LOGINShare
บทที่ 125
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 126
เส้นเลือดบนหน้าผากของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันกระตุกขึ้นมาในทันทีนี่ มันอะไรกันเนี่ย?เดิมทีสนามหญ้าที่เคยเป็นระเบียบเรียบร้อยนั้นกลับกระจัดกระจายเละเทะยุ่งเหยิงยิ่งนัก แม้แต่ประตูห้องบานใหญ่ที่นางอาศัยอยู่ก็ยังถูกเปิดออก ด้านในเองก็เต็มไปด้วยข้าวของกระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมดแจกันล้มระเนระนาด โต๊ะเครื่อง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 127
ทว่า เมื่อครู่ความสนใจของนางไม่ได้อยู่ที่สุนัขแล้ว แม้นางเฝ้ามองสุนัขวิ่งไปทั่ว แต่คาดไม่ถึงว่าสุนัขจะลอบโจมตีนาง จึงไม่ได้ตั้งตัวไว้ก่อนหลังจากถูกกัดอย่างต่อเนื่อง เลือดก็ไหลออกมาครั้นสุนัขตัวใหญ่กัดคอของนาง นางรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในช่วงเวลาวิกฤติก็ต่อยเข้าที่ท้องของสุนัขสุนัขร้องโหยหว
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 128
ชื่อเจี้ยนไม่เข้าใจแม้ว่าจะปราบพวกมันไม่ได้ในเวลาเดียวกัน แต่สุนัขดุร้ายเหล่านี้ก็ไม่คณามือนางแม้แต่น้อยตราบใดที่เร็วพอ ก็สามารถฆ่าพวกมันได้ในพริบตา และนางก็ไม่น่าจะได้รับบาดเจ็บด้วยซ้ำ“ต้องถูกปราบในเวลาเดียวกัน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ดูจริงจังยามนี้นางมีวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าอยู่ในมือเพียงอันเดีย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 129
ชื่อเจี้ยนรู้สึกกังวลมาสักพักแล้ว หลังจากเตะประตูเปิดออก ก็รีบวิ่งไปด้านข้างของไป๋โค้วไป๋โค้วถูกสุนัขกัดจนสาหัส แม้จะสวมชุดผ้าฝ้าย ทว่าร่างกายก็ถูกกัดเละหลายแห่ง บาดแผลลึกมาก เลือดไหลทะลักออกมาหลังจากที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์เห็นเลือด ร่างกายของนางก็สั่นเทา และก็ไม่กล้ามองอีกต่อไป นางหันหลังกลับ ก่อนจะเป
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 130
ไป๋โค้วได้ยินคำพูดของชายชรา ร่างก็แข็งทื่อนางมิกล้าที่จะเชื่อและจ้องมองเขาเอาเป็นเอาตายชื่อเจี้ยนเองก็อกสั่นขวัญแขวนเมื่อได้ยินเช่นนี้ “อย่าพูดจาเหลวไหลเลย มันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ใช่ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นเอง ท่านรู้ได้อย่างไรว่าเป็นสุนัขที่มีปัญหา?”“ตอนแรกข้าไม่คิดว่าสุนัขมีปัญหา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 131
ไป๋โค้วมาที่ลานบ้านของนางเมื่อสองวันก่อน นอกจากจะมาหาเรื่องแล้วยังทำลายข้าวของอีกด้วย แม้ว่านางจะไม่ได้เกลียด แต่นางก็ไม่ได้ชอบเช่นกันแม้ว่าปราบนางได้จะมีประโยชน์มาก แต่ถ้าปราบไม่ได้ก็จะมีแต่ปัญหา“พูดอย่างนั้นแล้ว เจ้าก็เป็นคนของเรือนของข้า” นางจ้องเข้าไปในดวงตาของไป๋โค้ว “ข้าไม่อยากให้เจ้ามาตายอย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 132
ฉินเหยี่ยนเย่ว์สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไปบรรยากาศภายในห้องค่อนข้างตึงเครียดมีเพียงเสียงเปลวเทียนที่วูบไหวและเสียงหวีดหวิวของสายลมยามค่ำคืนที่พัดผ่านหน้าต่างเท่านั้นที่สามารถได้ยินในยามนี้ เพิ่มความแปลกประหลาดเล็กน้อยให้กับบรรยากาศที่เงียบสงัดนี้ไป๋โค้วมองเปลวเทียนที่กำลังวูบไหวอยู่ ดวงตาของนางสั่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 133
หลังจากถูกฉีดยา ในที่สุดนางก็สงบลงและหยุดต่อต้าน ปล่อยเฟ่ยชุ่ยและชื่อเจี้ยนทำความสะอาดบาดแผลให้นางมีบาดแผลขนาดต่าง ๆ เจ็ดแปดแผลจากการถูกสุนัขกัดและที่ต้องเย็บมีเพียงสองแผลโชคดีที่ทั้งหมดเป็นการบาดเจ็บภายนอกผิวหนัง ทั้งหมดอยู่บนผิวภายนอกแค่ตื้น ๆ จึงไม่คณามือเฟ่ยชุ่ยนักหลังจากทำให้ชาด้วยเข็มยาชา
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1441
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ใช้แรงมหาศาลมาก ทั้งยังใช้แส้หวดตีลงไปไม่ยั้งอีกด้วยจางฉู่หาได้ตอบโต้ไม่ เขาเพียงยืนนิ่ง ๆ ให้นางตีแต่โดยดี“พอแล้ว เหยี่ยนเย่ว์ใจเย็น ๆ ก่อน” ตงฟางหลีกลัวว่านางจะเหนื่อยเกินไป “จางฉู่รู้ความจริงหมดแล้ว ความจริงนั้นเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าที่เจ้าตีเขาเสียอีก”“ข้าเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นยิ่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1440
เซียวเซี่ยงหว่านไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บทางด้านร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจของนางก็ยังได้รับความบอบช้ำเป็นอย่างมาก หลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมายเช่นนี้ ถึงแม้ว่าร่างกายจะฟื้นตัวกลับมาได้ แต่สภาพจิตใจยังคงต้องใช้เวลาสักพักจึงจะหายขาดสำหรับสตรีคนหนึ่งแล้ว เรื่องราวเหล่านี้อาจกลายเป็นฝันร้ายของนางหาก
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1439
“บุคคลที่ทำให้พี่เซียวต้องมาตกอยู่ในถ้ำปีศาจที่น่ากลัวเช่นนี้ มีสิทธิ์อันใดมาสร้างความวุ่นวายที่นี่กัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันส่งเสียงตวาดออกมาจางฉู่ที่ถูกตบไปหนึ่งฉากนั้น พลันรู้สึกมึนงงไปในทันทีภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางร้อนรุ่มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเซียวเซี่ยงหว่านที่ประสบพบเหตุการณ์เลวร้ายมาม
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1438
“เฟยอิ่ง หยุดเขา” ใบหน้าของตงฟางหลีพลันเปลี่ยนไปพี่ใหญ่มิอาจตายอยู่ที่นี่ได้ทั้งยังเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมาถูกจางฉู่สังหารคราบเลือดและเครื่องมือทรมานภายในห้องลับนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนตกตะลึงมากแล้ว หากว่าได้ทำการตรวจสอบลึกลงไปอีก ช่างน่ากลัวเพียงพอแล้ว เกรงว่าจักได้กลายเป็นเรื่องอื้อฉาวที่สร้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1437
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1436
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1435
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1434
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1433
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
