เจียงเซิงเหลือบมองไปที่เจียงเวย วางสร้อยมุกในมือลงแล้วยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "ของปลอมล็อตนี้ ฉันไม่ได้เป็นคนนำเข้า ฉันไม่เป็นแพะรับบาปหรอกนะ"เจียงเวยเดินเข้ามา จับมือของเจียงเซิงเอาไว้ "เซิงเซิง พูดความจริงเถอะนะ ยังไงซะไวน์เนอร์จิวเวลรี่ ก็เป็นบริษัทของพ่อเธอ เธอคงไม่ทำลายเลือดเนื้อของพ่อเธอจริงๆหรอกใช่ไหม?""ฉันพูดความจริง" เจียงเซิงชักมือกลับด้วยสีหน้าเฉยชา หยิบสร้อยมุกขึ้นแล้วเดินไปทางหญิงสาว "คุณผู้หญิงคะ คุณซื้อเครื่องประดับปลอมในไวน์เนอร์ ฉันรู้ว่าคุณเองก็อารมณ์ไม่ดี ยังไงซะก็ควักกระเป๋าเสียเงินไปก้อนหนึ่งแล้ว""แต่พวกคุณไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันไม่ปล่อยให้ชื่อเสียงของไวน์เนอร์ต้องมามัวหมองเพราะของปลอมอย่างแน่นอน หลังจากที่ฉันเปิดเผยความจริงเรื่องของปลอม ฉันรับประกัน ไม่เพียงแต่คืนเงินเท่านั้น แต่พวกคุณยังนำของจริงกลับไปได้อีกด้วยนะคะ"หญิงสาวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ได้เงินคืนแถมยังนำเครื่องประดับสุดรักกลับบ้านได้ เธอต้องยินยอมอยู่แล้ว"ก็ได้ เธอว่ามาเลย ของปลอมพวกนี้มันอะไรกัน วันนี้เราต้องการคำอธิบาย"เจียงเซิงเดินไปหาพนักงานแผนกจัดซื้อ "ตอนที่ฉันเอาใบจัดซื้อให้เธอได้บอกเธอแล้ว ห
เจียงเซิงไร้คำพูดในทันใด จากนั้นก็โบกมือ "เอาล่ะ คุณเป็นผู้ถือหุ้น คุณว่าไงก็ว่างั้น"เธอหมุนตัวกลับไปยังหาลูกค้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม "ท่านทั้งหลาย เชิญไปคุยกับฉันที่ห้องวีไอพีหน่อยนะคะ"ลูกค้าพยักหน้าและเดินตามเจียงเซิงไปยังห้องวีไอพีเจียงเวยแอบมีความสุขเมื่อเธอได้ยินประโยคของซือเย่เจ๋วที่ปกป้องเธอ เธอรู้ดีว่าซือเย่เจ๋วยังคงมีเธออยู่ในใจเขา"เย่เจ๋ว ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ครั้งหน้าฉันจะระวังให้มาก"เจียงเวยแสร้งทำเป็นยอมรับความผิดพลาดของเธอซือเย่เจ๋วเหลือบมองเธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"คุณไม่เข้าใจตลาด คราวหน้าเรื่องแบบนี้อย่าออกตัวโดยพลการ มีเรื่องอะไรปล่อยให้เจียงเซิงตัดการ"ซือเย่เจ๋วและหลัวเชว่เดินออกไปเจียงเวยลดสายตาลง เล็บของเธอแทบทิ่มเข้าไปในฝ่ามือเจียงเซิงเจียงเซิง!ไม่เพียงไล่เธอออกไปไม่ได้ แถมยังปล่อยให้เจียงเซิงจัดการทุกเรื่องอีก เธอต่างหากที่เป็นผู้อำนวยการของไวน์เนอร์ที่แท้จริง!ภายในห้องวีไอพี เจียงเซิงให้คนนำเครื่องประดับของแท้ที่พวกเขาซื้อเข้ามาและวางลงกับโต๊ะ"เพื่อเป็นการชดเชย เราขอมอบอัญมณีพวกนี้ให้กับทุกคนนะคะ เงินเราทำการคืนให้บนแพลตฟ
ภายในรถซือเย่เจ๋วมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเหม่อลอย ราวกับว่าเขายังคงคิดถึงสิ่งที่เจียงเซิงพูดอยู่และแม้ว่าหลัวเชว่จะตะโกนเรียกเขาอยู่หลายครั้ง เขาก็ไม่ได้ยินแต่อย่างใด"ท่านซือ" เสียงของหลัวเชว่ดังขึ้นซือเย่เจ๋วกลับมามีสติอีกครั้ง แล้วลูบหน้าผาก "มีอะไร?"หลัวเชว่ยื่นโทรศัพท์ให้เขา "โทรศัพท์จากคุณท่านครับ"ซือเย่เจ๋วหยิบโทรศัพท์มาไว้ในมือแล้วรับสาย "ครับพ่อ"คฤหัสถ์เก่าแก่ของตระกูลซือ"ไอ้ลูกเวร แกมีลูกข้างนอกแล้วใช่ไหม?"คุณท่านซือกำลังนั่งจิบชาอยู่ในศาลาของลานบ้าน ภาพถ่ายที่แสดงบนจอแท็บเล็ตที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นเด็กสองคนที่มีลักษณะคล้ายกับลูกชายของเขาซือเย่เจ๋วหยุดชะงักและขมวดคิ้ว "ไม่มีนี่ครับ""ไม่มีอะไร? แล้วเด็กสองคนนี้ที่ยิงฮวงเซ็นมันอะไรกัน? พวกเขาหน้าตาเหมือนแกทุกประการ"คุณท่านซือวางถ้วยชาลงอย่างหนัก "ฉันอยากเจอเด็กสองคนนี้""พ่อครับ ผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย ลูกสองคนนี้ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับผมไปได้"แม้ว่าเขาเคยแตะต้องเธอ แต่เจียงเวยในหกปีก่อน ก็ไม่ได้ตั้งท้องแต่อย่างใด"จะเกี่ยวกับแกหรือไม่แกไม่ต้องสนใจหรอก ฉันให้คนไปรับเด็กสองคนนั้นที่ยิงหวงแล้ว แกจัด
เจียงหนวนหนวนหันไปมองเขา "เราก็เคยเจอคนที่หน้าตาคล้ายกับเรานะคะ""โอ้?" คุณท่านซือกำลังจะกล่าวถาม ก็ได้ยินบอดี้การ์ดนอกลานตะโกนออกมาว่า "ท่านซือ"ซือเย่เจ๋วเดินเข้าไปในศาลา มองไปที่เด็กสองคนที่นั่งอยู่ข้างๆคุณท่านซือ แล้วพูดกับคุณท่านซือว่า "พ่อครับ จะพาเด็กๆมาเองได้ยังไง?""ทำไมจะไม่ได้ล่ะ เด็กสองคนนี้หน้าเหมือนแกเลย ให้พวกเขามานั่งเล่น จะทำไม?"คุณท่านซือแตะศีรษะของเจียงหนวนหนวนแล้วยื่นเค้กลูกกวาดให้ทั้งสอง "นี่คือเค้กลูกกวาดที่อร่อยที่สุดในเมืองของเรา หนูลองชิมดูสิ""ขอบคุณครับ/ค่ะคุณปู่~"ทั้งสองคนรับเค้กลูกกวาด เจียงหนวนหนวนหยิบมาไว้ในมือของเธอและกัดอย่างกระตือรือร้นซือเย่เจ๋วทำอะไรไม่ถูก เขาไม่คาดคิดว่าพ่อของเขาจะพาพวกเขามาที่นี่เพียงเพราะรูปถ่ายแค่ใบเดียวแบบนั้นได้"พวกหนูรออยู่ที่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวคุณปู่กลับมา"หลังจากที่คุณท่านซือพูดกับพวกเขาจบ เขาก็ลุกขึ้นพูดกับซือเย่เจ๋วว่า "มากับฉัน"หลังจากดูพวกเขาจากไป เจียงหนวนหนวนก็หันไปกล่าวกับเจียงเหยียนเหยียนว่า "ผู้ชายคนนี้เป็นปู่ของเราจริงๆ ดูเหมือนว่า เขาจะชอบเรามากเลยนะ""อืม ขอแค่ปู่ชอบเรา รอพ่อรู้แล้ว เราก็จะพาแด้ดดี้
"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ มามีบอกว่า ต้องเรียนรู้สิ่งต่างๆของบรรพบุรุษไม่มากก็น้อย มามี้ของหนูยังชอบของเก่าแก่ด้วยเหมือนกันนะคะ"ไม่เช่นนั้นมามี้ของเธอก็คงไม่ได้ออกแบบ "เครื่องประดับโบราณแบบจีน"ในประเทศSหรอกนะคุณท่านซือหัวเราะ "ถ้าอย่างนั้นฉันอยากจะเจอมามี้ของพวกหนูขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะสิ"เจียงหนวนหนวนรู้สึกภูมิใจมาก ที่ในที่สุดเธอก็ทำให้มามี้ดึงดูดความสนใจของคุณปู่ได้แล้ว!ซือเย่เจ๋วเหลือบมองเจียงเหยียนเหยียน เขายกแขนขึ้นลูบแก้มของเขา เจียงเหยียนเหยียนจ้องมองเขาด้วยท่าทาง"ไม่เป็นมิตร"สายตานี้ทำให้เขานึกถึงใครบางคน"ครั้งก่อนที่เจอหนู หนูมีไฝที่มุมตา"เจียงเหยียนเหยียนแตะหางตาของเขาแล้วพูดว่า "ผมวาดเองครับ""คุณปู่ แพ้แล้ว!"เจียงหนวนหนวนหัวเราะเบาๆโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคุณท่านซือยอมอ่อนข้อให้ เมื่อเห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆยิ้มอย่างมีความสุข เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความสุขเช่นกันอาจเป็นเพราะเขาแก่แล้ว อยากมีหลานสาวและหลานชายมาอยู่กับเขาแบบนี้เวลาค่ำแล้ว ซือเย่เจ๋วจึงส่งเจียงหนวนหนวนและเจียงเหยียนเหยียนกลับไปที่วิลล่าวิวทะเลด้วยตัวเอง"คุณอา เราไปก่อนนะ บ๊ายบาย~"เจียงหนวนหนวนโ
เธอกัดหัวปากกาและครุ่นคิดอยู่นาน แต่เธอก็ไม่มีแรงบันดาลใจเลย..."เซิงเซิง"เมื่อเห็นเจียงเวยปรากฏตัวนอกประตู เจียงเซิงจึงวางปากกาลง "ไม่มีคนนอกแล้ว ไม่ต้องแหกปากโวยวายมากนักหรอก"โดยปกติแล้ว เจียงเวยคงจะทนไม่ไหว แต่วันนี้เธอสามารถพูดคุยได้อย่างใจเย็นต่อไปว่า "วันนี้ฉันไม่อยากจะทะเลาะกับแก ฉันรู้ว่าความสามารถทางธุรกิจของแกดีกว่าของฉันมาก"เจียงเวยวางเอกสารในมือของเธอบนโต๊ะ "สถานการณ์ของไวเนอร์เป็นแบบไหนแกก็รู้ มีลูกค้าที่ยินดีจัดหาแพลตฟอร์มโฆษณาและส่งเสริมการขายให้กับไวเนอร์ คืนนี้แกมากับฉันเพื่อเจรจาสัญญาได้ไหม ?"เจียงเซิงหยิบเอกสารสัญญาขึ้นมาดู จากนั้นก็กระตุกมุมปากออกมา "โอเค ไปก็ได้""งั้นตอนเย็นฉันจะรอแกนะ" เมื่อเจียงเวยหันกลับมา ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความชั่วร้ายเจียงเซิงหยิบเอกสารสัญญาขึ้นมามองดูแล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย เธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเจียงเวยไปหาลูกค้าแบบไหนมาTG กรุปซือเย่เจ๋วยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานและมองทิวทัศน์ของย่านใจกลางเมือง เขาหมุนแหวนสีดำบนนิ้วชี้ของเขาเล่น ก่อนจะเห็นว่าหลัวเชว่เดินมาจากเงาของกระจก"ท่านซือครับ ผมมีคนตรวจสอบมันในประเทศ
หลินเสียนอี้ยิ้มและพยักหน้า "ใช่ครับ หลังจากที่ผมทราบว่าคุณเจียงได้กลับไปที่ ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่แล้ว ผมก็ต้องการที่จะร่วมมือกับไวน์เนอร์เพื่อคุณโดยเฉพาะเลยนะครับ"เจียงเวยยิ้มเยาะ ในปีนี้หลินเสียนอี้อายุปาไปตั้งสี่สิบแปดสี่สิบเก้าแล้ว และก็จะกำลังเข้าสู่ห้าสิบแล้วด้วย ซึ่งลูกชายที่เกิดกับอดีตภรรยาก็สิบแปดปีแล้วได้ยินมาว่าอดีตภรรยาฟ้องหย่าเพราะเขายังมีตัณหามาก เธอทนไม่ไหวเพราะมีบ้านเล็กบ้านน้อยมากเกินไปหลินเสียนอี้ไม่เคยลืมเจียงเซิง หลังจากพบกับเจียงเซิงที่งานเลี้ยงวันเกิดของเจียงเซิ่นเมื่อไม่กี่ปีก่อนโดยที่เขายังตั้งใจสอบถามเรื่องของเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เมื่อรู้เช่นนี้ เธอจึงวางยาเจียงเซิงและให้โอกาสท่านหลินเมื่อหกปีก่อน แต่น่าเสียดายที่ท่านหลินคว้าโอกาสนั้นไว้ไม่ได้"เพื่อฉันโดยเฉพาะ?" เจียงเซิงยิ้ม "คุณหลิน ฉันดีใจที่คุณพูดแบบนั้น""เซิงเซิง คุณหลินก็ชื่นชมความสามารถของเธอเช่นกัน" พอพูดจบ เจียงเวยก็รินไวน์หนึ่งแก้วแล้วส่งให้คุณหลิน "คุณหลินคะ คุณสามารถจัดหาแพลตฟอร์มโฆษณาสำหรับไวน์เนอร์ของเราได้ หากคุณยินดีที่จะร่วมลงทุนในไวน์เนอร์ ในฐานะผู้อำนวยการของไวน์เนอร์ ดิฉันขอชนแก้วฉล
อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่ปล่อยลูกสาวสองคนของตระกูลเจียงไปอย่างเด็ดขาด อย่างแย่ที่สุดหนึ่งคนในนั้นจะกลับมาในภายหลัง และเขาก็ต้องการทั้งสองคน!เจียงเวยขัดขืนอยู่ครู่หนึ่ง แต่พบว่าผลของยาออกฤทธิ์อย่างรวดเร็ว และร่างกายของเธอก็อ่อนแรงเกินกว่าจะขยับได้ และเธอก็ทำได้เพียงพิงเขาเท่านั้นหลินเสียนอี้ทำให้เธอล้มลง "เอาน่า ที่รัก"...ในห้องน้ำเจียงเซิงคุกเข่าอยู่หน้าห้องน้ำและล้วงคอเพื่อเอาน้ำผลไม้ออกมา เธอยืนขึ้นช้าๆและเอามือพิงผนัง"ให้ตายเถอะ ถูกวางยาทั้งสองถ้วยเลย!"ดูเหมือนว่าหลินเสียนอี้ไม่เพียงแต่มีใจที่มุ่งเป้าไปที่เธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเจียงเวยด้วยเหอะ เจียงเวยต้องการทำร้ายเธอ แต่เธอจะไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดขึ้น ปล่อยให้เธออยู่ที่นั่นแล้วรับผลที่ตามมาของตัวเองเถอะ!เจียงเซิงล้างหน้า และในขณะที่จิตสำนึกยังคงชัดเจนอยู่ เธอก็รีบออกจากสถานที่แห่งปัญหาและความผิดพลาดนี้อย่างรวดเร็วเจียงเซิงโบกแท็กซี่ข้างถนน แต่แท็กซี่ที่ผ่านไปเพราะทุกคันรับลูกค้าแล้วเริ่มเวียนหัวมากขึ้นเรื่อยๆเธอเลยนั่งยองๆอยู่ริมถนนหลัวเชว่ขับรถเข้าไปและเห็นว่าร่างที่นั่งยองๆโบกมืออยู่ริมถนนดูคุ้นเคย เขามองใก