LOGINShare
บทที่ 65
Last Updated:
2025-05-20 12:29:07“อะไรจะรู้ดีปานนั้น แอบฟังผู้ใหญ่คุยกันเหรอ หืม” เขากระซิบเบาๆ สายตาจับจ้องที่ริมฝีปากของเธออย่างไม่ลดละ
“ก็ บอกแล้วว่าหยาเป็นคนช่างสังเกต” “เหมือนที่แม่สังเกตพ่อเราน่ะเหรอ แล้วรู้ได้ยังไงว่าผมเครียด เป็นเด็กเป็นเล็ก”“ใจมันบอกแบบนั้น เวลาคุณปกติมักจะกวนประสาท ยียวนขี้หลี แต่เวลาเครียดแทบจะไม่สนใจกันเลย” “รู้ดีจัง อภิชาติแฟน แบบนี้ต้องให้รางวัล” สิ้นคำเขาก็โน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ หมายจะฉกจูบที่ปากอิ่ม ทว่าเธอเบือนหน้าหนีทันเสียก่อนจมูกก็เลยแตะที่แก้มแทน “แสดงว่าหายดีแล้ว” “อื้อ! ยังเลย มานวดต่อเร็วกำลังฟิน” “คุณขี้โกง” “ไม่โกงก็ได้” ว่าแล้วเขาก็รั้งแขนทั้งสองข้างของเธออยู่เช่นเดิมพร้อมกับกอดเอาไว้ “ปล่อยหยาเถอะค่ะ เดี๋ยวใครเข้ามาเห็นเข้า” “ให้เวลากันหน่อย ผมเหนื่อย” น้ำเสียงของเขาจริงจังและมีความเครียดพอสมควร เธอก็เลยยอมอยู่ในท่ากอดคอเขาจากทางด้านหลังอยู่นาน&nb
Latest chapter
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 65
“อะไรจะรู้ดีปานนั้น แอบฟังผู้ใหญ่คุยกันเหรอ หืม” เขากระซิบเบาๆ สายตาจับจ้องที่ริมฝีปากของเธออย่างไม่ลดละ“ก็ บอกแล้วว่าหยาเป็นคนช่างสังเกต”“เหมือนที่แม่สังเกตพ่อเราน่ะเหรอ แล้วรู้ได้ยังไงว่าผมเครียด เป็นเด็กเป็นเล็ก”“ใจมันบอกแบบนั้น เวลาคุณปกติมักจะกวนประสาท ยียวนขี้หลี แต่เวลาเครียดแทบจะไม่สนใจกันเลย”“รู้ดีจัง อภิชาติแฟน แบบนี้ต้องให้รางวัล” สิ้นคำเขาก็โน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ หมายจะฉกจูบที่ปากอิ่ม ทว่าเธอเบือนหน้าหนีทันเสียก่อนจมูกก็เลยแตะที่แก้มแทน“แสดงว่าหายดีแล้ว”“อื้อ! ยังเลย มานวดต่อเร็วกำลังฟิน”“คุณขี้โกง”“ไม่โกงก็ได้” ว่าแล้วเขาก็รั้งแขนทั้งสองข้างของเธออยู่เช่นเดิมพร้อมกับกอดเอาไว้“ปล่อยหยาเถอะค่ะ เดี๋ยวใครเข้ามาเห็นเข้า”“ให้เวลากันหน่อย ผมเหนื่อย” น้ำเสียงของเขาจริงจังและมีความเครียดพอสมควร เธอก็เลยยอมอยู่ในท่ากอดคอเขาจากทางด้านหลังอยู่นาน&nb
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 64
“ไม่เกี่ยวอะไรกับปั้นหยา”“ท่านรู้ดีว่าเกี่ยว และผมก็จะไม่ยอมด้วย”“ไม่ยอมเหรอ ต้องให้ทำยังไงระหว่างพักร้อนสามเดือนเพื่อทบทวนตัวเอง กับเขียนใบลาออกเอง”“ท่าน!” พอฟังอย่างนี้ประวิทย์ก็แทบอึ้งไปเลย“ลาออกไปก็คงไม่เดือดร้อนหรอกใช่ไหม เพราะนายซันด์รอจ้างอยู่แต่ต่อให้พักร้อนหรือลาออก ผมก็จะดำเนินคดีกับคุณอยู่ดีคุณวิทย์ และผมไม่ได้ขู่”“ได้ ในเมื่อท่านเชื่อคนอื่นมากกว่าผม แต่บอกเอาไว้ก่อนถ้าผมไม่ผิดผมจะเอาคืนให้สาแก่ใจ”“เก็บของแล้วออกไปจากบริษัท” ตฤณตัดสินใจเอ่ยปากไล่เสียงเรียบพลางจ้องหน้าประวิทย์แบบนิ่งๆ ไม่ลดละ ขณะที่ประวิทย์ยืนตัวสั่นเพราะความโกรธจัด เลือดขึ้นหน้าแต่ต้องทนกำมือแน่น“ผมไปแน่ และท่านจะต้องเสียใจที่ทำกับผมแบบนี้” ประวิทย์บอกด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน“ใช่ ผมเสียใจ เสียใจมาก เชิญ” ตฤณออกปากไล่อีกครั้งและแสร้งก้มหน้าไม่ม
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 63
ปั้นหยาหายไปสิบห้านาทีแล้วกลับขึ้นห้องทำงานอีกครั้ง ก็พบว่าฐากูรยังไม่ได้ออกมา ท่าทางจะคุยกันเครียด จึงนั่งรอเพราะไม่อยากเข้าไปเป็นส่วนเกินในเวลาคุยงานของท่านประธาน กระทั่งเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ ฐากูรก็ออกมาแบบเครียดๆ สีหน้าไม่สู้ดีนัก เธอก็ไม่กล้าถามเพราะไม่ใช่เรื่อง แต่หลังจากที่ฐากูรกลับไปแล้ว เจ้านายรูปหล่อนี่สิที่ผลักประตูออกมา แล้วชักสีหน้าเรียบตึงใส่เธอและก้องการุณ“โทรเรียกผู้จัดการฝ่ายการเงินมาพบฉัน เดี๋ยวนี้” ตฤณบอกก้องการุณเป็นหลัก“ครับท่าน” ก้องการุณรับคำเสร็จก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมากดหมายเลขภายในทันทีส่วนปั้นหยาได้แต่มองหน้าเจ้านายหนุ่มด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่ได้พูดอะไร และกลับเข้าห้องอีกครั้ง ยังก่อนเธอเองก็จะยังไม่คุยเรื่องที่ได้ยินมา ต้องรอเวลาและก้มหน้าเก็บโต๊ะทำงาน แล้วนำเอกสารออกไปด้านนอก เพื่อจะได้เคลื่อนย้ายโต๊ะทำงานและคอมพิวเตอร์ออกไปตฤณก็เหลือบมองเท่านั้นไม่ยอมพูดจา เหมือนโกรธแต่เขาน่าจะเครียดเรื่องที่คุยกับฐากูรมากกว่า พอปั้นหยาขนเอกสารออกไปแล
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 62
“หยาไม่หอบเสื้อผ้าไปอยู่กับคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานหรอกค่ะ” เธอตอบอย่างหนักแน่น“แต่เราเป็นแฟนกัน แล้วเมื่อคืนเราอยู่ด้วยกัน แล้วการมาอาศัยอยู่กับผมก็ไม่แปลกแล้ว”“หยาก็ว่ามันยังไม่เหมาะอยู่ดี เรื่องเมื่อคืนเกิดขึ้นก็ใช่ว่าหยาจะรีบเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับคุณเลยเสียเมื่อไหร่คะ”“หึๆ งั้นเรื่องที่เราคุยกันก็เอาไว้ก่อน”“เฮ้อ” ปั้นหยาถอนหายใจทิ้ง เธอเครียดเพราะเป็นห่วงเขา กับสิ่งที่รู้มา ไม่อยากให้ใครต้องมาหลอก ทั้งที่เขาเป็นคนเก่งและฉลาด“ทำไมต้องเครียดขนาดนั้น”“หยา... เป็นห่วง...” คราวนี้เธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง สีหน้าและแววตาเคร่งเครียดพร้อมกับลุกขึ้นยืน แล้วเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองช้าๆ จนเขาต้องเดินตาม“ห่วงก็ไปอยู่ด้วยกันไง จะได้ไม่ต้องห่วง”“ทำไมต้องยื่นข้อเสนอแบบนี้ นี่ธุรกิจของท่านนะคะ”“ธุรกิจของผมมันมีเหตุผลของหัวใจเข้ามาเกี่ยว ไม่อย่างนั้น หยาจะพูดให้ผมเชื่อฟังได้ยังไง”
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 61
“เฮ้อ ดุตรงไหนไม่ทราบ” เขาทำเสียงดุ ถอนหายใจ แล้วเมินหน้าหนี คราวนี้เธอต้องใช้ลูกอ้อนด้วยการเดินไปยืนอยู่ข้างๆ เขา“ท่านประธานขาอย่าเพิ่งดุสิ ฟังหยาก่อน” เธอพูดด้วยเสียงอ้อนก่อนจะเกาะแขนเขาแล้วคุกเข่ากับพื้นซะเลยเพราะยืนก็ค้ำหัวเกินไป“แล้วตรงไหนที่เรียกว่าไม่ฟังล่ะ”“นี่ไงคะ! ตรงนี้ไง แดกดัน”“ไม่ได้แดกดัน จะพูดก็พูด”“เรื่องเงิน คิดอีกที ถ้าท่านตัดสินใจที่จะให้แล้วเรียกผู้บริหารประชุมเพื่อบอกกล่าว หยาว่าชะลอไว้ก่อนดีไหมคะ มันเป็นเงินท่าน”“สมมติว่าผมให้ ขอเหตุผลหน่อยว่าทำไมถึงไม่ควรให้ครับ ก็ไหนเมื่อเช้าบอกว่าให้สักร้อยล้านก็ยังดี เขาจะได้ไม่มาเซ้าซี้อีก”“หยาก็แค่ลองหยั่งใจคุณ ว่าคุณจะเห็นด้วยหรือเปล่า แล้วถ้าความคิดที่จะไม่ให้ คุณจะเห็นด้วยไหมคะ”“นี่แหละผมขอเหตุผล”“คือเอ่อ” ปั้นหยาควรบอกให้เขารู้ตัวไหม ว่าตัวเองกำลังถูกหักหลัง หรือไม่ควรเพราะเป็นญาติกันและจะคิดว่าเธอยุแยงให้แตกคอ
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 60
“เปลี่ยนใจเมื่อกี้!” ตฤณขึ้นเสียงก่อนจะเอี้ยวตัวหันมาเหวี่ยงแขนไปทางด้านหลังของเธอ แล้วพาดไว้ตรงพนักพิง พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ“อยากได้อะไรจ๊ะ รถก็ให้แล้วคันนึง เงินค่าขนมต่อเดือนจะเอาเท่าไหร่ ไม่รวมเงินเดือนนะ แอเมสกี่ใบดีนะ จัดให้เป็นห้องเลยดีไหม หรือว่าแหวนเพชร บัตรเครดิตแบบอันลิมิต ผมให้ได้หมดขอแค่หยาไปอยู่กับผม”“นี่ท่านกำลังซื้อหยาด้วยกิเลสพวกนี้เหรอคะ”“ไม่เห็นแปลกถ้าจะเปย์แฟนตัวเอง นะครับ ไปอยู่กับผมแล้วอย่าใช้ข้ออ้างที่ผมปฏิเสธการช่วยเหลือนายซันด์ มันคนละเรื่อง”“หยาก็ไม่ได้ว่ามันเกี่ยวกันหรอกค่ะ แค่ล้อคุณเล่น คุณไม่ต้องเอาจริงเรื่องเปย์ก็ได้ หยาตั้งตัวไม่ทันหรือคุณแค่อยากเอาชนะหยาหรือเปล่า”“ทำไมผมต้องอยากเอาชนะหยา หืม เราสองคนต่างรู้ใจตัวเองดี”“บางที หยามองตาคุณก็ไม่พบสิ่งที่หยาอยากรู้ นักธุรกิจหมื่นล้านอย่างคุณ จะมาอะไรกับผู้หญิงธรรมดาแบบหยา ซึ่งเรารู้จักกันได้ไม่นาน”“ทำไมไม่เข้าใจผมสักทีนะ ระยะเวลามันไม่ได้จำ
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 59
“ก็ทดลองใช้ชีวิตด้วยกันไง”“คุณหยาเป็นคนหัวสมัยใหม่ แต่ไม่สไตล์ฝรั่งจ๋าเหมือนคุณท่านนะครับ น่าจะมองออก”“ก็มองออก แต่... อยากได้ มาอยู่ด้วยกันซะเลย ตื่นมาแล้วเห็นหน้ากันมันก็มีความสุขไปอีกแบบนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ดีขึ้นเชียว“เรื่องนี้คุณท่านคงต้องแสดงฝีมือเองแล้วล่ะครับ ผมทำได้แค่ที่ปรึกษา”“เอ่อ ฉันก็ปรึกษานั่นแหละ ทำไงดีวะ”“ทำไงไม่รู้ครับ แต่มาโน่นแล้ว ผมชอบการตรงต่อเวลาของคุณหยาจริงๆ 30 นาทีก็คือ 30 นาที ไม่อ้อยอิ่ง”“แถมยังแต่งตัวเป๊ะมาแล้วด้วย สวยอยู่แล้วแต่งอะไรเยอะแยะ” เขาพูดก่อนจะหันไปมองปั้นหยาที่เดินเข้ามาพอดี“อรุณสวัสดิ์อีกครั้งค่ะ” ปั้นหยาเอ่ยเสียงหวานแต่ยิ้มเขิน ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆ ตฤณเหมือนรู้หน้าที่ ส่วนก้องการุณก็นั่งตรงข้าม“เอ่อ ผมว่า... ผมไม่อยู่เป็น ก.ข.ค.ดีกว่า”“อ้าว! ทำไมล่ะคะ จะเป็นไรไป” ปั้นหยาท้วงขึ้น“เจ้านายอยากกินข้าวกับแฟนเขา&rdquo
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 58
“แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้”“จะอยากอยู่แค่วันนี้เหรอคะ แค่วันนี้วันเดียวหรือไง” นี่เธอกล้าสอนหรือเนี่ย เขาอุตส่าห์อยากจะงอแง“มีงานต้องให้พิจารณานะคะ”“หืม งานอะไร อย่าบอกนะว่างานเจ้าซันด์” เขาก็เดาได้เก่งเชียวนะเนี่ย“ก็ทำนองนั้นแหละค่ะ หยาว่าท่านเตรียมเรื่องนี้เข้าที่ประชุมเถอะค่ะ”“หึๆ เอ่อ ยังไม่พูดเรื่องงานได้ไหมล่ะ แล้วเจ้าซันด์ขอเราให้มาหว่านล้อมผมเหรอ” เขายังคงทำเสียงอ้อนเอาแต่ใจไม่เลิก“หืม เปล๊า! หยาก็แค่บอกไปตามขั้นตอน”“อย่าให้รู้นะว่ามันขอให้เราช่วย” ทีงี้เขาพูดเสียงเข้มเชียว“อย่ามาดุหยา แต่งตัวเลยค่ะ อีกครึ่งชั่วโมงหยาจะกลับมา” ให้ตายสิ เสียงของเธอหวานกว่าปกติ มีความเขินอาย แทบจะไม่กล้าสบตาเขา เรื่องเมื่อคืนทำให้เธอเปลี่ยนได้ถึงเพียงนี้ แต่ก็นะเขาก็พอๆ กันนั่นแหละ เขาคิด ขณะที่เธอเดินไปเปิดประตู แล้ว
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 57
หากแต่บนเนื้อนางอันอ่อนนุ่มนั้นมันเต็มไปด้วยน้ำลาวาอุ่น เมื่อร่างกายผ่อนคลายกลับสู่ปกติ เขาค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบกระดาษทิชชู่ข้างหัวเตียงมาเช็ดให้ ปากก็พรมจูบปลอบโยน เสร็จแล้วก็รั้งผ้าห่มขึ้นคลุมตัวเอาไว้ ก่อนจะใช้นิ้วเกลี่ยซับน้ำตา“คนดี อย่าร้องไห้”“หยาโกรธตัวเองที่...”“ผมก็โกรธตัวเองที่แทบทนไม่ไหว”“คุณบอกว่าสัมผัส”“ก็นี่ไงจ๊ะสัมผัส เราไม่ได้มีอะไรกันแต่ผมแค่อยากทำให้คุณมีความสุข และผมก็อยากมี ผมกำลังจะทนไม่ไหว ไม่ไหวมากๆ”“หยารู้” ปั้นหยาบอกเสียงสั่นเครือ เธอไม่ได้เสียใจที่เขาสัมผัสแบบนี้ แต่มันรู้สึกผิดในตัวเองเท่านั้น ที่มีอารมณ์อยาก ต้องการตามธรรมชาติ ซึ่งห้ามยากเหลือเกิน แต่โชคดีที่เขาทำเพียงเท่านี้“ผมขอโทษ” ตฤณเอ่ยด้วยความรู้สึกผิด พร้อมกับสบตาคู่งามที่ไม่ได้มีแววโกรธเกรี้ยวเขาแต่อย่างใด ทว่าแค่เพียงเศร้าลงเท่านั้น“หยา...&r
You may also like
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้199.1K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C40.3K viewsท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา138.2K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์230.6K viewsเธอในความ(ลับ)รัก
มู๋สะเต๊ะ90 viewsเมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์
คุณธิดา35 viewsโปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร
Pam1824 viewsหมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ
กะหล่ำหมี578 views
