ตอนที่ 31 แสงแดดกลางลาน หัวใจที่ไม่มีคำลวง

ตอนที่ 31

แสงแดดกลางลาน หัวใจที่ไม่มีคำลวง

แดดสาดส่องลงมายังลานกว้างด้านหลังเรือนรองของจวนหวังอ๋อง ที่ซึ่งเคยว่างเปล่ากลายเป็นแหล่งแปรรูปเสบียงขนาดย่อมเฉพาะกิจ เนื้อหมักและปลาแห้งเรียงรายบนถาดหวาย บางส่วนถูกคลุมด้วยผ้าขาวบางกันฝุ่นและแมลง อีกส่วนปล่อยให้ได้รับแดดจัด

ขณะเดียวกัน เสียงฝีเท้าสม่ำเสมอดังขึ้น ฮวาอิงที่ยืนพลิกปลาอยู่หันไปมองต้นเสียง พบว่าเป็นหนิงอ๋องในชุดไม่เป็นทางการดูสบายตากว่าที่เคย

เขาเดินมองทุกอย่างรอบตัวด้วยสายตาคม แต่แฝงด้วยความสงบเยือกเย็น ราวกับไม่ได้เดินอยู่ในสนาบรบ หากแต่กำลังอยู่ในสถานที่ ๆ ไว้ใจได้

ฮวาอิงที่เห็นรีบวางปลาลงเช็ดมือบนผ้ากันเปื้อนก่อนจะเดินออกไปต้อนรับอย่างไม่รีบเร่งนัก

“ท่านหนิงอ๋องไม่ได้แจ้งให้ทราบ หม่อมฉันจึงไม่ได้เตรียมต้อนรับให้ดีเพคะ”

หนิงอ๋องมองนาง พลางส่ายหน้าเล็กน้อย

“ข้ามาดูการถนอมเสบียงด้วยตาตนเอง ไม่ต้องการพิธีการใด ๆ หรอก” เขาตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ แต่ไม่แข็งกร้าว ฮวาอิงที่ได้สดับฟังชัดใก