แชร์

บทที่ 233

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
“ซ่งอี้อันจะเข้าร่วมการสอบการสอบฤดูใบไม้ผลิงั้นหรือ? มิใช่ว่าสองตาเขามืดบอดไปแล้วหรือ? แล้วจะเข้าสอบได้อย่างไร?”

“ข้าดูแล้วดวงตาของซ่งอี้มีประกายเช่นปกติ มิได้เหมือนคนตาบอดแต่อย่างใด หรือช่วงนี้เขาจะรักษาจนหายดีขึ้นมาแล้ว?”

ทุกคนต่างจ้องมองซ่งอี้อันอย่างละเอียด ก่อนนี้พวกเขาไม่ได้สังเกต บัดนี้เมื่อมองให้ชัด ก็พบว่าซ่งอี้อันเดินเข้ามาเองโดยไม่ได้มีผู้ใดคอยช่วยประคอง

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ประกายในดวงตาฉินเซี่ยงเหิงฉายแววตกตะลึง เรื่องนี้สั่นสะเทือนเขาไม่น้อยทีเดียว!

ก่อนนี้หมอตั้งมากหน้าหลายตาก็ตรวจกันแล้ว ว่าดวงตาของซ่งอี้อันไม่อาจรักษาให้หายได้แล้ว บัดนี้เขากลับเข้าร่วมการสอบฤดูใบไม้ผลิได้ เช่นนั้นเขาจะทำอย่างไร?

“พี่อี้อัน ดวงตาของท่านหายดีแล้วหรือ?”

จ้าวซูหว่านมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างตะลึงงัน จ้องมองชายหนุ่มอ่อนโยนประดุจหยกตรงหน้า เขายังคงมีท่าทีโดดเด่นเป็นสง่าอยู่เช่นเคย

หวนนึกถึงครั้งหนึ่งที่นางเคยหลงใหลในซ่งอี้อัน ในหมู่ผู้คนมากมายเขากลับเป็นดวงดาราที่สว่างไสวสุกใสกว่าใครอื่น แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนางจึงไปพันพัวอยู่กับฉินเซี่ยงเหิงเข้าเสียได้...

หลังหมั้นหมายกับสกุลฉินแล้ว
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1194    

    “เจ้าค่ะ” เมื่อทั้งสองไปถึงตะวันออกของเมืองหลวง ก็เห็นซ่งจืออวี้และซ่งจิ่งเซินยังคงแจกยาอยู่ เพียงแต่ด้านหลังก็เหลือสมุนไพรอยู่ไม่มากแล้ว ราษฎรที่เจ็บป่วยส่วนใหญ่ต่างก็ได้รับยาไปแล้ว ทั้งสองยืนอยู่แถวหน้าสุด ใบหน้าหล่อเหลาไร้ซึ่งความหงุดหงิดแม้แต่น้อย ทั้ง ๆ ที่เป็นพี่น้องฝาแฝด ใบหน้าทั้งสองที่เหมือนกัน แต่คนหนึ่งเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ อีกคนอ่อนโยนอบอุ่น มองแวบเดียวก็สามารถแยกทั้งสองได้ทันที ในใจของซ่งรั่วเจินเกิดความอบอุ่นขึ้นมา ความรู้สึกที่เอ่ยออกมาไม่ได้นั้นวนเวียนอยู่ในใจของนาง นี่แหละคือครอบครัว เพื่อเรื่องของนาง บรรดาพี่ชายของนางสามารถออกมาช่วยเหลือได้ตลอดโดยไม่บ่นสักคำเดียว นางที่เคยชินกับการจัดการทุกสิ่งด้วยตนเองในชาติก่อน บัดนี้ก็ได้สัมผัสถึงการพึ่งพาคนในครอบครัวแล้ว ฉู่จวินถิงมองเห็นขอบตาที่ขึ้นสีแดงเรื่อจาง ๆ ของซ่งรั่วเจิน ก่อนจะกล่าวว่า “บรรดาพี่ชายของเจ้าต่างก็รักเจ้า” ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “การได้มีพี่ชายเช่นนี้ เป็นวาสนาของหม่อมฉัน” ซ่งจืออวี้สัมผัสได้ถึงเสียงที่คุ้นเคยในทันที เพ่งมองดูอย่างตั้งใจ ที่แท้ก็เป็นน้องสาวของตนมาจริง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1193    

    ซ่งรั่วเจินแววตาเย็นชา “มือของเขาไม่รู้ว่าเปื้อนชีวิตผู้บริสุทธิ์ไปเท่าใด ยังคิดจะมีชีวิตอย่างสงบสุข ช่างเพ้อฝันนัก!” “ข้าได้ยินมาว่าโทษทัณฑ์ของศาลต้าหลี่มีหลากหลายวิธี ต่อให้เทียบกับของท่านอ๋องแล้ว ก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลยแม้แต่น้อย รอให้เขาลองไปทีละอย่างเสียก่อน ค่อยมาดูว่าเขายังจะสามารถปากแข็งได้อีกหรือไม่!” ฉู่จวินถิงกับเหยียนเจิง หลังจากที่จับกุมบุรุษชุดดำได้แล้ว ก็รีบกลับมาตรวจดูอาการของจ้าวเชียน บุรุษชุดดำเป็นมือสังหาร สิ่งที่รับรู้อาจไม่มากนัก แต่สิ่งที่จ้าวเชียนรู้นั้นย่อมไม่น้อยเป็นแน่! หากจ้าวเชียนตายแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะวุ่นวายมาก เพียงแต่เมื่อครู่เห็นสภาพที่จ้าวเชียนถูกกริชแทง เกรงว่าคงไม่อาจรอดชีวิต ไม่คิดเลยว่า ครั้นทั้งสองเพิ่งกลับมา ก็ได้ยินถ้อยคำนี้ของซ่งรั่วเจินเข้า เหยียนเจิงสีหน้าซับซ้อน ก่อนจะตระหนักได้ทันทีว่าเหตุใดพระชายาฉู่อ๋องกับฉู่อ๋องจึงเป็นคู่ที่สวรรค์ลิขิต ทั้งช่วยชีวิต ทั้งคิดลงทัณฑ์ในเวลาเดียวกัน ความคิดแตกต่างจากสตรีทั่วไปโดยสิ้นเชิง ไร้ซึ่งความใจอ่อนของสตรีแม้แต่น้อยอย่างแท้จริง ซ่งรั่วเจินหันกลับมาก็เห็นฉู่จวินถิ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1192    

    ก่อนหน้านั้น ฉู่จวินถิงตั้งใจให้อวิ๋นหยางอยู่เคียงข้างซ่งรั่วเจิน เพราะกังวลว่าจะมีคนฉวยโอกาสคิดร้ายต่อนาง ครั้นเห็นเขามาในยามนี้ ก็อดมิได้ที่จะขมวดคิ้ว “เจ้ามาได้อย่างไร?” “พระชายาบอกว่ามีสิ่งนี้ การเสาะหาคนจะค่อนข้างเร็วขึ้น” ฉู่จวินถิงเห็นกระดาษเขียนยันต์ในมืออวิ๋นหยางก็เข้าใจทันที ทันทีที่หยิบมา ก็รู้สึกได้ว่าสัมผัสทั้งห้าที่เดิมทีถูกรบกวน ในยามนี้ได้ฟื้นคืนมาทั้งหมด! “กระดาษเขียนยันต์?” เหยียนเจิงเห็นกระดาษยันต์ที่ฉู่จวินถิงส่งมา ในดวงตาปรากฏความประหลาดใจวูบหนึ่ง อยากจะเอ่ยถามโดยไม่รู้ตัว ทว่าพอเห็นฉู่จวินถิงไม่ได้แปลกใจ จึงรับมาตาม ในเสี้ยวเวลาถัดมา เขาก็ถูกความรู้สึกแปลกประหลาดนี้ ทำให้ตะลึง รู้สึกแต่เพียงว่ายากจะเชื่อถือได้ “ไม่คิดเลยว่ากระดาษเขียนยันต์จะมีสรรพคุณวิเศษมากมายถึงเพียงนี้!” เขารู้ดีว่าของที่พระผู้ทรงศีลเคยปลุกเสกล้วนมีสรรพคุณวิเศษ แต่ความรู้สึกที่ประจักษ์แจ้งถึงเพียงนี้ กลับเป็นครั้งแรก น่าอัศจรรย์จริงๆ! เพียงพริบตาเดียว ทั้งสองก็พุ่งไปยังทิศทางของต้นเสียงในทันที “โครม!” ภายในเรือนมีเสียงหนึ่งดังแว่วออกมา เมื่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1191

    เหยียนเจิงในขณะที่สั่งการลูกน้อง ก็ตระหนักได้ว่าสถานการณ์นั้นสลับซับซ้อนยิ่งกว่าที่คิดไว้ จึงตั้งใจว่าจะไปตรวจสอบยังพื้นที่นี้ด้วยตนเอง ฉู่จวินถิงรู้ถึงความผิดแปลกของสถานที่นี้ ครานี้ไม่ว่าอย่างไรก็จำต้องจับจ้าวเชียนให้ได้ มอบหลักฐานความผิดทั้งปวงไปพร้อมกัน จึงจะสามารถทำให้สกุลหลิงแม้กระทั่งเช่ออ๋องไม่เหลือที่ให้ลุกขึ้นได้อีก “เจ้าไปกับข้า” เหยียนเจิงมองฉู่จวินถิงแวบหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ “ขอรับ” ซ่งรั่วเจินเมื่อเห็นทั้งสองจากไป ก็หาได้ติดตามไปโดยพลันไม่ หากแต่หยิบกระดาษยันต์ออกมา และเริ่มวาดยันต์ สภาพการณ์ในยามนี้ หากไร้ซึ่งกระดาษยันต์ เกรงว่าการจะเสาะหาคนอย่างราบรื่นนั้นมิใช่เรื่องง่าย ทว่าในครานี้ก็ไม่อาจชักช้าได้ จำต้องปล่อยให้พวกเขาล่วงหน้าไปก่อน ชิงเถิงกับไป๋จื่อเห็นพระชายาของสกุลตนเริ่มวาดยันต์ ดวงตาทั้งคู่ต่างฉายแววพิศวง พวกนางหาใช่จะไม่เคยเห็นฝีมือของพระชายาไม่ เพียงแต่ทุกครั้งที่ได้เห็น ก็อดมิได้ที่จะถูกดึงดูดใจ หรือว่ายันต์นี้จะสามารถเสาะหาคนออกมาได้เลยงั้นหรือ? เห็นซ่งรั่วเจินยกพู่กันจุ่มชาด วาดลงบนกระดาษยันต์อย่างชำนาญ ท่าทางอันสง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1190

    คราวนี้ศาลต้าหลี่เรียกได้ว่านำคนมาเต็มอัตรา เหยียนเจิงถือป้ายคำสั่งที่ฮ่องเต้พระราชทานให้ ไม่ว่าจะเคลื่อนย้ายกำลังคนหรือปิดล้อมพื้นที่ล้วนไม่มีใครกล้าขัดขวางนี่คืออำนาจพิเศษสำหรับสืบคดีที่ฮ่องเต้มอบให้เขาในสามวันนี้ จะสืบอย่างไรก็ได้ทั้งนั้นซ่งรั่วเจินเห็นฉากที่ยิ่งใหญ่นี้ก็นับว่าได้ประจักษ์ในความสามารถของศาลต้าหลี่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเหยียนเจิงยังเป็นคนเก่งคนหนึ่งถึงไม่มีคำทำนายจากนาง เหยียนเจิงก็คงสามารถค้นพบเบาะแสมากมายได้อยู่ดีนางฟังเหยียนเจิงสั่งความคนแต่ละหน่วยโดยละเอียด ส่งออกไปสืบสวนหน่วยแล้วหน่วยเล่า ถึงขั้นนำรูปเหมือนให้ทุกคนดูไปรอบหนึ่ง จะต้องสามารถหาตัวคนผู้นี้เจอเป็นแน่ซ่งรั่วเจินทำนายใหม่อีกครั้ง หลังจากพบว่าผลการทำนายมีการเปลี่ยนแปลงไปเป็นลางร้าย สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย“มีคนคิดสังหารคนปิดปาก!”สิ้นวาจานั้น เหยียนเจิงและฉู่จวินถิงก็สบตากัน ในใจพลันกระจ่างแจ้งเห็นที ข่าวสารของฝ่ายตรงข้ามคงไม่ได้รวดเร็วระดับธรรมดาเลยสายตาของเหยียนเจิงกวาดผ่านผู้ใต้บังคับบัญชาไปทีละคน สีหน้าปั้นยากผิดจากปกติ ฝ่ายตรงข้ามสามารถได้รับข้อมูลรวดเร็วปานนี้มีความเป็นไปได้เ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1189

    เมื่อหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เห็นฉู่เทียนเช่อ ดวงตาก็ฉายแววลนลานไปชั่ววูบ แต่ก็กลับมาเยือกเย็นได้อย่างรวดเร็ว“ไม่มีอันใด ท่านอ๋องไม่ต้องกังวลเพคะ”สิ่งที่ฉู่เทียนเช่อไม่ชอบมากที่สุดก็คือท่าทางวางกลยุทธ์ในกระโจมของหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในกำมือของนาง สิ่งใดก็ไม่ยอมพูดกับเขาเช่นนี้เองเขาหาได้วางใจในการจัดการของสตรีผู้นี้ไม่ แม้สกุลหลิงจะมีความสามารถ แต่ถ้านางร้ายกาจปานนั้นจริง พระชายาฉู่อ๋องในยามนี้ก็คงเป็นนางแล้ว“ตกลงเป็นเรื่องอันใดกันแน่ ยังไม่รีบพูดมาอีก!”น้ำเสียงฉู่เทียนเช่อแฝงความไม่พอใจ “ยามนี้พวกเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ไม่ว่าจะเกิดเรื่องใดขึ้น พวกเราต้องคิดหาวิธีแก้ไขด้วยกัน!”“ถ้าเจ้าไม่ได้จัดการอย่างเหมาะสม อนาคตข้าก็จะป่นปี้เพราะเหตุนี้!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ตกตะลึง แม้ปกตินางจะภาคภูมิมาแต่ไหนแต่ไร แต่เห็นได้ชัดว่าฉู่เทียนเช่อไม่หลงกลต่อให้ตอนนี้ทั้งคู่แต่งงานกันแล้ว แต่ก็หาได้มีความรู้สึกอันใดต่อกันไม่ ฉู่เทียนเช่อเพียงให้ความสำคัญกับสกุลหลิงเบื้องหลังนางเท่านั้น หาได้พึงใจนางไม่“เกิดเหตุเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย คนของศาลต้าหลี่อาจหาตัวคนคอยที่จัดการเรื่องต่างๆ ให้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status