Mag-log inShare
ตอนที่ 5
Huling Na-update:
2025-06-08 16:40:51“เอ่อ ขอโทษค่ะ พอดีฉันไม่ทันได้...”
ประโยคสุดท้ายถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอระหงทันที ยามเห็นหน้าบุรุษคู่กรณี
ดวงตากลมโตไล่มองตั้งแต่คิ้วหนาดกดำ ดวงตาสีนิลคมกริบ จมูกโด่งเป็นสัน และสุดท้ายริมฝีปากบางเฉียบที่ล้อมกรอบด้วยใบหน้าคมสันนั้น ราวกับเทพบุตรหรือไม่ก็เจ้าชายที่เธอไม่เคยพานพบ เป็นผลให้ตรีชฎาถึงกับตะลึงงัน หัวใจเต้นรัวเร็วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ร่างบอบบางทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนค้างนิ่งอยู่ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น
ผิดกับชายหนุ่มรูปงามตรงหน้า ที่กระตุกยิ้มอย่างนึกดูแคลนนางยั่วที่เขาเป็นผู้ตั้งฉายาให้ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง
‘หึ ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ เห็นผู้ชายเข้าหน่อยก็คอยแต่จะให้ท่า ยิ่งถ้ารวยแล้วล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึง ระริกระรี้อยากจะเสนอตัวให้ทั้งนั้น’
“ไม่เป็นไรครับ”
เขาผลักเธอออกเล็กน้อยเป็นมารยาท ก่อนจะเดินจากไป โดยไม่สนใจที่จะหันกลับมามองเธออีก ตรีชฎายังคงตะลึงค้าง เธอไม่คิดไม่ฝันเลยจริง ๆ ว่าชีวิตนี้จะได้พบกับบุรุษผู้นี้
“อ๊าย นังผิง ทำไมเมื่อกี้ถึงไม่เป็นฉัน อิจฉา ๆ อ๊าย...”
เสียงหวีดร้องวี้ดว้ายเพราะความอิจฉาของโยโกะคนงามดังลั่น แต่ก็ไม่ได้ทำให้หญิงสาวละสายตาจากบุรุษเมื่อครู่แม้แต่เศษเสี้ยววินาทีเดียว
“เขาเป็นใครกันน่ะนังโย ผู้ชายอะไร หล่อแล้วยังเป็นสุภาพบุรุษอีก เกิดมาไม่เคยเจอ เพอร์เฟกต์แมนที่สุด”
ตรีชฎาพร่ำรำพัน จ้องมองแผ่นหลังกว้างของร่างสูงที่เดินไปไกลแล้วอย่างไม่ลดละ
“นี่ แกไม่รู้จักเขาจริง ๆ เหรอผิง”
เสียงดัดจริตหันมาถามตรีชฎา นึกแปลกใจที่เพื่อนสาวไม่รู้จักผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์คนนี้
“ถ้ารู้จัก แล้วฉันจะถามแกทำไมล่ะ”
ตรีชฎาตอบกลับไปซื่อ ๆ ก็เธอไม่รู้จักจริง ๆ นี่นา ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน
“ต๊าย นังผิง แกไปอยู่หลังเขามาหรือไงยะ ถึงได้ไม่รู้จักคุณสิบทิศ ธาราธรณ์ ห๊า”
โยธินหรือโยทะกาสะบัดเสียงใส่เพื่อนสาวด้วยความหมั่นไส้เต็มที อะไรกันไม่รู้จักหนุ่มหล่อสุดเพอร์เฟกต์ของ พ.ศ. นี้
“เขาชื่อ สิบทิศ ธาราธรณ์ เหรอ”
ริมฝีปากอวบอิ่มทบทวนชื่อของชายหนุ่มเบา ๆ แต่โยธินก็ยังได้ยินอยู่ดี
“ใช่แล้ว คุณสิบทิศเขาเป็นที่หมายปองของสาว ๆ ครึ่งค่อนประเทศเลยนะแก หล่อก็หล่อ รวยเว่อร์ ๆ แถมยังเก่งอีกต่างหาก ไม่รู้ว่าทำบุญด้วยอะไร ถึงได้เพอร์เฟกต์ขนาดนี้”
แม่สาวเทียมพูดไป ประกอบมือไม้ไป ตามประสาคนช่างเพ้อฝัน นึกเสียดายที่ตัวเองดันเกิดมาเป็นกะเทย ถ้าเธอเป็นผู้หญิงล่ะก็ ป่านนี้คงได้แต่งงานกับหนุ่มหล่อคนนี้ไปนานแล้วล่ะ
“แกเชื่อเรื่องรักแรกพบไหมนังโย”
คนที่กำลังเพ้อฝันเมื่อครู่ ต้องตาโตเท่าไข่ห่านทันทีทันใด เมื่อจู่ ๆ เพื่อนสาวคนสวยก็พูดถึงเรื่องรักแรกพบเอาเสียดื้อ ๆ
“ฮะ รักแรกพบเหรอ นี่อย่าบอกนะว่าแก...”
ตรีชฎาไม่ตอบ แต่พยักหน้ารับแทน แล้วเสียงวี้ดว้ายของโยธินก็ดังขึ้นมาอีกรอบ
“แกรู้ไหมผิง เขาน่ะเสือผู้หญิงตัวฉกาจเลยนะ ควงผู้หญิงไม่ถึงอาทิตย์ก็เหวี่ยงทิ้งอย่างกับทิชชูดี ๆ นี่เอง ฉันว่าแกแอบปลื้มเขาอยู่ห่าง ๆ เถอะ แกอย่าไปยุ่งกับเขาเลยนะผิง ฉันไม่อยากเห็นแกเสียใจที่โดนเขาทิ้ง”
ชายใจสาวเตือนด้วยความหวังดี เพราะไม่อยากเห็นเพื่อนสาวต้องมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าในภายหลัง
“ฉันจะเป็นคนรักของเขา ไม่ใช่คู่ควงของเขาสักหน่อย ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร จะรวยหรือจะจน ฉันไม่สนหรอก ฉันสนแต่ว่าฉันรักเขา ไม่รู้ทำไม เพียงแค่ได้เห็นหน้าเขาครั้งแรก ใจฉันมันก็สั่นหวั่นไหวไปหมด เหมือนกับว่าฉันรอเขามานานแสนนาน แกช่วยฉันหน่อยนะเพื่อนรัก น้า โยโกะคนสวย”
มือบางเขย่าแขนโยธินอย่างออดอ้อน จนคนเป็นเพื่อนเห็นแล้วก็อดใจอ่อนไม่ได้ ถ้าไม่ช่วยก็กระไรอยู่
“เออ ๆ ก็ได้ ฉันจะพยายามช่วยก็แล้วกัน อย่างน้อยก็ทำบุญให้ชะนีอย่างแกได้มีคู่เป็นตัวเป็นตน เผื่อบุญวาสนาที่ฉันได้ช่วยเหลือแก จะทำให้ฉันได้แต่งงานกับชีวอนสุดที่รักของฉัน”
โยโกะคนสวยพร่ำเพ้อไปไกลถึงดาราเกาหลีที่ตนคลั่งไคล้ ก่อนจะถอนหายใจอย่างปลง ๆ เมื่อนึกถึงชะตาชีวิตของตัวเองต่อไป
‘เพื่อนฉันมีผู้ชายเข้ามาในชีวิตมากมายกลับไม่รัก ดั๊นมารักผู้ชายที่ใคร ๆ ก็ฝันหาอย่าง สิบทิศ ธาราธรณ์ เฮ้อ เห็นทีงานหนักแล้วล่ะนังโยทะกา ใจบริสุทธิ์’
“thank you จ้ะเพื่อนรัก แล้วเจอกันนะคะสิบทิศ ที่รักของฉัน”
ตรีชฎากล่าวขอบคุณโยธินด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพึมพำเบา ๆ กับฟากฟ้า เสมือนกระซิบผ่านสายลมให้ชายหนุ่มเจ้าของหัวใจเธอได้รับรู้
Pinakabagong kabanata
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 172
จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากบางเฉียบ ซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน สูดดมความหอมละมุนจากกลิ่นกายของภรรยาสาว ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งคลั่งไคล้ในตัวเธอ ลิ้นอุ่นชื้นไล้เลียละเลียดไปตามผิวเนื้อนวลลออราวกับกำลังกินเค้กหน้านิ่มก็ไม่ปาน“เมียผมหอมจังเลย”เขาค่อย ๆ แทะเล็มขบเม้มทั่วลำคอระหง ใช้ปากร้อนงับติ่งหูของเธอสลับกับไล้ปลายลิ้นไปตามใบหูช้า ๆ จนตรีชฎาต้องหลับตาพริ้ม เบี่ยงหน้าไปอีกทาง เพราะความสยิวลามไปทั่วกลางหลัง ก่อนที่เขาจะจูบพรมไล่ตามซอกคอลงมาถึงเนินอกอวบอิ่มสิบทิศดึงเชือกคล้องคอชุดของขวัญวาบหวิว จับรั้งโบตรงช่วงอกลงมาให้เต้าทรวงหลุดออกจากพันธนาการฝ่ามือหนากอบกุมข้างหนึ่ง เคล้นคลึงเบา ๆ ก่อนใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดอก อีกข้างก็ใช้ริมฝีปากครอบครอง ดูดดื่มปทุมถันอย่างหิวกระหาย“นมผิงอร่อยที่สุดเลย”เสียงทุ้มพร่าเอ่ยชม ลิ้นหนาตวัดเลียเม็ดบัวสีหวาน ซึ่งเป็นจุดกระตุ้นอารมณ์ของเมียรักได้เป็นอย่างดี“คุณสิบขา”ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มปรือมองดูสามีกำลังดูดเลียปลายถันที่แข่งกันชูชันทั้งสองข้างของเธออย่างเมามัน เขาปลุกเร้าเธอจนเสียวซ่าน เสียงหวานครางเบา ๆ แอ่นอกประเคนตัวเองอยากให้เขาใช้ปากอันร้อนรุ่มสัมผัสปทุมถันของเธอซ้
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 171
‘อย่าลืมนะครับ คืนนี้เรามีนัดแกะของขวัญกัน’ตรีชฎานึกถึงประโยคที่สามีย้ำเตือน ก่อนที่เธอจะเข้ามาอาบน้ำ หญิงสาวมองดูตัวเองในกระจกแล้วก็ต้องอมยิ้มให้กับชุดของตัวเองของขวัญที่สิบทิศพูดถึงหมายถึงตัวเธอ เป็นของขวัญวาเลนไทน์ที่เขาควรจะได้เมื่อวานแต่ก็ไม่ได้ เพราะติดที่ลูก ๆ มานอนด้วย เธอเลยต้องเลื่อนวันมาให้เขาในคืนนี้แทน“ผลัวะ” เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ทำให้ร่างสูงที่สวมชุดนอนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงกว้างต้องหันมามองโดยอัตโนมัติภาพที่ปรากฏในดวงตาคมกริบ สิบทิศถึงกับคำรามในลำคอทันที ร่างบางระหงในชุดผูกคอ ช่วงอกแต่งเป็นโบขนาดใหญ่ทำด้วยผ้าสีแดง ปล่อยห้อยชายผ้าลงมาตรงหน้าท้องแบนราบ มีสายเส้นเล็กสองเส้นแนบขนาบลำตัว เชื่อมโยงกับกางเกงชั้นในที่เป็นแค่ผ้าสามเหลี่ยมเล็ก ๆ ปกปิดจุดสงวน กำลังเยื้องกรายมาหาเขาแค่เห็นเลือดในกายก็พุ่งพล่าน ปลุกให้ความเป็นชายแข็งผงาด ทั้งที่ยังไม่ได้สัมผัสร่างกายกันด้วยซ้ำ ให้ตายเถอะนี่เขากำลังจะได้เมียผูกโบของแท้“ชุดอะไรของผิงเนี่ย”สิบทิศดีดตัวลุกนั่งทันทีที่ภรรยาสาวก้าวขึ้นเตียงมานั่งใกล้ ๆ ไล่มองชุดตั้งแต่บนลงล่างไม่วางตา ก่อนจะรั้งตัวเธอให้มานั่งคร่อมตักแกร่ง“ก็
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 170
“คุณสิบจะแกะเส้นนี้ออกทำไมคะ” เสียงหวานท้วง“อ้าว ก็นี่มันแค่สร้อยลูกปัดธรรมดา เอาออกเถอะครับ เดี๋ยวผมจะใส่เส้นนี้ให้แทน”“ไม่เอาค่ะ กำไลเส้นนี้เป็นเส้นแรกที่คุณสิบซื้อให้ผิง มันเป็นความประทับใจนะคะ”เขาปลาบปลื้มใจในคำตอบของเธอ จนอยากมอบจูบหวาน ๆ สักจูบสองจูบเพื่อเป็นรางวัล กำไลลูกปัดเส้นนี้ เขาซื้อให้เธอเมื่อครั้งไปฮันนีมูนครั้งแรก แม้เวลาจะผ่านมาหกปีแล้ว เธอก็ยังใส่ติดตัวไว้ตลอด แถมยังรักษาไว้เป็นอย่างดีอีกด้วย“ก็ได้ครับ ไม่ถอดก็ได้ งั้นผมใส่เส้นนี้ให้เลยแล้วกันนะครับที่รัก”ว่าแล้วสิบทิศก็สวมกำไลข้อมือราคาแพงให้ภรรยาคนสวย แล้วยกมือบางขึ้นจูบแผ่วเบา“ขอบคุณค่ะ ผิงก็มีของขวัญให้สามีของผิงเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวนะคะ ขอผิงหยิบก่อน”ตรีชฎาวางช่อดอกกุหลาบ เดินไปหยิบของขวัญที่เตรียมไว้ให้สามีสุดที่รัก ซึ่งเป็นปากกาด้ามทอง สลักชื่อเธอกับเขาไว้ด้วยกัน“ปากกาด้ามนี้ คุณสิบต้องเอาติดตัวตลอดนะคะ ผิงรักสามีที่สุดเลยค่ะ”เธอยื่นปากกาสวยหรูให้เขา โถมตัวกอดเขาด้วยความรักสุดหัวใจ แล้วจูบปลายคางอย่างออดอ้อน“ขอบคุณนะครับที่รัก เอ ผมให้ของขวัญผิงตั้งสองอย่าง แต่ผิงให้ผมแค่อย่างเดียวเองนะครับ”“อ้าว ผิงม
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 169
“ฮือ ๆ ฮือ ๆ”ไอ้เสือน้อยที่กำลังยื่นลูกโป่งให้น้องสาว หันไปตามเสียงสะอึกสะอื้น นัยน์ตาสุกใสเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนพื้น ร้องไห้งอแงไม่ยอมหยุด แถมที่หัวเข่าก็ถลอกแดงเหมือนหกล้ม เด็กชายสรวิศจึงรีบเดินเข้าไปหา ซึ่งเด็กหญิงสิราวรรณก็เดินตามไปด้วย“น้องหกล้มเหรอครับ เป็นอะไรมากไหม ขอพี่ผลดูหน่อยนะครับ”มือเล็กของไอ้เสือน้อยจับหัวเข่าของเด็กหญิงเพื่อสำรวจดู แต่ร่างเล็กก็สะดุ้งชักขาออกทันที“เจ็บ ฮือ ๆ ฮือ ๆ”เสียงเล็กใสสะอึกสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บ “พี่ผล เราจะทำยังไงกันดี น้องหกล้มจนหัวเข่าถลอกเลย อ้อ น้องผักบุ้งนึกออกแล้ว เดี๋ยวน้องผักบุ้งไปตามคุณพ่อคุณแม่มาดูน้องนะคะ”ริมฝีปากจิ้มลิ้มเจื้อยแจ้วบอกพี่ชาย ก่อนจะรีบวิ่งไปตามบิดามารดาที่อยู่ในร้านไอศกรีม“ไม่ร้องนะครับคนเก่ง เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้วครับ”เด็กชายสรวิศปลอบประโลมเด็กหญิง เหมือนที่คุณพ่อกับคุณแม่ชอบปลอบเวลาเขาหกล้มเสมอ เมื่อเห็นน้ำตาที่เปรอะเปื้อนใบหน้าเล็ก มือน้อยจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าเสื้อนักเรียน มาเช็ดน้ำตาให้เด็กหญิง“พี่ผล คุณพ่อกับคุณแม่มาแล้วค่ะ”น้องผักบุ้งวิ่
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 168
“รักเหรอครับ เหมือนที่น้องผลกับน้องผักบุ้ง รักคุณพ่อกับคุณแม่ใช่ไหมครับ”ริมฝีปากสีแดงสดคลี่ยิ้มให้บิดามารดาอย่างน่ารัก มือหนาจึงเอื้อมมาลูบศีรษะทุยของลูกชายเบา ๆ“ไม่ใช่ครับลูก มันไม่เหมือนกัน รักของน้องมินที่มีให้น้องผล ก็เหมือนกับที่พ่อมีให้คุณแม่ไงครับ อืม เอาไว้น้องผลโตขึ้น เดี๋ยวน้องผลก็จะเข้าใจเอง หมดข้อสงสัยหรือยังเจ้าตัวแสบ ไปกินไอศกรีมกันดีกว่านะลูก”สิบทิศอุ้มเจ้าตัวแสบที่ยังคงทำหน้าสงสัยขึ้นรถ ตามด้วยลูกสาวคนสวย ก่อนจะเปิดประตูให้ภรรยาสาว ส่วนตัวเขาก็เดินอ้อมไปขึ้นรถทางฝั่งคนขับ แล้วขับรถออกจากโรงเรียนไปยังห้างสรรพสินค้าทันทีครอบครัวธาราธรณ์พากันมาร้านไอศกรีมที่ตกแต่งด้วยสีสันน่ารัก สิบทิศเลือกที่นั่งด้านใน ซึ่งเป็นโต๊ะโซฟายาว น้องผลนั่งฝั่งเดียวกับคุณพ่อสุดหล่อ ส่วนน้องผักบุ้งก็นั่งฝั่งเดียวกับคุณแม่คนสวย“พี่สาวคนสวยครับ น้องผลเอารสช็อกโกแลตนะครับ เอาแบบรูปนี้เลยครับ”เมื่อพนักงานในร้านมารับออร์เดอร์ เด็กชายสรวิศก็สั่งไอศกรีม พร้อมกับชี้รูปในเมนูให้ดู“น้องผักบุ้งจะทานไอศกรีมรสสตรอว์เบอร์รีค่ะ เอาแบบเดียวกับพี่ผลด้วย”นางฟ้าน้อยบอกพนักงานเสิร์ฟเจื้อยแจ้ว“คุณแม่จะทานรสอ
ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก ตอนที่ 167
“พี่ผล”เสียงเล็กใสของใครคนหนึ่งเรียกชื่อไอ้เสือน้อย เจ้าตัวเลยต้องหันไปตามเสียง แล้วส่งยิ้มให้คนที่ยืนเหนียมอายอยู่ตรงประตูห้องเรียน“อ้าว น้องมิน ยังไม่เข้าเรียนอีกเหรอ”เสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยถามน้องมินที่เรียนอยู่คนละชั้นปีกับตน ก่อนจะเดินไปหาร่างเล็กในชุดกระโปรงแบบเดียวกับน้องสาว เด็กน้อยหางเปียติดกิ๊บรูปกระต่ายสีชมพู ยื่นดอกกุหลาบให้เด็กชายสรวิศ ก้มหน้าก้มตาไม่กล้ามองหน้าเด็กชาย“น้องมินให้พี่ผลค่ะ”ไอ้เสือน้อยเจ้าเสน่ห์ยื่นมือมารับดอกกุหลาบจากมือเล็ก เพียงเท่านั้นเด็กหญิงตัวเล็กก็รีบวิ่งหนีไปอย่างเขินอาย นัยน์ตาสีนิลมองตามหลังเด็กหญิงด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไมจะต้องวิ่งหนีเขาด้วยเวลาบ่ายสามโมง สิบทิศกับตรีชฎาก็มารับลูกชายลูกสาวเฉกเช่นทุกวัน ทั้งสองจะมารับลูกด้วยตัวเองเสมอ นอกเสียจากว่าวันไหนติดธุระไม่สามารถมารับลูก ๆ ได้ สิบทิศถึงจะส่งบอดี้การ์ดของเขามารับลูก ๆ แทนเจ้าหนูน้อยทั้งสองวิ่งมาหาคุณพ่อคุณแม่พร้อมด้วยของพะรุงพะรัง ไอ้เสือน้อยกับนางฟ้าน้อยหอมแก้มผู้เป็นบิดามารดา ก่อนจะถูกคุณพ่อยังหนุ่มกับคุณแม่ยังสาวหอมแก้มนุ่มนิ่มกลับคืน“น้องผล ของอะไรน่ะลูก ทำไมถือมาเต็มมือไปหมดอย่างนี
Maaari mong magustuhan
นางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก50.8K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้239.6K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก22.5K viewsขย้ำรักเลขา NC-20
C197.2K viewsเคสรักเคสร้าย
อะพอลโล่_440 viewsพ่อเลี้ยงพันธุ์ดุ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ80 viewsระยะปลอดภัย
นอนกินดินสอ121 views1989 เปลียนรัก (ยัย) ตัวร้าย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค1.4K views
