พ่อเพื่อนบำเรอรัก บทที่ 10

นายหัวเดโชลุกขึ้นยืดตัวเต็มความสูง 187 ซม. มันดูเหมือนข่มขวัญเธออยู่ในทียามที่ก้าวเข้าหา มายาวดีก็ถอยร่นไม่เป็นขบวนทำเอานายหัวหนุ่มถึงกับหัวเราะเสียงดัง

            “อย่ากลัวกันขนาดนั้นสิยะหยา ฉันไม่ใช่ยักษ์ใช่มาร หล่อขนาดนี้เธอกลัวไปได้ยังไง”

            “หล่อๆ สิคะยิ่งน่ากลัว”

            “แปลกแฮะ ฉันต้องใช้วิธีไหนจัดการกับเธอหืมม์ยะหยา”

            มายาวดีไม่ตอบ เธอไม่เข้าใจ เขาจะจัดการเรื่องอะไรในเมื่อเธอไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้เลยสักนิด เขาต่างหากที่ทำหัวใจเธอเดือดร้อนไปหมดจนหาทางออกไม่ได้ หันไปทางไหนก็เจอทางตัน

            “ไปล่ะ กลับมาหวังว่าเราจะคุยกันมากขึ้นนะสาวน้อย”

            หญิงสาวมองตามร่างสูงที่เดินจากไป เห็นเขาเลี้ยวซ้ายเธอก็มองไปทางซ้ายจนเขาเจอใครคนหนึ่งก็หยุดทักทาย และมีผู้ชายอีก 2 คนมารุมล้อม

            โอย...ขนาดผู้ชายรุมล้อมยังโดดเด่นขนาดนี้ กะจะฆ่ากันจริงๆ ใช่ไหมคะคุณพ่อ

            ฮึ! เธอก็เสียมารยาทมากนะที่รักษาถ้อยคำไว้ในปากเหลือเกิน แต่เหตุการณ์เมื่อคืนยังทำขนเธอลุกไปทั่วร่างจนถึงตอนนี้ เช้านี้ที่ตื่นสายจนเพื่อนทิ้งก็เพราะเขานั่นแหละทำเธอนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน

            ‘ก็แค่ความโสดมันกลับมาอีกครั้ง ไม่มีเขาก็ไม่ตาย ตัวฉันเชื่อว่าอย่างนั้น...’ เสียงริงโทนดังขึ้นเรียกให้คนที่กำลังเตะทรายเล่นรีบควักโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากระโปรง พอเห็นว่าเป็นใครโทร.เข้ามา ใบหน้างามก็งอง้ำ

            “หนีกันไปเที่ยวสองต่อสองไม่ยอมบอกเลยนะ”

            “ไปจดทะเบียนกัน แล้วก็เลยไปฮันนีมูนด้วย” ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริง

            “โห...เรื่องสำคัญขนาดนี้ไม่ยอมบอกกันเลยนะ กะจะปิดเป็นความลับไปถึงเมื่อไหร่ งอนแล้ว!” คนงอนเพราะถูกทิ้งยังรอฟังคำตอบจากปลายสาย

            “เอาจริงนะหยา ฉันอยากให้เธอมีเวลาอยู่กับพ่อสองต่อสอง”

            “เธอยังไม่ล้มเลิกความคิดนี้อีกหรือกึ้ง”

            “ไม่เลิก พ่อฉันกำลังสนใจเธออยู่นะ ดูจากสายตาก็รู้”

            “เขาจะได้หลอกฟันฉันน่ะสิ”

            “พ่อไม่ทำหรอก พ่อไม่เคยมองใครด้วยสายตาแบบนี้เลยนะ”

            “หึ นี่เธอจะให้หยาเป็นแม่เลี้ยงจริงๆ หรือกึ้ง”

            “ถือว่าทำบุญให้คนอายุ 40 ได้เมียใหม่สักทีนะหยา ฉันแต่งงานแล้วต่อไปก็คงมีครอบครัวและห่างๆ พ่อไปเรื่อยๆ ฉันก็อยากให้พ่อมีคนดูแล”

            คนอย่างเขาดูแลตัวเองได้ดีทีเดียวล่ะ!!

            “นะยะหยานะ อย่าโกรธ อย่าโมโหเพื่อนคนนี้เลย ฉันไม่อยากให้ใครขุดลอกพ่อตัวเองหรอกนะ”

            “หึ ฉันนี่แหละ จะขุดให้เกลี้ยงเลย อยากได้นักใช่มั้ย” มายาวดีทำเสียงสูง อีกฝ่ายหัวเราะคิกคัก

            “เอาเลยหยา กับเธอฉันไม่หวง หวังว่าช่วงที่ฉันไม่อยู่จะมีอะไรคืบหน้าบ้างนะ บายจ้ะว่าที่แม่เลี้ยงของฉัน”

            “อะ...เดี๋ยวสิกึ้ง กึ้ง ยัยกึ้ง!!”

            มายาวดีกรอกตามองท้องฟ้าแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นทราย ไม่น่าหลงกลมาที่นี่กับยัยบ้านั่นเลยจริงๆ น่าจะปล่อยให้พ่อฆ่าลูกเขยเสียให้เข็ด

            โอ๊ย!!!

            มายาวดีหวีดร้องเหมือนคนบ้าแล้วจมจ่อมอยู่กับความคิดของตัวเอง จวบจนเวลาล่วงไปถึงช่วงบ่าย ป้าลำเจียกออกมาตามให้ไปกินข้าว เธอจึงได้เพื่อนคุยชั่วขณะ

            “ปกตินายหัวจะเป็นคนใจดีนะคะ เห็นปากร้ายแบบนั้นแต่ไม่เคยขาดเหตุผล คนที่นี่ถือได้ยกย่องเทิดทูนไงคะ”

            เลยได้ฟังป้าแกคุยโวถึงนายหัวใหญ่ซ้ำยังยืนยันแบบนั้นนับไม่ถ้วน ดูเหมือนเธออาจจะต้องมองเขาในแง่ดีบ้างซะแล้วสินะ

เมื่อจัดการกับท้องตัวเองจนอิ่มหนำสำราญบวกกับการพยายามยัดเยียดความดีเลิศประเสริฐศรีของนายหัวเข้าหูตลอดเวลา มายาวดีจึงคิดว่าควรจะเข้าบ้านเพื่อไม่ให้ผิวดำคล้ำลงไปกว่านี้ และน่าจะหาหนังดีๆ แบบที่ชอบดูสักเรื่อง

            แต่ต้องแลกกับการเข้าไปดูในห้องของเขา!

            นี่ล่ะที่เธอต้องใช้เวลาในการตัดสินใจอยู่พักใหญ่กว่าจะยอมเปิดประตูห้องนอนฝั่งตรงข้ามกับห้องเธอเข้าไป พบว่ามีขนาดกว้างกว่าห้องของเธอพอสมควร และหากเขาจะใช้ชีวิตอยู่ในนี้โดยไม่ออกไปไหนเลยก็ไม่ยาก เธอเคยแปลกใจทำให้ห้องนั่งเล่นจึงโล่งโจ้งไม่มีอะไร ตอนนี้รู้แล้ว เครื่องอำนวยความสะดวกอยู่ในนี้ทั้งหมด

            มายาวดีเลิกสำรวจห้องของคนที่ขยันปั่นหัวใจให้สั่นคลอน พุ่งกายไปยังจอทีวีขนาด 65 นิ้ว ชั้นวางทีวีเป็นตู้กระจกที่บรรจุหนังแผ่นเอาไว้มากมาย เธอเลือกแล้วเลือกอีก เลือกจนเจอแผ่นดีวีดีที่ใส่ซองไม่มีปกเหมือนแผ่นเปล่า ด้วยความสงสัยจึงหงายมันขึ้นดูว่าจะใช่แผ่นเปล่าหรือไม่ แล้วก็พบว่ามันซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้

            ไม่รู้ทำไม เธอจึงอยากดูแผ่นนี้ อาจเพราะมันแตกต่างจากแผ่นอื่นก็คงใช่ และพอเปิดภาพในจอทีวีก็แสดงท่าทางการร่วมเพศอย่างถึงพริกถึงขิง ดวงตากลมโตขยายใหญ่เท่าไข่ห่าน ริมฝีปากจิ้มลิ้มอ้าปากอย่างตกใจ

            ภาพในจอทีวีเคลื่อนไหว ในขณะที่เธอถูกสต๊าฟไว้ชั่วคราว กระทั่งฉากนั้นจบลง!

            หญิงสาวบอกตัวเองให้ปิด แต่ใจเจ้ากรรมกลับคิดไปถึงเจ้าของห้องเวลาที่เขาดูหนังแผ่นนี้ เขาทำอะไรไปด้วย สักพักเธอก็ถอยกรูดไปนั่งพิงปลายเตียงพร้อมกับยกมือขึ้นนวดหน้าอกตัวเองไปมา ดวงตาคู่สวยค่อยๆ ปรือลงเรื่อยๆ เหมือนภาพในจอทีวีที่เปลี่ยนไป มือของเธอก็ตกลงอยู่กลางหน้าขาอย่างไม่รู้ตัว

            ภายในห้องเงียบๆ มีแต่เสียงครวญครางของสาวผมแดง ที่กำลังนั่งคร่อมอยู่บนใบหน้าของไอ้หนุ่มกล้ามปูผิวทองแดง

            บ๊ะ! ผิวเหมือนนายหัวเดโชเลย!

            ใบหน้าของเธอนั้นแดงก่ำ ต้นขาแยกออกอย่างช้าๆ มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปในกางเกงชั้นใน ทุกอย่างเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ โดยความไม่ตั้งใจที่อยู่บนความตั้งใจ กางเกงขาสั้นถูกถอดออกในวินาทีต่อมา

            สัมผัสจากปลายนิ้วให้ความรู้สึกประหลาดล้ำ มันเสียววูบวาบจนต้องบิดตัวไปมา ยิ่งทำก็ยิ่งลืมตัว ยิ่งนานก็ยิ่งมัน ความรู้สึกที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเอาไว้ถูกกระชากจนขาดผึง ร่างบางลุกขึ้นถอดกางเกงชั้นในวางไว้ข้างตัว