ภาคมองหน้าเลขาบนตัก ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ แต่ตอนนี้กูขอเอาก่อนได้ไหมวะ ตอนนี้เขาแข็งจนทนไม่ไหว อะไรก็ได้ไม่ว่าจะมือ จะรู จะอะไรก็ช่าง..แม่ง! ขอกูแตกก่อน ไม่ได้แตกมานาน คนที่เคยคิดว่าจะไม่กินไก่ของตัวเองชักเริ่มร้อนรน
"ไม่พูดก็ไม่พูด ช่วยหน่อยได้ไหม มือก็ได้" ภาคขออย่างหน้าไม่อายเพราะ ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว "ทำยังไงคะ" รริดาหันหน้าไปมองเขา ดูจากอาการปวดร้าวของเขาแล้ว เธอก็สงสารเขาไม่ใช่น้อย แค่ใช้มือก็คงพอได้ เธอก็เคยดูมาบ้างในคลิปโป๊ต่างๆ ที่มีการใช้มือ "ผมขอถอดกางเกงก่อนนะ" ภาคถอดเสื้อกับกางเกงพาดไว้กับราวแขวนผ้า จากนั้นเขาก็มานั่งพิงหัวเตียง "..." รริดามองผู้ชายที่สวมกางเกงในบรีฟสีขาว แบบรัดแน่นพอดีตัวจนมองเห็นอะไรต่ออะไรที่ขดเป็นลำอยู่ภายใต้กางเกงใน ไหนบอกว่าไม่แข็งไง นี่มันขยายเต็มตัวแล้วมั้ง เพราะปลายหัวพ้นขอบกางเกงในออกมาแล้ว "คุณ ถอดชุดไหม เดี๋ยวชุดยับ" เขาถาม "ไม่! ฉันแค่ใช้มือชุดจะยับได้ไง" รริดาใช้มือจับกระดุมเสื้อแน่น ถ้าเธอถอดชุดรับรองว่าเขาไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ********************* ซีรีส์ ทั้งหมดมี 5 เรื่อง นิยายในซีรีส์ ท่านรองฯ 1. ท่านรองฯ ร้อนแรง (ภาค-รริดา) - เรื่องนี้ 2. รักแรก แลกรัก (ประทีป-พลอยใส) - วางจำหน่ายแล้ว 3. ท่านประธานร้อนเร่า (ภาคี-ลลิตา) - วางจำหน่ายแล้ว 4. คุณชายมาเฟียร้ายรัก ( ชวี-เจนิตา) - วางจำหน่ายแล้ว 5. ท่านประธานร้ายรัก (หวังชาง-ม่านฟ้า) >> วางจำหน่ายแล้วภาคกำลังกลัดกลุ้มกับปัญหาใหญ่ระดับชาติ สำหรับเขาปัญหาแรกคือเลขาคู่ใจกำลังจะลาออกในอีกสองเดือนข้างหน้าเพราะเธอท้องและต้องการออกไปเลี้ยงลูก พาฝันหรือคุณพา เป็นเลขาคู่ใจเขามาเกือบแปดปี ตั้งแต่เขาเริ่มทำงานใหม่ ๆ ปัญหานี้แก้ได้ด้วยการรับเลขาใหม่
แต่ปัญหาที่สองนี่สิ ปัญหาระดับชาติ ไม่สิ ต้องบอกว่าเป็นระดับโลกเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะไอ้นั่นของเขามันไม่ขันไง
ใช่…นกเขามันไม่ขันมาสองเดือนแล้ว ไม่ว่าเขาจะให้น้ำหรือให้อาหารมันแค่ไหน มันก็ไม่ยอมขัน เขาไม่ได้นอนกับใครมาสองเดือนแล้ว ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นพวก “ไม่เคยว่างเว้น” จากกิจกรรมร้อนแรงแบบนี้เลย
เขากำลังขาดเซ็กซ์และต้องการมันอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรมันก็ไม่แข็ง เขาถึงขั้นอยากจะลองยาไวอากร้า แต่อีกใจก็ยังกลัว
ครั้นหันไปพึ่งหมอ หมอก็บอกเพียงว่า “ช่วงนี้คุณภาคอาจจะเครียดเรื่องงาน ผมว่าพักผ่อนเยอะๆ ลดการดื่มลงบ้างน่าจะช่วยได้นะ”
หึ! ช่วยได้กับผีอะไร เขาทำมันมาแล้วทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่หาย
ภาคนั่งมองวิวนอกหน้าต่าง หรือนี่จะเป็นบาปกรรมที่เขาทำให้ผู้หญิงเสียใจมานับไม่ถ้วน แถมเซ็กซ์แบบวันไนต์สแตนด์ก็ทำมาอย่างโชกโชน เพราะอย่างนี้หรือเปล่า สวรรค์ถึงได้ลงโทษเขา
“ท่านรองฯ คะ วันนี้มีสัมภาษณ์เลขาคนใหม่นะคะ” พาฝันเดินมาบอกเจ้านายเพราะอยากให้เขาสัมภาษณ์เอง ถ้าเธอเป็นคนสัมภาษณ์แล้วเขาไม่ถูกใจก็จะลำบากอีก
“ผมไม่อยากสัมภาษณ์ คุณเลือกมาเถอะ หรือไม่ก็ให้ท่านประธานช่วยเลือกให้หน่อย นั่น…เขามาโน่นพอดี” ภาคชี้ไปทางภาคี ท่านประธานซึ่งเป็นพี่ชายของเขา
“มีอะไร” ภาคีถามขึ้น เมื่อเห็นทั้งสองคนคุยกันและน้องชายของเขาหน้าตาบอกบุญไม่รับ
“ท่านรองฯ จะให้ท่านประธานสัมภาษณ์เลขาคนใหม่แทนน่ะค่ะ” พาฝันตอบท่านประธานอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“ตกลงมึงหรือกูเป็นลูกน้องกันแน่” ภาคีถามขึ้นเมื่อเห็นน้องชายทำหน้าหงอย
“กูไม่สบาย จะไปหาหมอ” ภาคตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“มึงเป็นห่าอะไร ไอ้รองประธาน”
“มึงไม่ต้องรู้” ภาคเดินออกจากห้องไป ตอนนี้ปัญหาเรื่องเลขาเขาไม่หนักใจแล้ว ให้ไอ้ท่านประธานมันแก้ปัญหาแล้วกัน มันมีหุ้นเยอะกว่าก็ต้องทำงานหนักกว่า
“ขอบคุณครับน้อง” ภาคเดินเข้าไปโอบเอวบาง หอมแก้มเธอซ้ายทีขวาที จากนั้นจูบเธอเบา ๆ หวานซึ้ง เขาอยากขอบคุณที่เธอเอาใจใส่เขาขนาดนี้ จากจูบขอบคุณเริ่มกลายเป็นจูบเร่าร้อนเมื่อฝ่ามือเขาซุกซนเลื้อยมุดเข้ากระโปรงสั้นเหนือเข่า “หืม” เขามองหน้ารริดาอย่างมีคำถาม “น้องไม่ได้ใส่กางเกงใน” “กระโปรงมันสั้น น้องกลัวพี่ภาคเห็นกางเกงในน้อง” “อืม...กลัวพี่เห็นเลยไม่ได้ใส่ ดีครับรอบคอบดีครับ” เขาบีบเคล้นแก้มก้นเธออย่างหิวกระหาย “กินสเต๊กอกไก่ก่อนไหมคะ” “อยากกินอกเมียมากกว่า ข้างบนก็ไม่ใส่” เธอโนบราตอนแรกเขามองไม่เห็นเพราะผ้ากันเปื้อนปิดบังจุกของเธอไว้ เมื่อล้วงจับหน้าอกจึงรู้ว่าเธอไม่ได้ใส่บรา “อยู่บ้าน น้องไม่อยากให้หน้าอกอึดอัด” “ดีครับ บางอย่างต้องปล่อยเป็นอิสระ” เขาว่าพร้อมทั้งดึงมือเธอลูบตรงเป้ากางเกงของเขา บางอย่างของเขาก็อิสระ มีเพียงเนื้อผ้าบาง ๆ จากกางเกงนอนเท่านั้นที่ขวางกั้น “อื้อ อิสระดีจังเลยนะคะ” เขายกเธอวางบนไอซ์แลนด์หินอ่อนกลางห้องครัว กระโปรงผ้าบางร่นไปกองตรงหน้าท้องแบนเรียบ สองขาเธอเหยียบบน
ตอนพิเศษ 1 อาหารเช้าหวานฉ่ำ 2หลังจากเกิดเรื่องคายอาหารของภาคเมื่อไม่กี่วันก่อน กว่าเขาจะง้อรริดาได้สำเร็จต้องเสียทั้งเงินทั้งกระเป๋าไปหลักล้าน แต่สิ่งที่ทำให้เขาขนลุกขนพองหนักกว่าเดิมเมื่อรริดามาบอกเขาว่า “พี่ภาคขา ด้ากำลังเรียนทำอาหาร ช่วงนี้พี่ภาคต้องชิมบ่อยหน่อยนะคะ” เธอกอดเขาแนบใบหน้าเข้ากับอกด้านซ้าย หัวใจเขาเต้นแรงกว่าปกติ เขาคงตื่นเต้นที่เธอตั้งใจทำอาหารให้เขาถึงขั้นต้องไปเรียนเลยทีเดียว หัวใจของภาคเต้นกระหน่ำ เพราะกลัวว่าจะเสียกระเป๋าอีกหลายใบหากเผลอคายอาหารของเธออีก ประทีปบอกเขาว่าอย่างไรนะ ภาคระลึกถึงบทสนทนาระหว่างเขากับประทีปในเช้าวันหนึ่ง “ด้าทำข้าวต้มให้กินใช่ปะ แล้วมันเค็ม” “นายควรกินให้หมดถ้วยครับ” ประทีปตอบหน้าตาเฉย “แต่มันเค็มมากเลยนะ” “นายควรกินให้หมดถ้วยครับ พร้อมทั้งบอกว่าอร่อยมากครับ” ประทีปก็ยังตอบหน้าตาเฉย “แต่มันเค็มระดับสิบเลยนะโว้ย กินแล้วอาจจะไตวายได้” “นายควรกินให้หมดถ้วยครับ พร้อมทั้งบอกว่าอร่อยมากครับ และบอกให้เธอทำให้กินอีกครั้งครับ” และแล้ววันที่ภาคกลัวก็มาถ
‘เด็กสมัยนี้ไม่เคยเป็นทหาร อะไรนิดอะไรหน่อยก็กลัว สมชายนี่เป็นทหารชายแดนมาแล้ว แบกปืนบุกป่ามาแล้วไม่รู้เท่าไหร่ กะอีแค่เข็มเล็กเท่าจิ๋มมดจะมากลัวทำไม’ภาคสบตากับพี่สมชายในกระจกมองหลัง แอบเห็นสายตาที่มองเขากับประทีปอย่างเย้ยหยัน ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายยอมไม่ได้“พี่สมชายทำหมันชายหรือยังครับ” ภาคถามออกไปในตอนที่รถติดไฟแดงนาทีที่ร้อยยี่สิบสอง“เมียผมทำหมันครับคุณภาค”“แบบนี้พี่สมชายก็ไปทำผู้หญิงคนอื่นท้องได้น่ะสิ” ประทีป ลูกคู่ชั้นดีรีบเสริมทัพทันที“ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ครับ” พี่สมชายรีบตอบ“ทีปก็ไม่วางใจอยู่ดี ผู้ชายมีลูกได้ถึงอายุแปดสิบเลยนะ แสดงว่าพี่นวลอาจจะได้เลี้ยงลูกผัวตอนที่พี่สมชายอายุแปดสิบก็ได้นะ แบบนี้คงไม่ดีแน่”“คุณภาคอย่าแกล้งผมเลย คุณภาคก็รู้ว่าพี่นวลของคุณภาคขี้หวงขนาดไหน ถ้าคุณภาคไปบอก ผมโดนจับทำหมันแน่” สมชายโอดครวญ เขาไม่น่ามารับสองคนนี้เลย น่าจะปล่อยให้นั่งแท็กซี่กลับเองดีกว่า“ผมไม่บอกพี่นวลก็ได้ แต่พี่สมชายต้องย้ายข้าง” ภาคยื่นข้อเสนอให้สมชาย“ย้ายครับ สมชายจะอยู่ข้างคุณภาคแน่นอน”“โอ้โห ง่ายขนาดนั้นเชียว” ภาคกับประทีปหัวเราะชอบใจ ตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนมีพรรคพวกเพิ่มเอาไว้ไ
ภาคยิ้มให้ลูกชายคนโตที่หน้าตาเหมือนเมียรักของเขาอย่างกับแกะ ไอ้ลูกชาย “ครับ พ่อกำลังรออยู่ครับ เดี๋ยวพ่อทำหน้าที่สามีแห่งชาติแล้ว พ่อจะรีบกลับไปหาลูกๆ นะครับ ขอพ่อคุยกับคุณแม่หน่อยได้ไหมครับ” “ได้ครับ คุณแม่ครับ คุณพ่ออยากคุยด้วย” น้องภามหันกล้องไปทางรริดาที่ตอนนี้กำลังอุ้มลูกสาวคนเล็กพาดอยู่บนอก คิดว่าคงกำลังหลับ “ว่าไงคะ คุณพ่อคนเก่ง” ภาคถึงกับยิ้มเมื่อได้ยินเมียรักออกปากชม “พี่กำลังรอคิวอยู่ครับ” ‘จริงๆ ถึงคิวนานแล้วครับคุณน้องด้า แต่เฮียลีลาไม่ยอมเข้าไป ทีปละเหนื่อยใจ’ “ทำไมพี่ภาคดูหน้าซีดจังเลยคะ กลัวหรือเปล่า” รริดามองหน้าสามี เห็นปากซีดๆ เธอก็เป็นห่วง “เปล่าครับ ไม่กลัวเลย แผลนิดเดียว เล็กกว่าน้องคลอดลูกอีกครับ สิบห้านาทีก็เสร็จแล้ว” ภาคพูดพร้อมทั้งยิ้มให้กับเมียและลูก “น้องเดียร์ คุณพ่อเก่งไหมลูก” รริดาหันไปถามลูกสาวคนกลางที่ยื่นหน้าเข้ามาในกล้อง “ป้อเก่ง เก่งที่ซู้ด” น้องเดียร์อายุเพียงสามขวบจึงยังพูดไม่ชัด สร้างรอยยิ้มให้ภาคเป็นอย่างมาก ‘ไม่กลัวเลย แผลนิดเดียว ดูคลิปมาแล้วคร
“อย่าซนสิคะ”“ช่วยนวด เห็นตึงๆ เหมือนไหล่ กลัวว่าน้องจะเมื่อย” ภาคพูดไปด้วยหน้าก็ซบลงท้ายทอยของเธอไปด้วย เขาลงมานั่งในอ่างตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย อยากจะตีจริงๆ เลย คนอะไรซนจริง“อือ” คนโดนปลุกเร้า ยอดถันจึงแข็งเป็นไต ความร้อนเร่าในห้องน้ำถูกปลุกเร้าและปลดปล่อยด้วยปลายนิ้วของเขา รริดาหายใจหอบพิงซบเขาอย่างหมดแรง“ดีไหมครับ”“ดีค่ะ” เธอตอบเขาเสียงแผ่ว ลมหายใจยังไม่คงที่ ช่วงนี้อายุสามสิบสัปดาห์ยังสามารถมีเซ็กซ์ได้อย่างไม่มีปัญหา ความต้องการของคุณแม่จะเยอะเป็นพิเศษ แต่เพื่อเลี่ยงการสอดใส่ บางครั้งภาคต้องทำเพื่อเมียด้วยปลายนิ้วหรือปลายลิ้นห้องทำงานท่านรองประธานท่านรองประธานภาคกำลังหน้าเครียด เนื่องจากยังไม่รู้ว่าจะเลือกเฟอร์นิเจอร์สีอะไรให้ลูกดี เพราะลูกเขาขี้อายจริงๆ ไม่ยอมเปิดให้ดูเลยว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง“ตกลงจู๋หรือจิ๋มวะ” ภาคใช้ปากกาจิ้มระหว่างคำว่า จู๋กับจิ๋ม นับทั้งอายุเขาอายุเมีย ว่าตกคำว่าอะไร จะได้ซื้อเสื้อผ้าให้ลูกถูกสี“เฮียเป็นอะไร หน้ายุ่งเชียว” ประทีปเดินเข้ามาเห็นเจ้านายทำหน้ายุ่งเหมือนกำลังใช้ความคิดหนัก“จะซื้อของตกแต่งห้องนอนลูก แต่ยังไม่รู้เลยว่าลูกกูผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“พี่ว่าวันนี้พี่ไม่ไปทำงานนะ ทำที่บ้านก็ได้ ไหนขอพี่ดูเท้าหน่อย” ภาคจับเท้าเล็กๆ ของเมียรักขึ้นมาดู ตอนนี้มันบวมขึ้นมาเล็กน้อย“น้องอยากกินไก่ย่างส้มตำ” คนท้องที่เดินอุ้ยอ้ายวันนี้อยากกินไก่ย่างส้มตำในเวลาเช้าตรู่ เดือดร้อนพี่แต้วต้องสั่งให้ลูกน้องวิ่งลงจากคอนโดหรูระดับไฮเอนด์เพื่อจะไปหาซื้อส้มตำรสเด็ด ร้านที่คุณหนูด้าชอบในตลาดสดที่ห่างออกไปประมาณห้ากิโลเมตรแต่เพราะคนท้องอยากกิน ทั้งสามีสุดที่รักและพี่แต้วก็ต้องตามใจ จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ลูกชายหรือลูกสาว เพราะน้องอายปิดไว้หมด จนภาคเหนื่อยใจไม่อยากจะรู้แล้ว ขอแค่ลูกแข็งแรง เขาก็โอเคแล้ว ลูกชายหรือลูกสาวก็ได้“น้อยไปซื้อแล้ว รอก่อนนะ” ภาคพูดพร้อมทั้งยิ้มให้เมียรัก อยู่ดีๆ เธอก็ปล่อยน้ำตาไหลออกมาจนภาคตกใจ“น้องเป็นอะไร!”“น้องฝัน ฝันว่าพี่ภาคไม่รักน้อง ฝันว่าพี่ภาคมีคนใหม่ ฝันว่า...” รริดาร้องไห้สะอึกสะอื้น ภาคต้องรีบเอามือปิดปาก“น้องพอเถอะ ฝันซะพี่ไม่มีอะไรดีเลย” ภาคพูดไปด้วยนวดเท้าเมียไปด้วย ได้ยินเธอบ่นว่าปวดขามาหลายวัน ดูแล้วก็น่าจะปวด เพราะตัวแค่นี้ต้องรับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นอีกไม่รู้กี่กิโลกรัม“ฮือ น้องร้องห้ามพี่ภาค แต่พี่