Mag-log inShare
ตอนที่21 เสียเปรียบ
Huling Na-update:
2025-06-07 12:29:10
Pinakabagong kabanata
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่25 หิ่งห้อยตัวน้อย
หิ่งห้อยตัวน้อยบินขึ้นจากทุ่งหญ้าดูวิบวับระยับจับตา แสงสว่างสีเขียวดาษดื่นราวภูตพรายตื่นขึ้นจากการหลับไหลเสียงเพลงพลิ้วพรายยังเล่นเสนาะหู ท่วงทำนองแสนไพเราะกระตุ้นให้เจ้าหิ่งห้อยเคลื่อนที่ได้ตามใจ เมื่อทั้งหมดรวมตัวกันก่อให้เกิดภาพงดงามประหนึ่งทะเลเรืองรอง แสงสีเขียวกลายเป็นเกลียวคลื่นซัดสาดน่าอัศจรรย์ จากนั้นก็หมุนวนโอบล้อมคนทั้งสองไว้ด้วยกัน จนกระทั่งสิ่งมีชีวิตระยิบระยับนับพันพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วพลันกระจายคล้ายเป็นพลุไฟ พาให้ตื่นตาตื่นใจยิ่ง มู่เลี่ยงหรงเบิกนัยน์ตามองภาพที่ปรากฏ ทั้งที่เคยชมความงามของทุ่งหิ่งห้อยนี้มาแล้วหลายครั้งหลายครา แต่ไม่เคยเห็นอะไรแสนวิเศษเท่าเกลียวคลื่นที่เกิดจากลูกไฟเล็กๆ นับร้อยนับพันเช่นนี้มาก่อน เขาแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง“ช่างงดงามเหลือเกิน” เขายิ้มกว้าง เหลือบมองสตรีที่กำลังบรรเลงเพลงอย่างตั้งใจ นางช่างเป็นสตรีที่วิเศษนัก ไม่น่าเชื่อว่าตนจะเคยหวาดระแวงเพลงขลุ่ยอันแสนอบอุ่นเช่นนี้ได้เยี่ยนเยว่ฉีถอนริมฝีปากชุ่มฉ่ำออกจากขลุ่ยหยก รอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มสะกดให้มู่เลี่ยงหรงหลงใหลนางยิ่งขึ้นไปอีก เขาคว้าตัวภรรยาเข้ามากอดไว้แนบกายอย่างทะนุถนอมหนึ่งบุรุษสง่าง
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่24 มีอะไรหรือ
เยี่ยนเยว่ฉีกับถางซือเซียนใช้เวลาค่อนข้างนานสำหรับการอาบน้ำในครั้งนี้ กว่าจะขึ้นมาน้ำในอ้างก็เริ่มเย็นหลังจากคนสนิททั้งสองดูแลแต่งกายให้นายหญิงของตนเรียบร้อย ซูจิ้งก็หยิบจดหมายที่ได้รับฝากไว้ยื่นให้เยี่ยนเยว่ฉีทันที ผู้ได้รับสารไม่รอช้ารีบเปิดออกอ่านข้ามีของจะอวดเจ้า มาพบข้าที่ข้างคอกม้า มู่เลี่ยงหรง เยี่ยนเยว่ฉีไม่แน่ใจว่าควรจะไปตามนัดหรือไม่ นี่ก็มืดค่ำแล้วถือว่าไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะออกจากที่พัก เพราะที่นี่มีบุรุษอื่นอยู่อีกมากมาย“พี่เยว่ฉีมีอะไรหรือ” ถางซือเซียนเห็นหญิงสาวผู้ร่วมกระโจมทำท่าทางผิดปกติ จึงส่งเสียงถามอย่างอดไม่ได้“ท่านพี่นัดข้าไปข้างนอก บอกว่ามีบางสิ่งอยากให้ข้าได้เห็น”“พี่เยว่ฉีก็รีบไปสิเจ้าคะ เลี่ยงหรงเกอเกอคงเตรียมของขวัญให้ท่านเป็นแน่” ถางซือเซียนสนับสนุน นางดูตื่นเต้นกว่าคนถูกชวนเสียอีก“นี่ถือว่ามืดแล้ว เกรงว่าจะไม่เหมาะ” นางยังคงลังเล“ท่านทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม” ถางซือเซียนดันหลังของเยี่ยนเยว่ฉีเบาๆ เป็นเชิงให้นางรีบออกไป“อืม ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าท่านพี่จะมอบอะไรให้” เยี่ยนเยว่ฉีตัดสินใจได้ในที่สุดถางซือเซียนรีบสั่งให้ซูจิ้งกั
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่23 ทะเลหิ่งห้อย
พอถึงกระโจมพัก สตรีทั้งสองก็ทิ้งตัวลงหมดเรี่ยวแรง ถึงแม้ตลอดทางจะขี่อาชาเหงื่อโลหิตฝีเท้านิ่ม และถูกประคบประหงมจากบุรุษข้างกายอย่างดีก็ตาม“ข้าปวดเมื่อยไปทั้งตัว ไม่ได้นั่งบนหลังอาชาไกลหลายร้อแบบนี้มานานมากแล้ว” เยี่ยนเยว่ฉีบ่นกระปอดกระแปด“ซือเซียนก็รู้สึกเหนื่อยล้าเช่นกัน ขนาดท่านกุนซือบังคับม้านิ่มนวลมากแล้ว” “ความจริงแล้ว พี่รองหวงเจ้าสีหมอกมาก ข้าก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะยอมพาเจ้ามาด้วย” เยี่ยนเยว่ฉีเลิกคิ้วงาม จ้องมองกิริยาของหญิงสาวอีกคนด้วยแววตาเปล่งประกาย“ท่านกุนซือคงไม่มีทางเลือกจึงต้องจำใจพาซือเซียนมาด้วยกระมัง” ถางซือเซียนตอบเสียงค่อย เมื่อคิดว่าตนคือภาระของพวกเขา“พี่รองก็เป็นบุรุษผู้หนึ่ง ย่อมตัดใจทิ้งสาวงามเช่นเจ้าไว้เบื้องหลังมิได้” เยี่ยนเยว่ฉีกระเซ้าเย้าแหย่จนถางซือเซียนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง“พี่เยว่ฉีพูดเหลวไหลอันใด ซือเซียนไม่ใช่โฉมสะคราญเช่นท่าน อีกอย่างเขาก็เป็นชายรูปงามอันดับหนึ่ง ย่อมไม่ชายตาแลสตรีธรรมดาอย่างแน่นอน”“แต่ที่ข้าเห็น คือเขาพูดคุยกับเจ้าราวกับสนิทสนมกันมานาน”“พอเถิด เขาเพียงคุยกับเซียนเอ๋อร์ตามมารยาทเท่านั้น” ถางซือเซียนอายหน้าแดงจึงตัดบทสนทนาทันที “ผู
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่22 เด็กดี ว่าง่ายแบบนี้ตลอดไปเถิด
ในที่สุด เรื่องเข้าใจผิดเกี่ยวกับถางซือเซียนกับเขาก็ผ่านพ้นไปเสียที กว่าจะถึงที่หมายยังอีกหลายชั่วยาม มู่เลี่ยงหรงคิดว่าระหว่างนี้ควรจะลองแก้เคล็ดอาการป่วยของเยี่ยนเยว่ฉีดูตามคำที่เยี่ยนจิ้นหลิงแนะนำ“เสี่ยวเยว่...ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน” มู่เลี่ยงหรงกระชับอ้อมแขนแล้วก้มลงกระชิบออดอ้อน“คิดถึงอะไรกัน ข้าก็อยู่กับท่านพี่ทุกวัน” เยี่ยนเยว่ฉีรู้สึกขันที่อยู่ดี ๆ เขาก็เอ่ยคำหวานแบบไม่มีเหตุผล“วันนี้ข้ายังไม่ได้กอดเจ้าเลย ย่อมต้องคิดถึง” มู่เลี่ยงหรงรั้งโฉมงามให้เข้ามาแนบชิดกับเขาอีก เกยคางมนของตนลงบนบ่าของนาง“ดูพูดเข้า นี่ไม่ใช่ท่านพี่กำลังทำอยู่หรอกหรือ” เสียงของนางเบาหวิว เยี่ยนเยว่ฉีรู้สึกถึงไอร้อนที่ราดรดบริเวณใกล้ต้นคอ สามีกำลังพยายามหลอกล่อให้นางหลงใหลเขามากขึ้นอีกเป็นแน่“แล้วจูบล่ะ ข้าโหยหาริมฝีปากเจ้าเหลือเกิน” มู่เลี่ยงหรงก้มลงกระซิบชิดริมหู จากนั้นจึงใช้มือหนึ่งเชยคางของนางขึ้น“ทะ...ท่านพี่ ตะ...ตรงนี้ไม่ได้” เยี่ยนเยว่ฉีร้องห้าม เพราะมีผู้คนอยู่รายล้อมมากมาย“งั้นขอหอมแก้มเจ้าก็แล้วกัน” สิ้นคำมู่เลี่ยงหรงก็จุมพิตบนกระหม่อมของนาง แล้วลากปลายจมูกมาจนถึงพวงแก้มสีชมพู ริมฝีปากบา
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่21 เสียเปรียบ
เมื่อเห็นว่าตนเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แม้จะเคียดแค้นฉินอ๋องกับจิ้งจอกสีเงินสักเพียงใด จ้าวเฟิงเหลยก็จำต้องถอยออกไปก่อน หาไม่แล้ว หากเรื่องนี้ถึงหูบิดาเกรงว่าตนคงถูกลงโทษสถานหนัก เพราะแค่เรื่องของจ้าวกุ้ยอินก็ทำบิดาผมหงอกขึ้นหลายเส้น“มู่เลี่ยงหรงสักวันเจ้าจะต้องเสียใจ” ชายหนุ่มกลับขึ้นอาชาสีแดงของตนอย่างเสียมิได้“คนที่จะต้องเสียใจ ย่อมเป็นเจ้า” มู่เลี่ยงหรงยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม เขาไม่ได้ยี่หระกับท่าทีคุกคามของอีกฝ่ายแต่อย่างใดก่อนจากไป จ้าวเฟิงเหลยจ้องถางซือเซียนกับเยี่ยนจิ้นหลิงอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ นัยน์ตาสีนิลประทุษร้ายด้วยแรงริษยา จากนั้นจึงตัดใจชักม้าจากไปด้วยหัวใจที่เคียดแค้นเมื่อจ้าวเฟิงเหลยจากไปแล้ว มู่เลี่ยงหรงจึงขึ้นอาชาเหงื่อโลหิตสีดำของตน พร้อมประกาศกร้าวด้วยเสียงอันดังต่อหน้าราชองครักษ์ที่อยู่ในเหตุการณ์เมื่อครู่ “จงเก็บปากของพวกเจ้าเอาไว้ให้ดี หาไม่แล้วข้าจะทำให้พวกเจ้าอยู่ไม่สู้ตาย”“พ่ะย่ะค่ะ” ทหารทุกนายกล่าวรับคำสั่งอย่างพร้อมเพรียงเยี่ยนจิ้นหลิงบังคับอาชาสีหมอกของตนให้ก้าวเดินนำไปก่อน โดยไม่สนใจเยี่ยนเยว่ฉีกับมู่เลี่ยงหรงผ่านไปสักพักหนึ่ง เยี่ยนจิ้นหลิงกับถางซือเซียน
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่20 ข้าอุตส่าห์ไม่รังเกียจ
“หากข้าวาจาสกปรก แล้วตัวเจ้าเล่า...ถูกมู่เลี่ยงหรงดอมดมไปเท่าใด ข้าอุตส่าห์ไม่รังเกียจ ทั้งยังยินดีจะรับเจ้าเดนอย่างเจ้าเอาไว้ข้างกาย เจ้าควรจะขอบคุณข้าต่างหากนะเซียนเอ๋อร์” จ้าวเฟิงเหลยลงจากหลังม้า ก้าวเข้ามาเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่ตนกำลังดูแคลน นัยน์ตาสีนิลสาดประกายเคียดแค้น‘ดอมดมอะไรกัน’ เยี่ยนเยว่ฉีเบิกตากว้าง“หม่อมฉันกับฉินอ๋องบริสุทธิ์ใจ ไม่เคยทำผิดประเวณีดังที่ท่านกล่าวหา และระหว่างท่านกับข้าก็มิได้มีอันใดต่อกัน” ถางซือเซียนพยายามปฏิเสธเรื่องราวทั้งหมด “ในเมื่อจวิ้นอ๋องคิดว่าหม่อมฉันเป็นหญิงที่แปดเปื้อน เป็นเพียงเดนของบุรุษอื่น ก็อย่าได้มาข้องเกี่ยวอันใดอีกเลยเพคะ” สาวน้อยเจ็บปวดรวดร้าวจนน้ำตาเอ่อคลอ ทั้งที่ตลอดมาจ้าวเฟิงเหลยเป็นบุรุษผู้อ่อนโยน แต่มาวันนี้กลับรังแกนางด้วยการพยายามเผยความลับอันไม่สมควร หากเยี่ยนเยว่ฉีรู้เรื่องที่มู่เลี่ยงหรงเคยใกล้ชิดกับนาง ถึงแม้จะทำไปเพื่อช่วยเหลือก็ตามที พี่สะใภ้บุญธรรมจะต้องโกรธพวกเขาทั้งคู่อย่างแน่นอนคำพูดตัดรอนของถางซือเซียนทำให้จิตใจของจ้าวเฟิงเหลยกลับสั่น ความจริงตนไม่เคยใส่ใจหากถางซือเซียนจะเป็นของมู่เลี่ยงหรงมาก่อน ขอเพียงตอนนี้นางยอมเ
Maaari mong magustuhan
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง114.2K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ29.5K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น10.0K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน29.3K viewsข้าไม่เป็นแล้วภรรยาที่แสนดี
l3oonm@3.8K viewsสามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่
Lovedee595 viewsหลินชิงชิงนางร้ายพลิกชะตา(รัก)ยุค70
BBNanz2.2K viewsข้าทะลุมิติมา ได้สามีไร้ค่าคนหนึ่ง
l3oonm@186 views
