เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 29 คนในสายตาที่(เคย)ถูกมองข้าม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-27 14:42:13
ฉงเปาช่ายไม่ต้องกลับเทนะคะ ^^
บทล่าสุด
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 33 คำสั่งเหนือใคร
ตอนที่ 33คำสั่งเหนือใครเบื้องหน้าคือ สถานที่ประทับของฮ่องเต้ผู้มีอำนาจคับจักรวรรดิอวิ๋นชวน หวังอ๋องและฮวาอิงเดินอยู่บนลานหินหน้าตำหนักมังกรหยกอย่างสงบนิ่ง แต่แฝงด้วยแรงกดดันที่ไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า กลุ่มขันทีในชุดเต็มยศเดินเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบฮวาอิงเดินตามหลังหวังอ๋องอย่างเงียบเชียบ ใต้เสื้อคลุมไหมสีขาวนวลตา มือเรียวซ่อนอยู่ในแขนเสื้อ ปลายนิ้วเรียวเกร็งไว้ไม่ให้สั่น เพราะไม่ว่านางจะกล้าเพียงใด หรือเคยปะทะฝีปากกับอ๋องผู้มากอำนาจมานักต่อนักแต่...วันนี้คือการเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ผู้เป็นเจ้าของจักรวรรดิทั้งผืน ในฐานะองค์หญิงซ่างผิงผู้คิดวิธีถนอมเสบียงแด่เหล่ากองทัพฮวาอิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ชะลอฝีเท้าเล็กน้อย ก่อนจะย่ำเท้าก้าวต่อไป หวังอ๋องที่เดินนำหน้าหันมองนางเพียงครู่ ก่อนจะพยักหน้าให้นางตามตนมาเมื่อประตูบานไม้แกะสลักมังกรเบิกกว้าง เสียงขันทีอาวุโสก็เปล่งเสียงสูงกังวาน“หวังอ๋องแห่งราชวงศ์อวิ๋นชวน พร้อมองค์หญิงแห่งเมืองซ่างผิง ขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”ภายในตำหนักมังกรหยก สงบ เงียบ ให้ความรู้สึกเย็นเยียบจนถึงขั้วหัวใจ ใต้เพดานสูง มังกรห้าตัวเลื้อยพันเสาตำหนักดั่งคอยค้ำจุนแผ่นดินพ
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 32 ก่อนรุ่งอรุณแห่งผลลัพธ์
ตอนที่ 32ก่อนรุ่งอรุณแห่งผลลัพธ์ยามซื่อ ค่ำคืนที่ลมพัดแผ่วเบาเย็นสบาย แสงเทียนจากโคมส่องภายในเรือนรับรองที่จัดไว้ให้เฉพาะสำหรับนาง ทั้งเรือนเงียบเชียบ มีเพียงเสียงพู่กันเสียดสีกับกระดาษ และเสียงเดินไปมาของสาวใช้คนสนิทอย่างซูเม่ยฮวาอิงนั่งหลังตรงอยู่ตรงกลางห้องในชุดเรียบง่าย ผมถูกรวบขึ้นสูงอย่างลวก ๆ มีปิ่นไม้สอดไว้หลวม ๆ เท่านั้นในมือนางคือพู่กันด้ามเรียว ที่ขีดเขียนรายงานเบื้องต้นไปบางส่วนแล้ว บัดนี้เหลือเพียงหน้าสุดท้าย หน้าแห่งการสรุปผล ที่จะถูกส่งให้หวังอ๋องในยามเช้าซูเม่ยยกน้ำชาอุ่น ๆ มาวางไว้ข้าง ๆ นาง ก่อนจะเดินนั่งใกล้ไม่ห่างนัก คอยเปลี่ยนน้ำหมึกให้ และเฝ้าดูผู้เป็นนายเขียนลงกระดาษทีละตัวอักษรอย่างตั้งใจวันที่เจ็ดของการทดสอบการถนอมอาหารเสบียง ฮวาอิงเม้มปากนิด ใบหน้าคิ้วขมวดหน่อยแสดงถึงความตั้งใจเพื่อให้เขียนออกมาให้ดีที่สุดผลการถนอมเนื้อสดโดยหมักเกลือกับตากแดดให้แห้ง ยังคงคุณค่าทางรสชาติได้อย่างดี เมื่อนำไปลองทำเป็นอาหารพร้อมปรุงในภาวะฉุกเฉิน สามารถนำไปทอดหรือย่างได้โดยไม่เสียรสเนื้อ กลิ่นและสัมผัสยังคงใกล้เคียงกับเนื้อสดยามปรุงสุก แถมความอร่อยยังเหมาะที่จะกินกับข้าวสวยร
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 31 แสงแดดกลางลาน หัวใจที่ไม่มีคำลวง
ตอนที่ 31แสงแดดกลางลาน หัวใจที่ไม่มีคำลวงแดดสาดส่องลงมายังลานกว้างด้านหลังเรือนรองของจวนหวังอ๋อง ที่ซึ่งเคยว่างเปล่ากลายเป็นแหล่งแปรรูปเสบียงขนาดย่อมเฉพาะกิจ เนื้อหมักและปลาแห้งเรียงรายบนถาดหวาย บางส่วนถูกคลุมด้วยผ้าขาวบางกันฝุ่นและแมลง อีกส่วนปล่อยให้ได้รับแดดจัดขณะเดียวกัน เสียงฝีเท้าสม่ำเสมอดังขึ้น ฮวาอิงที่ยืนพลิกปลาอยู่หันไปมองต้นเสียง พบว่าเป็นหนิงอ๋องในชุดไม่เป็นทางการดูสบายตากว่าที่เคยเขาเดินมองทุกอย่างรอบตัวด้วยสายตาคม แต่แฝงด้วยความสงบเยือกเย็น ราวกับไม่ได้เดินอยู่ในสนาบรบ หากแต่กำลังอยู่ในสถานที่ ๆ ไว้ใจได้ฮวาอิงที่เห็นรีบวางปลาลงเช็ดมือบนผ้ากันเปื้อนก่อนจะเดินออกไปต้อนรับอย่างไม่รีบเร่งนัก“ท่านหนิงอ๋องไม่ได้แจ้งให้ทราบ หม่อมฉันจึงไม่ได้เตรียมต้อนรับให้ดีเพคะ”หนิงอ๋องมองนาง พลางส่ายหน้าเล็กน้อย“ข้ามาดูการถนอมเสบียงด้วยตาตนเอง ไม่ต้องการพิธีการใด ๆ หรอก” เขาตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ แต่ไม่แข็งกร้าว ฮวาอิงที่ได้สดับฟังชัดใก
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 30 งานเลี้ยงเงามืด
ตอนที่ 30งานเลี้ยงเงามืดท้องพระโรงรองของวังหลวงในยามค่ำ ถูกแปรสภาพเป็นสถานที่จัดงานเลี้ยง เชิญเหล่าขุนนางระดับสูงจากหลายฝ่าย หลังจากมีข่าวลือเรื่องเสบียงชายแดน และการทดลองถนอมอาหารแพร่ออกไปในหมู่ขุนนาง งานเลี้ยงในครั้งนี้ดูจะมีจุดมุ่งหมายซ่อนอยู่มากกว่างานเลี้ยงรับรองทั่วไปนักเสียงเครื่องสายบรรเลงเบา ๆ แสงโคมกระดาษเรียงรายตลอดแนวระเบียงห้อง แต่กลับไม่มีผู้ใดดื่มกินด้วยความสบายใจนักบนตั่งทองด้านหน้าสุด ชินอ๋องมาในชุดคลุมเทาเข้ม องครักษ์คนสนิทยืนเคียงข้าง หน้าตาเรียบเฉยเหมือนไม่ได้สนใจใคร ทว่าดวงตานั้นกลับจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของผู้คนในห้องรับรองด้านซ้าย หวังอ๋องผู้เยือกเย็นในชุดสีน้ำเงินเข้ม วางมือบนขอบโต๊ะต่ำตรงหน้า ดวงตาคมกริบมองทอดไปยังท้องพระโรงรองเช่นกันไม่นานนัก กลุ่มขุนนางฝ่ายซ้าย ฝ่ายขวา ก็มาถึง โดยมี อัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายซ่งหยาง ในชุดสีดำสนิท อัครเสนาบดีฝ่ายขวาเฉินหง หน้ายิ้มพูดจาเยาะเย้ยเล่นลิ้นตามเคย และกลุ่มทหารนำโดยแม่ทัพใหญ่หนิงอ๋อง ผู้เพิ่งกลับจากชายแดนไม่ถึงเดือนเข้าร่วมด้วยชุดคลุมของหนิงอ๋องสีเขียวเข้มผ้าหยาบแบบทหาร เขาก้าวเข้ามาโดยไร้เสียงประกาศใด ๆ จากขันที ทว
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 29 คนในสายตาที่(เคย)ถูกมองข้าม
ตอนที่ 29คนในสายตาที่(เคย)ถูกมองข้าม“รสชาติแปลก...กลมกล่อม ไม่หวานบาดคอ ควรค่าแก่การจำ”หวังอ๋องยิ้มมุมปาก คล้ายได้ผลตามคาด“ดีที่ท่านพี่ชินชอบ เพราะเจ้าของฝีมือนี่แหละที่ข้าอยากให้ท่านได้พบ”ชินอ๋องนิ่ง สองนิ้วเคาะเบา ๆ ที่ขอบถาดหวาย“ก่อนจะพานางเข้ามา ข้าอยากรู้เรื่องที่สำคัญกว่า วิธีถนอมเสบียงที่น้องสามพูดในท้องพระโรง เจ้าเดินหมากไว้แล้วใช่หรือไม่?”หวังอ๋องหัวเราะในลำคอ แววตายังเย็น“หมากหรือ? ข้าเพียงคิดหาวิธีไม่ให้ทหารของ หนิงอ๋อง อดตายก็เท่านั้น”“ช่างมีน้ำใจเสียจริง” ชินอ๋องตอบ แต่ใบหน้ากลับเคร่งขรึมกว่าเดิมนัก เขารู้ตัวเช่นกันว่ากำลังถูกประเมินหวังอ๋องไม่เค้นต่อ เขายกนิ้วให้คนสนิทเรียกฮวาอิงเข้ามา“พาองค์หญิงฮวาอิงเข้ามา”บานประตูเลื่อนเปิดช้า ๆ ผู้มาใหม่ไม่ได้เร่งรีบ หรือมีท่าทีลนลาน เป็นกิริยาที่ผ่านการสอนมาแล้ว ให้คนรอเห็นถึงความหนักแน่น สงบนิ่งฮวาอิง ก้าวเข้ามาในชุดครัวเรียบสะอาด เพราะเพิ่งทำขนมไทยถวายอ๋องทั้งคู่ไป ผมถักรวบสูงคลุมด้วยผ้าบางสีขาวนวลตา ดวงหน้ามิได้แต่งสีสัน ใสสะอาดจนเห็นผิวแท้ขาวเนียนนางคุกเข่าคำนับ“หม่อมฉันฮวาอิง ขอถวายบังคม ชินอ๋อง หวังอ๋องเพคะ”ชินอ
ท่านอ๋องข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์ ตอนที่ 28 ชินอ๋อง (หานเซียว)
ตอนที่ 28ชินอ๋อง (หานเซียว)บ่ายวันถัดมา ครัวมิ่งหลันเต็มไปด้วยกลิ่นหอมเค็มของเนื้อหมูหมักที่กำลังตากแดดบนตะแกรงไม้ไผ่เรียงรายเต็มลาน ซูเม่ยและเสี่ยวจู ผลัดกันดูชิ้นเนื้อ พลางไล่พวกแมลงไม่ให้ตอม มีท่าทีเหน็ดเหนื่อยอยู่บ้าง แต่สีหน้ากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม“มีสารจากจวนหวังอ๋อง” เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของทหารดังขึ้นจากทางเข้าครัวหลวง ทหารร่างใหญ่กล่าวพลางยื่นตราประทับของหวังอ๋องออกมาซูเม่ยสะดุ้งเล็กน้อย ส่วนฮวาอิงที่ได้ยินเพียงเดินออกมามองด้วยสายตาเรียบนิ่ง“อ่านได้เลยเจ้าค่ะ” ฮวาอิงก้มหน้าเพียงเล็กทหารเปิดม้วนสาร “ท่านอ๋องแจ้งว่าต้องการให้ข้าเป็นตัวแทนท่านตรวจสอบการ ถนอมอาหาร ที่แม่นางฮวาอิงกล่าว หากทำได้จริงให้ข้ากลับไปรายงานขอรับ”“ได้สิ งั้นตามข้ามาเจ้าค่ะ” ทหารพยักหน้าก่อนจะเดิมตามนางไปยังลานตากที่ละลานตาไปด้วยเนื้อและปลาฮวาอิงหยิบเนื้อหมู และปลาที่ตากแดดได้สองวันแล้วขึ้นมา“นี่คือเนื้อหมูที่เราเตรียมไว้ มันสามารถเก็บไว้ได้นานไม่เสียหาย เพราะผ่านทั้งการหมัก และการตากแดดไล่ความชื้นออกไปแล้ว”ทหารยักคิ้วสูงด้วยความสงสัย “ไม่เสีย? โดยปกติเนื้อจะเน่าภายในสองสามวัน”ฮวาอิงไม่ตอบ แต่ยกเนื้อ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ19.2K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา510.0K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น13.4K viewsข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ12.2K viewsโฉมงามตัวร้ายกับอันธพาลใจโฉด
ฉู่เฉียว2.1K viewsองค์ชายสารเลวท่านจะตีข้าหรือ
องค์หญิงโนเนม3.2K viewsร่ายรักท่านอ๋องไร้ใจ
ฟู่จินเฟย1.7K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ32.4K views
