LOGINShare
ตอนที่ 3
Last Updated:
2025-09-05 18:02:08“เย้! เสร็จสักที เห้ออออ”
นิลกาฬส่งชาร์ตข้อมูลคนไข้ให้พยาบาล ผุดลุกขึ้นยืนพลางเหยียดแขนบิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยขบตามร่างกายหลังนั่งประจำห้องตรวจยิงยาวจนถึง 4 โมงเย็น
หิวจัง~
และแค่คิดกระเพาะก็ส่งเสียงร้องดังลั่นราวกับกำลังจะประท้วงว่าวันนี้ทั้งวันเพิ่งมีเพียงชาเขียวและมัฟฟินช็อกโกแลตแค่ชิ้นเดียวตกถึงท้อง
หญิงสาวควักมือถือมากดหาพิกัดร้านอาหารที่ใกล้ที่สุด ครู่เดียวก็ถอนหายใจเฮือก ถอดใจทันทีที่เห็นความแดงเถือกปรากฏบนหน้าจอ
ให้ฝ่ารถติดไปหาอาหารมื้อเย็นแบบคนปกติตอนนี้คงไม่ไหว สงสัยต้องฝากท้องกับอาหารญี่ปุ่นขาประจำอีกแล้ว
“นิลกลับแล้วนะคะพี่ ๆ สวัสดีค่ะ”
“กลับดี ๆ นะคะหมอนิล / บ๊ายบายค่าหมอ”
นิลกาฬแวะอำลาพี่ ๆ พยาบาลที่มาขึ้นเวรบ่าย ก่อนพาร่างที่ใกล้จะพังเต็มทน เดินลากขาออกไปจากบริเวณห้องตรวจด้วยท่าทีเหนื่อยล้า
ถึงวันนี้เธอไม่ได้ขึ้นเวรก็จริง แต่ว่าเธอล้าเกินกว่าจะหอบร่างกลับไปนอนบ้านที่อยู่ห่างจากโรงพยาบาลถึงยี่สิบกิโลเมตร ดังนั้นตัวเลือกที่ดีที่สุดจึงไม่พ้นเป็นคอนโดใหม่ที่เพิ่งเซ็นรับมา
ฉับพลันหัวคิ้วก็มุ่นเข้าหากันแน่น ใจเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง เธอเร่งฝีเท้ามากขึ้นพลางเหลียวหลังไปมองข้างหลังด้วยความไม่สบายใจอยู่หลายหน
แม้มองไม่เห็นตัวบุคคลแต่เธอมั่นใจว่ากำลังมีใครบางคนแอบเดินตามเธออยู่ห่าง ๆ มาตั้งแต่ตัวตึก
“แย่จริง! วันนี้ดันจอดรถไกลซะด้วย”
นิลกาฬบ่นอุบกับตัวเอง หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเลื่อนกดหาเบอร์ฟ้าใส เพื่อนสนิทที่ผันตัวไปเปิดคลินิกเสริมความงามของตัวเอง ทว่าจนแล้วจนรอดปลายสายก็ไม่มีการตอบรับใด ๆ
นิลกาฬออกอาการลุกลีลุกลนอย่างปิดไม่มิด ยิ่งเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นเงาดำวูบไหวที่อยู่ห่างออกไปอีกสามล็อค มือก็เร่งกดโทรหาเพื่อนสาวอย่างไม่สดละ ขณะเดียวกันสองขาก็สับถี่ยิบ ไม่คิดลดความเร็ว
“รับสิยัยฟ้า วะ ว๊าย!”
ด้วยความไม่ทันระวังและมัวแต่เหลียวไปมองข้างหลัง ผลคือไม่ทันสังเกตสิ่งแปลกปลอม กว่าจะรู้ตัวก็ตอนเผลอเหยียบกระป๋องน้ำอัดลมที่ถูกทิ้งแอ้งแม้งอยู่กลางลานจอดรถเข้าไปเต็มเท้า
ความเจ็บแล่นพล่านทำเอาเธอน้ำตาคลอ แต่ด้วยสถานการณ์ที่คับขันจึงไม่มีเวลามานั่งโอดครวญหรือสำรวจร่างกายเท่าไหร่นัก เธอรีบดีดตัวลุกขึ้นยืน กัดฟันข่มความเจ็บปวดที่ข้อศอกและสะโพกแล้วเดินต่อ
ดวงตากลมโตเป็นประกายฉายแววมีความหวัง เมื่อมองเห็นรถยนต์คันจิ๋วของตัวเองซึ่งจอดอยู่เกือบสุดอีกฟากของลานจอดรถ เร่งฝีเท้าจนอีกนิดจะเรียกว่าวิ่ง
แต่แล้วในนาทีที่เหลือระยะทางเพียงสิบก้าว จู่ ๆ ก็มีใครบางคนกระโดดเข้ามารวบตัวเธอไปกอด
“กรี๊ดดดด”
นิลกาฬหลับตาปี๋ กรีดร้องด้วยความตกใจ เธอรีบสะบัดตัวออกห่างจากคนแปลกหน้าทันทีที่สบโอกาส สองมือไม้ตวัดฟาดสะเปาสะปะโดยอัตโนมัติเพื่อป้องกันตัว
เพี้ยะ! เพี้ยะ!
“โอ๊ย! หยุด หยุดก่อน ยัยหมอผี! นี่ฉันเอง!”
หมอผี?
สรรพนามการเรียกที่ไม่เหมือนใครทำให้หญิงสาวชะงักมือที่กำลังยื้อยุดกับคนตรงหน้า แล้วค่อย ๆ เปิดเปลือกตามาหรี่มองอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
กระทั่งพบว่าคนที่กระโดดมาขวางทางเมื่อครู่คือคชา ผู้ชายปากปีจอที่เพิ่งเจอกันที่ร้านกาแฟเมื่อตอนเที่ยง ความหวาดกลัวก็คล้ายถูกยกออกจากอก ก่อนนาทีต่อมาจะถูกแทนที่ด้วยความโมโห
“นี่นายแกล้งฉันเหรอ! ว่างมากนักหรือไง!”
นิลกาฬแผดเสียงลั่น โมโหจนน้ำตาคลอเบ้าเมื่อคิดว่าเงาดำที่เดินตามเธอมาตลอดทางคือเขา เขาจะรู้ไหมว่าเธอตกใจจนแทบเข่าอ่อน ช่วงนี้ยิ่งดูซีรีย์พวกฆาตรกรรมต่อเนื่อง คดีสืบสวนสอบสวนเยอะเสียด้วย
คชาไม่ตอบแต่รั้งร่างอรชรเข้ามาใกล้ ครั้นพอเธอดิ้นหนีก็โน้มตัวเข้าไปกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู
“อย่าเพิ่ง”
เขาแสร้งแสดงออกว่าสนิทสนมกับหญิงสาว หากสายตาคมกลับจับจ้องไปยังเสาต้นหนึ่งที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเขม็ง
“มีคนเดินตามเธอมาตั้งแต่ในตึกแล้ว ไม่รู้ตัวเลยหรือไงยัยบ้า”
ใบหน้าชายหนุ่มเคร่งเครียดเกินกว่าจะเป็นการล้อเล่น อีกทั้งนิลกาฬเองก็รับรู้ถึงความผิดปกติเธอจึงเชื่อสนิทใจว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง
ความกลัวผลักให้ร่างอรชรขยับเบียดจนแทบเกยคางบนไหล่อีกฝ่าย
“ตะ...ตรงไหน ข้างหลังใช่ไหม”
พร้อมกันนั้นก็กลั้นใจเหล่ตาไปมองทางทิศที่เคยเห็นเงาดำ พลันร่างก็ชาวาบเมื่อสายตาปะทะเข้ากับส่วนปลายของรองเท้าหนังสีดำสนิทที่โผล่พ้นขอบเสาออกมา
“ฮื่อ ฉะ..ฉัน ฉันเห็นรองเท้าที่เสาโรลดี มันใช่ ใช่ไหม?”
คชามองข้ามไหล่ไปยังทิศทางที่นิลกาฬบอกแวบนึงก็พยักหน้าแทนคำตอบ คว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็ก
“มากับฉัน เดี๋ยวฉันไปส่ง”
นิลกาฬเผลอพยักหน้ารับ พอนึกขึ้นได้ว่าอีกนิดจะถึงรถแล้วเธอก็ส่ายหัว
“ฉันเอารถมา อ้าว เดี๋ยวสิ”
ท้วงไม่ทันขาดคำคนปากเสียก็ฉุดกระชากลากเธอไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
โอ๊ย ไอ้คนเอาแต่ใจ!
ครั้นจะอ้าปากท้วงอีก เขาก็จับยัดเธอเข้าไปในรถยนต์คันหรูที่จอดอยู่ไม่ไกล แถมยังปิดประตูใส่หน้าเสียงดัง
ยังไม่ได้ตอบตกลงเลยไหม ปัดโถ!
++++++++++++++
ในซีรี่ส์มีทั้งหมด 5 เรื่อง
1. คชา x หมอนิล จาก ทำไมถึงเป็นเธอ 2. หมอนัท x หมอฟ้าใส จาก รักอำพราง 3. หมอเกมส์ x น้ำค้าง จาก รักอำพรางคู่พิเศษ 4. ต้นไม้ x ใบบัว จาก เพื่อน(ไม่)จริง 5. อาร์ม x ยูกิ จาก กับดักรักร้าย สามารถอ่านแยกกันได้ค่ะ เพียงแค่มีความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงกันในบางฉากเท่านั้น
Latest chapter
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนพิเศษ 4
“ทะ...ทับทิม หนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”นิลกาฬกระชับเสื้อคลุมอาบน้ำให้แน่นขึ้น ส่งสายตาให้สามีไปจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนหย่อนสะโพกลงนั่งข้าง ๆ ร่างป้อมของลูกสาว“ตั้งแต่คุณพ่อกับคุณแม่เล่นไล่จับค่ะ”นิลกาฬหลุดยิ้มออกมา แก้มนวลเห่อร้อนจนแดงก่ำหลังได้ยินคำตอบใสซื่อของลูกสาว แต่ก็นึกขอบคุณความไร้เดียงสาของเธอที่ทำให้คำเรียกของกิจกรรมเมื่อครู่ดูน่ารักขึ้นถนัดตา“ค่ะ แล้วนี่ทับทิมเข้ามาในห้องนอนคุณแม่ทำไมคะ”“มาตามไปทานข้าวค่ะ ทับทิมมารอ แต่น้องไพลินหิวจนรอไม่ไหวก็เลยลงไปกับน้องเพทายแล้ว”นิลกาฬทำตาโตเมื่อมารู้ทีหลังว่าไม่ได้มีแค่ทับทิมที่ได้ยินเสียงกิจกรรม ทว่าลูก ๆ ของเธอได้ยินกันอย่างเท่าเทียมถ้วนหน้ายังดีที่ลูก ๆ คิดว่าพวกเธอแค่เล่นไล่จับ นี่ถ้าลูก ๆ โตจนรู้ความ เธอคงไม่ต้องเอาปี๊บคลุมหัวแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำเลยหรือเรื่องนี้คงต้องโทษคนหื่นที่เอาแต่ใจไม่รู้จักเวล่ำเวลา เบิ้ลแล้วเบิ้ลอีกจนลูก ๆ ต้องมาตามให้ไปทานข้าวเนี้ย!“คุณแม่คะ”“คะ?”นิลกาฬคลี่ยิ้มละมุนพลางสบสายตาใสแป๋วของลูกสาว รอฟังสิ่งที่เธอจะเอ่ยถามด้วยสีหน้าใจดี แม้ในใจจะกำลังร้อนรนเพราะกลัวลูกน้อยจะสงสัยและเอ่ยถามถึงกิจ
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนพิเศษ 3
ร่างบางยืนขาสั่นระริก มือเกาะเคาน์เตอร์แน่นจนซีดขาว ในขณะที่ร่างกายโยกคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของคนด้านหลังจนหน้าจะพุ่งเข้าไปติดกับกระจกอยู่รอมร่อใบหน้าหวานแดงซ่าน บิดเบี้ยวเหยเกเมื่อมือหนาเลื่อนมาบีบเคล้นเต้าอวบอย่างรุนแรง จนเนื้ออ่อนแดงเถือกและปริ้นออกมาตามง่ามนิ้ว ทว่าความเจ็บนั้นกลับช่วยเพิ่มความร้อนแรงของบทรักให้โหมกระพือมากขึ้นไปอีก“อ๊ะ พี่คชา เจ็บนะ”“เจ็บหรือเสียว หื้มมม พี่ให้นิลตอบใหม่?”“ทะลึ่ง”“อาส์ ที่รักกก พี่อยากได้อีกคน พี่ขอได้ไหมคะ”“พะ...พอแล้วค่ะ นิลจะกลายร่างเป็นแม่วัวอยู่แล้วนะ”นิลกาฬบ่นอุบพลางเอี้ยวตัวหันกลับไปค้อนใส่คนหื่นที่ยังคงมีความคิดในการปลุกปั้นลูกน้อยคนที่ 4 อีกแล้วขยันทำแต่ไม่ถามเธอสักคำว่าขยันคลอดหรือเปล่า นี่ตกลงจะทำลูกหรือทำทีมฟุตบอลกันแน่“อ๊ะ!”นิลกาฬทำตาโตด้วยความตกใจเมื่อคนด้านหลังกระชากร่างของเธอให้แอ่นขึ้นทั้ง ๆ ที่ท่อนล่างยังคงทำหน้าที่ตอกตรึงเธออย่างร้อนแรงไม่หยุด มือข้างนึงเลื่อนมาตรึงคางมนของเธอไว้แน่นพลางบังคับให้สบกับสายตาหยาดเยิ้มของเขาผ่านทางกระจกเงาตรงหน้า“แม่วัวที่ไหนจะสวยขนาดนี้คะ ดูสิคะ สวยจะตายยยย”“อ๊ะ ไม่ต้องมาปากหวานใส
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนพิเศษ 2
นิลกาฬถลึงตาดุใส่สามีที่ยิ้มร่าด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะย่อตัวลงนั่งยอง ๆ สองมือโอบสองลูกน้อยมากอดไว้อย่างหลวม ๆ หันไปมองหน้าลูกสาวคนโตด้วยสายตาอ่อนโยนแล้วเอ่ยถามใหม่อีกครั้ง"นอกจากก่อกองทรายแล้วมีอะไรอีกคะ"ทับทิมกระพริบตาปริบ ๆ ทำท่านึกทบทวนถึงสิ่งที่คุณแม่พร่ำสอน ก่อนจะพยักหน้าแรง ๆ หลายทีแล้วพูดสิ่งที่จำได้ออกมา"คุณแม่บอกว่าทับทิมต้องไปโรงเรียน ต้องทำการบ้าน แล้วก็ดูแลน้อง ๆ ค่ะ"นิลกาฬอมยิ้มดีใจที่ลูกน้อยยังจำได้ แม้จะหลงลืมและพาน้อง ๆ เล่นทโมนเยี่ยงเด็กผู้ชายอยู่บ่อย ๆ ก็ตาม"ใช่ค่ะ หนูดูสิคะ น้องเพทายตัวเปียกหมดแล้ว อีกเดี๋ยวต้องเป็นหวัดแน่ ๆ เลย หนูคงไม่อยากเห็นน้องป่วยใช่ไหมคะ"ทับทิมมองตามสายตาคุณแม่ไปยังน้องชายที่เป็นเสมือนลูกสมุนมือขวาของตัวเองที่เปียกมะลอกมะแลก เด็กน้อยหยุดนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้ารับว่าเห็นด้วย สีหน้าของเธอสลดลงด้วยความรู้สึกผิดไปหลายส่วน"งั้นพาน้องไปอาบน้ำกันเนอะ เดี๋ยวคืนนี้คุณแม่จะให้คุณพ่อเล่านิทานให้ฟังก่อนนอนอีกนะคะ""เย้ ๆ ๆ ไปค่ะ ๆ"ทับทิมฉีกยิ้มกว้างพลางปรบมือระรัวด้วยความดีใจ ก่อนจะหันไปกอดคอน้องชายที่ปรบมือตามอย่างรักใคร่"ป่ะ
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนพิเศษ 1
@หลายปีต่อมาร่างบางก้ม ๆ เงย ๆ ง่วนกับการจัดจานของอาหารมื้อเย็นสำหรับครอบครัว แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุขหลังแต่งงานได้ไม่นานนิลกาฬก็ตัดสินใจออกจากโรงพยาบาลมาเปิดคลีนิคเป็นของตัวเอง เพื่อจะได้มีเวลาให้ครอบครัวและตัวเองมากขึ้น"เรียบร้อยยยย"นิลกาฬปรบมือเบา ๆ ให้ตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ หลังลงมือเข้าครัวทำอาหารมื้อพิเศษนี้ด้วยตัวเอง ก่อนเงยขึ้นมาชะเง้อมองหาพ่อลูกที่พากันออกไปเล่นก่อกองทรายด้านนอกตั้งแต่บ่ายแก่ ๆ แล้วจนป่านนี้ก็ยังไม่กลับเธอวางมือจากงานตรงหน้าแล้วก้าวตรงไปยังประตู ตั้งใจจะออกไปตามคนที่สนุกจนติดลมให้เข้าบ้านกันได้แล้ว ตากแดดตากลมนานเกินไปเดี๋ยวจะพาลไม่สบายกันทั้งคู่แต่ยังไม่ทันจะได้ออกไปไหน หญิงสูงวัยที่ทางบ้านส่งให้มาช่วยดูแลเจ้าตัวเล็กก็เดินสวนเข้ามาซะก่อนดวงตากลมโตทอดมองร่างเล็กที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมแขนของคนตรงหน้าแล้วคลี่ยิ้มละมุน ส่ายหน้าไปมาด้วยความเอ็นดูสงสัยจะเล่นจนเหนื่อยจัด หลับคอพับเชียว!"ป้าจันทร์เห็นพี่คชาไหมคะ""อยู่ที่หาดนู้นค่ะ พอดีคุณหนูง่วงแล้ว ป้าก็เลยพากลับมาก่อน"จันทร์ แม่นมที่เลี้ยงสองหนุ่มของตระกูลทวีทรัพย์ธาดามาตั้งแ
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนที่ 121
คชาช่วยหยิบเครื่องปรุงต่าง ๆ มาวางเตรียมไว้ให้ภรรยา ทั้งยังหั่นเนื้อหมูเป็นชิ้น ๆ พอดีคำและหั่นแครอทให้เป็นลูกเต๋าชิ้นเล็ก ๆ ไว้รออีกด้วย ถึงจะทำอาหารได้แย่แต่ฝีมือการลงมีดของเขาก็ใช้ได้นะแววตาชื่นชมทอดมองภรรยาคนเก่งที่โชว์ฝีมือควงตะหลิวได้อย่างคล่องแคล่วตาไม่กระพริบ ถึงตัวเขาจะไม่ถนัดงานครัวแต่เธอกลับทำได้ดี ช่างเหมาะสมลงตัวกับเขาเป็นที่สุด“พี่คชาคะ นิลขอน้ำตาลหน่อยค่ะ”คชาหันซ้ายหันขวา ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระปุกเล็ก ๆ สีขาวที่วางอยู่ไม่ไกลมาส่งให้ภรรยาอย่างรวดเร็วมือเล็กที่กำลังหยิบน้ำตาลขึ้นมาจากกระปุกชะงักเล็กน้อยเมื่อรับรู้ได้ถึงเนื้อสัมผัสของเครื่องปรุง คิ้วเรียวมุ่นเข้าหากันด้วยความฉงนพลางยกนิ้วที่มีเครื่องปรุงอยู่ส่งเข้าปากตัวเองแทนที่จะโรยลงกระทะ“อื้ออ ชัดเลย!”นิลกาฬหลับตาปี๋เมื่อรสชาติของเครื่องปรุงแผ่ซ่านไปทั่วลิ้นเล็ก ว่าแล้วเชียวทำไมข้าวผัดของสามีถึงเค็มปร่าขนาดนั้น ที่แท้พ่อคุณก็เล่นหยิบเกลือมาโรยแทนน้ำตาลนี่เอง“คะ เมื่อกี้นิลว่าอะไรนะคะ”นิลกาฬยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่ตอบคำถามของสามีแต่ยัดนิ้วเรียวที่ยังมีเศษของเครื่องปรุงติดอยู่ เข้าไปในปากหนานั้นแทน“อื้อ นิล!! แค่ก ๆ
ทำไมถึงเป็นเธอ ตอนที่ 120
ซ่าาา ซ่าาา“อื้อ”เสียงเกรียวคลื่นสาดกระทบเข้าหาชายฝั่งเป็นจังหวะ ผ้าม่านสีขาวสะอาดตาบิดพลิ้วไปตามแรงลมที่พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างที่ถูกเปิดทิ้งไว้ ช่วยปลุกให้เจ้าสาวหมาด ๆ ขยับตัวตื่นขึ้นมาในที่สุดแพขนตาหนางอนค่อย ๆ ขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ พร้อมกับเปลือกตาที่เผยอเปิดออกสู้แสงแดดอ่อนในยามเช้า มือเล็กยื่นออกไปควานหาความอบอุ่นที่เธออิงแอบมาค่อนคืนก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งเหยิงเมื่อพบว่าข้างกายนั้นว่างเปล่าหายไปไหนของเขาแต่เช้าเนี้ย ทั้ง ๆ ที่วันนี้เป็นวันแรกของการชีวิตคู่แท้ ๆ เวลาแบบนี้เขาควรจะนอนกอดเธอแล้วกล่าวต้อนรับว่า ‘อรุณสวัสดิ์ค่ะภรรยา’ สิ ตาทึ่ม!นิลกาฬบ่นอุบอยู่ในใจ มือเล็กคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำที่ชายหนุ่มวางเตรียมไว้ให้ที่ปลายเตียงมาสวมใส่ ก่อนพยุงกายขึ้นลุกยืนแล้วออกไปเดินตามหาสามีที่หายหัวไปตั้งแต่เช้าด้วยสีหน้าบึ้งตึงขาเรียวชะงักเล็กน้อยขณะก้าวลงบันได เสียงอึกทึกครึกโครมสลับกับเสียงสบถถ้อยคำหยาบคายกดังเป็นระยะ ๆ ลอยออกมาจากห้องครัวของชั้นล่าง คล้ายกับว่ามีใครบางคนกำลังจะถล่มมันทิ้งมากกว่ากำลังทำอาหารร่างบางเดินมาหยุดฝีเท้าลงที่หน้าประตูห้องครัว ยกมือขึ้นกอดอกพลางทิ้งน้ำห
You may also like
(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก105.6K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์32.0K viewsหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ82.9K viewsท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา141.0K viewsรักนี้ไม่ยอมให้ใคร
thearyna274 viewsTURN ME ON สวาทร้อนซ่อนรัก 3P/SM/
อยู่ในตะเกียงแก้ว756 viewsวิวาห์จองเวร
ร้อยมารยา16 viewsMy Ex. แฟนเก่าของฉันเป็นประธานบริษัท
light sky1.0K views
