LOGINShare
ตอนที่19
Last Updated:
2025-05-02 09:51:45
Related chapters
ธารนางครวญ ตอนที่20
เพราะมีคนได้รับบาดเจ็บจากการถูกงูกัดทุกคนเลยตกลงกันว่าจะพักอยู่ที่นี่ต่ออีกสักสองคืน อีกอย่างไม่ไกลจากบริเวณที่พักมีต้นมันขึ้นอยู่เยอะ เท่ากับว่าทุกคนจะมีอาหารกินกันโดยไม่ต้องไปหาไกลๆมูเล่บอกว่าจะออกไปสำรวจรอบๆบริเวณพร้อมหาอาหารเพิ่ม ธารธาราขอตามไปด้วย แน่นอนว่าธารธาราไปไหนอาชวีก็ตามติด พวกเขาเดินเลาะริมแม่น้ำไปเรื่อยๆ จนได้มาเจอต้นพุทราอยู่ต้นหนึ่งออกลูกเต็มไปหมด ลูกใหญ่ด้วย ธารธาราสังเกตุเห็นนกหลายตัวมาจิกกินก็คิดว่าน่าจะปลอดภัยกินได้ จึงลองเด็ดมากินลูกหนึ่งปรากฏว่าหวานกรอบอร่อยมาก จึงให้อาชวีกับอาชาและดำรงที่ตามมาด้วยช่วยกันเก็บ ดารินนั่งรอทุกคนอยู่อย่างเบื่อๆเซ็งๆ จะไปด้วยก็ไม่ได้ขายังเดินไม่มั่นคง พอเห็นธารธารากลับมาก็ดีใจรีบลุกเดินกระโผลกกะเผลกไปหา " น้ำกลับมาแล้ว ได้อะไรมาด้วยเยอะเลย"" พุทรา หวานกรอบมาก ลองชิมดู"ดารินรับพุทรามากัดกินดูแล้วก็พยักหน้า" อือหวานกรอบอร่อยจริงๆ"" ทุกคนวันนี้เรามีพุทราเพิ่มมาให้กินด้วยนะมาเอากันเร็ว"" แล้วพ่อของข้าหล่ะไม่ได้กลับมาพร้อมพวกเอ็งรึ"" ตอนที่พวกเราเก็บพุทราอยู่พรานมูเล่บอกว่าจะไปสำรวจอีกทางหนึ่ง ให้พวกเรากลับก่อนเลย เดี๋ยวเขาตามมา
Last Updated : 2025-05-02ธารนางครวญ ตอนที่21
" เดี๋ยวสิพราน พวกเราไม่มีพรานแล้วจะไปต่อกันได้ยังไง พรานรออีกสักหน่อยเถอะนะ พวกเขาอาจกำลังมาก็ได้"" ใช่ครับพราน เข้าไปอาจสวนกันเปล่าๆ"" รอไม่ได้ นี่ผ่านมา15นาทีแล้วขืนรอต่อไปยิ่งมีแต่อันตราย"ต้นหญ้าสูงท่วมหัวมองไม่เห็นทาง พวกนั้นอาจวิ่งเตลิดไปทางอื่น ป่านนี้คงหลงอยู่ในทุ่งหญ้าแสนกว้างใหญ่" พราน"" นี่เป็นแผนที่ที่ข้าทำขึ้นมาตอนอยู่ในถ้ำ เอ็งไปตามในแผนที่นี้ แล้วจะไปถึงที่อยู่ของกล้วยไม้สีรุ้ง"พูดจบมูเล่ก็วิ่งฝ่าทุ่งหญ้าเข้าไป ธารธารานึกขึ้นมาได้ก็บอกให้ทุกคนช่วยกันสุมไฟให้เกิดควันเยอะๆ คนในทุ่งหญ้าจะได้รู้ทิศทางทุกคนจึงรีบเอาใบไม้มาสุมไฟ ลูกน้องของอาชวีที่วิ่งวนหลงทางอยู่ในทุ่งหญ้ามองเห็นควันที่พวยพุ่งอยู่อีกทิศหนึ่งก็รู้ว่าตัวเองวิ่งเตลิดมาไกลจึงรีบวิ่งไปยังทิศทางที่มีควันไฟ เซโพที่เห็นดำรงวิ่งหลงทิศก็วิ่งตามตะโกนเรียกก็ไม่ได้ยินกว่าจะวิ่งตามทันก็เสียเวลาไปนาน พอเห็นควันไฟก็รู้ว่าต้องมีคนในทีมจุดขึ้นเพื่อบอกทิศทางจึงรีบพากันออกมา " นั่นมากันแล้ว พรานเซโพ"" ไอ้ดำกูนึกว่าจะไม่เจอมึงอีกแล้ว "อาชาดีใจรีบวิ่งเอาผ้าชุบแอลกฮอล์ไปให้" แล้วพ่อข้าหล่ะยังไม่ออกมารึ ไม่ใช่ว่าวิ่งมาเป็
Last Updated : 2025-05-05ธารนางครวญ ตอนที่22
เดินมาพักใหญ่เริ่มมีแสงสว่างส่องลอดมาต้นไม้บริเวณนี้ใบไม้บนต้นมีแต่ใบแห้งๆ บางต้นยืนต้นตาย" พรานพักก่อนเถอะฉันไปต่อไม่ไหวแล้ว"โมรียืนพิงต้นไม้หายใจเหนื่อยหอบ มูเล่มองดูรอบบริเวณ ก่อนจะบอกให้ทุกคนพักได้ภาสกรกินน้ำไปได้ไม่กี่อึกน้ำก็หมดขวด เขาค้นหาในกระเป๋าก็ไม่มีน้ำเหลือ" ใครมีน้ำเหลือบ้างขอหน่อย"" กูเหลือแค่ครึ่งขวดเองยังไม่ได้กินเลย"" ไม่ต้องมองกู ของกูก็หมดแล้วมึงพึ่งกินเมื่อกี้ไม่ใช่รึไง"" กูไม่อิ่ม"โมรีเปิดกระเป๋าตัวเองจะหยิบขวดน้ำออกมา ปรากฏว่ามีแต่ขวดเปล่า ดารินก็เช่นกันแต่ดารินโชคดีที่ดุษฎีส่งน้ำที่เหลือครึ่งขวดให้ เธอรีบยกดื่มอย่างกระหาย โมรีได้แต่กลืนน้ำลายมองตาม" รินแบ่งฉันมั่ง"" อึก อึก อึก แกว่าอะไรนะฉันได้ยินไม่ชัด"โมรีดื่มน้ำหมดขวดแล้วหันมาถามโมรี โมรีชักสีหน้าไม่พอใจ เธอรู้ว่าดารินแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินที่เธอพูด" นายครับพวกเราไม่มีน้ำกินเลยสักหยดทำยังไงดี"" แถวนี้พอมีลำธารไหมลองไปถามพรานดูซิ"ลูกน้องของอาชวีเดินไปถามเซโพ แล้วกลับมารายงานอาชวีว่าเซโพจะพาไปหาแหล่งน้ำ" เดี๋ยวก่อน ถ้าข้าจำไม่ผิดแถวนี้ไม่มีแม่น้ำลำธารหรอก"" อ้าว แล้วอย่างนี้พวกเราไม่แย่เหรอ อดน้
Last Updated : 2025-05-05ธารนางครวญ ตอนที่23
" เมืองแม่ม่ายอิระวดี แสดงว่าทั้งเมืองตัองมีแต่แม่ม่ายใช่ไหม"" ถูกต้อง"" ว้าว ก็ดีหน่ะสิถึงจะเป็นแม่ม่ายแต่ก็มีแต่คนสวยๆ ฉันพร้อมจะเป็นผัวให้"ดำรงพูดขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจ พร้อมทำท่าเก๊กหล่อ" ฉันก็ด้วยพี่"" ฉันก็ด้วย"" เมืองที่มีแต่แม่ม่ายมันจะเหมือนกับที่เคยออกข่าวไหม ว่าพอมันจับผู้ชายคนไหนไปทำผัว ผู้ชายคนนั้นก็จะตาย"ภาสกรถามขึ้นมา ดำรงกับลูกน้องคนอื่นที่บอกอยากเป็นผัวแม่ม่ายถึงกับหน้าถอดสี" ไม่ใช่ แม่ม่ายที่เมืองนี้ไม่เอาผัว แต่เกลียดผู้ชาย หากมีผู้ชายหลุดรอดมาจะถูกทำให้ตายอย่างทรมาน เพราะก่อนที่พวกเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ ก่อนตายได้ถูกผัวทำให้เจ็บช้ำน้ำใจจนต้องเลิกรากัน จากนั้นก็ครองตัวเป็นหม้ายจนตาย แต่ใช่ว่าทุกคนจะได้มาที่นี่ ต้องเป็นหญิงหม้ายที่ตั้งปณิธาณแน่วแน่ว่าจะไม่เอาผัวอีก และชอบสร้างกุศลผลบุญ ด้วยจิตที่อาฆาตผู้ชาย จึงทำให้มาอยู่รวมกันที่เมืองนี้"" พ่อ ไม่มีเวลาแล้ว พวกนั้นใกล้เข้ามาแล้วทำไงดี"เซโพเห็นพวกแม่ม่ายใกล้เข้ามาจนเห็นเงาตะคุ่มๆจากไกลๆ ก็รีบสะกิดบอกมูเล่ให้หยุดเล่าประวัติก่อน" เร็วพวกเอ็งรีบแปลงโฉม"ทุกคนรีบแต่งตัวเป็นหญิงเอาเสื้อผ้าของโมรีดารินและธารธาราไ
Last Updated : 2025-05-05ธารนางครวญ ตอนที่24
เมื่อได้ฟังกิตติศักดิ์พูดทุกคนก็เริ่มเป็นกังวลหันไปมองชาวบ้านที่อยู่ไม่ไกล ไม่รู้ว่าพวกนั้นจ้องมองพวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ละคนจ้องมองไม่ละสายตาจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม " กินอิ่มกันแล้วใช่ไหมพวกเราจะได้เก็บล้าง"" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพวกเราช่วยกันเก็บล้างเอง เกรงใจจะแย่ทำให้พวกเรากินแล้วยังจะให้เก็บล้างให้อีก"ธารธาราร้องห้ามแล้วเก็บจานรวมกัน" ก็ได้ งั้นเอ็งเอาจานไปล้างที่ตรงนั้น"ธารธารามองตามที่หญิงคนนั้นชี้บอกแล้วพยักหน้าส่งยิ้มให้ธารธาราดารินและโมรีช่วยกันล้างจานระหว่างล้างจานดารินก็กระซิบกระซาบเล่าให้ฟัง เรื่องเมืองแม่ม่ายอิระวดีที่ดุษฎีเล่าให้ตนฟังมาอีกทีทางด้านพวกผู้ชายก็ปรึกษากันว่าจะออกจากเมืองแม่ม่ายยังไง" ข้าขอคิดดูก่อน ที่นี่มันมีมนต์คาถากำกับเอาไว้ เหมือนเป็นอีกมิติหนึ่งยากที่ใครจะเข้ามา แต่ถ้าหลุดเข้ามาแล้วก็ยากที่จะออกไป"อาชากับลูกน้องอีกสองคนหันไปเห็นหญิงม่ายคนหนึ่ง ยื่นมือยาวเฟื้อยไปเก็บผลไม้ที่อยู่บนต้น" นั่น นั่นพวกมึงเห็นเหมือนกูไหมวะ"" ชัดเลยพี่ม้า"" นี่แม่ม่ายหรือแม่นากกันแน่"ทั้งสามมองหน้ากัน หญิงคนนั้นรู้อยู่แล้วว่ามีคนมองจึงเรียกเสียงหวาน" กินผลไม้ด้วยกันไหมจ
Last Updated : 2025-05-05ธารนางครวญ ตอนที่1
ธารธาราหยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาดูแล้วยิ้มกว้าง มองไปที่ประตูห้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อ รอบอกข่าวดีกับเขา เขาจะดีใจเหมือนเธอไหมนะแกร็ก อาชวีเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมาท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว " จ้องผมแบบนี้หรือว่าอยากได้อีก "เขาเดินเข้ามารวบเอวเธอเข้ามากอด จมูกโด่งซุกไซร้ซอกคอ มือบีบขยำเต้าอวบ" พะ พอแล้วค่ะ "ธารธาราผลักเขาออก พึ่งจะร่วมรักกันไปสามครั้งติดๆ เธอไม่อยากทำบ่อยเกินไปกลัวจะกระทบกับลูกในท้อง" วีคะ"" หือ""ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ"" เรื่องอะไร"เธอกำลังเอาที่ตรวจครรภ์ออกมา แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน เขาหยิบโทรศัพท์มาดูแล้วยิ้มก่อนจะรีบกดรับ" ฮัลโหล อืม ได้สิ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย"เขารีบสวมใส่เสื้อผ้าคว้ากุญแจรถหมุนตัวออกไปโดยไม่สนใจเธอเลย " วีคะ"" มีอะไรรีบพูดมาผมรีบ"" คุณไม่ไปไม่ได้เหรอ ฉัน ฉันไม่ค่อยสบาย อยากให้คุณอยู่เป็นเพื่อน"เธอเข้าไปกอดแขนเขาไว้ เขาปัดมือเธอออก" ไม่สบายก็ไปหายากินไม่ก็ไปหาหมอ ผมผมไม่ใช่หมอนะ บอกแล้วจะช่วยอะไรได้"เขาพูดเสียงแข็งกร้าว แล้วรีบเดินออกไป ปิดประประตูกระแทกเสียงดัง ปังน้ำตาของเธอไหลรินออกมา ใช้มือลูบท้องที่ยังแบนราบ ไม
Last Updated : 2025-04-23ธารนางครวญ ตอนที่2
อาชวียกแก้วเหล้าสาดลงคอ ไม่รู้ทำไมวันนี้หงุดหงิดแปลกๆมองดูโทรศัพท์อยากจะโทรหาธารธาราแต่กลัวเสียฟอร์ม จึงได้แต่รอให้เธอโทรมาแต่ก็ไม่มีวี่แวว " มึงเป็นอะไรวะไอ้วี อัญกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมมึงดูไม่มีความสุขเลยวะ"" นั่นสิ เห็นว่าที่กลับมาเพราะเลิกกับผัว ทีนี้ก็เป็นโอกาสของมึงแล้วนะเพื่อน มึงรอเสียบอยู่ไม่ใช่รึไง เขาก็กลับมาให้มึงเสียบแล้วก็จัดสิวะรอไร"" แหมเล่นตัวอยู่นานตอนมึงสารภาพรักทำเป็นปฏิเสธ แล้วเป็นไงตอนนี้โดนผัวฝรั่งทิ้งรีบกลับมาซบอกไอ้วีอย่างไว"" เห็นเธอลงไอจีว่าไปทำงานที่บริษัทมึงด้วยนี่ ใช่ไหม"" อือ เธอขอให้กูหางานให้กูเลยให้ไปทำงานที่บริษัทกู"" แล้วเด็กมึงหล่ะ น้องน้ำนมโตนั่น มึงไม่เอากูขอเอาต่อเอง แม่งโคตรน่ารักหุ่นอย่างกับนางเอกเอวี"ปึก อาชวีวางแก้วเหล้าเสียงดังมองเจตพิพัฒน์ตาขวาง" ก็น้องเขาน่ารักน่าเย่ขนาดนั้น จะทิ้งขว้างก็เสียดายของ มึงไม่เห็นค่าน้องเขากูเห็นค่าเอง มึงให้เขาเป็นเมียเก็บ แต่กูจะให้เป็นตัวจริง"" ของของกู ถึงต่อให้กูทิ้งก็ยังเป็นของกู มึงไม่มีสิทธิ์"" อ้าวไอ้นี่ ยังงี้แม่งหวงก้างนี่หว่า"" พอๆไอ้พัฒน์ มึงก็ชอบไปยั่วโมโหมัน"เจษพิพัฒน์ไม่สนใจ เขาร
Last Updated : 2025-04-23ธารนางครวญ ตอนที่3
" กุ้งนางบอกว่าคุณอยากพบฉัน"" นั่งสิ"อัญญาอรมองดูธารธาราตั้งแต่หัวจรดเท้ายอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอสวยจริงๆ" เธอสวยจริงๆ สมแล้วที่วีให้เป็นของเล่นของเขามาหลายปี แต่ตอนนี้ของเล่นอย่างเธอถูกเขี่ยทิ้งซะแล้ว"" ถ้าคุณไม่มีเรื่องงานจะพูดฉันขอตัว"" เดี๋ยวก่อนสิ นั่งลง ฉันเป็นหัวหน้าเธอนะเธอต้องทำตามคำสั่งฉัน"ธารธาราพยายามควบคุมอารมณ์แล้วนั่งลง" เอาโครงการที่ทำอยู่มาให้ฉันดูทั้งหมดอธิบายมาอย่างละเอียด"หลังจากอธิบายเรื่องโครงการเสร็จก็เดินออกไป อัญญาอรมองดูแผนงานโครงการในจอคอมแล้วแสยะยิ้มหลายวันต่อมาบริษัทจัดงานเซ็นสัญญา " โครงการนี้สำเร็จเพราะเพื่อนน้ำคนสวยอีกแล้ว โบนัสปีนี้ต้องได้เยอะแน่ๆเลย"" ใช่ๆน้ำนี่ทั้งสวยทั้งเก่งเลยน้า"พิชาภากับมานิตาชื่นชมธารธาราอยู่ข้างๆพนักงานคนอื่นๆในแผนกต่างก็เห็นด้วย" น้ำเดี๋ยวเตรียมตัวขึ้นไปบนเวทีนะ เดี๋ยวฉันจะถ่ายรูปสวยๆให้หลายๆรูปเลย "ธารธารายิ้มรับ ถือเอกสารโครงการเตรียมจะเดินขึ้นเวทีแต่ต้องหยุดชะงัก เมื่ออัญญาอรเดินขึ้นไปบนเวทีแล้วทำหน้าที่แทนเธอพูดอธิบายแผนงานโครงการแบบคร่าวๆ พูดจบทุกคนก็ปรบมือให้ อธิปประธานบริษัทจรดปากกาเซ็นสัญญา" ขอบคุณมากค
Last Updated : 2025-04-23
Latest chapter
ธารนางครวญ ตอนที่24
เมื่อได้ฟังกิตติศักดิ์พูดทุกคนก็เริ่มเป็นกังวลหันไปมองชาวบ้านที่อยู่ไม่ไกล ไม่รู้ว่าพวกนั้นจ้องมองพวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ละคนจ้องมองไม่ละสายตาจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม " กินอิ่มกันแล้วใช่ไหมพวกเราจะได้เก็บล้าง"" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพวกเราช่วยกันเก็บล้างเอง เกรงใจจะแย่ทำให้พวกเรากินแล้วยังจะให้เก็บล้างให้อีก"ธารธาราร้องห้ามแล้วเก็บจานรวมกัน" ก็ได้ งั้นเอ็งเอาจานไปล้างที่ตรงนั้น"ธารธารามองตามที่หญิงคนนั้นชี้บอกแล้วพยักหน้าส่งยิ้มให้ธารธาราดารินและโมรีช่วยกันล้างจานระหว่างล้างจานดารินก็กระซิบกระซาบเล่าให้ฟัง เรื่องเมืองแม่ม่ายอิระวดีที่ดุษฎีเล่าให้ตนฟังมาอีกทีทางด้านพวกผู้ชายก็ปรึกษากันว่าจะออกจากเมืองแม่ม่ายยังไง" ข้าขอคิดดูก่อน ที่นี่มันมีมนต์คาถากำกับเอาไว้ เหมือนเป็นอีกมิติหนึ่งยากที่ใครจะเข้ามา แต่ถ้าหลุดเข้ามาแล้วก็ยากที่จะออกไป"อาชากับลูกน้องอีกสองคนหันไปเห็นหญิงม่ายคนหนึ่ง ยื่นมือยาวเฟื้อยไปเก็บผลไม้ที่อยู่บนต้น" นั่น นั่นพวกมึงเห็นเหมือนกูไหมวะ"" ชัดเลยพี่ม้า"" นี่แม่ม่ายหรือแม่นากกันแน่"ทั้งสามมองหน้ากัน หญิงคนนั้นรู้อยู่แล้วว่ามีคนมองจึงเรียกเสียงหวาน" กินผลไม้ด้วยกันไหมจ
ธารนางครวญ ตอนที่23
" เมืองแม่ม่ายอิระวดี แสดงว่าทั้งเมืองตัองมีแต่แม่ม่ายใช่ไหม"" ถูกต้อง"" ว้าว ก็ดีหน่ะสิถึงจะเป็นแม่ม่ายแต่ก็มีแต่คนสวยๆ ฉันพร้อมจะเป็นผัวให้"ดำรงพูดขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจ พร้อมทำท่าเก๊กหล่อ" ฉันก็ด้วยพี่"" ฉันก็ด้วย"" เมืองที่มีแต่แม่ม่ายมันจะเหมือนกับที่เคยออกข่าวไหม ว่าพอมันจับผู้ชายคนไหนไปทำผัว ผู้ชายคนนั้นก็จะตาย"ภาสกรถามขึ้นมา ดำรงกับลูกน้องคนอื่นที่บอกอยากเป็นผัวแม่ม่ายถึงกับหน้าถอดสี" ไม่ใช่ แม่ม่ายที่เมืองนี้ไม่เอาผัว แต่เกลียดผู้ชาย หากมีผู้ชายหลุดรอดมาจะถูกทำให้ตายอย่างทรมาน เพราะก่อนที่พวกเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ ก่อนตายได้ถูกผัวทำให้เจ็บช้ำน้ำใจจนต้องเลิกรากัน จากนั้นก็ครองตัวเป็นหม้ายจนตาย แต่ใช่ว่าทุกคนจะได้มาที่นี่ ต้องเป็นหญิงหม้ายที่ตั้งปณิธาณแน่วแน่ว่าจะไม่เอาผัวอีก และชอบสร้างกุศลผลบุญ ด้วยจิตที่อาฆาตผู้ชาย จึงทำให้มาอยู่รวมกันที่เมืองนี้"" พ่อ ไม่มีเวลาแล้ว พวกนั้นใกล้เข้ามาแล้วทำไงดี"เซโพเห็นพวกแม่ม่ายใกล้เข้ามาจนเห็นเงาตะคุ่มๆจากไกลๆ ก็รีบสะกิดบอกมูเล่ให้หยุดเล่าประวัติก่อน" เร็วพวกเอ็งรีบแปลงโฉม"ทุกคนรีบแต่งตัวเป็นหญิงเอาเสื้อผ้าของโมรีดารินและธารธาราไ
ธารนางครวญ ตอนที่22
เดินมาพักใหญ่เริ่มมีแสงสว่างส่องลอดมาต้นไม้บริเวณนี้ใบไม้บนต้นมีแต่ใบแห้งๆ บางต้นยืนต้นตาย" พรานพักก่อนเถอะฉันไปต่อไม่ไหวแล้ว"โมรียืนพิงต้นไม้หายใจเหนื่อยหอบ มูเล่มองดูรอบบริเวณ ก่อนจะบอกให้ทุกคนพักได้ภาสกรกินน้ำไปได้ไม่กี่อึกน้ำก็หมดขวด เขาค้นหาในกระเป๋าก็ไม่มีน้ำเหลือ" ใครมีน้ำเหลือบ้างขอหน่อย"" กูเหลือแค่ครึ่งขวดเองยังไม่ได้กินเลย"" ไม่ต้องมองกู ของกูก็หมดแล้วมึงพึ่งกินเมื่อกี้ไม่ใช่รึไง"" กูไม่อิ่ม"โมรีเปิดกระเป๋าตัวเองจะหยิบขวดน้ำออกมา ปรากฏว่ามีแต่ขวดเปล่า ดารินก็เช่นกันแต่ดารินโชคดีที่ดุษฎีส่งน้ำที่เหลือครึ่งขวดให้ เธอรีบยกดื่มอย่างกระหาย โมรีได้แต่กลืนน้ำลายมองตาม" รินแบ่งฉันมั่ง"" อึก อึก อึก แกว่าอะไรนะฉันได้ยินไม่ชัด"โมรีดื่มน้ำหมดขวดแล้วหันมาถามโมรี โมรีชักสีหน้าไม่พอใจ เธอรู้ว่าดารินแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินที่เธอพูด" นายครับพวกเราไม่มีน้ำกินเลยสักหยดทำยังไงดี"" แถวนี้พอมีลำธารไหมลองไปถามพรานดูซิ"ลูกน้องของอาชวีเดินไปถามเซโพ แล้วกลับมารายงานอาชวีว่าเซโพจะพาไปหาแหล่งน้ำ" เดี๋ยวก่อน ถ้าข้าจำไม่ผิดแถวนี้ไม่มีแม่น้ำลำธารหรอก"" อ้าว แล้วอย่างนี้พวกเราไม่แย่เหรอ อดน้
ธารนางครวญ ตอนที่21
" เดี๋ยวสิพราน พวกเราไม่มีพรานแล้วจะไปต่อกันได้ยังไง พรานรออีกสักหน่อยเถอะนะ พวกเขาอาจกำลังมาก็ได้"" ใช่ครับพราน เข้าไปอาจสวนกันเปล่าๆ"" รอไม่ได้ นี่ผ่านมา15นาทีแล้วขืนรอต่อไปยิ่งมีแต่อันตราย"ต้นหญ้าสูงท่วมหัวมองไม่เห็นทาง พวกนั้นอาจวิ่งเตลิดไปทางอื่น ป่านนี้คงหลงอยู่ในทุ่งหญ้าแสนกว้างใหญ่" พราน"" นี่เป็นแผนที่ที่ข้าทำขึ้นมาตอนอยู่ในถ้ำ เอ็งไปตามในแผนที่นี้ แล้วจะไปถึงที่อยู่ของกล้วยไม้สีรุ้ง"พูดจบมูเล่ก็วิ่งฝ่าทุ่งหญ้าเข้าไป ธารธารานึกขึ้นมาได้ก็บอกให้ทุกคนช่วยกันสุมไฟให้เกิดควันเยอะๆ คนในทุ่งหญ้าจะได้รู้ทิศทางทุกคนจึงรีบเอาใบไม้มาสุมไฟ ลูกน้องของอาชวีที่วิ่งวนหลงทางอยู่ในทุ่งหญ้ามองเห็นควันที่พวยพุ่งอยู่อีกทิศหนึ่งก็รู้ว่าตัวเองวิ่งเตลิดมาไกลจึงรีบวิ่งไปยังทิศทางที่มีควันไฟ เซโพที่เห็นดำรงวิ่งหลงทิศก็วิ่งตามตะโกนเรียกก็ไม่ได้ยินกว่าจะวิ่งตามทันก็เสียเวลาไปนาน พอเห็นควันไฟก็รู้ว่าต้องมีคนในทีมจุดขึ้นเพื่อบอกทิศทางจึงรีบพากันออกมา " นั่นมากันแล้ว พรานเซโพ"" ไอ้ดำกูนึกว่าจะไม่เจอมึงอีกแล้ว "อาชาดีใจรีบวิ่งเอาผ้าชุบแอลกฮอล์ไปให้" แล้วพ่อข้าหล่ะยังไม่ออกมารึ ไม่ใช่ว่าวิ่งมาเป็
ธารนางครวญ ตอนที่20
เพราะมีคนได้รับบาดเจ็บจากการถูกงูกัดทุกคนเลยตกลงกันว่าจะพักอยู่ที่นี่ต่ออีกสักสองคืน อีกอย่างไม่ไกลจากบริเวณที่พักมีต้นมันขึ้นอยู่เยอะ เท่ากับว่าทุกคนจะมีอาหารกินกันโดยไม่ต้องไปหาไกลๆมูเล่บอกว่าจะออกไปสำรวจรอบๆบริเวณพร้อมหาอาหารเพิ่ม ธารธาราขอตามไปด้วย แน่นอนว่าธารธาราไปไหนอาชวีก็ตามติด พวกเขาเดินเลาะริมแม่น้ำไปเรื่อยๆ จนได้มาเจอต้นพุทราอยู่ต้นหนึ่งออกลูกเต็มไปหมด ลูกใหญ่ด้วย ธารธาราสังเกตุเห็นนกหลายตัวมาจิกกินก็คิดว่าน่าจะปลอดภัยกินได้ จึงลองเด็ดมากินลูกหนึ่งปรากฏว่าหวานกรอบอร่อยมาก จึงให้อาชวีกับอาชาและดำรงที่ตามมาด้วยช่วยกันเก็บ ดารินนั่งรอทุกคนอยู่อย่างเบื่อๆเซ็งๆ จะไปด้วยก็ไม่ได้ขายังเดินไม่มั่นคง พอเห็นธารธารากลับมาก็ดีใจรีบลุกเดินกระโผลกกะเผลกไปหา " น้ำกลับมาแล้ว ได้อะไรมาด้วยเยอะเลย"" พุทรา หวานกรอบมาก ลองชิมดู"ดารินรับพุทรามากัดกินดูแล้วก็พยักหน้า" อือหวานกรอบอร่อยจริงๆ"" ทุกคนวันนี้เรามีพุทราเพิ่มมาให้กินด้วยนะมาเอากันเร็ว"" แล้วพ่อของข้าหล่ะไม่ได้กลับมาพร้อมพวกเอ็งรึ"" ตอนที่พวกเราเก็บพุทราอยู่พรานมูเล่บอกว่าจะไปสำรวจอีกทางหนึ่ง ให้พวกเรากลับก่อนเลย เดี๋ยวเขาตามมา
ธารนางครวญ ตอนที่19
" ก็แค่งูเห่าตัวเดียว โธ่เอ๊ย นึกว่าพวกกูจะกลัวเหรอ แน่จริงมากันให้เป็นฝูงเลยเซ่ "ลูกน้องคนหนึ่งของอาชวีเดินไปพูดเยาะเย้ยใกล้ๆซากงู แล้วยังถ่มน้ำลายใส่มันอีกอาชวีจับบ่าสองข้างของธารธาราถามด้วยความห่วงใย" เมื่อกี้ตกใจหรือเปล่า "ธารธาราส่ายหน้า" ขอบคุณ"" ผมต้องปกป้องคุณอยู่แล้ว คุณต้องอยู่ใกล้ๆผมนะ ห้ามอยู่ไกลจากผมเด็ดขาดรู้ไหม"คนอื่นๆเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงกลับไปเหลาไม้ต่อ ไม่มีใครสังเกตุว่างูเห่าเป็นฝูงกำลังเลื้อยมาทางพวกเขา ลูกน้องของอาชวีที่ถ่มน้ำลายใส่ซากงู กำลังจะหันหลังกลับก็ถูกฉกเข้าที่ขา พอเขาก้มลงดูก็ตกใจ อ้าปากค้างเมื่อเห็นงูเห่าหลายตัวแผ่แม่เบี้ยและพุ่งเข้ามากัดเขาจนล้มลง" โอ้ย ช่วย ช่วยด้วย"ทุกคนหันไปดูก็ตกใจกับภาพที่เห็นงูเห่ารุมฉกกัดชายคนนั้นจนแทบมองไม่เห็นร่าง คนที่มีปืนก็ยิงปืนใส่พวกมัน แต่ยิ่งยิงจำนวนพวกมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเหมือนแตกตัวได้" ขืนเป็นแบบนี้ไม่ไหวแน่พราน พวกมันมาจากไหนกันเยอะแยะขนาดนี้ ปืนมีแค่สี่กระบอกต่อให้ยิงหมดลูกกระสุนก็ต้านพวกมันไม่ไหวหรอก"" กรี๊ดดด พรานดูนั่นพวกมันมาจากทางนั้นด้วย"ดารินชี้ให้มูเล่ดูงูเห่านับจำนวนไม่ถ้วน พากันเลื้อยเข
ธารนางครวญ ตอนที่18
เมื่อมูเล่กลับเข้าถ้ำมา ก็ได้ถามทุกคนว่าจะไปต่อหรือเปลี่ยนใจกลับออกจากป่า" ก็ต้องไปต่อสิพราน นี่พวกเรายังไปไม่ถึงไหนเลยนะ ยังไงก็ต้องนำกล้วยไม้สีรุ้งกลับไปด้วย"" มีใครจะเปลี่ยนใจไหม ฉันจะไม่บังคับหากใครเปลี่ยนใจก็ให้กลับพร้อมกับคุณอาชวีได้ พรานเซโพจะนำทางทุกคนออกจากป่ากลับกรุงเทพ แต่ถ้าใครจะไปต่อเราก็จะไปด้วยกัน พรานมูเล่จะนำทางเราสู่หุบเขามรณะ"กิตติศักดิ์ถามทุกคนในทีม ดารินลังเลเธอก็อยากกลับ จึงมองหน้าธารธาราเพราะคิดว่าธารธารายังไงก็ต้องกลับกับอาชวี แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อธารธาราพูดขึ้นมาว่าจะไปต่อกับทีม กิตติศักดิ์ยิ้มดีใจ อาชวีรีบเดินเข้ามาจับแขนธารธารา" ไม่ได้นะน้ำ คุณไปต่อไม่ได้ คุณต้องกลับกับผม"" ปล่อย ฉันไม่ใช่ลูกน้องของคุณที่ต้องทำตามคำสั่งคุณ คุณจะกลับก็กลับไปคนเดียวฉันไม่กลับ จนกว่าจะได้กล้วยไม้สีรุ้งกลับไปด้วย นี่เป็นความตั้งใจของฉันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"" ไอ้กล้วยไม้บ้าบอนั่นมันมีอยู่จริงที่ไหนหล่ะ กลับไปคุณอยากได้สีรุ้งหรือสีเลือดผมจะให้คนพ่นสีจะเอาสักกี่ร้อยกี่พันดอกก็ได้"" คุณจะบ้าเหรอ มันต้องเป็นสีที่เกิดเองตามธรรมชาติ ไม่งั้นจะมีสรรพคุณทางยาได้ยังไง"" ผมไม่สน ยังไง
ธารนางครวญ ตอนที่17
" เลิกบอกใครว่าฉันเป็นเมียคุณสักที"" ก็คุณเป็นเมียผม"" ฮึ ตอนนั้นถ้าคุณบอกใครๆแบบนี้ฉันคงจะดีใจมาก ในตอนที่ฉันต้องการการยอมรับจากคุณแต่คุณก็ไม่สนใจ ตอนนี้ฉันไม่ต้องการมันแล้ว ฉะนั้นอย่ามายัดเยียดให้ฉัน"" น้ำผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมได้ไหม"" อาชวีเราจบกันแล้ว"" ไม่ คุณจบของคุณคนเดียวผมไม่รับรู้ด้วยเรายังเป็นเหมือนเดิม คุณยังเป็นเมียผม"" มันสายไปแล้ว ฉันไม่ต้องการเกี่ยวข้องอะไรกับคุณอีก"" ผมรู้ว่าผมผิดแล้ว ผมถึงได้ตามมาง้อคุณถึงที่นี่ไง"" ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้องการ พอฝนหยุดคุณก็พาลูกน้องของคุณกลับกรุงเทพไปซะที่นี่ป่าเขาไม่ใช่ที่เล่นสำหรับคุณ"" ถ้าผมจะกลับคุณก็ต้องกลับไปกับผมด้วย"" ฉันมาทำงานไม่ได้มาเที่ยวเล่น ถ้างานของฉันไม่เสร็จฉันจะไม่มีวันกลับ"" ไอ้งานที่คุณว่าคือไปตามหากล้วยไม้บ้าบออะไรนั่นมาวิจัยหน่ะเหรอ ฮ่าฮ่า น้ำ คุณคิดว่ามันมีอยู่จริงเหรอ คุณหน่ะโดนไอ้แก่นั่นหลอกแล้วหล่ะ "" ฉันเชื่อว่ามันมีอยู่จริง พรานมูเล่เคยเห็นมันมาแล้ว เเล้วเขาก็เป็นคนที่กินกล้วยไม้สีรุ้งแล้วหายจากโรคร้ายจริงๆ นั่นยังไม่ใช่ข้อพิสูจน์อีกเหรอ"" ไอ้พรานแก่นั่นกับไอ้แก่ที่สถาบันมันรวมหัวกันหลอก
ธารนางครวญ ตอนที่16
" เฮ้ยน้ำ น้ำทำไมมาถึงนี่แล้ววะกรุ๊ป"ดุษฎีแตกตื่นเห็นว่าน้ำเริ่มขึ้นมาถึงตรงที่เขาหลบฝน จึงรีบตะโกนบอกกิตติศักดิ์ กิตติศักดิ์กับดุษฎีรีบวิ่งไปหาเพื่อนที่บาดเจ็บทั้งสามคน ก็เห็นว่าน้ำท่วมเข้าไปถึงข้อเท้าแล้ว ดารินนอนอยู่บนเปลไม้ไผ่เปียกไปทั้งตัวข้างๆมีดุษฎีกับโมรีที่นั่งกอดเข่าอยู่" ทำไมไม่พากันออกมาจะรอให้น้ำท่วมตายห่าก่อนรึไง"ดุษฎีสบถอย่างหัวเสีย" กูเจ็บแขน รินก็นอนเดี้ยงอยู่แบบนี้แล้วจะให้หนีไปไหน"ภาสรตอบ เขาเองก็อยากหนีไปจากตรงนี้แต่เขาจะทิ้งดารินไปได้ยังไง เลยรอให้คนอื่นมาช่วยแล้วค่อยออกไปพร้อมกัน กิตติศักดิ์หันไปมองโมรี อดต่อว่าไม่ได้" โมเธอแค่หัวแตกเจ็บที่หัว แต่มือกับขาสองข้างยังใช้การได้ ทำไมไม่ช่วยพาพวกเขาออกจากตรงนี้ก่อน"" จะให้พาไปไหน ฝนก็ตกหนักแบบนี้ไปทางไหนก็เปียกอยู่ดี"" เธอไม่เห็นเหรอว่าน้ำกำลังจะท่วมแล้วน้ำป่าเวลามันมามันมาเร็วมาก คนปกติยังหนีแทบไม่ทัน ตอนนี้เรามีเพื่อนที่บาดเจ็บอยู่อะไรช่วยได้ก็ต้องช่วยกันไปก่อน"" แต่พรานเซโพก็บอกแล้วนี่ว่าพรานมูเล่กำลังไปหาที่หลบฝนใหม่ให้เราอยู่"" ตอนนี้พรานมูเล่ยังไม่กลับมา น้ำเริ่มขึ้นมาเรื่อยๆแล้วเห็นไหม เราต้องช่วยเหลื
