Share

บทที่ 606

Author: จี้เวยเวย
เห็นฝานซืออิ๋งไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ฉู่จวินถิงพูดนิ่งๆ “อวิ๋นหยาง พาคนเข้ามา”

บ่าวคนหนึ่งถูกพาเข้ามาอย่างว่องไว เพียงแต่บัดนี้ดื่มจนเวียนหัวมึนงง สมองไม่แจ่มชัด

“ซ่าซ่า”

น้ำเย็นหนึ่งถังถูกสาดเข้าไป ทันใดนั้นคนได้สติขึ้นมาแล้ว

หลังได้เห็นทุกคนอยู่ตรงหน้าไปจนถึงฝานซืออิ๋งที่กำลังถูกจับตัวไว้ ทันใดนั้นสีหน้าของบ่าวเปลี่ยนเป็นเผือดซีด

“ยังไม่รีบสารภาพออกมาอีก!” ซ่งเยี่ยนโจวตวาดเสียงเฉียบ

บ่าวตกใจว้าวุ่นหนัก “เป็นแม่นางฝานบังคับให้ข้าทำเช่นนี้ หากข้าไม่รับปาก นางจะไม่ปล่อยพ่อแม่ข้า

คุณชาย ข้าไม่มีทางเลือกขอรับ ขอร้องท่านให้อภัยบ่าวครั้งนี้ด้วยเถอะ!”

สีหน้าฝานซืออิ๋งเปลี่ยนไป “เจ้าพูดเหลวไหลอะไร! ข้าเปล่า!”

บ่าวคุกเข่าโขกศีรษะไม่หยุด “ก่อนหน้านี้ยามนางอยู่ในจวนก็ถือสัญญาขายตัวเป็นทาสของบ่าวไว้ มิหนำซ้ำยังขายพ่อแม่ของบ่าวไปที่สกุลฝาน

ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ พ่อแม่ข้าอยู่ที่สกุลฝานได้รับความทุกข์เกินบรรยาย นางยังข่มขู่ข้า หากไม่รับปาก จะตีพ่อแม่ข้าให้ตายทั้งเป็น

คุณชาย ชีวิตของคนในครอบครัวบ่าวล้วนอยู่ในมือของนาง ข้ายอมตาย แต่ไม่อาจทนเห็นพ่อแม่ข้าตายได้ขอรับ...”

บ่าวร้องไห้เจ็บปวดใ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1250  

    กู้เจาย่วนสีหน้าเต็มไปด้วยความซับซ้อน ยังคงไม่กล้าเชื่อเหมือนเคย “นะ…นี่มันเหลือเชื่อเกินไป ข้าเห็นเขาทุกวัน ผีที่ไหนจะสามารถทำถึงขั้นนี้ได้?” เมื่อก่อนนางคิดมาตลอดว่าเรื่องผีสางเป็นแค่นิทาน แค่ฟังไว้ก็เท่านั้น ไม่มีทางเป็นจริงไปได้แน่ แต่บัดนี้คนที่เจอผีหลอกเข้าจัง ๆ กลับเป็นนางเสียได้! “เจ้าคงเผลอรับเอาอะไรบางอย่างมาจากเขากระมังถึงได้มีสายใยเชื่อมโยงกับตัวเขา” “อันที่จริงก็มีหลายคนที่เคยประสบพบเจอเรื่องทำนองนี้มาเหมือนกับเจ้า พบเจอสิ่งต่าง ๆ มากมายในความฝัน แต่โดยส่วนมากพอวันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาก็จะลืมเรื่องราวเหล่านั้นไปจนหมด จึงไม่ส่งผลกระทบใด ๆ กับชีวิต” “แต่ทว่า…ในกรณีของเจ้าซึ่งจดจำทุกอย่างได้ชัดเจน มิหนำซ้ำยังถึงขั้นตั้งใจไปตามหา ซึ่งแบบนั้นก็เข้าทางเขาเต็มเปา” กู้เจาย่วนเงียบไปนานครู่ใหญ่ ก่อนจะเอ่ยว่า “ญาติผู้พี่ หากไม่ได้ท่านยื่นมือมาช่วยเหลือ หากเมื่อวานท่านไม่ได้ขอให้ท่านแม่มอบยันต์คุ้มภัยนี้ไว้กับข้า ผลลัพธ์สุดท้ายของข้าจะลงเอยเช่นไรหรือ?” หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นมาพูดเรื่องนี้กับนาง แน่นอนว่านางไม่มีวันเชื่อว่าเป็นความจริงอย่างเด็ดขาด เพียงแต่ นางกระจ่างแจ้งในควา

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1249  

    พอได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจิน กู้ฮวนเอ๋อร์และกู้เจาย่วนหันกลับไปมองอีกครั้ง เห็นเพียงสายหมอกสีเขียวจาง ๆ ระลอกหนึ่งพาดผ่านไป จุดที่เคยเป็นเรือนในตอนแรกบัดนี้หายสาบสูญไปแล้ว และสิ่งที่ปรากฏกลับกลายเป็นสุสานขึ้นมาแทน เสี้ยวพริบตาที่เห็นสุสานนี้ กู้ฮวนเอ๋อร์กรีดร้องออกมาอย่างอดไม่ได้ “กรี๊ด!” นางรีบหนีไปหลบหลังซ่งรั่วเจินทันที แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด วันนี้นางยอมเสียสละเอาชีวิตมาเสี่ยงตายเพื่ออยู่กับเจาย่วน ใช้ความกล้าทั้งหมดที่มีไปแล้วจริง ๆ แววตาของกู้เจาย่วนสะท้อนประกายเหลือเชื่อออกมา “เรือนมันหายไปได้อย่างไร?” “พวกเจ้าลองดูให้ละเอียดอีกครั้งสิ” ซ่งรั่วเจินพูดอีกครั้ง กู้ฮวนเอ๋อร์พินิจมองสุสานตรงหน้าอย่างละเอียด จนกระทั่งค้นพบอักษรที่เขียนไว้บนป้ายหลุมศพ ก็หันขวับไปมองกู้เจาย่วนอย่างไม่อยากเชื่อสายตา “หลุมศพของฉวีเซิน?” กู้เจาย่วนเบิกตากว้างอย่างตื่นตระหนก หัวใจเหมือนถูกคลื่นยักษ์ซัดกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้นางแยกไม่ออกว่าภาพตรงหน้าคือความจริงหรือว่าเป็นความฝัน “จะเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร? นี่คือวิชาพรางตาหรือ? อยู่ดี ๆ เรือนจะกลายเป็นสุสานได้อย่างไร?” กู้ฮ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1248  

    หากทำให้แม่นางทั้งสองมาปรนนิบัติดูแลเขาที่ใต้ผืนดินตรงนี้ได้แล้วล่ะก็ ความรู้สึกนั้น..แค่คิดก็รู้สึกวาบหวามตื่นเต้นจนแทบขาดใจให้ได้แล้ว! “แม่นางท่านนี้คือ?” ฉวีเซินเอ่ยถาม “นางคือน้องหญิงผู้น้องของข้า กู้ฮวนเอ๋อร์” กู้เจาย่วนเป็นญาติผู้พี่ของกู้ฮวนเอ๋อร์ ทว่าอายุของทั้งสองห่างกันไม่ถึงครึ่งปี ดังนั้นยามปกติจึงมักจะเรียกเพียงชื่อเฉย ๆ เท่านั้น “ที่แท้ก็เป็นน้องหญิงผู้น้องเองหรือ รีบเข้าไปนั่งข้างในเถิด” ฉวีเซินกล่าวเชื้อเชิญ กู้ฮวนเอ๋อร์พยายามระงับความตื่นกลัวในใจไว้ มือกำยันต์คุ้มภัยที่ซ่งรั่วเจินให้นางมาเมื่อวานเอาไว้แน่น ยันต์นี้จะต้องมีประโยชน์แน่! เมื่อครู่ตอนที่นางออกมาพร้อมเจาย่วน นางแอบส่งคนไปแจ้งข่าวกับญาติผู้พี่ไว้ก่อนแล้ว และยังแอบทิ้งร่องรอยเอาไว้ตลอดทาง คิดว่าญาติผู้พี่ของจะต้องตามมาถึงในอีกไม่ช้าแน่ แม้ว่าเรือนตรงหน้าจะดูปกติดี แต่ในใจของนางกลับรู้สึกเยือกเย็นแปลกประหลาด น่าหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก ทว่า ตอนที่กู้เจาย่วนและกู้ฮวนเอ๋อร์เข้ามาในเรือน สีหน้าของฉวีเซินกลับเปลี่ยนไป สายตาของเขาจ้องมองไปยังถุงหอมที่แขวนอยู่บนตัวกู้เจาย่วน “เจาย่วน ถุงหอมของเจ้าใส่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1247

    “ข้าทนกล้ำกลืนกับความรู้สึกนี้ไม่ได้จริง ๆ” “ทั้งที่เขาเองก็รู้ดีว่ากลับมาครานี้ ข้ากับเขาจะได้แต่งงานกัน รู้ดีแก่ใจว่าพวกเราต่างผูกพันใกล้ชิดมานานถึงเพียงนี้แล้ว ไหนจะคำมั่นสัญญาที่เขาเคยให้ข้าไว้ก็ด้วย” “ทว่าก่อนจะได้แต่งงานกัน ในหัวใจของเขากลับมีคนอื่นอีกคนอยู่แล้ว แม้ตัวข้าจะรู้ดีพวกเราเหล่าสตรีหลังเข้าพิธีวิวาห์ ยากจะเลี่ยงไม่ให้สามีรับอนุภรรยาเข้าเรือน เพียงแต่อย่างน้อยที่สุดในตอนแต่งงาน คนที่สามีควรจะให้ความสนใจที่สุดก็คือข้าเองมิใช่หรือ?” กู้เจาย่วนหวนคิดถึงเรื่องราวตลอดหลายปีที่ผ่านมา และมองย้อนกลับไปที่เจียงเย่ซึ่งทำตัวเหมือนกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก็ไม่รู้ว่าควรจะสรรหาคำพูดใดพูดออกมาดี นางไม่อยากเจอเจียงเย่อีก อยากแค่จัดการงานแต่งของตนเองให้มันพ้น ๆ ไปโดยเร็วเท่านั้น กู้ฮวนเอ๋อร์เพิ่งจะเข้าใจว่าเหตุใดเจาย่วนถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ แม้ว่านางจะยังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินมานี้เป็นเรื่องจริงหรือเท็จ “ถึงอย่างนั้นแต่หากมีแค่เหตุผลเท่านี้ เจ้าก็ไม่ควรแต่งงานกับบุรุษอื่นอย่างส่งเดช ต่อให้เจียงเย่จะไม่ดีจริงแล้ว แต่ตราบใดที่ยังมีท่านลุงท่านป้า พวกเขาจะต้องหาบุรุษ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1246  

    เสี้ยวพริบตาที่กู้เจาย่วนเห็นเจียงเย่ แววตาพลันฉายประกายซับซ้อนวูบออกมา “ขออภัย วันนี้ข้านัดกับฮวนเอ๋อร์แล้ว เกรงว่าจะไปไม่ได้” เจียงเย่มองไปทางกู้ฮวนเอ๋อร์อย่างอดไม่ได้ กู้ฮวนเอ๋อร์เองก็รู้สึกปวดหัวจี๊ด ๆ ขึ้นมาทันที ได้แต่เอ่ยด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “คุณชายเจียง ต้องขออภัยอย่างยิ่งเจ้าค่ะ ท่านเองก็รู้ว่าอีกไม่นานข้าจะต้องออกเรือนแล้ว เจาย่วนเองก็เป็น พี่น้องที่ข้าสนิทสนม ดังนั้นข้าก็เลยอยากให้นางช่วยข้าเลือกของบางอย่าง” ได้ยินเช่นนี้ เจียงเย่ก็กระจ่างแจ้ง เอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “ข้าเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ข้าเองก็ทราบมาบ้าง ยินดีด้วยจริง ๆ เช่นนั้นวันหน้าข้าจะมาใหม่” “ได้ ๆ” กู้ฮวนเอ๋อร์ผงกศีรษะรัว กระทั่งอีกฝ่ายออกไปแล้ว ก็หันมองกู้เจาย่วนอย่างเหลืออด “เจาย่วน ก่อนหน้านี้เจ้ากับคุณชายเจียงยังดี ๆ กันอยู่มิใช่หรือ? ก่อนหน้านี้ท่านป้าเองก็คิดจะให้พวกเจ้าหมั้นหมายกันไว้ ตอนนั้นเจ้าเองก็มิได้คัดค้าน?” คู่หมั้นของเจาย่วนแม้จะมิได้ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการแต่อันที่จริงก็ถือเป็นเรื่องที่ทุกฝ่ายเข้าใจตรงกัน นางกับเจียงเย่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก สองครอบครัวก็ไปมาหาสู่กันหลายต่อหลายครั้ง หากใ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1245

    ซ่งรั่วเจินฟังคำอธิบายของสวี่เหราแล้วก็คิดว่าเห็นทีคุณชายเจียงผู้นี้คงเพียงแต่ตอบแทนผู้มีพระคุณจากใจจริง ไม่ได้มีความคิดเป็นอื่น“ป้าสะใภ้ใหญ่ เรื่องที่ท่านพูดมีความเป็นไปได้จริงๆ เจ้าค่ะ ข้าจะสังเกตดู ถ้าเป็นเรื่องที่แม่นางถงผู้นี้ก่อขึ้นจริง พวกข้าจะไม่ปล่อยให้ญาติผู้น้องได้รับความไม่เป็นธรรมเปล่าๆ แน่”“คืนวานข้ากับฮวนเอ๋อร์ตัดสินใจกันแล้วว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เจาย่วนหาโอกาสพาพวกข้าไปพบฉวีเซินนอกเมือง”“ขอเพียงได้ไป คนผู้นั้นจะต้องปิดบังต่อหน้าข้าไม่ได้แน่นอน ถึงยามนั้นเจาย่วนทราบว่าทุกอย่างล้วนเป็นคำลวงย่อมหมดใจไปเป็นธรรมดา”“สิ่งที่พวกเราต้องทำตอนนี้ก็คือสนับสนุนเจาย่วน ทำให้นางมั่นใจว่าพวกเรายินดียอมรับฉวีเซิน การขัดขวางก่อนนี้เป็นเพราะกลัวว่านางออกเรือนไปแล้วจะลำบาก”“ยิ่งพวกเรามีท่าทียอมรับมากเท่าไร เจาย่วนก็จะไม่ปิดบังเรื่องใดๆ จากพวกเราอีก”“เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าหมอนั่นย่อมหาข้ออ้างมาบ่ายเบี่ยงไม่ได้ กระทั่งว่าไม่จำเป็นต้องให้พวกเราเปิดโปง เจาย่วนย่อมจะค้นพบปัญหาด้วยตัวเอง”แม้ก่อนหน้านี้ซ่งรั่วเจินจะได้พบเจอเจาย่วนไม่กี่ครั้ง แต่การพบหน้าไม่กี่ครั้งนั้น นางก็ดูออกว่าเจาย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status