บทที่ 1710

“น่าเสียดายที่ท่านไม่ตาย ทั้งยังทำลายความบริสุทธิ์ของแม่นางผู้นั้นอีกต่างหาก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางกล่าวออกมาด้วยความเย็นชา “หากท่านรู้สึกผิดจริง ๆ ก็ควรจะบอกความจริงทุกอย่างออกมาเสีย”

“เหตุใดเจ้าต้องมาแหย่แผลเก่าของข้าเช่นนี้ด้วย?” ตงฟางเจวี๋ยมือไม้สั่นเทา

“เพราะหม่อมฉันชอบ”

“เจ้าไสหัวออกไป!”