Ep.29 งอนไม่งอน (2/2)

ร่างบางได้แต่อ้า​ปาก​พะงาบ​ๆ จมอยู่ในความคิดตัวเองอยู่นั้น ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังยกน้ำขึ้นดื่มทั้งที่ยังไม่ได้เปิดฝาขวด การกระทำของโลมานั้นตกอยู่ในสาบตาของทะเลทั้งหมด มือหนาหยิบขวดน้ำจากคนตัวเล็กมาเปิดให้

“นั้นมัน……” ฉันลืมเปิดฝา

“คิดอะไรอยู่ถึงได้เหม่อขนาดนี้” ฉันรับน้ำจากทะเลขึ้นดื่ม เอาว่ะ คราวนี้เชื่อปีศาจดูแล้วกัน

“ทะเล” หมีพูห์​ที่กำลังเก็บอาหารที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นเลิกคิ้วหันมองฉัน

“เสร็จยัง”

“ยัง โลมาไปอาบน้ำก่อนได้เลย เดี่ยว​ตรงนี้พี่เก็บ….”

หมับ~

ฉันไม่ฟังที่ทะเลพูด กลับกันคว้ามือหนามากุมแล้วลากออกจากห้องครัวแต่…..

(-__-)​ พี่แกไม่ขยับเลยค่ะ แงงงงงงง~ คือฉันจะเท่ห์ซักนิดนึงไม่ได้ ทีในนิยายยังทำได้เลยอ่าาาา เก๊าก็อยากจะเล่นบทแบบพระเอกลากนางเองบ้างอ่ะ

“ตามโลมามาค่ะ” สู้แรงไม่ได้ก็ขอร้องเอาล่ะกัน โธ่วไอเราก็นึกว่าจะแน่

โลมาพาทะเลมาที่ห้องนอน จับคนตัวโตให้นั่งลงปลายเตียง ก่อนจะเอาของออกจากถุงที่ตนนั้นหยิบติดมือมาด้วย

“ลิปสติก” ทะเลขมวดคิ้วมุ่นงง มองโลมาที่นั่งลงบนตักเขา ซึ่งเขาไม่เข้าใจการกระทำของคนตรงหน้ามากๆ ตอนนี้ มือหนายกขึ้นวางบนหน้าผากโลมา ตั