Share

ตอนที่37 สายตาชื่นชม

last update Last Updated: 2025-10-12 16:56:19

พอเห็นสายตาชื่นชมของทุกคนที่มีต่อหลินเสี่ยวหรานแล้ว หลินผู่ซินได้แต่ลอบกำผ้าเช็ดหน้าในมือแน่น เพราะหากเทียบกันแล้ว สตรีที่เพิ่งถึงวัยปักปิ่นอย่างนาง คงไม่อาจสู้เสน่ห์ของสตรีที่ได้รับการอบรมจากตระกูลกั๋วกงแบบพี่สาวต่างมารดาผู้นี้ได้

ยิ่งคิด หลินผู่ซินก็นึกอยากทำลายหลินเสี่ยวหรานไม่ให้เหลือชิ้นดี

เนื่องจากคุณหนูถานอยากให้ทุกคนได้สังสรรค์ร่วมกัน บริเวณจัดงานจึงมิได้แยกชายหญิงชัดเจน เพียงแค่จัดที่นั่งแยกฝั่งกันเท่านั้น ทำให้คุณชายและคุณหนูทั้งเมืองหลวงได้เห็นหน้าค่าตาบุตรสาวคนโตของสกุลหลินที่ไปพักรักษาตัวอยู่ต่างเมืองถึงสี่ปีเต็มเสียที

ด้วยรูปโฉมที่งดงามปานล่มเมือง กอปรกับกิริยาที่ได้รับการอบรมจากสกุลใหญ่ ทำให้คุณชายหลายคนที่ถึงวัยแต่งงานต่างให้ความสนใจนาง ทว่าพอคิดขึ้นได้ว่าสตรีผู้นี้กำลังจะแต่งงานกับโซ่วอ๋องก็อดทอดถอนใจเพราะเสียดายมิได้

หลังจากมอบของขวัญให้คุณหนูถานเรียบร้อยแล้ว หลินเสี่ยวหรานก็ตามสาวใช้ของจวนสกุลถานไปยังที่นั่งของตนเอง เนื่องจากนางเป็นว่าที่พระชายาโซ่วอ๋อง คุณหนูทั้งหลายจึงอยากเสวนากับนางมากเป็นพิเศษ และแน่นอนว่าก็มีคนอยากถากถางนางเป็นพิเศษเพราะริษยาในความงดงามเช่นกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่43 ท่านอ๋องโกรธข้ามากใช่หรือไม่

    ครั้นบรรยากาศในงานกลับมาครึกครื้นถานอิ่งเสวี่ยจึงยิ้มออก เหล่าคุณหนูคุณชายพากันเล่นปาลูกดอก ทายปริศนาคำกันอย่างครึกครื้น ไม่มีใครคิดถึงจางฟานซินสักคน เพราะตอนนี้พวกเขาต่างให้ความสนใจโซ่วอ๋อง จึงเข้ามาคารวะสุราไม่ขาดสายเดิมฉู่ชิงเฟิงไม่ใช่คนดื่มเก่งอะไรจึงรู้สึกมึนศีรษะไวกว่าผู้อื่น สาวใช้ที่มาเปลี่ยนกาสุราจึงแนะนำให้เขาไปนั่งพักที่ศาลากลางสระบัวอีกด้านก่อน แต่พอเดินมาถึงกลางสะพานก็พบว่าหลินผู่ซินยืนอยู่ที่นั่น“เปิ่นหวางไม่ทราบว่าที่นี่มีคนจับจองแล้ว เช่นนั้นขอตัวก่อน”“ศาลาข้างหน้าออกจะกว้างใหญ่ ยกเว้นเสียแต่ว่าท่านอ๋องรังเกียจข้าแล้ว” น้ำเสียงนางเจือสะอื้นน้อยๆฉู่ชิงเฟิงชะงักฝีเท้า แล้วหันกลับไปมองสตรีที่ครั้งหนึ่งตนเองเคยเห็นเป็นดังเทพธิดาแสนอ่อนโยน ดวงตานางที่ทอดมองดอกบัวฉายแววโศก แต่ไม่ถึงกับมีน้ำตา เป็นท่าทางที่ไม่ว่าบุรุษใดได้เห็นก็ต้องรู้สึกปวดใจ“ใยคุณหนูสี่คิดเยี่ยงนั้น เหตุใดเปิ่นหวางต้องรังเกียจเจ้าด้วย”“หากมิได้รังเกียจเหตุใดเมื่อครู่ท่านถึงได้ทำเหมือนไม่รู้จักข้า มาตอนนี้ก็ยังทำท่าเหมือนอยากจะหนีไปให้ไกลอีก” ดวงตาคู่นั้นสั่นระริก หยาดน้ำตาเริ่มคลอหน่วง“จำได้ว่าตอนนั้

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่42 สตรีในห้องหอ

    “เสี่ยวหรานเป็นสตรีในห้องหอ ต่อให้ยังมิได้เข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดิน แต่หนังสือและเทียบดวงชะตาได้รับการรับรองแล้ว ย่อมถือว่าเป็นสตรีของเปิ่นหวาง จะปล่อยให้บุรุษอื่นบุกเข้าไปหานางในห้องได้เยี่ยงไร”“อิ่งเสวี่ยร้อนใจจึงบู่มบ่าม กระหม่อมเป็นพี่ชายแต่ดูแลน้องไม่ดี หากท่านอ๋องจะลงโทษ ก็ลงโทษกระหม่อมแทนเถิด” ถานอิงเฉิงออกรับแทนน้องสาว ปกติถานอิ่งเสวี่ยมิใช่คนที่ชอบต้อนผู้อื่นให้จนมุม เพียงแต่คราวนี้จางฟานซินไม่ยอมเลิกลา ทำให้น้องสาวเขาจำต้องคาดคั้นหลินเสี่ยวหราน“เอาเถอะ ปกติคุณหนูถานเป็นคนรู้ความ และวันนี้ก็เป็นวันเกิดของนาง เปิ่นหวางจะถือว่านี่คือเรื่องเข้าใจผิดก็แล้วกัน แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น ต่อไปหากเปิ่นหวางพบว่ามีใครจงใจทำให้หลินเสี่ยวหรานลำบากใจอีก ก็อย่าหาว่าเปิ่นหวางวางอำนาจ รังแกผู้น้อย”พอได้ยินโซ่วอ๋องที่ปกติไม่เคยกล้ามีปากมีเสียงกับใครมาก่อนเอ่ยด้วยท่าทางขึงขังเช่นนั้น หลายคนก็เริ่มรู้สึกตัวว่าได้ล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน ทว่าจางฟานซินที่ถือว่าบิดาเป็นถึงเจ้ากรมอาญากลับไม่คิดเช่นนั้น “ท่านอ๋องพูดอย่างนี้ก็ไม่ถูก เป็นหลินเสี่ยวหรานต่างหากที่ทำตัวมีพิรุจ เป็นใครก็ต้องสง

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่41 นี่มันเรื่องใหญ่ระดับแว่นแคว้น!!!

    “เอาเถอะๆ เดิมข้าตั้งใจมาร่วมงานเลี้ยงอยู่แล้ว เช่นนั้นก็ออกไปพบทุกคนพร้อมเจ้าเลยแล้วกัน ไม่เป็นไรหรอก” เป็นเสียงทุ้มของบุรุษ ทำเอาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกใจ ที่แท้คุณหนูใหญ่หลินไม่ได้พบคุณชายฉงที่กำลังเมา แต่นางนัดพบกับชายอื่นทั้งที่กำลังจะแต่งงานกับโซ่วอ๋องนี่มันเรื่องใหญ่ระดับแว่นแคว้น!!!“นางพูดกับใครน่ะ!”“ตายแล้ว! มีบุรุษอยู่ในนั้นกับนางจริงๆ ด้วย”“นางเป็นว่าที่ชายาโซ่วอ๋อง แต่กลับนัดพบบุรุษอื่นในที่ลับตา ช่างหน้าไม่อาย!”“จะโทษนางเสียทีเดียวก็ไม่ถูก เพราะถ้าข้าเป็นคุณหนูใหญ่หลิน ข้าก็ทำใจลำบากเหมือนกันนะ ก็โซ่วอ๋อง...”“เปิ่นหวางทำไมหรือคุณหนูอวี้”สายตาทุกคู่มองไปยังบุรุษหล่อเหลาในชุดสีม่วงปักลายที่เดินออกมาจากห้องรับรองด้านในสุด กลิ่นอายสูงส่งของเชื้อพระวงศ์แผ่กำจาย ด้วยรูปลักษณ์ละม้ายคล้ายคลึงฮ่องเต้องค์ปัจจุบันอยู่สามส่วน แต่ไม่มีผู้ใดนึกออกว่าเขาคือองค์ชาย ท่านชาย หรือคุณชายท่านใดกันแน่ เสียงซุบซิบดังต่อเนื่อง เหล่าคุณหนูที่ยังไม่ออกเรือนที่ตามมาด้วยต่างพากันใจเต้นโครมคราม บ้างก็พยายามคิดว่าบุรุษเครื่องหน้าราวเทพสวรรค์ปั้นผู้นี้ ที่ผ่านมาเขาไปอยู่เสียที่ไหนกัน ไยเพิ่งมา

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่40 ริมสระบัว

    ในที่สุดทุกคนก็มาถึงเรือนรับรองริมสระบัว ต่างคนต่างสอดส่ายสายตา บ้างก็เงี่ยหูฟังเผื่อว่าจะได้ยินอะไร แต่ก็มีเพียงความเงียบงัน“เจ้าพาคุณหนูใหญ่หลินมาส่งที่นี่แน่นะ” ถานอิ่งเสวี่ยหันไปถามคนของตนเอง“แน่เจ้าค่ะ”“นางอยู่ในนี้จริงหรือ ทำไมข้าถึงได้รู้สึกว่ามันเงียบแปลกๆ”“จะอยู่หรือไม่อยู่ เข้าไปดูก็รู้เรื่องแล้ว” จางฟานซินออกความเห็น“ไม่ได้นะ! หรานเอ๋อร์มาผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า ตรงนี้มีพวกคุณชายอื่นๆ อยู่ด้วยเจ้าไม่เห็นหรือไร” กัวชิงเยว่เดินออกไปขวางจางฟานซินเอาไว้“ถูกของคุณหนูกัว เอาเป็นว่าข้าจะลองเรียกนางดูก่อนแล้วกัน” พอเห็นว่าทุกคนต่างพยักหน้าถานอิ่งเสวี่ยก็ตะโกนออกไป “คุณหนูใหญ่หลิน ข้าคือถานอิ่งเสวี่ย ไม่ทราบว่าเจ้ายังอยู่ข้างในหรือไม่”สิ้นคำทุกคนต่างก็ตั้งใจฟังว่าจะมีเสียงขานรับจากหลินเสี่ยวหรานหรือเปล่า“...” ไม่มีเสียงตอบจากภายใน ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเริ่มมองกันเลิ่กลั่ก“พี่หญิงใหญ่ ท่านยังอยู่ข้างในหรือไม่ช่วยตอบข้าที” หลินผู่ซินตะโกนออกไป สีหน้าแววตาเป็นกังวล“หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูใหญ่ ข้าว่าเรารีบเข้าไปดูกันเถอะ” จางฟานซินเอามือดันกัวชิงเยว่ที่ขวางหน้าตัวเองออกสุดแร

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่39 เจ้าพูดแบบนี้ ข้าก็จนใจน่ะสิ

    “บ่าวประมาทมีความผิด ท่านอ๋องทรงลงอาญาเถิดเพคะ” เฉาเหมยคุกเข่าลงเตรียมรับโทษทัณฑ์อย่างกล้าหาญ“ข้าเป็นคนสั่งให้เฉาเหมยไปเอง นางก็แค่ทำตามคำสั่ง”“เปิ่นหวางยังไม่ทันว่าอะไรเลย เจ้าก็ออกหน้าแทนนางแล้ว”“ในเมื่อท่านยกนางให้ข้า หากจะลงโทษก็ควรให้ข้าตัดสินใจมิใช่หรือ”“เจ้าพูดแบบนี้ ข้าก็จนใจน่ะสิ”หลินเสี่ยวหรานยิ้มให้ฉู่ชิงเฟิง แล้วหันไปสั่งคนของตนเองด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เฉาเหมยโทษฐานที่เจ้าทำท่านอ๋องมีโทสะ กลับจวนแล้วเจ้าก็ไปคุกเข่าสำนึกผิด ทบทวนตนเองที่หน้าพระโพธิสัตว์หนึ่งชั่วยามก็แล้วกัน”“เจ้าค่ะคุณหนูใหญ่”“เอาล่ะๆ ลุกขึ้นเถอะ”สาเหตุหนึ่งที่ฉู่ชิงเฟิงประทับใจในตัวหลินเสี่ยวหราน ก็คือนางมีเมตตาต่อคนใต้อาณัติของตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยาก เพราะโลกใบนี้ ผู้มีอำนาจอยู่เหนือทุกสิ่ง ชีวิตของบ่าวไพร่ไม่ต่างจากใบหญ้า เจ้านายจะใช้สอย หรือให้สละชีพพวกเขาล้วนต้องทำตาม แต่ว่าที่ชายาของเขากลับใส่ใจ ช่างเป็นสตรีที่จิตใจดีงามยิ่ง“ท่านอ๋อง พวกเรารีบออกจากที่นี่ดีกว่า”“เจ้าพูดแบบนี้แสดงว่ามั่นใจว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”หลินเสี่ยวหรานพยักหน้า“หลานเหมยจัดการเขาเสีย”“เจ้าคะ”“ไม่นะท่านอ๋อง เร

  • ท่านอ๋องว่างงานกับพระชายาจำเป็น   ตอนที่38 แต่ว่า...

    เรือนรับรองสำหรับแขกเป็นเรือนเล็กๆ ตั้งอยู่ในสวนอีกด้านหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณจัดงานเลี้ยง“เชิญคุณหนูหลินเจ้าค่ะ” สาวใช้นำทางเปิดประตูเรือนรับรอง พลางผายมือเชิญ พอคนเข้าไปแล้วนางก็ปิดประตูให้แล้วจากไปหลินเสี่ยวหรานกวาดสายตามองรอบๆ ห้อง เมื่อแน่ใจว่าภายในไม่มีผู้ใด ก็หันไปสั่งเฉาเหมยว่า “เจ้ารีบไปนำเสื้อผ้าตัวใหม่มา ส่วนข้าจะรออยู่ที่นี่”“เฉาเหมยไม่อาจปล่อยคุณหนูไว้ผู้เดียว”“ด้วยฝีมือของเจ้าคงใช้เวลาไปกลับไม่นานกระมัง”“แต่ว่า...”“แค่ครู่เดียวเท่านั้น ข้าไม่เป็นอะไรไปหรอก เจ้ากังวลมากเกินไปแล้ว”“เจ้าค่ะ เฉาเหมยจะรีบไปรีบกลับ” ว่าแล้วนางก็หันกายเดินออกจากเรือนรับรองไปอย่างรวดเร็วเพื่อทำเวลาหลินเสี่ยวหรานกวาดสายตามองอีกรอบหนึ่ง ภายในเรือนรับรองมีการแบ่งเป็นห้องเล็กๆ ไร้ประตูสามห้อง มีผ้าม่าน และฉากกั้นบังตา เพื่อให้แขกที่ไม่สบายหรือเกิดเหตุฉุกเฉินเช่นนางเข้ามาพักผ่อนชั่วคราวหลินเสี่ยวหรานเลือกห้องด้านในสุด นางเดินเข้าไปหลังฉากกั้นแล้วไปนั่งตรงเก้าอี้ริมหน้าต่าง คิดว่าก็ดีเหมือนกันที่คุณหนูจางสร้างเรื่องเล็กๆ นี่ให้ เพราะก็อยากปลีกตัวออกมาจากงานเลี้ยงที่มีแต่คนพร้อมสร้างความอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status