Share

บทที่ 240

Author: จี้เวยเวย
“ข้าย่อมดีใจแทนพวกเจ้า แต่ไหนแต่ไรมาอี้อันเด็กคนนี้มีความสามารถ น่าเสียดายถูกคนทำร้ายเสียได้”

“บัดนี้สามารถเข้าร่วมการสอบฤดูใบไม้ผลิได้ใหม่อีกครั้ง ขอเพียงสามารถสอบได้คะแนนดี ภายภาคหน้าสกุลซ่งเองก็มีความหวังแล้ว แม่กังวลเพียงเจ้าจะห่างเหินกับพวกเราเพราะเรื่องที่ผ่านมา”

นายหญิงหลิ่วพูดอย่างปวดใจ “พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีวันทำร้ายเจ้า เจ้าว่าใช่หรือไม่?”

หลิ่วหรูเยียนเห็นนายหญิงหลิ่วอยู่ต่อหน้า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นหลายปีมานี้ล้วนปรากฏในสมองของนาง

ตั้งแต่เด็กนางก็คือคนเชื่อฟังมากที่สุดในบรรดาพี่น้อง กลับไม่ใช่เพราะอุปนิสัยเป็นเช่นนี้ตั้งแต่แรก แต่เพราะบิดามารดารักพี่น้องคนอื่นมากกว่านาง

นางไม่แก่งแย่งไม่ช่วงชิง เพราะตอนเด็กเคยแย่งมา สุดท้ายที่ได้รับคือเสียงดุด่าไปจนถึงลงโทษ นานวันเข้าก็ไม่มีความคิดแย่งชิงแล้ว

ไม่ว่าสิ่งใด หลีกทางให้คนอื่นนั้นสมควรแล้ว

เดิมทีนางคิดว่าขอเพียงตนเองทำตามคำสั่งของบิดามารดา พวกเขาจะรักนางมากสักหน่อย ทว่าตอนนี้นางก็อายุปูนนี้แล้ว มองทุกอย่างออกอย่างกระจ่างชัดเจน

“ท่านแม่ เดิมทีข้าก็เป็นลูกสาวของท่าน ยังพูดว่าห่างเหินไม่ห่างเหิน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1522

    ทว่าเพราะมียานอนหลับ ทุกคนจึงเข้าใจกันโดยไม่ต้องเอื้อนเอ่ย นึกถึงตอนนั้นที่หมู่บ้านของพวกเขาห้ามไม่ให้คนนอกค้างแรม โดยเฉพาะยามใกล้ถึงพิธีเซ่นไหว้ แต่เพราะธรรมเนียมนี้ ตอนนั้นจึงเกือบถูกผู้อื่นจับได้ หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนมาใช้ยานอนหลับแทน ครั้นมียานอนหลับแล้ว ผลลัพธ์ก็ยิ่งดีนัก ไม่เคยเกิดความผิดพลาดขึ้นเลย “ข้าว่าแล้ว จ้าวต้าเลี่ยงจัดการอะไรไม่ได้เลย ถึงกับล่อคนของทางการมา นี่มันตัดทางรอดของทั้งหมู่บ้านเราแล้ว!” เสนาบดีศาลต้าหลี่มองชาวบ้านที่โง่เขลาเบาปัญญาเหล่านี้ แล้วเอ่ยเสียงขรึม “พิธีเซ่นไหว้ที่พวกเจ้ากล่าวอ้าง ก็แค่มีคนควบคุมอยู่เบื้องหลัง” “ใช้บุตรหลานหมู่บ้านพวกเจ้าฝึกฝนวิชาพิกลโหดร้าย แล้วโยนเงินให้เพียงเล็กน้อย เชื่อจริง ๆ หรือว่าเป็นเทพแห่งขุนเขาคุ้มครอง ช่างโง่เขลาเบาปัญญาแท้!” “หากเป็นเทพแห่งขุนเขาที่คุ้มครองพวกเจ้าจริง เหตุใดทุกปีจึงต้องใช้ชีวิตเด็กด้วย!” เสนาบดีศาลต้าหลี่ส่ายหน้าพลางทอดถอนใจ การสักการบูชา ทดสอบความจริงใจ แล้วบริจาคเงินค่าน้ำมันธูปตามกำลังของตนก็เพียงพอ แต่พวกเขากลับทำร้ายชีวิตผู้บริสุทธิ์มากมายถึงเพียงนี้! “เป็นไปไม่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1521

    “ไม่กล้าพูดหรือ?” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว ระหว่างคิ้วเต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนจะยื่นมือหยิบเอาฎีกามา เมื่อเห็นเนื้อหาด้านในชัดเจนแล้ว สีหน้าของเขาเผยแววขบขัน “พระชายาฉู่อ๋องเตือนข้าว่าวันนี้อย่าไปอุทยานหลวง?” ด้านในกล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าอย่าไปอุทยานหลวง ไม่เช่นนั้นจะมีเคราะห์ “ฝ่าบาท ก่อนนี้พระองค์ทรงรับปากกุ้ยเฟยว่าจะเสด็จไปอุทยานหลวง…” ขันทีใหญ่อดที่จะตื่นตระหนกไม่ได้ พระชายาฉู่อ๋องบัดนี้หาได้อยู่ในเมืองหลวงไม่ แต่กลับสามารถทำนายได้ว่าวันนี้ฝ่าบาทจะเสด็จไปอุทยานหลวง ถึงขั้นเตือนมาตรง ๆ เรื่องนี้ช่างน่าพิศวงนัก “ข้าอยากรู้จริง ๆ ว่าหากไปอุทยานหลวงแล้วจะเกิดสิ่งใดขึ้น” ฮ่องเต้ตรัสด้วยความสนใจยิ่งนัก “ฝ่าบาท ไม่ได้เด็ดขาดนะพ่ะย่ะค่ะ!” ขันทีใหญ่คุกเข่าลงไปอย่างร้อนรน “ฝ่าบาทควรเชื่อไว้ก่อน ดีกว่าประมาท อีกอย่างความสามารถของพระชายาฉู่อ๋อง พวกเราต่างรับรู้ดี พระองค์ห้ามเสด็จไปอุทยานหลวงเป็นอันขาด!” “แม้กระหม่อมจะต้องสละชีวิตนี้ ก็ไม่อาจปล่อยให้พระองค์เสด็จไปได้!” ฮ่องเต้หัวเราะเบา “ข้ารับรู้ถึงความภักดีของเจ้า ใกล้จะได้เวลาแล้ว เดิมทีข้าก็คิดจะไปอุท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1520  

    “ขอบพระทัยเพคะ พระชายา” หลี่ซิ่วเอ๋อโขกศีรษะเสียงดังหนึ่งที ก่อนจะรีบวิ่งไปหาลูกของตนเองที่แท่นสังเวย “ปลอดภัยแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้วนะ!” “ท่านแม่!” เด็กทั้งสองคนโผเข้าสู่อ้อมกอดของหลี่ซิ่วเอ๋อทันที ร้องไห้ออกมาปานใจจะขาดให้ได้ สุดท้ายแปรเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้นแห่งความยินดีที่รอดพ้นความตายมาได้ “ท่านแม่ ข้ากับพี่ชายไม่ต้องตายแล้วใช่หรือไม่?” บุตรสาวตัวน้อยซุกตัวหลบอยู่ในอ้อมกอดของหลี่ซิ่วเอ๋อ นัยน์ตาดำขลับคู่นั้นจ้องมองเจ้าหน้าที่ทางการตรงหน้า นางไม่รู้ว่าคนพวกนี้มาช่วยชีวิตพวกเขา หรือว่าจะจับพวกเขาเข้าคุกกันแน่ “ท่านอ๋องและพระชายาต่างเป็นคนดีทั้งคู่ พวกเขามาเพื่อช่วยชีวิตพวกเจ้า” หลี่ซิ่วเอ๋อสีหน้าตื้นตัน ขอบตาแดงก่ำรื้นคลอด้วยน้ำตา “พวกเราโชคดี มีวาสนาได้พบพวกเขา ดังนั้นพวกเราจึงไม่ต้องตายแล้ว” ตลอดหลายปีที่ใช้ชีวิตในหมู่บ้านหมิงเยว่นางจ้องเผชิญกับความหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา กลัวว่าจะต้องถูกเลือกเป็นเครื่องสังเวยของเทพแห่งขุนเขาเข้าสักวัน ทุกปีเมื่อรู้ว่ารอดพ้นจากการถูกเลือกก็เหมือนรอดพ้นจากความตายมาได้อีกครั้ง ทว่า สุดท้ายแล้วก็หนีไม่พ้น ชะตากรรมเลวร้ายก็มาถึงคราวของพวก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1519  

    ทั้งที่ก่อนออกมาเขาใช้ควันยาสลบไปแล้ว มิหนำซ้ำยังเห็นกับตาตนเองแล้วว่าคนพวกนี้หลับไปแล้ว เขาถึงได้พาท่านแม่กับเด็กออกมาด้วยกัน ซ่งรั่วเจินมองจ้าวต้าเลี่ยงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง นางคร้านจะสนใจเขาเต็มที คนประเภทที่ไม่เห็นภรรยาและบุตรของตนเองเป็นคนแบบนี้ ไม่สมควรนับว่าเป็นคนด้วยซ้ำไป “พระชายาฉู่อ๋อง บัดนี้คงพิสูจน์ความสามารถของท่านไต้ซือชิงเฟิงได้แล้วใช่หรือไม่?” ฉีชิงอีเอ่ยอย่างลำพองใจเต็มประดา ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น “ท่านเอาแต่เอ่ยอ้างว่าไต้ซือชิงเฟิงมีฝีมือเหนือกว่าหนึ่งขั้น ทว่าบัดนี้ข้ามาถึงก่อนหนึ่งก้าว ท่านไม่คิดหรือว่าควรจะกล่าวขอโทษข้าก่อน?” ได้ยินเช่นนี้ ฉีชิงอีก็ผงะไปเล็กน้อย ตลอดทางที่เดินขึ้นมานางเอาแต่คิดว่าต้องพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นถึงความสามารถที่แท้จริงของไต้ซือชิงเฟิงให้ได้ กลับลืมซ่งรั่วเจินไปสนิทเลย พอพิจารณาอย่างละเอียดในตอนนี้ ก็เป็นจริงอย่างที่ซ่งรั่วเจินว่า นางเร็วกว่าหนึ่งก้าวจริง ซึ่งพิสูจน์ความสามารถของนางได้อย่างชัดเจน“พี่สะใภ้ ครั้งนี้ทุกคนต่างมาก็เพื่อช่วยสืบคดี ค้นหาความจริง แท้จริงแล้วเจตนาดั้งเดิมก็แค่ต้องการช่วยเหลือซึ่งกันและกันมิใช่ห

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1518  

    “อวิ๋นหยาง จับตัวมันไว้!” ฉู่จวินถิงตะคอกเสียงเหี้ยม เจ้าคนพวกนี้มิได้มาช่วย แต่มาก่อความวุ่นวายกันชัด ๆ! อวิ๋นหยางเองก็ตระหนักได้ถึงความผิดปกติ เจ้าหมอนี่ชัดเจนว่าไม่ได้มาพร้อมกับกองทัพใหญ่ จะต้องเป็นมือมืดที่บงการอยู่เบื้องหลังแน่! เสนาบดีศาลต้าหลี่และเซียวอ๋องตามเหลียงอ๋องมาพร้อมกัน เหตุผลที่มา ทางหนึ่งก็เพราะไต้ซือชิงเฟิงทำนายว่าต้นเหตุของเรื่องราวอยู่ที่หมู่บ้านหมิงเยว่แห่งนี้ ส่วนอีกทางหนึ่งก็เพราะรู้ว่าฉู่อ๋องเองก็เดินทางมาที่หมู่บ้านหมิงเยว่แห่งนี้เช่นกัน ครั้นพวกเขาได้สัมผัสสิ่งที่เรียกว่า ‘ความสามารถ’ ของท่านไต้ซือชิงเฟิง ตอนแรกก็มิได้เชื่อถือในคำพูดของเขาแม้เพียงสักนิด ทว่าหลังจากได้ทราบว่าฉู่อ๋องและพระชายาฉู่อ๋องเองก็มาที่หมู่บ้านหมิงเยว่เหมือนกัน พวกเขาก็ต้องเชื่อแล้วเรื่องนี้ทำให้พวกเขาอดรู้สึกตกตะลึงไม่ได้เลยจริง ๆ เดิมคิดว่าไต้ซือชิงเฟิงเป็นแค่พวกขี้เมาหยำเปคนหนึ่ง คิดไม่ถึงเลยว่าแท้จริงแล้วจะสามารถทำนายเรื่องบางอย่างได้แม่นยำจริง ๆ มิเพียงเท่านี้ เหลียงอ๋องยังบอกอีกว่าชาวบ้านในหมู่บ้านหมิงเยว่กล้าหาญป่าเถื่อน หวั่นใจว่าพวกฉู่อ๋องจะเป็นอันตราย ดังนั้นพวกเขาค

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1517  

    ซ่งรั่วเจินขมวดหัวคิ้วแน่น นางทราบดีว่าสาเหตุที่วิชาเหล่านี้ถูกสั่งห้าม ก็เป็นเพราะว่ามันโหดเหี้ยมป่าเถื่อนเกินกว่าจะรับได้จริง ๆ การหลอกใช้ประโยชน์จากชีวิตเด็กมาเลื่อนระดับพลังตบะของตนเอง เป็นที่รังเกียจของคนหมู่มาก และมันก็มักจะเป็นวิถีของพวกความคิดบิดเบี้ยวชอบทำผิดศีลธรรมใช้กัน อันที่จริงเรื่องทางธรรมทางมาร ซ่งรั่วเจินหาได้ใส่ใจนัก ไม่ว่าจะใช้วิธีการใด ขอเพียงเพิ่มพลังบำเพ็ญได้ก็นับว่าเป็นผลดีทั้งสิ้น หากแต่การหลอกใช้ประโยชน์จากชีวิตของผู้บริสุทธิ์นั้นถือว่าเป็นการกระทำที่เลวทรามต่ำช้าเกินกว่าจะรับได้จริง ๆ พวกอวิ๋นหยางล้วนแต่เป็นคนที่ผ่านความเป็นความตายมาจนชินชา แต่เมื่อได้ฟังซ่งรั่วเจินบรรยายถึงกระบวนการทั้งหมดของเรื่องราวเหล่านี้ พวกเขาต่างก็พากันเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันโกรธเคืองต่อความอยุติธรรมขึ้นมาทันที ในสมรภูมิ บุรุษลงสนามรบเข่นฆ่าโรมรันเอาชีวิตเข้าแลก ก็เพื่อปกป้องเด็กและสตรี ทว่า ที่แห่งนี้กลับมีคนชั่วช้าใช้วิธีการเลือดเย็นอำมหิตสังหารเด็กน้อยอย่างโหดเหี้ยม สตรีทั้งหมู่บ้านหมิงเยว่ยิ่งต้องทนทุกข์ระทมเจ็บปวดเกินบรรยาย การมีอยู่ของพวกนางดูราวกับเป็นเพียงแต่เครื่องจักร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status