Share

บทที่ 421

Author: จี้เวยเวย
สีหน้าอวิ๋นฮูหยินไม่สบอารมณ์มาก เดิมทีอนุอวิ๋นก็แสดงละครเก่งอยู่แล้ว หลายปีมานี้นางเคยเห็นการแสดงมาไม่น้อย

กระนั้น นางไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าอนุอวิ๋นจะทำวิธีการต่ำช้าพรรค์นี้ออกมาได้ นั่นคือลูกสาวแท้ๆ ของนางนะ!

ทำเช่นนี้ ชื่อเสียงของนางก็ถูกทำลายจนหมดสิ้น

ต่อให้หลังผ่านเรื่องนี้ไปนายท่านจะสั่งให้ทุกคนปิดปาก แต่วันนี้เอะอะเอิกเกริกออกตามหาคนเช่นนี้ ไม่ช้าก็เร็วข่าวต้องถูกส่งออกไป มารดาคนหนึ่ง ถึงขั้นวางแผนเช่นนี้ช่างชวนให้รู้สึกเหลือจะเชื่อโดยแท้!

“นายท่าน ในเมื่อมาถึงเรือนของเฉิงเจ๋อแล้ว มิสู้ให้เขาช่วยหาด้วยดีหรือไม่?” อนุอวิ๋นเอ่ยชี้แนะ

พูดไป นางก็เดินเข้าลานบ้าน พบว่าภายในมืดสนิทไร้แสง สงสัยขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “เหตุใดชิงเหยียนคนนี้ไม่อยู่ปรนนิบัติในเรือน? มิใช่ว่าคนยังไม่กลับมาหรอกกระมัง?”

หลายปีมานี้อวิ๋นเฉิงเจ๋ออยู่ที่สกุลอวิ๋นมาโดยตลอด แม้ว่าทุกคนล้วนเรียกเขาว่าคุณชาย จางเหวินเองก็ดีต่อเขามาก เคยหาบ่าวรับใช้มากมายมาปรนนิบัติเขา แต่ล้วนถูกเขาปฏิเสธไปจนหมด

เพราะเหตุนี้ ข้างกายเขาจึงมีบ่าวเพียงสองคนเท่านั้น

“น่าจะยังไม่กลับมา พวกเราไปหาที่อื่นเถอะ” จางเหวินเอ่ยปาก

อวิ๋นห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1462    

    ความหยิ่งผยองทั้งปวงของนางก่อนหน้านั้น ตั้งแต่วินาทีที่ท่านอ๋องให้นางคุกเข่าขอโทษ ก็พลันสลายหายไปทันที! อูเยว่เอ๋อร์ก็ไม่คิดว่าฉีชิงอีจะไร้ประโยชน์ถึงเพียงนี้ เป็นถึงพระชายา แม้แต่ความคิดของสามีตนเองก็ควบคุมไม่ได้ นางเดิมทีได้ยินว่าสตรีนางนี้เป็นพระชายา ก็ยังคิดว่าจะเป็นตัวช่วยที่ดีได้ แต่ตอนนี้ดูแล้ว นี่คือคนไร้ประโยชน์ชัดๆ! “เหลียงอ๋อง ล้วนเป็นอ๋องเหมือนกันทั้งนั้น แม้แต่พระชายาของตัวเองท่านก็ยังไม่ปกป้อง ท่านนับเป็นบุรุษได้หรือ?” ถ้อยคำที่เปล่งมาอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนล้วนมีสีหน้าต่างกันไป เหลียงอ๋องเบนสายตาไปทางอูเยว่เอ๋อร์ เอ่ยเสียงเย็นว่า “ที่นี่ไม่ต้อนรับเจ้า ส่งแขก” อูเยว่เอ๋อร์ชะงักไป มองเหลียงอ๋องด้วยความไม่อยากจะเชื่อ บุรุษผู้นี้ออกคำสั่งไล่นางเช่นนี้เลยหรือ? “ท่าน...เหตุใดท่านถึงปฏิบัติต่อข้าเช่นนี้ได้?” เหลียงอ๋องแววตาเย็นชา “ชิงอีเป็นคนมีนิสัยสงบเสงี่ยมรู้จักกาลเทศะมาแต่ไหนแต่ไร แทบไม่ก่อเรื่องวุ่นวาย วันนี้กลับกระทำเรื่องเช่นนี้ องค์หญิงก็น่าจะรู้เหตุผลอยู่แล้ว” แค่องค์หญิงที่มาแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์นางหนึ่ง คิดจริง ๆ หรือว่าฐ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1461 

    ทันทีที่ฉีชิงอีได้ยินคำนี้ จิตใจก็สะท้านวูบหนึ่ง เป็นดังคาด หลังจากที่ท่านอ๋องได้ยินข่าวนี้ก็ไม่พอใจยิ่งนัก! พ่อบ้านเป็นคนสนิทของท่านอ๋อง ในยามปกตินางก็ไม่กล้ามองว่าเขาเป็นบ่าวรับใช้คนหนึ่ง หากแต่มองเป็นผู้อาวุโสคนหนึ่ง “รั่วเจิน ข้าว่าฉีชิงอีผู้นั้นตั้งแต่กลับมา ก็มิได้โอหังเยี่ยงตอนพบกันที่ข้างนอกเมื่อก่อนหน้านี้ นางดูคล้ายกับไม่สบายใจนัก หรือว่านางจะกลัวเหลียงอ๋องมาก?” เมิ่งชิ่นมีสีหน้างุนงง สตรีนางนี้ก่อนหน้านี้ เมื่ออยู่ข้างนอกโอหังนัก เหตุใดเมื่อกลับมาก็พลันกลายเป็นนกกระทาไปได้? ซ่งรั่วเจินก็รู้สึกได้เช่นกัน แต่เดิมในต้นฉบับ นางก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของเหลียงอ๋องกับฉีชิงอีนั้นหาได้ดีไม่ เพียงแต่ภายนอกดูเหมือนความสัมพันธ์จะดีเท่านั้น แท้จริงแล้วฉีชิงอีในสายตาเขาก็เป็นเพียงของตกแต่งชิ้นหนึ่ง ในขณะที่กำลังพูดคุย เหลียงอ๋องก็เดินเข้ามา “แค่ก ๆ” ฝีเท้าของเขาเร่งรุดเล็กน้อย ทั่วทั้งใบหน้าแลดูซีดเผือดผิดปกติ คล้ายจงใจรีบมาโดยเฉพาะ เพิ่งจะย่างเข้าสู่โถงด้านหน้า ก็กลั้นไอไว้ไม่อยู่ ใบหน้าที่ซีดเผือดเพราะการไอแต้มด้วยสีแดง แลดูอ่อนแรงผิดปกติ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1460  

    “ข้าไม่คิดเลยว่าซ่งรั่วเจินจะเอาแม้กระทั่งเรื่องที่มีปากเสียงกันเพียงเล็กน้อยพรรค์นี้ไปฟ้องด้วย เกรงว่าต่อหน้าฉู่อ๋องคงพูดจาใส่ร้ายข้าไปไม่น้อย!” “หากมิใช่เช่นนี้ ระหว่างข้ากับฉู่อ๋องก็แทบไม่มีความเกี่ยวข้องกัน ร้ายดีอย่างไรต่อหน้าท่านอ๋องก็ไม่ควรปฏิบัติกับข้าเช่นนี้!” อูเยว่เอ๋อร์หวนคิดถึงท่าทางของฉู่อ๋องและหยางอ๋องที่ต่างออกหน้าปกป้องชายาของตนเอง ก็ยิ่งเดือดดาลขึ้นมา ก่อนหน้านี้นางยังไม่ทันสังเกตว่าทั้งสองมีส่วนที่คล้ายกันเช่นนี้อยู่ ซึ่งจุดนี้ต่างกับบรรดาเสด็จพี่ทั้งหลายของพวกนางอย่างสิ้นเชิง หรือบุรุษในราชวงศ์ฉู่โยวล้วนเป็นเช่นนี้ คือทุ่มเทใจปกป้องเพียงฮูหยินของตนเองผู้เดียว? “พระชายาเหลียงอ๋อง ไยท่านจะต้องกังวลใจด้วย? พวกนางมีฉู่อ๋องและหยางอ๋องปกป้อง ท่านเองก็มีเหลียงอ๋องเหมือนกันมิใช่หรือ? อย่างท่านจะแพ้พวกเขาได้หรือ?” ได้ยินเช่นนี้ ฉีชิงอีกลับไม่คิดแง่ดีเช่นนั้น คนนอกไม่รู้ ทว่าในใจของนางกลับรู้ดีเป็นที่สุด ไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็นเหมือนฉู่อ๋อง ซ่งรั่วเจินปกติก็กำเริบเสิบสานไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด นางมองออก ความมั่นใจนั้นของนางมิใช่เสแสร้งออกมา ตอนที่ฉู่อ๋องยืนอยู่ข้างกาย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1459  

    “อูเยว่เอ๋อร์ ข้าก็แค่ยังไม่มีเวลามาจัดการต่อว่าเจ้า แต่เจ้ากลับยังกล้ามามีหน้าพูดจาเช่นนี้อีกหรือ?” หยางอ๋องสีหน้าเขียวคล้ำ “ข้าจะบอกเจ้าไว้ หากเจ้ามีอะไรขุ่นเคืองใจ ก็ให้มาเล่นงานข้า แต่อย่าทำอะไรเมิ่งชิ่น!” บัดนี้เขาทราบอยู่ก่อนแล้วว่าคนอย่างอูเยว่เอ๋อร์มิใช่ตะเกียงขาดน้ำมัน คิดไม่ถึงว่าเพียงเสี้ยวพริบตาเดียวนางจะหันไปสมคบคิดกับพี่สะใภ้สี่ร่วมกันทำเรื่องชั่วร้าย ต่อไปเกรงว่าจะคอยหาเรื่องกลั่นแกล้งขัดขาทั้งในที่ลับและในที่แจ้งกระมัง! อูเยว่เอ๋อร์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตอบกลับอย่างถือดีว่า “เดิมทีนางก็แค่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ทำผิดแล้ว ถึงจะขอโทษแต่ก็ไม่จริงใจ” “ถึงนางกำลังจะแต่งงานกับเจ้า แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้แต่งงานกันมิใช่หรือ?” “พระชายาเหลียงอ๋องให้นางคุกเข่าขอโทษแล้วมันผิดตรงไหน ข้าว่าเป็นเจ้าเองต่างหากที่ไม่เห็นหัวพี่สะใภ้ของเจ้าในสายตา!” ฉีชิงอีตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี คิดเพียงแค่ว่าอยากให้เรื่องนี้รีบ ๆ สงบลงเสีย นิสัยของท่านอ๋องมิได้ประเสริฐอะไร หากเรื่องไปถึงท่านอ๋อง นางต้องถูกตำหนิอย่างรุนแรงแน่ นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่นางต้องการนะ ทว่า เมื่อได้ฟังคำพูดของอูเยว่เอ๋

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1458  

    “หยางอ๋อง หม่อมฉันไม่ทราบจริง ๆ เพคะ พวกนางเองก็มิได้พูดถึงเรื่องนี้มาก่อน หากหม่อมฉันทราบ หม่อมฉันก็คงไม่…” “ไม่อะไร?” ซ่งรั่วเจินถามกลับ “คำพูดของเจ้าเท่ากับยอมรับแล้วมิใช่หรือว่าจงใจกลั่นแกล้งรังแกเมิ่งชิ่น?” “คิดว่าตนเองมีฐานะเป็นพระชายาอ๋องถึงได้ทำตัวจองหอง ส่วนใครที่ฐานะไม่สูงเท่ากับตนเอง เจ้าก็คิดว่าจะรังแกอย่างไรก็ได้อย่างนั้นสิ?” ฉีชิงอีถึงกับสะอึก อยากจะบีบคอซ่งรั่วเจินให้รู้แล้วรู้รอด ผู้หญิงคนนี้เข้ามาแทรกได้ทุกจังหวะจริง ปิดกั้นคำพูดของนางได้อย่างสิ้นเชิง ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก!“ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น เจ้าอย่าเจตนาบิดเบือน!” “ข้าบิดเบือน?” ซ่งรั่วเจินหมุนตัวก่อนจะมองไปยังผู้คนด้านหลัง พร้อมเอ่ยว่า “ทุกท่านล้วนได้เห็นประจักษ์กับสายตาแล้ว ทุกท่านคิดว่าคำพูดนี้ของข้ามีเจตนาบิดเบือนความหมายของนางหรือไม่?” “เมื่อก่อนข้าไม่เคยทราบเลยว่าพระชายาเหลียงอ๋องจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ โชคดีที่คุณหนูเมิ่งกำลังจะสมรสกับหยางอ๋อง มิเช่นนั้นวันนี้ไม่รู้ว่าจะถูกรังแกหนักขนาดไหน” “ทั้งที่พระชายาฉู่อ๋องมีศักดิ์สูงกว่านาง แต่นางก็ยังอาศัยฐานะพระชายาอ๋องรังแกคนอื่น มิน่าสุขภาพร่างก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1457  

    เสียงที่ดึงขึ้นกะทันหันดึงดูดความสนใจของทุกคนไปทันที ทุกคนหันมองไปตามต้นเสียง เสี้ยวพริบตาที่มองเห็นหยางอ๋อง ต่างก็เผยสีหน้าประหลาดใจออกมา “หยางอ๋อง?” ฉีชิงอีเห็นหยางอ๋องเข้ามา มิหนำซ้ำสีหน้ายังเต็มไปด้วยความเดือดดาล สืบเท้าขึ้นมาด้านหน้าก่อนจะดึงตัวเมิ่งชิ่นไปปกป้องด้านหลัง ในใจอดนึกสงสัยไม่ได้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เมิ่งชิ่นคิดไม่ถึงว่าหยางอ๋องจะกลับมา ขณะที่แววตาเผยความประหลาดใจออกมา ในใจของนางอดนึกย้อนกลับไปไม่ได้ว่า การกระทำเมื่อครู่ของตนเองจะทำให้เขามองว่าตนเองดื้อรั้นเอาแต่ใจหรือไม่? ทว่า หยางอ๋องเพียงสำรวจมองตนเองอย่างละเอียดรอบหนึ่ง ครั้นเห็นว่านางไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ก็คล้ายจะลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “เจ้าปลอดภัยนะ?” เมิ่งชิ่นส่ายหน้า ตอบออกมาโดยไม่รู้ตัว “หม่อมฉันปลอดภัยดี” อูเยว่เอ๋อร์มองหยางอ๋องอีกครั้ง ความรู้สึกในใจยิ่งซับซ้อนจนอธิบายไม่ถูก นางไม่คิดว่าที่หยางอ๋องพูดเรื่องหมั้นจะเป็นเรื่องจริง เพราะเหตุนี้ถึงได้ทำให้เสด็จพี่ต้องไปอับอายขายหน้าในห้องทรงพระอักษร ยิ่งไม่คิดเลยว่าวันนี้จะบังเอิญมาเจอเขาเข้าที่นี่! “นางเหยียบเท้าพระชายาเหลียงอ๋อง คุกเข่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status