เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter5
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-07 00:57:04Chapter5
“โอ๊ย!” เธอร้องเจ็บ นำมือไปคลำสะโพก เงยหน้ามองณคุณ ชายหน้ายักษ์ที่แยกเขี้ยวใส่ “คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”
“พามาลงโทษไงล่ะ กฎหมายทำอะไรเธอไม่ได้ ฉันก็เลยจับเธอมาลงโทษในแบบของฉัน” พิมรดากลัวใบหน้าขึงขังเขาไม่พอ เธอยังกลัวคำพูดเขาอีกด้วย “ทั้งที่ฉันอยากฆ่าเธอให้ตายตามเดือนและลูกแก้ว ให้ครอบครัวเธอได้รับรู้ถึงความสูญเสีย แต่ฉันมาคิดๆ ดู ความตายมันไม่ทำให้เธอเจ็บปวด เท่ากับบทเรียนที่ฉันจะมอบให้เธอ”
หนาวสั่นทั้งตัว หัวใจสั่นหนักมากขึ้นไปอีก แววตา น้ำเสียงและใบหน้าเข้มขึงของณคุณน่ากลัวมาก ราวกับซาตานหลุดออกมาจากนรก ทว่าเธอกลับเห็นความเจ็บปวดในแววตาคู่นี้
“แล้วคุณจะลงโทษฉันยังไง คุณถึงพอใจ คุณถึงอภัยให้ฉัน”
พิมรดาเข้าใจความรู้สึกคนสูญเสีย การจากไปของภรรยาและลูกสร้างความเจ็บปวดให้ณคุณมาก เสมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ เป็นเรื่องไม่คาดฝันไม่ทันตั้งตัว ความโกรธแค้นในตัวคนกระทำย่อมเกิดขึ้น พิมรดารับรู้ถึงพลังนั้น ขนาดเธอยังไม่ให้อภัยตัวเอง แล้วเขาล่ะ จะให้อภัยเธอได้อย่างไร
“เธอพูดแบบนี้ ทำให้ฉันคิดว่า เธอยอมทำตามทุกอย่างที่ฉันบอกใช่ไหม”
“ไม่ใช่แค่คุณที่เจ็บปวดกับการสูญเสีย ฉันเองก็เจ็บปวดไม่แพ้คุณ นับตั้งแต่คืนนั้น มันเหมือนเป็นฝันร้ายตามหลอกหลอน ฉันไม่เคยนอนหลับสนิทเลยสักคืน ฉันทำบุญทุกวัน หวังว่าบุญจะทำให้ฉันปลงและปล่อยวาง แต่ไม่เลย มันกลับแน่นอยู่ในใจฉัน ถ้าการที่ฉันถูกคุณลงโทษและฉันได้รับการให้อภัย ฉันยินดี บางทีฉันอาจปลดจากห่วงนี้ก็ได้” พิมรดาพูดไปร้องไห้ไป ทุกคำพูดล้วนมาจากใจ
“ฉันยกโทษให้เธอแน่ ถ้าฉันได้ในสิ่งที่ต้องการ” น้ำเสียงราบเรียบ แต่ทรงพลัง
“คุณต้องการอะไร จะลงโทษฉันยังไงคะ” พิมรดายอมทำทุกอย่าง เธออยากจบเรื่องนี้ ต้องการกลับไปเป็นพิมรดาคนเดิม ที่ใจไม่วกวนอยู่กับเรื่องนี้
“เธออยู่ที่นี่ในฐานะคนใช้ ฉันจะโขกสับเธอเยี่ยงทาส และอีกหนึ่งหน้าที่คือ เป็นนางบำเรอของฉัน จนกว่าเธอจะมีลูกให้ฉัน เธอคลอดลูกเมื่อไหร่ ฉันจะปล่อยเธอให้เป็นอิสะ ความโกรธแค้นที่ฉันมีต่อเธอเป็นอันจบ” ลงโทษอย่างแรกพิมรดาไม่ตกใจเท่าอย่างหลัง เธอมองหน้าเขาทั้งน้ำตา หัวใจเต้นด้วยอัตราความเร็วเช่นเดิม เธอพรากลูกเขาไปก็ต้องมอบลูกคืนให้ เป็นเรื่องที่ยุติธรรม แต่ก็มีคำถามในใจเกิดขึ้น
“ลูกที่เกิดจากผู้หญิงที่คุณเกลียดและแค้น คุณจะรักลูกคนนี้หรือคะ”
“รักสิ เพราะลูกที่เกิดมาเป็นลูกของฉัน เป็นลูกที่ฉันตั้งใจให้เกิดมา ฉันไม่มีวันเกลียดลูกตัวเองได้แน่นอน แม้ว่าแม่ของลูกคือคนที่ฉันเกลียดเข้ากระดูกดำก็ตาม” ณคุณตอบชัดเจน “เธอไม่มีทางเลือกพิมรดา ยอมไม่ยอมเธอก็ต้องทำตามคำสั่งฉัน ทุกอย่างฉันเป็นคนกำหนด บนเกาะนี้ฉันคือผู้พิพากษา แล้วฉันบอกเธอเอาบุญไว้อย่างหนึ่งว่า ถ้าเธอคิดหนีหรือขัดใจฉันล่ะก็ ฉันจะจับตัวน้องสาวเธอมาลงโทษแทน”
“ไม่นะ อย่าทำอย่างนั้น น้องสาวฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย คนที่คุณควรลงโทษคือฉัน ฉันยอมทุกอย่าง คุณเอาความโกรธ ความเกลียดมาลงที่ฉันได้เลย” พิมรดาร้องขอเสียงสั่น ยอมรับการลงทัณฑ์แต่โดยดี
“ต่อไปนี้คำสั่งฉันคือประกาศิต ห้ามขัดคำสั่ง ห้ามโต้แย้ง ถ้าไม่อยากเจ็บตัว อย่าทำ” เขาเตือน เธอพยักหน้าช้าๆ “งานแรกที่เธอทำคือ ทำความสะอาดบ้าน ทรายที่ติดตามตัวเธอทำบ้านฉันสกปรก เธอต้องจัดการเม็ดทรายทุกเม็ดให้บ้านฉันสะอาด ถ้าฉันสัมผัสเม็ดทรายสักเม็ดล่ะก็ ฉันจะจับตัวเธอไปแช่น้ำทะเล”
“แล้วอุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ที่ไหนคะ”
“ก็หาเอาเองสิ ตาก็มีไม่ใช่เหรอ ใช้ตาให้เป็นประโยชน์ไม่ใช่มีไว้ร้องไห้อย่างเดียว แล้วจะบอกเอาไว้นะว่า น้ำตาเธอไม่ช่วยอะไรหรอก ต่อให้ร้องไห้เป็นสายเลือด ฉันก็ไม่มีวันยกโทษให้เธอ” เสียงเขาเข้มห้วน ใบหน้าดุดัน พิมรดาไม่กล้าสบตามอง ก้มหน้างุด “หาของแค่นี้หาไม่ได้ ก็เตรียมตัวไปแช่ในน้ำเล่นๆ ได้เลยฉันกลับมาแล้วบ้านไม่เรียบร้อยล่ะก็ เธอเจอดีแน่”
มิวายขู่ซ้ำ ก่อนเดินออกไปจากห้อง พิมรดาน้ำตาร่วง ปาดน้ำตาทิ้งราวกับเด็กน้อย เธอมองไปรอบห้องที่มีเพียงฟูกขนาดสามฟุตครึ่งเปล่าๆ ไร้ผ้าปูที่นอน พัดลมขนาดสิบสี่นิ้วกลางเก่ากลางใหม่วางอยู่ปลายฟูก ชั้นไม้สามชั้นวางตรงหัวมุม หน้าต่างสองบานพร้อมเหล็กดัดแน่นหนา ผ้าม่านสีเทาติดอยู่บนขอบหน้าต่าง ภายในห้องมีเท่านี้จริงๆ
ขณะที่กำลังสำรวจห้อง บัญชาเดินเข้ามาด้านในพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง เขาวางมันลงใกล้ๆ ร่างเจ้านายสาวที่รู้ดีว่า นิสัยดีแค่ไหน ทว่าเขาเป็นคนของณคุณ ก็ต้องรักและเคารพนายหัวจอมเถื่อนมากกว่าสาวตรงหน้า
“ในกระเป๋ามีเสื้อผ้าของคุณพิมครับ ผมเก็บมาให้” บัญชาบอกพิมรดาที่ใบหน้าเหมือนมีเครื่องหมายคำถามแปะอยู่ “ผมเป็นคนของนายหัวที่ถูกส่งเข้าไปในบ้านคุณพิม คอยดูความเคลื่อนไหวแล้วรายงานให้นายหัวทราบ และลงมือจับตัวคุณพิมมาที่นี่ด้วยการวางยานอนหลับ พร้อมเก็บเสื้อผ้าคุณพิมมาด้วยครับ”
บัญชาเฉลยให้พิมรดารู้
คลื่นใต้น้ำ...
บทล่าสุด
ทะเลเถื่อน Chapter54
Chapter544 ปี 6 เดือนต่อมา “คุงพ่อฮะ คุงพ่อ” เสียงดังมาก่อนตัว ตามด้วยเสียงเท้าวิ่งบนพื้นดังตึงๆ “คุงพ่อ คุงพ่อฮะ” เจ้าของชื่อสะลึมสะลือตื่น ผงกหัวมองคนกำลังวิ่งเข้ามาในห้อง เขาขยับตัวเล็กน้อยคล้ายตั้งรับ ไม่กี่วินาทีต่อมา ร่างตุ้ยนุ้ยนำหนักตัวกว่ายี่สิบกิโลกรัมกระโดดมาทับตัวณคุณที่เจ็บจนจุก แต่ก็อดทนและชิน เนื่องจากเกิดขึ้นเป็นประจำ “คุงพ่อฮะตื่นฮะ ปิกนิกกัน คุงแม่ทำของกินเพียบเลย” พอพูดถึงของกิน ณภัทรหรือภีม ลูกชายคนโตของณคุณกับพิมรดาวัยสองขวบครึ่ง ตาโตเท่าไข่ห่าน เลียริมฝีปากช้าๆ คนเป็นพ่อเห็นอดยิ้มกับความน่ารักไม่ได้ แต่มาฉุกใจตรงประโยคท้าย “คุณแม่ทำของกินเองหรือครับน้องภีม” ณคุณถาม “ฮะ คุงแม่ทำเอง” ได้ยินคำตอบ ณคุณยันตัวลุกขึ้นนั่ง ไม่คณาน้ำหนักตัวลูกชาย อุ้มเดินออกไปจากห้อง ไปยังชั้นล่างของบ้าน เมื่อเดินเข้าไปในครัวก็เห็นพิมรดายืนทำอาหารหน้าเตา โดยมีนงค์กับผิวยืนขนาบข้าง “พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ทำอะไร ทำไมถึงไม่เชื่อกันบ้าง พี่ไม่น่าเผลอหลับเลย” น้ำเสียงดุๆ ของนายหัวทำให้ลูกน้องหญิงสองคนถึงกับหดหัวจากความกลัว พิมรดาห
ทะเลเถื่อน Chapter53
Chapter53 ณคุณตระเวนหาบ้านหลายวัน แต่ก็ยังไม่มีถูกใจทั้งหมด บางหมู่บ้านทำเลถูกใจ แต่ตัวบ้านไม่ถูกใจ อีกหมู่บ้านบ้านถูกใจ ทว่าทำเลกลับไม่ดี สิ่งแวดล้อมใช้ไม่ได้ ต้องขอบคุณยศวินที่บอกข่าวให้เขารู้เรื่องบ้านหลังนี้ ญาติของยศวินประสบปัญหาเรื่องธุรกิจต้องการนำเงินไปหมุน ยศวินช่วยไปแล้วครั้งหนึ่งเป็นจำนวนเงินสามสิบล้านแต่ก็ยังไม่พอ จึงตัดสินใจขายบ้านหลังนี้ นายหัวหนุ่มไปดูบ้านครั้งแรกเกิดถูกใจ สิ่งที่เขาต้องการมีครบ อีกทั้งเฟอร์นิเจอร์ ล้วนแล้วแต่แบรนด์เนมทั้งสิ้น แค่โคมไฟระย้าที่สั่งตรงมาจากฝรั่งเศสก็ปาเข้าไปสองล้านสามแสนบาท ยังไม่รวมอื่นๆ ณคุณจึงตอบตกลงซื้อในราคาสี่สิบล้านบาท ซึ่งถือว่าถูกมากหากเทียบกับที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง รวมถึงของตกแต่งบ้าน ณคุณจึงเพิ่มเงินให้อีกสิบล้านเป็นห้าสิบล้าน ถือว่าช่วยๆ กัน ณคุณใช้เวลากว่าหนึ่งเดือนครึ่งตกแต่งเพิ่มเติม เฟอร์นิเจอร์ในห้องนอนที่เขาตั้งใจอยู่กับพิมรดา เขารื้อออกทั้งหมด ซื้อของใหม่เข้าไปแทนที่ เบ็ดเสร็จค่าใช้จ่ายของเขาไม่ต่ำกว่าสี่ล้านบาท เงินที่เสียไปคุ้มค่ากับสิ่งที่ได้มา ก่อนสั่งให้ช่างทำป้ายทำป้ายสวยๆ ติดเหนือที่
ทะเลเถื่อน Chapter52
Chapter52 “เอางั้นเลยเหรอ” “ค่ะ ตามนี้ค่ะ” คำพูดพรแก้วเหมือนบทสรุป บรรพตไม่ได้โต้แย้ง ส่งยิ้มให้ภรรยา “นอนเถอะค่ะคุณพี่ พรุ่งนี้เรามีนัดไปทำบุญให้พี่ดานะคะ” ในวันครบรอบการเสียชีวิตของพิมพร มารดาพิมรดาในแต่ละปี บรรพตกับครอบครัวจะไปทำบุญเลี้ยงอาหารเพลที่วัด พร้อมกับตั้งโรงทาน โดยจ้างร้านอาหารเจ้าประจำเป็นคนจัดการให้ เดินทางไปแต่ตัวกับเงินทำบุญใส่ซองให้พระและสามเณรเท่านั้น คืนนี้เป็นคืนแรกในรอบสองปีกว่าที่บรรพตคิดว่า ตัวเองหลับสนิท คล้ายไม่มีความกังวลใดใดในจิตใจ นับต่อจากนี้ความหมองเศร้าของพิมรดาถูกกำจัดไปจนสิ้น แทนที่ด้วยความสุขที่เขาเชื่อมั่นว่า ได้เห็นทุกวันไปตลอดชั่วชีวิต วันที่รอคอยของณคุณมาถึงแล้ว วันนี้ครบสามเดือนตามข้อตกลงไว้กับบรรพต ณคุณมาบ้านบรรพตตามเวลานัดหมายคือ เก้านาฬิกา เมื่อก้าวลงจากรถและกำลังเดินเข้าบ้าน เขาแปลกใจที่เห็นกระเป๋าเดินทางสามใบวางอยู่หน้าประตู ราวกับว่ากำลังมีการเดินทาง “มาแล้วเหรอคะพี่เพชร เข้าไปในบ้านเร็วๆ ค่ะ เข้าไปเลย”คนพูดคือพิมรพี เธอจับข้อมือใหญ่ ก่อนจูงเดินเข้าไปในบ้าน ในห้องรับแขกมีบรรพ พรแ
ทะเลเถื่อน Chapter51
Chapter51พรแก้วชิงพูด ณคุณยิ้มกว้างที่มีพรแก้วเป็นพวก จะว่าไปขาดสมาชิกในบ้านคนสำคัญอีกหนึ่งคนคือ พิมรพี เธอไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน “ไปชวนเพชรทำไม” บรรพตเสียงเข้มใส่ภรรยา “แล้วทำไมแก้วถึงชวนไม่ได้ล่ะคะ ทีเอ็มคุณพี่ยังชวนได้เลย อย่างที่แก้วบอกไปว่า มื้อนี้แก้วสั่งให้พี่หวินทำกับข้าวไว้หลายอย่าง กินสี่คนไม่หมดค่ะ แก้วถึงชวนเพชรกับวินกินข้าวด้วยกัน” พรแก้วตอบกลับเสียงเรียบ ทว่ามีรอยยิ้มบนใบหน้า “ขอบคุณครับคุณน้า” ณคุณยกมือไหว้พรแก้ว “สำคัญที่สุดคือ คุณพี่พูดเมื่อกี้ว่า หมดเวลาที่คุณพี่กำหนดให้เพชร นั่นหมายความว่า เวลาต่อจากนี้ไปเพชรไม่ได้อยู่ในการควบคุมของคุณพี่ แก้วถือว่าเพชรเป็นแขกของแก้วค่ะ ซึ่งแก้วชวนแขกกินข้าวก็ไม่ใช่เรื่องแปลก จริงไหมคะคุณพี่” พรแก้วพูดต่อ “คุณพี่หิวไม่ใช่หรือคะ ไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ” บรรพตใหญ่ในบ้านที่สุดก็จริง ทว่าบางครั้งก็ไม่กล้าขัดใจภรรยา ออกจะกลัวๆ ไม่กล้าโต้เถียง ครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาลุกขึ้นยืน เดินไปยังห้องกินข้าวที่อยู่ห่างไม่ถึงสิบเมตร โดยมีอีกห้าชีวิตเดินตามไปพรแก้วเปรียบเสมือนกามเทพแสนสวยทำให้ณคุณไ
ทะเลเถื่อน Chapter50
Chapter50“ขอบคุณมากที่รัก ผมรักคุณ” คราวนี้เขาเปลี่ยนสรรพเรียกแทนตัวเพราะขึ้น ยิ้มให้สามเจ้าอันเป็นที่รัก หอมแก้มนวลฟอดใหญ่ “หมดเวลาแล้ว” เสียงบรรพตดังมาก่อนตัว สองร่างผละออกจากกัน “กลับไปได้แล้ว อีกหนึ่งเดือนค่อยมาเจอหน้าพิม” “ครับคุณลุง” ณคุณจำใจกลับ ก่อนกลับไม่วายหอมแก้มพิมรดาต่อหน้าบรรพต ณคุณยกมือไหว้บรรพจากนั้นก็เดินคอตกออกไปจากห้อง โดยมียศวินเดินตามไป “พ่อตกลงกับเพชรแล้ว พิมต้องทำตามเงื่อนไขของพ่อ” บรรพตบอกลูกสาว “เพชรต้องได้รับบทลงโทษบ้าง ซึ่งพ่อคิดว่า บทลงโทษนี้เบามาก”“พิมเข้าใจคุณพ่อค่ะ” “งั้นพิมพักผ่อนนะ พ่อจะอยู่ที่นี่กับพิมจนกว่าพิมจะออกจากโรงพยาบาล แล้วเราจะกลับบ้านพร้อมกัน” พิมรดาไม่ขัดบรรพต เพราะไม่อยากให้เรื่องยุ่งยากมากกว่านี้ คงทรมานใจแค่เดือนแรกที่ไม่ได้เจอหน้ากัน อดทนหน่อย หนึ่งเดือนไม่นานเลย นับตั้งแต่นั้นเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็มที่ณคุณไม่ได้เจอหน้าพิมรดา ต่างฝ่ายต่างทรมานใจ ทว่าก็ต้องอดทนทำตามข้อตกลงของบรรพต แม้ว่าบางครั้งพิมรพีสงสารทั้งพี่สาวและว่าที่พี่เขย ยื่นมือเข้าช่วย ด้วยการพาพิมรดาออกไปห้างสรรพสินค้า เพื่อให้พิมรดาได้เจอกับณคุณนอกรอบ เหมือนบรรพตรู
ทะเลเถื่อน Chapter49
Chapter49“ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นบนเกาะของคุณ” ณคุณไม่ได้ตกใจมากนัก เขาพอเดาออกว่า บรรพตรู้เรื่องนี้จากใคร ณคุณไม่กล่าวคำใด เขาคุกเข่าลงตรงหน้าบรรพต ก้มกราบเท้าอีกฝ่าย ยกตัวขึ้นหลังตั้งตรง“ผมขอโทษคุณลุงครับ ตอนนั้นผมอาจขาดสติ คิดและทำทั้งหมดเพราะความแค้น แต่ตอนนี้ความโกรธแค้นไม่มีหลงเหลือแล้ว ผมรักพิม เราตั้งใจเริ่มต้นกันใหม่ ผมพร้อมชดเชยความผิดทุกอย่างที่ผมทำกับพิม ด้วยความรัก ด้วยความเอาใจใส่ดูแลพิมไปตลอดชีวิตครับ” ณคุณพูดจากใจบรรพตหลุบตามองณคุณ ประทับใจกับคำขอโทษที่ไม่กลัวเสียหน้า ก้มกราบเขาด้วยความรู้สึกจากใจ อีกทั้งคำพูดณคุณหนักแน่น ราวกับอยากให้เขารู้ว่า พูดจริงทำจริง แต่ถึงกระนั้นก็ไม่อาจลบความโกรธในใจคนเป็นพ่อได้ “ผมรู้ว่าคุณผ่านความเจ็บปวดมามากและนานร่วมสองปี ผมเข้าใจความสูญเสียของคุณ รู้ถึงเหตุผลที่คุณทำกับลูกผมแบบนี้ แม้ว่าพิมยินยอมให้คุณลงโทษก็เถอะ ยิ่งข้อแม้ของคุณ ผมก็รับไม่ได้ คุณคิดหรือว่าการที่พิมตั้งท้องลูกคนใหม่ของคุณมันจะไม่เกิดปัญหา มันมีแน่ เพราะคุณไม่รู้จักนิสัยพิมดีพอ พิมรักเด็ก แล้วผมก็เชื่อว่าพิมต้องรักลูกตัวเองด้วย มันจะยิ่งเป็นปัญหาไม่จ
บางทีคุณอาจจะชอบ
เมียเสือ NC25+++
ฅนบนดอย2.8K viewsHide Love ยั่วรักมาเฟียซ่อนใจ
dexnarak2.8K viewsเมียลับ(ดร.ซัน)
หลงจันทร3.0K viewsNOT LOVE ห้วงพันธะ
ลำเจียก4.4K viewsNightZ [V] CLINGY JUNIOR
Aliyah.P208 viewsพันธะร้ายขังรัก
ลภัสลัล168 viewsความลับ รักร้าย LOVE SERIOUS
MaNIE-STORY2.1K viewsรักอันตรายของเจ้าชายมาเฟีย
SS.WONDER1.2K views
