แชร์

บทที่ 753

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
กู้ชิงเหยี่ยนเอ่ยปากเสียงเย็นชา “นับว่าเจ้ายังมีมโนสำนึกอยู่บ้างที่หย่ากับหวังซื่อ ปล่อยให้นางพาลูกจากไป อย่างน้อยก็หลีกเลี่ยงไม่ต้องเดือดร้อนไปกับเจ้า”

“จากที่ข้ามองดู หากเจ้ายังเป็นพ่อคนหนึ่ง ก็รีบเก็บเงินทองส่งไปให้หวังซื่อและลูกๆ เถอะ อย่างไรเสียเจ้าเก็บสิ่งเหล่านี้ไว้ก็ไม่มีประโยชน์อันใดแล้ว”

กู้ชิงเจ๋อได้ยินสีหน้าก็เผือดซีด สายตาเปี่ยมความรู้สึกเหลือจะเชื่อ

“พวกท่านพูดอันใด? หวังซื่อพาลูกจากไปแล้ว?”

“มิเช่นนั้นเล่า?” กู้ชิงเหยี่ยนถามกลับ

กู้ชิงเจ๋อส่ายหน้า “นี่เป็นไปไม่ได้!”

พูดไป เขารีบสวมเสื้อชั้นนอก รีบวิ่งออกไป เขาไม่เชื่อว่าหวังซื่อหย่าร้างกับเขาจริง!

พวกกู้ชิงเหยี่ยนเห็นกู้ชิงเจ๋อมีท่าทีแปลกใจ ชุลมุนวุ่นวายมานาน เขาไม่รู้กระทั่งหวังซื่อพาลูกๆ จากไปแล้วกระนั้นรึ?

เช่นนั้นหวังซื่อหย่ากับเขาได้เยี่ยงไร?

หลิ่วอวิ๋นเวยคิดอยากขวางกู้ชิงเจ๋อไว้ แต่พวกกู้ชิงเหยี่ยนทั้งสองคนอยู่ที่นี่ นางไม่มีโอกาสขัดขวาง พูดออกมาอย่างอดไม่ได้

“ข้ายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า พวกท่านอยู่ที่นี่ทำอันใด? หรืออยากจะทำลายความบริสุทธิ์ของข้า!”

ชั่วขณะได้ยินถ้อยคำนี้ กู้ชิงซิวรู้สึกเพียงอยากอาเจียน “ข้ามองเจ้าแวบเ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1246  

    เสี้ยวพริบตาที่กู้เจาย่วนเห็นเจียงเย่ แววตาพลันฉายประกายซับซ้อนวูบออกมา “ขออภัย วันนี้ข้านัดกับฮวนเอ๋อร์แล้ว เกรงว่าจะไปไม่ได้” เจียงเย่มองไปทางกู้ฮวนเอ๋อร์อย่างอดไม่ได้ กู้ฮวนเอ๋อร์เองก็รู้สึกปวดหัวจี๊ด ๆ ขึ้นมาทันที ได้แต่เอ่ยด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “คุณชายเจียง ต้องขออภัยอย่างยิ่งเจ้าค่ะ ท่านเองก็รู้ว่าอีกไม่นานข้าจะต้องออกเรือนแล้ว เจาย่วนเองก็เป็น พี่น้องที่ข้าสนิทสนม ดังนั้นข้าก็เลยอยากให้นางช่วยข้าเลือกของบางอย่าง” ได้ยินเช่นนี้ เจียงเย่ก็กระจ่างแจ้ง เอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “ข้าเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ข้าเองก็ทราบมาบ้าง ยินดีด้วยจริง ๆ เช่นนั้นวันหน้าข้าจะมาใหม่” “ได้ ๆ” กู้ฮวนเอ๋อร์ผงกศีรษะรัว กระทั่งอีกฝ่ายออกไปแล้ว ก็หันมองกู้เจาย่วนอย่างเหลืออด “เจาย่วน ก่อนหน้านี้เจ้ากับคุณชายเจียงยังดี ๆ กันอยู่มิใช่หรือ? ก่อนหน้านี้ท่านป้าเองก็คิดจะให้พวกเจ้าหมั้นหมายกันไว้ ตอนนั้นเจ้าเองก็มิได้คัดค้าน?” คู่หมั้นของเจาย่วนแม้จะมิได้ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการแต่อันที่จริงก็ถือเป็นเรื่องที่ทุกฝ่ายเข้าใจตรงกัน นางกับเจียงเย่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก สองครอบครัวก็ไปมาหาสู่กันหลายต่อหลายครั้ง หากใ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1245

    ซ่งรั่วเจินฟังคำอธิบายของสวี่เหราแล้วก็คิดว่าเห็นทีคุณชายเจียงผู้นี้คงเพียงแต่ตอบแทนผู้มีพระคุณจากใจจริง ไม่ได้มีความคิดเป็นอื่น“ป้าสะใภ้ใหญ่ เรื่องที่ท่านพูดมีความเป็นไปได้จริงๆ เจ้าค่ะ ข้าจะสังเกตดู ถ้าเป็นเรื่องที่แม่นางถงผู้นี้ก่อขึ้นจริง พวกข้าจะไม่ปล่อยให้ญาติผู้น้องได้รับความไม่เป็นธรรมเปล่าๆ แน่”“คืนวานข้ากับฮวนเอ๋อร์ตัดสินใจกันแล้วว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เจาย่วนหาโอกาสพาพวกข้าไปพบฉวีเซินนอกเมือง”“ขอเพียงได้ไป คนผู้นั้นจะต้องปิดบังต่อหน้าข้าไม่ได้แน่นอน ถึงยามนั้นเจาย่วนทราบว่าทุกอย่างล้วนเป็นคำลวงย่อมหมดใจไปเป็นธรรมดา”“สิ่งที่พวกเราต้องทำตอนนี้ก็คือสนับสนุนเจาย่วน ทำให้นางมั่นใจว่าพวกเรายินดียอมรับฉวีเซิน การขัดขวางก่อนนี้เป็นเพราะกลัวว่านางออกเรือนไปแล้วจะลำบาก”“ยิ่งพวกเรามีท่าทียอมรับมากเท่าไร เจาย่วนก็จะไม่ปิดบังเรื่องใดๆ จากพวกเราอีก”“เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าหมอนั่นย่อมหาข้ออ้างมาบ่ายเบี่ยงไม่ได้ กระทั่งว่าไม่จำเป็นต้องให้พวกเราเปิดโปง เจาย่วนย่อมจะค้นพบปัญหาด้วยตัวเอง”แม้ก่อนหน้านี้ซ่งรั่วเจินจะได้พบเจอเจาย่วนไม่กี่ครั้ง แต่การพบหน้าไม่กี่ครั้งนั้น นางก็ดูออกว่าเจาย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1244

    “ทว่าสามปีก่อนคนตระกูลเจียงติดตามใต้เท้าเจียงไปรับตำแหน่งที่เมืองอื่น เพิ่งกลับมาได้ไม่นาน แต่ตอนกลับมาคราวนี้ได้พาผู้มีพระคุณคนหนึ่งกลับมาด้วย”สวี่เหราเอ่ยถึงเรื่องนี้ก็อดจะถอนหายใจไม่ได้ เดิมนั้นควรเป็นบุพเพอันประเสริฐแท้ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันติดต่อกันเช่นนี้“ผู้มีพระคุณ? เป็นแม่นางผู้หนึ่งหรือเจ้าคะ?”ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้ว แบบนี้เรียกว่าเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นกลางคัน คู่รักวัยเด็กโคจรมาเจอผู้มีพระคุณงั้นสินะ?“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ขณะที่เจียงเย่เร่งเดินทางกลับไปเจอคนร้ายเข้าพอดี ทำให้เขาตกเขาจนเกือบเสียชีวิต”“โชคดีที่แม่นางถงซูช่วยชีวิตเขาไว้ หลังจากนั้นแม่นางผู้นี้ก็บอกว่าตนเองอยากมาหาญาติที่เมืองหลวงจึงเดินทางมาด้วยกันกับเจียงเย่”สวี่เหราถอนหายใจ “พูดเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วข้าก็อ่อนใจนัก หลายปีที่ผ่านมาสกุลเจียงมีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเราตลอดมา ข้ายังรู้จักเจียงฮูหยินมานานปี”“หากมิใช่เพราะเหตุนี้ พวกเราสองบ้านก็คงไม่มีความคิดจะเป็นดองกันแล้ว แม้ว่าแม่นางผู้นั้นจะแลดูอ่อนโยนมาก แต่ข้าเป็นหญิงเหมือนกัน ดูจากสายตาที่นางมองเจียงเย่ก็รู้แล้วว่าในใจนางมีเขาอยู่”“เดิมท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1243

    คืนวันนั้น สวี่เหราหาข้ออ้างมอบยันต์คุ้มภัยให้กู้เจาย่วนพกเอาไว้“ก่อนหน้านี้ท่าทีของแม่แข็งกระด้างเกินไป แม่ทำไปเพราะหวังดีต่อเจ้า หวังว่าเจ้าจะเข้าใจแม่” สวี่เหราผ่อนปรนท่าทีแล้วเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยนกู้เจาย่วนเองก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน “ท่านแม่ ข้าไม่ได้โทษท่าน ข้าเพียงแต่ชอบเขาจริงๆ เจ้าค่ะ”เห็นท่าทางทุ่มเทหมดใจของลูกสาวแล้ว สวี่เหราก็อดถอนหายใจไม่ได้ จู่ๆ นางชอบคนคนหนึ่งปานนี้ ใครเลยจะคาดคิดว่าจะลงเอยเช่นนี้ตอนนี้นางเลิกโกรธแล้ว เพียงสงสารเจาย่วน หวังแค่นางแคล้วคลาดปลอดภัยก็พอ“ช่างเถอะ ตอนนี้แม่หวังแค่ว่าเจ้าปลอดภัยไร้อันตราย นี่คือยันต์คุ้มภัยที่แม่หามาให้เจ้าโดยเฉพาะ หวังว่าเจ้าจะปลอดภัยราบรื่น”กู้เจาย่วนมองยันต์คุ้มภัยที่มารดาส่งให้ ดวงตาแดงเรื่อโดยไม่รู้ตัว คิดถึงว่าช่วงนี้ตนเองมักทำให้มารดาไม่พอใจอยู่เรื่อยจึงกล่าวว่า “ท่านแม่ ขอโทษนะเจ้าคะ”สวี่เหราลูบกู้เจาย่วนเบาๆ “อย่าคิดมาก ทุกเรื่องมีทางออกเสมอ พ่อกับแม่ยังอยู่ตรงนี้”กู้เจาย่วนได้ยินดังนั้นก็อดสงสัยไม่ได้ เหตุใดจึงรู้สึกว่ามารดาพูดจาแปลกชอบกลกันนะ?……วันรุ่งขึ้น ซ่งรั่วเจินได้เจอสวี่เหราแต่เช้าตรู่“รั่วเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1242

    “นอกจากนี้ ข้าเชื่อหรอกว่าเจาย่วนเป็นคนมีเหตุมีผล สาเหตุที่นางดึงดันเช่นนี้ก็เพราะนางไม่รู้ความจริง”“เมื่อครู่ข้าพูดกับฮวนเอ๋อร์แล้วว่าให้นางหาโอกาสให้พวกข้าไปเจอฉวีเซินสักครั้ง”“ถึงยามนั้นถ้าพวกเราไปแล้วย่อมจะเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาได้แน่นอน แต่เจ้าหมอนั่นคงไม่กล้ามาเจอพวกเรา คงจะปฏิเสธบ่ายเบี่ยงด้วยเหตุผลต่างๆ นานา เชื่อว่าถึงยามนั้นเจาย่วนคงจะดูออกว่าไม่ปกติ”“เจ้าพูดถูก” สวี่เหราพยักหน้าแล้วกล่าวมาอีกว่า “เช่นนั้นยันต์นี้ก็ต้องให้เจาย่วนพกไว้ด้วยใช่หรือไม่?”ซ่งรั่วเจินพยักหน้าน้อยๆ “หาโอกาสให้นางพกติดตัวเอาไว้นะเจ้าคะ”“ได้ ข้าจะทำตามที่เจ้าบอก!”เมื่อซ่งรั่วเจินออกมา ฉู่จวินถิงก็มารอนางอยู่ข้างนอกแล้ว“เกลี้ยกล่อมได้หรือไม่?”ฉู่จวินถิงทราบว่าซ่งรั่วเจินและกู้ฮวนเอ๋อร์จากมาก่อนเพราะไปเกลี้ยกล่อมกู้เจาย่วน แต่เขารู้สึกว่าด้วยท่าทางของกู้เจาย่วนในตอนนั้นแล้วเกรงว่าคงเกลี้ยกล่อมได้ยากซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วงาม “ท่านคิดว่าอย่างไรเล่า?”“คงเกลี้ยกล่อมได้ไม่ง่ายนัก” ฉู่จวินถิงส่ายศีรษะ “แต่ข้าคิดว่าคนผู้นี้ไม่มีกระทั่งความกล้ามาพบหน้า หาใช่คู่ครองที่ดีไม่”ดวงตางามของซ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1241

    “อยู่ดีๆ เจาย่วนไปเจอผีได้อย่างไร? ถ้านางครองคู่กับคนผู้นี้จริงมิเท่ากับต้องตายหรอกรึ?”สวี่เหราร้อนใจเสียแล้ว ก่อนนี้อย่างมากก็เพียงกังวลว่าหากแต่งงานกับบัณฑิตยากจนไร้ความสามารถ เจาย่วนจะต้องลำบากในวันหน้าความจริงหากถึงขั้นนั้นจริง มีตระกูลกู้ของพวกตนอยู่ เพียงให้การดูแลสักหน่อย เจาย่วนก็สามารถมีชีวิตที่ไม่เลวได้เหมือนกัน แต่ถ้าเจอผี นั่นกลับพัวพันถึงชีวิตแล้ว!โชคดีที่วันนี้รั่วเจินมาที่นี่ หากมิได้มา ผลลัพธ์คงเลวร้ายสุดคาดคิด!ซ่งรั่วเจินพยักหน้าน้อยๆ “วันนี้ตอนที่ข้าเห็นเจาย่วนก็รู้สึกว่านางมีบางอย่างแปลกๆ บนร่างแฝงไว้ซึ่งไอมรณะ”“พวกท่านไม่จำเป็นต้องกังวลจนเกินไป ตอนนี้ค้นพบเร็ว ผลกระทบไม่ได้น่ากลัวปานนั้น”สวี่เหราค่อยถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “ถ้าอย่างนั้นก็ดีจริงๆ!”ประสบเรื่องราวมามากขนาดนี้ นางรับทราบความสามารถของรั่วเจินเป็นอย่างดี ขอเพียงเป็นคำพูดของนาง นางไม่สงสัยเลยสักนิด“ต่อจากนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? ต้องฝังอะไรหรือไม่ หรือว่าเป็นเพราะฮวงจุ้ยของที่บ้านไม่ดี ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหรือเปล่า?”สวี่เหราอดร้อนใจไม่ได้ นางจำได้ว่าตอนนั้นตระกูลซ่งประสบปัญหาติดต่อกันเป็น

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status