลียงอ๋อง จึงประหลาดใจอยู่บ้าง” เมื่อได้ยิน ฉู่จวินถิงก็มองตามสายตาของทั้งสองไป ก็สังเกตเห็นคนสองคนที่ริมฝั่งดังที่คาดไว้ เวลาต่อมา เขากับซ่งรั่วเจินสบตากันหนึ่งครั้ง ในแววตาปรากฏความเข้าใจ พวกเขาคนหนึ่งทะลุเข้ามาในหนังสือ อีกคนหนึ่งก็กลับมาเกิดใหม่ ย่อมรู้สถานการณ์ต่อจากนี้ดี ชาติก่อน เหลียงอ๋องซ่อนตัวจนถึงท้ายที่สุด ก่อคลื่นลมอยู่เบื้องหลัง แต่กลับมิมีผู้ใดสงสัยถึงตัวเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1341

    ในแววตาฉีชิงอีฉายแววลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วโบกมือกล่าวว่า “อาการเจ็บป่วยของท่านอ๋องนั้น มีหมอเฉพาะทางดูแลอยู่ตลอด อีกทั้งตลอดหลายปีที่เขาล้มป่วยมา ก็ไม่เคยชอบนำเรื่องราวบอกแก่ผู้อื่นเลย” “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ข้าเพียงได้ยินมาว่าฮูหยินใหญ่สกุลเมิ่งเจิ้งซิ่วอิ๋ง ครรภ์เกิดการกระทบกระเทือนกะทันหัน คลอดก่อนกำหนด หลังจากที่เสียเลือดไปมาก แม้แต่หมอหลวงก็จนปัญญา” “บังเอิญที่ตอนนั้นซ่งรั่วเจินก็อยู่ด้วย พอได้ลงมือ ก็ราวดั่งมือเทวดาหวนคืนฤดูใบไม้ผลิ ช่วยชีวิตเจิ้งซิ่วอิ๋งไว้ได้” “หลังจากที่ข่าวนี้แพร่ออกมา ข้าก็ได้ยินผู้คนไม่น้อยต่างกล่าวสรรเสริญ ว่าฝีมือการแพทย์ของนางเหนือกว่าหมอหลวง เกรงว่าโรครักษายากทั้งปวง นางล้วนสามารถรักษาให้หายได้” ถังเสวี่ยหนิง เมื่อได้ยินข่าวนี้ ในใจก็ขุ่นเคือง ทำให้ซ่งรั่วเจินเสแสร้งขึ้นมาได้จริง ๆ เช่นนี้จะได้อย่างไรเล่า? นางจำต้องคิดหาหนทางลดทอนความทะนงตนของสตรีนางนี้บ้างแล้ว เหตุใดทำให้นางถูกทำร้ายจนเป็นเช่นนี้ แล้ว ซ่งรั่วเจินจะยังสามารถมีชีวิตรุ่งเรืองได้อีก? นางในเมื่อก่อน เป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์มีชื่อเสียงไปทั่วเมืองหลวง คนที่ประสงค์จ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status