เสียงของไป๋หลินยวนดังขึ้นอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง“ยาถอนพิษเมื่อครู่ ท่านจำได้หรือไม่ ยาถอนพิษนั่น ก็คือยาถอนพิษสำหรับถอนอาการกลายเป็นหินของเซียวเซี่ยงหวั่น” เขายกมือกอดอก เมื่อสายลมพัดมา สุ้มเสียงจึงเบาหวิวฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกตะลึง “ท่านรู้หรือ?”“คำฝากฝังของศิษย์รัก ข้าย่อมตอบรับ” ไป๋หลินยวนสังเกตเห็นว่
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกดีใจยิ่งนักหากว่าสามารถพูดคุยกับไป๋หลินยวนรู้เรื่องละก็ นับว่าเป็นเรื่องที่ดีทว่า ความคิดนี้ยังไม่ทันผ่านไปสองวินาที ไป๋หลินยวนกลับชะโงกหน้าเข้ามาอีกครั้งการกระทำของเขาค่อนข้างรุนแรง พลางเข้ามาใกล้ชิดนางมากกว่าเดิม“หากว่าชอบใครสักคนนั้น การทำเช่นนี้ก็เป็นเรื่อง
“ท่านกำลังถามข้างั้นหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกว่าน่าขันสิ้นดี “การกระทำของท่าน ความนัยที่แฝงอยู่ภายในคำพูดของท่านนั้น ล้วนแต่เจาะจงมาที่ข้า หากว่าท่านไม่ได้ชอบข้าจริง ๆ เช่นนั้นท่านทำเพราะความบันเทิงใจเช่นนั้นหรือ? ท่านอย่ามาหาว่าข้าคิดไปเองเชียว”หากว่าไป๋หลินยวนต้องการแกล้งนางด้วยวิธีการเช่นนี้น
“ท่านว่าอย่างไรนะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้วเป็นปม “พอแล้ว? ท่านยอมบอกที่อยู่ของตงฟางหลีแล้วงั้นหรือ?”“ข้าก็ไม่รังเกียจ หากว่าแม่นางฉินเต็มใจที่จะใช้เวลาอยู่กับข้ามากกว่านี้” ไป๋หลินยวนยังคงแย้มยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนภายในตรอกแคบ ๆ นั้น เขายืนอยู่ตรงหน้านางเขายกแขนเรียวยาวของตนเองขึ้นมา ก่อนจะยันที่
ซูเตี่ยนฉิงที่สัมผัสได้ว่ามีสายตากำลังจ้องมองมานั้น นางจึงหันมามองทางนี้ในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกใจ ก่อนจะรีบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของไป๋หลินยวน“พวกเราไปอีกทางหนึ่งกันเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระซิบกระซาบออกมาไป๋หลินยวนหาได้ฟังคำนางไม่ ก่อนจะเดินตรงไปยังทิศทางที่ซูเตี่ยนฉิงยืนอยู่ในทันทีท่าทางเช่นนี้ คล
หลังจากที่พวกเขาเดินจากไปไกลแล้วนั้น ไป๋หลินยวนจึงหันไปมองวฉินเหยี่ยนเย่ว์ “สมแล้วที่เป็นแม่นางฉิน ในใต้หล้านี้ นอกจากท่านแล้ว เกรงว่าคงจะมิมีผู้ใดสามารถปลุกนางให้ฟื้นขึ้นมาได้”“ท่านมักทำเรื่องให้ข้าประหลาดใจได้ทุกครั้งเลย มันยิ่งทำให้ข้าสนใจท่านมากขึ้นเรื่อย ๆ “ ไป๋หลินยวนยื่นมือออกมาจะไปสัมผัสฉิน