60

ศรุตผลักเนตรแพรออกอย่างแรงจนสีข้างของคนตัวเล็กเข้าไปกระแทกกับขอบโต๊ะทำงานจนทรุดนั่งลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด มือน้อย ๆ กุมเข้ากับหน้าท้องใบหน้าหวานมีน้ำตาไหลอาบแก้มเงยมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาตัดพ้อ

"ไสหัวไปซะเนตรแพร อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก" เขาบอกเพียงแค่นั้นก็คว้าแขนของเฟยเฟิ่งออกจากห้องทำงานโดยที่ไม่สนใจว่าเนตรแพรจะเป็นอย่างไรบ้าง สติของหญิงสาวที่มีเหลือเพียงน้อยนิดได้ยินคำพูดของเขาทำเอาใจแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี

“เอาตัวเนตรแพรออกไป แล้วอย่าให้มาเหยียบที่นี่อีก”

หน้าห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มที่เพิ่งเดินควงเฟยเฟิ่งออกไปเมื่อครู่ ต่างพากันจับกลุ่มนินทาเรื่องศรุตกับเนตรแพรที่เพิ่งจะถูกเขาตัดความสัมพันธ์ ทั้งตุลธร ทินกร รวมทั้งสุธีรา ต่างพากันตกใจกับเสียงทะเลาะกันของทั้งคู่ มองหน้ากันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

“ฉันบอกแล้วว่ายังไง นังเนตรก็ต้องโดนเขี่ยทิ้งอยู่ดี” เสียงพนักงานคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความกระแนะกระแหนอิจฉาริษยาเนตรแพร

“ไม่มีงานทำหรือยังไงถึงได้มาจับกลุ่มนินทาชาวบ้านแบบนี้” สุธีราหันไปตำหนิพนักงานสาวสามสี่คนที่จับกลุ่มนินทากันเมื่อครู่จนต้องแยกย้ายกันไปทำงานของตน

“เอายังไงดีคะคุณตุลา คุณท