Share

บทที่ 1368

Penulis: จี้เวยเวย
ชุยอิงเอ๋อร์ถูกลากตัวออกไปโดยไม่ให้มีโอกาสพูดแก้ตัว แม้จะดิ้นรนเพียงใดล้วนแต่ไม่เป็นผล เรี่ยวแรงของนางมิอาจต้านทานพ่อบ้านได้เลย

“ฉิงเสวี่ย บัดนี้ทุกอย่างล้วนจัดการตามอย่างที่เจ้าว่าแล้ว เจ้าระงับโทสะเถิด”

ฟ่านหัวหรงเดินมาหยุดข้างกายลู่ฉิงเสวี่ย แววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย “เจ้าเพิ่งแท้งบุตรไม่นาน ต้องบำรุงดูแลอย่างเต็มที่ ร่างกายจะได้ฟื้นตัวกลับมาแข็งแรง”

“ทั้งหมดเป็นความผิดข้า ทำให้เจ้าต้องโกรธ ทำให้เจ้าต้องไม่มีความสุข หลังจากนี้ข้าจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่ในยามนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเจ้าต้องพักผ่อนให้เต็มที่ อย่ามัวแต่เดินทางกลับไปกลับมาเช่นนี้เลย ไม่สู้วันนี้เจ้ากลับมาอยู่กับข้าเป็นอย่างไร?”

พูดมาถึงตรงนี้ ฟ่านหัวหรงก็นึกขึ้นได้ว่าชุยอิงเอ๋อร์เคยหลับนอนบนเตียงของลู่ฉิงเสวี่ย ด้วยอุปนิสัยของนางแล้วไม่มีทางยอมรับเรื่องนี้ได้แน่ จึงออกคำสั่งทันทีว่า

“ใครก็ได้ เอาข้าวของในเรือนนี้โยนทิ้งไปให้หมด แล้วจัดใหม่ทั้งหมด”

“จัดเรือนตะวันออกให้เรียบร้อยตามที่ฮูหยินชอบ ต่อจากนี้จะไม่ให้พักอยู่ที่เรือนนี้อีกแล้ว”

“ขอรับ ท่านโหว”

ฟ่านหัวหรงผุดยิ้มขึ้นมาบนใบหน้า “ฉิงเสวี่ย เจ้าว่าแบบนี้เป็นอ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1370   

    ฮองเฮาพยักหน้าเห็นด้วย “ก่อนหน้านี้ข้ายังไม่เข้าใจมาตลอด บัดนี้ข้าเองก็ยังอดนึกเสียใจไม่ได้จริง ๆ ตอนแรกไม่ควรทำเช่นนั้นกับรั่วเจินเลย ทั้งที่เป็นแม่นางที่แสนดีมากเพียงนั้น” “ครั้งนี้ติดหนี้นางไว้มาก เพียงแต่ชีวิตสมรสครั้งนี้ของฉิงเสวี่ยเองก็น่าเสียดายมากจริง ๆ ตอนแรกดูเหมือนจะไปได้ดี กลับไม่เคยคิดเลยว่าถึงตอนนี้เรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้ไปได้” “ข้าเข้าใจความหมายของเจ้า เรื่องแบบนี้ หากเป็นแม่นางอื่นทั่วไป โดยมากพวกเราคงเกลี้ยกล่อมให้ฝืนทนกันไป หลังสมรส จะมีสามีอยู่สักกี่เรือนที่ไม่รับอนุภรรยา?” “เพียงแต่นิสัยของฉิงเสวี่ยเจ้าเองก็ทราบดี แต่ไหนแต่ไรมานางไม่เคยปล่อยให้เม็ดทรายขวางในดวงตา หากให้นางกลั้นใจฝืนทนไปตลอด นั่นไม่มีวันเป็นไปได้เด็ดขาด” “หากนางเข้าใจอะไรง่ายดายเช่นนั้น เรื่องสมรสกับคุณชายน้อยตอนแรกก็คงไม่ยกเลิกไปหรอก” ฮองเฮาหวนนึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมา ก็พยักหน้าเบา ๆ “ท่านพูดถูก เจ้าเด็กคนนี้แต่ไหนแต่ไรมาก็นิสัยเช่นนี้มาตลอด” “ในเมื่อเรื่องบานปลายมาถึงจุดนี้แล้ว ก็ควรจะหย่าขาดกันไปเลยเถิด เรื่องนี้ฟ่านหัวหรงเป็นฝ่ายเลอะเลือนเสียเอง ข้าให้คนไปสืบมาแล้ว สวีปินคนสนิทของฟ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1369  

    ลู่ฉิงเสวี่ยตัดสินใจแน่วแน่มานานแล้ว สิ่งของที่ควรต้องคืนให้ก็คืนไปแล้ว บัดนี้ย่อมไม่เลือกจมปลักอยู่ที่นี่ต่ออย่างเด็ดขาด เพียงแต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทำให้นางมองเห็นธาตุแม้ของบุรุษผู้นี้ชัดเจนยิ่งกว่าครั้งไหน เขาไม่เพียงหักหลังตนเอง ยิ่งไปกว่านั้นยังไร้ซึ่งความรับผิดชอบใด ๆ ให้กล่าวถึง และถึงขั้นโยนความผิดทั้งหมดให้ผู้อื่นอย่างหน้าไม่อาย วันนี้ซ่งรั่วเจินมาก็เพื่อชมความครึกครื้น นางสังเกตได้ว่านับแต่กำไลวงนั้นถูกสวมไว้บนข้อมือของชุยอิงเอ๋อร์ วิญญาณอาฆาตนั่นก็จ้องไปที่ครรภ์ของนางแทนแล้ว พิจารณาจากภาพที่ปรากฏขึ้น ดูเหมือนว่าลมปราณของทั้งสองจะเข้ากันได้ดี ซึ่งต่างจากการดิ้นรนสุดแรงของทารกในครรภ์ของลู่ฉิงเสวี่ยไปอย่างสิ้นเชิง ทั้งสองไม่มีพลังขัดแย้งกันมากนัก ดูเหมือนว่า…หากคานบนเพดานไม่ดีตรงพื้นด้านล่างก็จะบิดเบี้ยวไปด้วย! หลังจากออกจากจวนโหวมา ลู่ฉิงเสวี่ยก็เอ่ยถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “ทารกในครรภ์ของชุยอิงเอ๋อร์จะแท้งด้วยสิ่งนี้จริงหรือเพคะ?” ความจริงนางรู้สึกว่าเด็กน้อยบริสุทธิ์ แต่เพราะชุยอิงเอ๋อร์เล่นลูกไม้สกปรกก่อน นางจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องปล่อยชุยอิงเอ๋อร์ไป กรรมใดใ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1368

    ชุยอิงเอ๋อร์ถูกลากตัวออกไปโดยไม่ให้มีโอกาสพูดแก้ตัว แม้จะดิ้นรนเพียงใดล้วนแต่ไม่เป็นผล เรี่ยวแรงของนางมิอาจต้านทานพ่อบ้านได้เลย“ฉิงเสวี่ย บัดนี้ทุกอย่างล้วนจัดการตามอย่างที่เจ้าว่าแล้ว เจ้าระงับโทสะเถิด”ฟ่านหัวหรงเดินมาหยุดข้างกายลู่ฉิงเสวี่ย แววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย “เจ้าเพิ่งแท้งบุตรไม่นาน ต้องบำรุงดูแลอย่างเต็มที่ ร่างกายจะได้ฟื้นตัวกลับมาแข็งแรง”“ทั้งหมดเป็นความผิดข้า ทำให้เจ้าต้องโกรธ ทำให้เจ้าต้องไม่มีความสุข หลังจากนี้ข้าจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่ในยามนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเจ้าต้องพักผ่อนให้เต็มที่ อย่ามัวแต่เดินทางกลับไปกลับมาเช่นนี้เลย ไม่สู้วันนี้เจ้ากลับมาอยู่กับข้าเป็นอย่างไร?”พูดมาถึงตรงนี้ ฟ่านหัวหรงก็นึกขึ้นได้ว่าชุยอิงเอ๋อร์เคยหลับนอนบนเตียงของลู่ฉิงเสวี่ย ด้วยอุปนิสัยของนางแล้วไม่มีทางยอมรับเรื่องนี้ได้แน่ จึงออกคำสั่งทันทีว่า“ใครก็ได้ เอาข้าวของในเรือนนี้โยนทิ้งไปให้หมด แล้วจัดใหม่ทั้งหมด”“จัดเรือนตะวันออกให้เรียบร้อยตามที่ฮูหยินชอบ ต่อจากนี้จะไม่ให้พักอยู่ที่เรือนนี้อีกแล้ว”“ขอรับ ท่านโหว”ฟ่านหัวหรงผุดยิ้มขึ้นมาบนใบหน้า “ฉิงเสวี่ย เจ้าว่าแบบนี้เป็นอ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1367  

    ฟ่านหัวหรงอยู่กับชุยอิงเอ๋อร์มานาน ลำพังแค่มองจากสีหน้าก็พอจะมองเห็นอะไรได้บ้างแล้ว แรงโกรธแค้นอันเข้มข้นภายในใจพลันระเบิดออกมาในพริบตา อยากจะบีบคอผู้หญิงตรงหน้าให้ตายไปซะ “เจ้ากินดีหมีหัวใจเสือมาจากไหน ถึงได้บังอาจมาทำร้ายบุตรของข้า!” เขาเฝ้าหวังมาตลอดว่าจะได้มีบุตรกับฉิงเสวี่ย เพียงแต่สมรสกันมานานเพียงนี้แล้วยังไม่มีมาตลอด เพราะเป็นเช่นนี้ถึงได้ทำให้ความคิดเขาไขว้เขว ไม่เคยคิดเลยว่าทุกอย่างจะพังทลายลงในมือของเขาเอง และยังมีผู้หญิงต่ำช้าคนนี้ที่จงใจใช้อุบายทำลายทารกในครรภ์ของนางอีก “ข้าเปล่า ข้าเปล่าเจ้าค่ะ ท่านอ๋องได้โปรดเชื่อข้าด้วยเถิดเจ้าค่ะ ข้าจะไปบ้าดีเดือดทำเช่นนั้นได้อย่างไร?” ชุยอิงเอ๋อร์ส่ายศีรษะด้วยความหวาดกลัว ฟ่านหัวหรงตรงเบื้องหน้าบัดนี้ช่างน่ากลัวเกินไปจริง ๆ “ท่านโหว ในครรภ์ของข้าเองก็มีบุตรของท่านเหมือนกัน ท่านจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้!” ทว่า ฟ่านหัวหรงหาได้ใส่ใจไม่ นอกจากฉิงเสวี่ยแล้ว สตรีอื่นสำหรับเขาล้วนไม่มีค่าอะไรทั้งสิ้น อย่างชุยอิงเอ๋อร์จะนับเป็นอะไรได้? ลู่ฉิงเสวี่ยกลับแทรกขึ้นมาอย่างกะทันหันในจังหวะนี้ “ในเมื่อเจ้าบอกว่ากำไลวงนี้ไม่ทำร้ายคน เช่น

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1366  

    มิน่านางถึงเลือกที่จะหย่า! “ชุยอิงเอ๋อร์ เจ้าไสหัวไปให้พ้น! จากนี้อย่าได้เหยียบย่างเข้าจวนโหวอีกแม้เพียงก้าวเดียว!” ฟ่านหัวหรงนัยน์ตาแดงก่ำ ในแววตาคู่นั้นคือความเคียดแค้นอันเข้มข้น ทั้งหมดเป็นเพราะนางแพศยาคนนี้ทำตัวไม่รู้ดีรู้ชั่วฉวยโอกาสที่เขาเมามายไม่ได้สติเข้ามาในจวนโหว! วันนี้ถูกจับได้คาหนังคาเขา ไม่มีทางให้กลับตัวได้แล้ว ชุยอิงเอ๋อร์หน้าซีดเผือด เดิมทีนางหวังจะได้เชิดหน้าชูตาต่อหน้าลู่ฉิงเสวี่ย แต่ตอนนี้กลับจนหนทางทำอะไรไม่ได้แม้แต่นิดเดียวแล้ว “ช้าก่อน” เห็นชุยอิงเอ๋อร์กำลังจะจากไป ทว่าลู่ฉิงเสวี่ยกลับรั้งเอาไว้ “ก่อนหน้านี้เจ้ายังทำทีโอ้อวดต่อหน้าข้าบอกว่าคนที่ท่านโหวรักใคร่โปรดปรานคือเจ้า บัดนี้ได้ผ่านประตูเข้าไปในจวนโหวอย่างสมใจนึกแล้ว ไฉนสุดท้ายถึงได้เดินคอตกจากไปเช่นนี้กันเล่า?” ประโยคนี้เมื่อถูกเอ่ยออกมา ชุยอิงเอ๋อร์พลันถลึงตากว้างทันใด “โหวฮูหยิน ข้ารู้ว่าท่านไม่ชอบหน้าข้านัก แต่ข้าไม่เคยทำเรื่องดังกล่าวนี้มาก่อนจริง ๆ ท่านอย่ามากล่าวหาข้า!” ก่อนหน้านี้นางเคยพยายามหาเรื่องเข้าไปโอ้อวดแสงยานุภาพต่อหน้าลู่ฉิงเสวี่ยจริง จงใจสวมเครื่องประดับศีรษะแบบเดียวกัน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1365

    “ฉิงเสวี่ย เจ้าอย่าได้เข้าใจผิดเชียวนะ คืนวานข้าดื่มสุราจนเมามายจริงๆ!”มุมปากฟ่านหัวหรงถูกลู่เป่ยชวนต่อยจนเลือดซิบ ในชั่วเวลานี้กลับไม่สนใจเรื่องนี้แม้แต่น้อย เขาก้าวไวๆ มาถึงตรงหน้าลู่ฉิงเสวี่ย แววตาเต็มไปด้วยความลนลานลู่ฉิงเสวี่ยมองฟ่านหัวหรงนิ่งๆ เห็นเขาสวมเพียงชุดตัวใน สาบเสื้อบริเวณทรวงอกหลวมคลายเล็กน้อย สามารถมองเห็นร่องรอยคลุมเครือได้อย่างเลือนราง“ข้ารู้มานานแล้วว่าท่านมีคนอื่นอยู่ข้างนอก เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นไม่น่าประหลาดใจเลย แต่ข้าคิดไม่ถึงว่ากระทั่งศักดิ์ศรีพื้นฐานที่สุดท่านก็ยังไม่ให้ ร้อนใจจนทนไม่ได้เช่นนี้”“วันนี้ข้ามาที่นี่ก็เพื่อนำสิ่งของบางอย่างมาคืนท่าน พร้อมกันนั้นยังมีของบางอย่างที่ต้องนำกลับไป”“แม้เป่ยชวนจะทำร้ายท่าน แต่เดิมก็เป็นเพราะท่านทำผิดต่อข้าก่อน ถูกตีสักยกก็เป็นเรื่องธรรมดา วันหน้าระหว่างพวกเราไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว”ลู่ฉิงเสวี่ยสีหน้าเย็นชา นางรู้สึกว่าเป่ยชวนสมควรตีแล้วชายสารเลวที่ทำผิดต่อนาง มีหญิงอื่นอยู่ข้างนอกแล้วยังเกือบจะทำให้ลูกนางเสียชีวิตอีก ยิ่งไม่อาจให้อภัยได้!“ฉิงเสวี่ย เจ้าจำเป็นต้องไร้หัวใจถึงเพียงนี้ด้วยหรือ? เมื่อวานเป็นเพ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status