Home / โรแมนติก / ทีเด็ดหมอเด็ก / ตอนที่ 10 ชี้โพรงให้กระรอก

Share

ตอนที่ 10 ชี้โพรงให้กระรอก

last update Last Updated: 2025-02-25 23:12:00

 

“ผมบอกข้อดีของผมไปหมดแล้วนะ ตกลงเหมยจะคบกับผมแล้วใช่ไหมครับ” ตุลธรทวงคำตอบ

“หมอตุลย์บอกแค่ข้อดีของตัวเองนะคะแล้วข้อเสียล่ะ”

“ข้อเสียเหรอครับ” ชายหนุ่มทำท่าทางคิดหนัก

“ใช่ค่ะ หมอคงไม่มีแต่ข้อดีหรอกนะคะ”

“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับข้อเสียผมก็มีเหมือนกัน”

“เช่นอะไรบ้างคะ”

“เช่น ขี้หึง ขี้เหงาแล้วก็ขี้เอาครับ” ตุลธรยิ้มเจ้าเล่ห์หลังจากตอบข้อเสียขอสุดท้ายของตัวเองออกไป

“ขอสุดท้ายอะไรนะคะ” ปณิชาไม่แน่ใจว่าตนเองฟังผิดไปหรือเปล่าเลยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง

“ชี้เซาครับ” เขารีบแก้ตัว

“โล่งออกไปทีค่ะ”

“เหมยได้ยินเป็นอะไร”

“ช่างมันเถอะค่ะ” ปณิชาเห็นรอยยิ้มและท่าทางไม่ไว้ใจของเขาแล้วก็รู้สึกว่าสถานการณ์มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่

“ผมบอกข้อดีและข้อเสียไปหมดแล้วนะครับทีนี้เหมยจะตกลงคบกับผมได้หรือยังล่ะ ถ้านับดีๆ ข้อดีผมมีมากกว่าข้อเสียนะครับ ถ้าปฏิเสธคงดูเป็นคนที่ใจร้ายไม่เหมาะกับเป็นพยาบาลแผนกเด็กนะครับ” ชายหนุ่มทวงคำตอบอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเงียบไป

“ดูเหมือนว่าหมอตุลย์จะมั่นใจมากว่าเหมยจะตอบตกลงนะคะ”

“ผมรู้ว่ายังไงคุณก็ไม่มีทางปฏิเสธหรอก”

“เหมยก็อยากรู้เหมือนกันว่าข้อดีที่หมอพูดมาทั้งหมดนั้นจะเป็นความจริงทุกอย่างหรือเปล่า” ปณิชาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าสิ่งที่เขาพูดจะจริงทั้งหมดหรือเปล่าหรือแค่พูดให้เธอยอมตกลง

“ผมรับรองว่าทุกอย่างที่พูดคือความจริง” ตุลธรทำทีหน้าจริงจังมากขึ้นเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะไม่ยอมคบกับตนเอง

“หมอคิดไหมคะว่าถ้าเราคบกันแล้ว การคบกันของเรามันจะไปได้ไกลแค่ไหน”

“ผมไม่คิดหรอกครับว่ามันจะไปได้ไกลแค่ไหน ผมไม่อยากกดดันทั้งผมและเหมย แต่ถ้าเราคบกันด้วยความจริงใจ เข้าใจกัน ผมว่ามันคงไปได้ไกลมากๆ แต่ดูเหมยจะกังวลมากไปแล้วนะครับบอกได้ไหมครับว่าเพราะอะไร”

“เพราะเหมยไม่ค่อยเหมือนคนอื่นไงคะ เหมยบอกหมอไปแล้วนี่ว่าเหมยต้องการคนที่เอาใจเก่ง ชอบสกินชิพแล้วหมอคิดว่าคนทำงานเยอะอย่างหมอจะทำได้เหรอคะ เวลาทำงานเหมยอาจจะดูจริงจังแต่บางครั้งเหมยก็แอบงี่เง่าค่ะ”

“ทำไมผมจะทำไม่ได้ล่ะ คนอย่างผมจริงจังกับทุกเรื่อง แล้วถ้าได้คบกันผมก็พร้อมจะให้เหมยอยู่ข้างๆ นะ”

“งั้นก็ตกลงค่ะ แต่เหมยลืมบอกหมอไปอย่างหนึ่งนะคะ”

“อะไรครับ”

“เหมยเป็นคนขี้หึงมากและจะโกรธมากถ้าหากว่าหมอขาดการติดต่อค่ะ”

“ผมรู้ว่าคุณเจออะไรมาบ้างและผมจะไม่ทำให้คุณรู้สึกไม่มั่นใจแบบนั้นอีกเด็ดขาด”

“เหมยก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าทุกอย่างมันจะเป็นแบบนี้ได้นานแค่ไหน สักวันหมออาจจะเบื่อและก็หายไป แต่ถ้าถึงวันนั้นหมอต้องบอกเหมยตรงๆ นะคะ อย่าให้เหมยต้องคิดไปเอง”

“อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึงเลยนะ ไหนๆ เราก็ตกลงคบกันแล้วมาดื่มฉลองกันหน่อยไหม” ตุลธรยกกระป๋องเบียร์ขึ้นมาชนกับอีกกระป๋องในมองของปณิชา

“เอาเบียร์เพิ่มไหมคะ ในตู้ยังมีอีกสองกระป๋อง”

“ครับ” ปณิชาเดินไปหยิบในตู้มาส่งให้เขาจากนั้นทั้งสองก็นั่งดื่มกันต่อจนหมด

“หมอคะนี่มันดึกแล้ว เหมยว่าหมอกลับห้องได้แล้วค่ะพรุ่งนี้ยังต้องตื่นทำงานกันแต่เช้า”

“คุณเอาเบียร์ให้ผมกินจนเมาแล้วจะให้ผมเดินกลับห้องเหรอครับ ใจร้ายไปหน่อยไหม”

“หมอคะ เบียร์แค่นี้มันไม่เมาหรอกค่ะ” ปณิชารู้ทันว่าเขานั้นแกล้งเมา

“ถ้างั้นก็ขอพูดตรงๆ เลยก็แล้วกันนะ ผมว่าจะขอค้างที่นี่”

“ได้ค่ะ” ปณิชายิ้ม

“จริงนะครับ”

“ค่ะ แต่นอนที่โซฟานะคะ”

“ใครว่าพยาบาลเด็กใจดี แต่ทำไมดูเหมือนเหมยจะใจร้ายกับผมจัง”

“ก็หมอคิดไม่ซื่อ”

“ผมแค่อยากนอนเฉยๆ เองนะครับ ไม่ได้คิดทำอย่างอื่นเลย สัญญาด้วยเกียรติของหมอเด็กเลยว่าจะขอแค่นอนอย่างเดียวไม่มีทางทำอย่างอื่นแน่นอน”

“เหมยจะไว้ใจหมอได้ใช่ไหมคะ”

“แน่นอนสิคนอย่างผมไว้ใจได้” ตุลธรยืนยัยด้วยเสียงหนักแน่น

“งั้นก็ตกลงค่ะ”

“จริงนะ”

“หมอไม่ต้องยิ้มเจ้าเล่ห์หรอกค่ะที่เหมยตกลงให้หมอค้างกับเหมยเพราะถ้าหมอคิดจะทำอะไรหมอก็ทำไม่ได้อยู่ดี”

“หมายความว่ายังไงครับ”

“ก็หมายความว่าเหมยเป็นรอบเดือนค่ะ ต่อให้หมอคิดจะทำอะไรเรื่องแบบนั้นมันก็ไม่มีทางเกิดขึ้น” ปณิชารู้ว่าคืนนี้ตัวเองจะปลอดภัยเพราะไม่มีผู้ชายคนไหนจะนอนกับผู้หญิงที่กำลังมีรอบเดือนอย่างแน่นอน

“ผมไม่เคยคิดไกลขนาดนั้นเลยนะ แต่ในเมื่อคุณชี้ทางมาแล้วมันก็น่าลอง”

“อย่านะคะหมอใครเขาทำกันแบบนั้น” ปณิชาตกใจและขยับหนีเพราะรู้สึกไม่ไว้ใจ

“ผมก็แค่ล้อเล่นหรอกนะ อย่ากลัวไปเลย ผมว่าเหมยพาผมไปนอนได้แล้วนะครับ ผมเริ่มจะง่วงแล้วล่ะ”

“ไม่นอนที่โซฟาแน่เหรอคะ”

“พรุ่งนี้ผมต้องทำงานทั้งวันถ้านอนโซฟาคงปวดหลัง”

“ข้ออ้างเยอะจังนะคะ นี่เหมยเห็นว่าหมอมาชวนคุยแล้วทำให้สบายใจขึ้นหรอกนะคะถึงได้ยอมให้ค้างด้วย”

เพราะรู้ว่ายังไงคืนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับตุลธรก็ไม่มีทางกลายเป็นอย่างอื่นไปได้ปณิชาเลยยอมให้เขาเข้ามานอนในห้อง

“หมอตุลย์จะแปรงฟันก่อนนอนไหมคะ”

“ห้องคุณมีแปรงสีฟันเผื่อไว้ด้วยเหรอ”

“อย่ามองเหมยอย่างนั้นสิ เหมยไม่เคยพามาใครมาค้างที่นี่แต่เวลาออกไปซื้อของก็มักจะซื้อเผื่อไว้เยอะๆ เพราะไม่อยากออกไปซื้อบ่อยค่ะ”

“ผมขออันหนึ่งนะ หมอจะเอาสีอะไรก็เข้าไปเลือกเองเลยค่ะ หมอเปิดลิ้นชักด้านบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าได้เลย ในนั้นมีของใช้จำเป็นอยู่หลายอย่างอยากใช้อะไรก็หยิบออกมาเลยค่ะ ส่วนผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กก็วางอยู่ในตู้ด้านบนค่ะ ดูแลตัวเองไปก่อนนะคะเดี๋ยวเหมยจะหาผ้าห่มมาเพิ่มให้ค่ะ” ปณิชาเดินไปเปิดตู้ที่เก็บผ้าห่มขณะที่หมอตุลธรก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ

ไม่นานนักตุลธรก็กลับออกมาอีกครั้ง ชายหนุ่มยิ้มเมื่อเห็นปณิชากำลังจัดที่นอนโดยใช้หมอนกันไว้ตรงกลางเตียงนอน

“ให้ผมนอนฝั่งไหนครับ”

“แล้วแต่หมอเลยเลือกฝั่งได้ตามสบายเลยค่ะ”

“แล้วคุณชอบตะแคงซ้ายหรือขวาล่ะ”

“ซ้ายค่ะ”

“ผมขอนอนด้านซ้ายก็แล้วกันนะครับ เผื่อว่าดึกๆ เด็กคุณจะได้เผลอมากอดผมแทนหมอนข้าง”

“ไม่ทางหรอกค่ะ หมอนั่นแหละอย่าให้รู้นะคะว่าตอนเช้าตื่นมาแล้วข้ามหมอนข้างมาหาเหมย”

“มันก็ไม่แน่นะครับ ผมชอบนอนละเมอเสียด้วยซิ” ตุลธรหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“หมอตุลย์อำเหมยเล่นใช่ไหมคะ” ปณิชาเริ่มไม่แน่ใจว่าที่เขาพูดนั้นแค่พูดเล่นหรือเรื่องจริงยิ่งเห็นเขาหัวเราะก็ยิ่งระแวง

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับเพราะตอนหลับแล้วคนเราก็ไม่รู้ตัวหรอกนะครับว่าทำอะไรลงไปบ้าง ยิ่งคืนนี้ผมกินเบียร์ไปตั้งสองกระป๋อง พอดึกๆ ผมอาจละเมอข้ามหมอนไปหาคุณก็ได้นะ”

“เหมยเปลี่ยนใจแล้วค่ะ หมอกลับไปนอนที่ห้องตัวเองดีกว่านะคะ”

“ผมแค่ล้อเล่นน่า เอาละผมจะนอนแล้ว ฝันดีนะเหมย” เมื่อบอกฝันดีแล้วเขาก็เอื้อมมือไปปิดไฟตรงหัวเตียงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาก่อนจะหลับตาลงขณะที่ใบหน้านั้นมีรอยยิ้มประดับอยู่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 32 ตอนจบ

    แล้วก็ถึงวันที่ปณิชาจะต้องเดินทางไปเที่ยวคนเดียวตามลำพังเธอตื่นเต้นกับการเดินทางครั้งนี้มาก ถึงแม้ว่าก่อนการเดินทางเธอจะเตรียมพร้อมเรื่องภาษามาอย่างดีแต่ก็ยังกังวลว่าจะสื่อสารให้คนอื่นฟังไม่รู้เรื่องตั๋วเครื่องบินที่พี่ชายให้มาเป็นตัวบินตรงจากกรุงเทพมายังสนามบินปรากวาคลาฟฮาเวลซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองปรากไม่ถึง 20 กิโลเมตร พี่ชายของเธอบอกว่าพอลงจากเครื่องก็จะมีรถของโรงแรมมารับให้เธอคอยสังเกตเพราะเขาจะถือป้ายชื่อมาคอยต้อนรับปณิชามองหาคนจากโรงแรมที่พี่ชายบอกว่าจะมารัก แต่มองเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอป้ายชื่อของตัวเอง หญิงสาวยิ้มกว้างเมื่อเห็นป้ายหนึ่งเขียนว่า Will you marry me? เธอรู้สึกว่าไม่มันเป็นอะไรที่โรแมนติกมากที่ขอแต่งงานกลางสนามบินแบบ ปณิชา รู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นเหลือเกินที่มีคนทำเรื่องเซอร์ไพรซ์แบบนี้หญิงสาวกำลังเดินมาใกล้จุดที่คนถือป้ายเรื่อยๆ และพอเดินเข้าใกล้ด้านหน้าหน้าก็มีอีกป้ายหนึ่งปรากฏขึ้นซึ่งมันเขียนด้วยภาษาไทยตัวโตๆ ว่า “เหมย” หญิงสาวเลยรีบเดินเข้าไปเพราะคิดว่าเป็นคนจากโรงแรมและบังเอิญมายืนผิดตำแหน่ง“เหมยแต่งงานกันนะ” เสียงที่พูดขึ้นมาทำให้หญิงสาวหยุดชะงักแล

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 31 เดินหน้าหาความสุข

    ปณิชาไม่ต้องไปทำงานที่คลินิกของหมอตุลธรแล้วเย็นนี้เธอจึงมีเวลาออกมาเดินซื้อของใช้จำเป็นที่ห้างสรรพสินค้า ระหว่างที่ปณิชากำลังเดินเอาของมาเก็บที่รถก็ได้รับสายจากศุภกิจพอดี “สวัสดีค่ะพี่ใหญ่”“สวัสดีจ้ะเหมย ตอนนี้อยู่ที่ไหนทำไมเสียงดังจังเลย”“เหมยออกมาซื้อของที่ห้างค่ะ พี่ใหญ่มีธุระอะไรกับเหมยหรือเปล่าหรืออยากให้เหมยช่วยอะไรไหมคะ”“อยู่ห้างแถวไหนล่ะ”ปณิชาบอกชื่อห้างสรรพสินค้าที่ตนเองกำลังเดินอยู่ให้กับพี่ชายฟังอีกฝ่ายก็ถามกลับ“รีบไปไหนหรือเปล่า”“ไม่หรอกค่ะ พี่ใหญ่จะให้เหมยทำอะไรหรือเปล่า”“เปล่าหรอกพี่เพิ่งเลิกงาน เรานัดเจอกันหน่อยดีไหม พี่กำลังอยากหาเพื่อนกินข้าวอยู่พอดีเลย”“ได้ค่ะเดี๋ยวเหมยเอาของไปเก็บที่รถถ้าพี่ใหญ่มาถึงก็โทรบอกนะคะเดี๋ยวมเหมยจะไปหาพี่เองค่ะ”“ได้ครับ เหมยรอพี่ไม่น่าจะเกิน 20 นาทีนะ”“แล้วพี่ใหญ่จะมายังไงคะ”“พี่นั่งวินหน้าโรงพยาบาลไปก็ได้”“ให้เหมยไปรับดีกว่าไหมคะ”“ไม่เป็นไรหรอกพี่ไปเองแบบนี้มันน่าจะสะดวกกว่า”“ก็ได้ค่ะพี่ใหญ่”ปณิชาเดินเอาของไปเก็บที่รถจากนั้นก็เดินไปเตร็ดเตร่อยู่แถวหน้าห้างพอศุภกิจลงจากวินมอเตอร์ไซด์เธอก็รีบเข้าไปทักทายทั

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 30 เผชิญหน้า

    ตุลธรมองนาฬิกาข้อมือซึ่งขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงตรง วันนี้เป็นวันอาทิตย์ซึ่งเขาจะต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลเอกชนที่ปณิชาทำงานอยู่ ชายหนุ่มไม่อยากไปเลยแต่วันนี้หมอปรียาภัทรไม่ว่างจึงไปออกตรวจแทนเขาไม่ได้ตั้งแต่คุยกับปณิชาเมื่อเย็นวันพุธเขากับเธอก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย และนี่เป็นครั้งแรกที่จะเผชิญหน้ากับหญิงสาว ตุลธรไม่รู้ว่าตัวเองจะมองหน้าเธอได้หรือเปล่าเนื่องจากเขากลัวว่าตัวเองจะใจอ่อนและกลับไปรักเธออีกครั้งเมื่อมาถึงโรงพยาบาลตุลธรก็เห็นว่าปณิชานั้นยิ้มแย้มแจ่มใสกับคนไข้อย่างเคย หัวใจเขากระตุกวูบและรู้สึกหวั่นไหวจนต้องเบือนหน้าหนี“สวัสดีค่ะหมอตุลย์” ปณิชากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มอย่างเคย หากแต่แววตาที่มองนั้นมันว่างเปล่าไม่มีความรักหลงเหลืออยู่ในนั้นอีกแล้ว ตุลธรรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก เขาเป็นคนตัดสัมพันธ์กับเธอเองแต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าตนเองนั้นทำผิดพลาด“สวัสดีครับ”“หมอมีคนไข้รออยู่ 4 คนนะคะ เดี๋ยวเหมยจะให้แพรวาเรียกไปรอหน้าห้องตรวจค่ะ”“ขอบคุณครับ” ตลอดทั้งบ่ายอาทิตย์ชายหนุ่มมักจะมองออกไปยังห้องตรงข้ามซึ่งเป็นห้องสำหรับฉีดวัคซีนเขาเห็นปณิชาทำงานด้วยรอยยิ้มก็เผลอมองอยู่นาน ตุลธ

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 29 จบเหมือนเดิม

    ปณิชานั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถจนกระทั่งถึงเวลาสองทุ่ม เมื่อเห็นตุลธรเดินออกมาจากคลินิกเธอก็รีบเปิดประตูออกแล้วเดินเข้าไปหาเขาทันที“หมอตุลย์คะ เหมยว่าเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”“ผมเหนื่อยมากนะเหมยเอาไว้คุยกันวันหลังได้ไหม”“หมอจะบ่ายเบี่ยงไปถึงไหนมีอะไรก็พูดมาตรงๆ”“คุณอยากให้ผมพูดตรงๆ กับคุณมากใช่ไหม”หญิงสาวรู้สึกแปลกเพราะสรรพนามที่เขาใช้เรียกเธอนั้นมันเปลี่ยนไปแต่ก่อนเขาเรียกชื่อเล่นแต่ตอนนี้เขาแทนชื่อเธอด้วยคำว่าคุณซึ่งมันแสดงออกถึงความห่างเหิน“ค่ะ เหมยอยากรู้ว่าระหว่างเรามันเกิดอะไรขึ้นทำไมหมอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้”“ผมก็เป็นของผมแบบนี้แหละ”“แล้วที่ผ่านมาคืออะไรคะ หมอหลอกเหมยมาตลอดเหรอคะว่ารักเหมย”“มันก็แค่คำพูดของผู้ชายน่ะเจ้าชู้” ตุลธรยิ้มมุมปากแววตาที่มองเธอวันนี้มันต่างไป มันไม่หลงเหลือความรู้สึกอะไรในนั้นเลย“เหมยไม่คิดเลยนะคะว่าหมอที่จิตใจดีและอ่อนโยนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแบบนี้”“แล้วคุณคาดหวังจะให้ผมเป็นยังไงล่ะ”“เหมยก็คิดว่าคุณแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นแต่จริงๆ แล้วก็ไม่เลยสักนิด”“คุณอย่าเอาผมไปเปรียบเทียบกับคนรักเก่าของคุณ”“ทำไมจะเปรียบเทียบไม่ได้ล่ะคะ ในเมื่อคุณก็ไ

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 28 เงียบหาย

    ระหว่างที่ตุลธรไปประชุมที่สิงคโปร์ปณิชาก็มีเรื่องวุ่นเกิดขึ้นเพราะลูกชายของลุงสุพจน์ย้ายมาทำงานที่เมืองไทยเขาอยากได้คอนโดมิเนียมที่เธออาศัยอยู่ในตอนนี้เนื่องจากชายหนุ่มยังไม่ชินกับถนนเมืองไทยจึงอยากย้ายมาอยู่คอนโดมิเนียมที่อยู่ใกล้กับรถไฟฟ้าการเดินทางมาทำงานก็สะดวกกว่าคอนโดมิเนียมของตนเองศุภกิจหรือพี่ใหญ่จึงยื่นข้อเสนอให้ปณิชาย้ายไปอยู่ที่คอนโดมิเนียมของตัวเอง โดยจะซื้อรถยนต์คันใหม่ให้เธอพร้อมกับให้เงินเธออีกก้อนหนึ่งเป็นค่าน้ำมันที่ต้องเพิ่มขึ้นเนื่องจากคอนโดที่จะต้องย้ายไปนั้นอยู่ไกลกว่าที่เดิมประมาณ 5 กิโลเมตรปณิชาคิดว่ามันไม่ได้ลำบากอะไรถ้าหากหญิงสาวจะต้องตื่นเช้าอีกสักนิดเพื่อจะขับรถมาทำงานเพราะเธอเองก็คุ้นเคยกับถนนเส้นนี้ดีต่างจากศุภกิจที่ไปอยู่อเมริกานานนับสิบปี เธอจึงตอบตกลงโดยไม่คิดอะไรมากปณิชาไม่ได้ปรึกษาเรื่องนี้กับตุลธรเพราะมันเรื่องภายในครอบครัวอีกทั้งตอนนี้เขาก็กำลังยุ่งอยู่กับการประชุมเธอคิดจะบอกคนรักในวันที่เขากลับมาถึงเมืองไทยแล้วปณิชาใช้เวลาไม่นานก็ย้ายของทั้งหมดของตัวเองไปยังคอนโดมิเนียมแห่งใหม่โดยครั้งนี้มีอารดาและพาขวัญมาช่วย“ที่นี่น่าอยู่ไม่แพ้ที่เ

  • ทีเด็ดหมอเด็ก   ตอนที่ 27 ก่อนจากต้องถึงใจ nc

    หลังจากส่งคนรักถึงขอบสวรรค์ไปแล้วตุลธรก็พลิกให้เธอลงมาอยู่ด้านล่าง เขามองหน้าเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ก่อนจะบดจูบลงบนริมฝปากบางอยางดูดดื่ม ฝ่ามือร้อนคลึงเคลาสองปทุมอวบอิ่มอย่างมันมือ ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถันปลุกเร้าจนเสียงหวานครางระงม“อื้อ....หมอตุลย์”จูบจนพอใจเขาก็ลากไล้ความเปียกชื้นไปตามซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มดูดดึงไปตามแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูง ผิวเนียนนุ่มขึ้นรอยแดงไปทั่วทุกจุดที่ปากร้อนเลื่อนผ่านและมาหยุดที่ยอดถันสีสวย ตุลธรไม่รอช้าที่จะดูดกินอย่างหิวกระหายขณะที่ท่อนเอ็นร้อนก็กำลังกดเข้าหาความอุ่นของโพรงสวาทอีกครั้ง“อ๊ะ....”“เจ็บเหรอ”ปณิชาส่ายหน้า เธอมองหน้าคนรักแล้วยิ้มยั่วขณะขมิบช่องทางรักทักทายท่อนเอ็นของเขาเป็นจังหวะ“อ้าห์.....จะฆ่าผมให้ตายคาอกเลยใช่ไหม” ตุลธรกัดกรามแน่นแล้วเขาก็เริ่มขยับสะโพกเป็นจังหวะอีกครั้งเพราะถ้ายังอยู่นิ่งปณิชาคงใช้ความอ่อนนุ่มรัดเขาจนแตกเร็วแน่ๆ “อื้ม...หมอขาเหมยเสียว” เธอครางหวานร่างกายสั่นสะท้านเมื่อเขากระแทกกระทั้นตัวเข้าหา ท่อนเอ็นแข็งร้อนเคลื่อนเข้าออกโพรงอุ่นสุดความยาวครั้งแล้วครั้งเล่า เสี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status