Share

บทที่ 305

Author: อิงเซี่ย
“หือ?” เจิ้งเซวียนสับสนไม่เข้าใจ

คำพูดเขามีพิรุธเหรอ? ตรงไหนกัน? เขารู้สึกว่าเป็นธรรมชาติลื่นไหลมากเลยนะ

“คุณบอกว่าประธานหลีให้คุณมาเป็นคนกลาง ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เพราะฉันเคลียร์กับเขาแล้ว เขาไม่มีทางให้คุณมาหาฉันเพื่อไกล่เกลี่ยอีก” ซูมั่วพูด

เจิ้งเซวียน “...”

ที่แท้เขาก็พูดผิดตั้งแต่ประโยคแรกแล้ว

โอเค ดูเหมือนนี่จะเป็นความหมายที่หลีเชินต้องการจะสื่อก่อนขับรถออกไป เป็นเขาเองที่ไม่เชื่ออีกฝ่าย

“แล้วที่คุณโทรหาฉันนี่เพราะอะไรเหรอคะ?” ซูมั่วถามต่อ

“แค่ก ๆ” เจิ้งเซวียนส่งเสียงไอเบา ๆ อย่างไม่เป็นธรรมชาติออกมาสองครั้ง เมื่อเผชิญหน้ากับสาวสวยไอคิวสูงก็รู้สึกรับมือยาก

“ก็แค่อยากถามว่าระหว่างคุณกับหลีเชินเกิดเรื่องอะไรขึ้น คุณสองคนมีเรื่องบาดหมางอะไรกัน”

“งั้นคุณก็ถามตรง ๆ ก็ได้นี่คะ” ซูมั่วพูด

เจิ้งเซวียน ‘เดิมทีคิดจะถามแบบอ้อม ๆ ใครจะรู้ว่ามันจะกลายเป็นเรื่องน่าหัวเราะไปได้...’

“ได้ ครั้งหน้าที่คุยกับคนฉลาดแบบคุณผมจะพูดตรง ๆ เลย จะไม่อ้อมค้อมแล้ว” เจิ้งเซวียนกล่าว

ไม่มีทางล้วงข้อมูลจากปากของซูมั่วได้เลย เพราะเธอรู้ตัวได้ทันที

เพราะงั้นเขาเลยวางหลุมพรางเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 402

    ......ใช่ว่าเขาไม่รู้การสันนิษฐานทั้งหมดนี้ ใช่ว่าสมองทึบจนคิดไม่ได้ อย่างน้อยหลังจากเขาได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเย่ซินหย่าและได้สติ เขาก็คิดได้แล้วเขาก็แค่...หนีความรับผิดชอบเขาอยากหลุดพ้น อยากมีข้อแก้ตัว อยากมีเหตุผลที่ซูมั่วจะให้อภัยเขาได้ตอนนี้ ตนถูกคุมขังสิบวัน เขายอมถึงจะต้องติดคุกหนึ่งปี เขาก็ยอมแค่อยากให้ซูมั่วไม่คิดว่าเขาอยากฆ่าเธอ จริง ๆ นะ เขาสาบาน เขาไม่เคยคิดจะทำให้เธอตายเลยส่วนคนที่ต้องการทำร้ายเธอจริง ๆ...“หลี่หยวน” ฟู่อี้ชวนรวบรวมสติ สีหน้าของเขากลับมาเย็นชาอีกครั้ง“ช่วงที่ฉันอยู่ในสถานกักกัน นายไปจับตาดูทุกการเคลื่อนไหวของเย่ซินหย่า อย่าปล่อยให้เธอหนีไปเมืองอื่นหรือเมืองนอกได้”หลี่หยวนเข้าใจ และพูด“ถ้างั้นผมจะหาทนายความ มาร่างคำฟ้องนะครับ”“นายแค่จับตาดูเธอไปก่อนชั่วคราว” ฟู่อี้ชวนพูด จากนั้นก็พูด“หนี้ที่เธอติดค้างซูมั่ว ฉันจะไปคิดบัญชีกับเธอด้วยตัวเอง”หลักฐานทั้งหมดอยู่ในมือเขา เขาจะส่งเย่ซินหย่าเข้าคุกด้วยตัวเอง ขังไว้ตลอดชีวิตไม่สิ ส่งเธอเข้าโรงพยาบาลบ้าจะดีกว่า ถึงยังไงที่นั่นก็เหมาะกับเธอมากกว่าส่วนเรื่องที่เธอไม่ได้ป่วยทางจิตน่ะเห

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 401

    “แต่ผมก็ไม่รู้เรื่องหลักฐานที่ประธานฟู่ใช้ยื่นอุทธรณ์หรอกครับ แค่จะบอกคุณว่ามีเรื่องนี้ด้วย” หลี่หยวนพูดเสียงเบาอีกครั้ง“ผมช่วยคุณได้เท่านี้แหละครับ ถึงคุณท่านจะกดดันประธานฟู่ได้ชั่วคราว ไม่กดดันไปตลอดชีวิตไม่ได้ ผมก็หวังว่าคุณจะหลุดพ้นจากความทุกข์ในเร็ววันนะครับ” เขาถอนหายใจพูด“ขอบคุณค่ะ” ซูมั่วมองเขา และพูดขอบคุณอย่างจริงใจ“คุณเป็นคนส่งข่าวให้ฉันทั้งสองครั้ง ทำให้ฉันมีเวลาพอที่จะไปเตรียมหลักฐาน”“อย่าพูดแบบนั้นเลยครับ ผมแค่ทำเรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง” หลี่หยวนพูดถึงแม้เขาจะเป็นเลขาของประธานฟู่ ถึงแม้ประธานฟู่จะสั่งให้เขาปิดบังและอย่าบอกใคร แต่...ประธานฟู่ทำกรรมไว้มากจริง ๆ เรื่องพวกนี้ถือว่าเป็นการทำบุญสร้างกุศลให้เขาก็แล้วกันซูมั่วมองผู้ช่วยหลี่ตรงหน้า ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ เขาแตกต่างจากฟู่อี้ชวนโดยสิ้นเชิง เขาไม่ได้ร่วมมือทำชั่ว แต่กลับช่วยเธอ และเห็นใจเธอเธอไม่รู้ว่าจะตอบแทนอีกฝ่ายยังไง ในขณะที่กำลังจะพูดบางอย่าง เจ้าหน้าที่ตำรวจในห้องสอบสวนก็ออกมาแล้ว“คุณซู ผู้กระทำผิดสารภาพความผิดทุกอย่างแล้วครับ และจะให้ความร่วมมือในการลงโทษของตำรวจด้วย” เจ้าหน้าที่ตำร

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 400

    ก็เหมือนกับที่เขาจับได้ว่าเธอชอบเขามาสิบปี หลังจากนั้นก็จะมีหมาที่น่ารังเกียจและน่าขยะแขยงคอยตามติดเธอไปตลอดชีวิตเธอเป็นมนุษย์ เป็นคนธรรมดา จะไปสู้กับฟู่อี้ชวนที่มีฟู่ซื่อหนุนหลังได้ยังไง?ต่อให้เธอจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ เขาก็ต้องสืบหาจนเจอได้แน่ ๆ เหมือนกับภูตผีปีศาจที่สลัดไม่หลุดความหวังที่เพิ่งจะจุดประกายขึ้นมาของหลี่หยวนดับวูบลงทันทีเมื่อได้ยินประโยคหลังของซูมั่วกล้องวงจรปิดถูกเย่ซินหย่าทำลายไปแล้ว? ทำไมเธอถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้! ช่างใจดำอำมหิตจริง ๆ!แต่ไม่เป็นไร เทคโนโลยีสมัยนี้ก้าวหน้ามาก ต่อให้ทำลายไปแล้ว ก็ยังมี...“อุปกรณ์กล้องวงจรปิดที่เชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์จะซิงค์ข้อมูลแบบเรียลไทม์ไปเก็บไว้บนคลาวด์ คุณซูมั่วอย่าเพิ่งท้อใจนะครับ! อีกไม่นานคุณก็จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้แล้ว!”“ประธานฟู่จะได้รู้ว่านั่นไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่เป็นเย่ซินหย่าที่จงใจใส่ร้ายคุณ!”หลี่หยวนพูดอย่างตื่นเต้น ดูเหมือนว่าเขาจะอดใจรอไม่ไหวที่จะไปดึงข้อมูลกล้องวงจรปิดบนคลาวด์ที่บ้านของประธานฟู่แล้วเขามองซูมั่วที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ แต่ก็ต้องชะงักไป เพราะบนใบหน้าของเธอไม่มีแววดีใจเลยแม้แต่น้อย กลับ

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 399

    “ใช่ ถูกต้อง ฉันก็แค่ใช้ประโยชน์จากคุณ” ซูมั่วหันกลับมา อารมณ์บนใบหน้าของเธอสงบลง กลายเป็นความเย็นชาและเยือกเย็น“งั้นก็ถือว่าหายกันไปเลยแล้วกัน ฉันก็ไม่ได้เอาเรื่องที่คุณทำให้ฉันกระดูกร้าว หย่ากัน เงินของคุณ ฉันก็ไม่เอาสักสลึง”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟู่อี้ชวนก็ตื่นตระหนกอีกครั้งไม่ เขาไม่ได้ต้องการผลลัพธ์แบบนี้เขาแค่อยากจะทำให้ซูมั่วรู้สึกผิด อยากให้เธอเห็นแก่ที่เคยใช้ประโยชน์จากเขาแล้วมีท่าทีอ่อนลงบ้าง ให้โอกาสเขาได้กลับตัวกลับใจและชดเชยให้เธอ“ซูมั่ว! เธอทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ เป็นเธอเองที่บุกเข้ามาในโลกของฉัน! แล้วตอนนี้เธอกลับมาใจร้ายใจดำแบบนี้!” ฟู่อี้ชวนตะโกนลั่น ไล่ตามแผ่นหลังที่เด็ดเดี่ยวนั้นไป“ฉันก็ได้รับกรรมของฉันแล้วไง” ซูมั่วเอียงศีรษะ เสียงเย็นชา ไม่ได้มองไปที่อีกฝ่าย“หรือว่าคุณคิดว่าพวกคุณยังไม่ได้ฆ่าฉันให้ตายสนิท ก็เลยรู้สึกไม่พอใจ?”เมื่อได้ยินคำพูดที่แทงใจดำและจงใจทิ่มแทงเขาเช่นนี้ หัวใจของฟู่อี้ชวนก็บีบรัดและกระตุกอย่างรุนแรง“ฉันบอกแล้ว... ฉันไม่เคยคิดจะฆ่าเธอ เรื่องแก๊สรั่วนั่นเป็นเรื่องเข้าใจผิด...” ฟู่อี้ชวนเอ่ยขึ้นอย่างขมขื่น เสียงสะอื้น“ไม่ใช่เรื่อ

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 398

    “การท้าทายที่ทำกับเธอ ทั้งการที่ตั้งใจย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเรา แล้วยังพวกเรื่องที่ทำกับเธออีก...”เขาไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่เขาไม่กล้าที่จะเชื่อ เขากลัวที่จะเชื่อจนถึงตอนนี้ เขาก็ยังคง “แก้ตัว” ให้ตัวเองอย่างน่าสมเพช พยายามหาเบาะแสเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อพิสูจน์ “ความบริสุทธิ์” ของตัวเองมิฉะนั้นแล้ว เขากับซูมั่ว...ก็จะไม่มีวันมีอนาคตร่วมกันอีกต่อไป“อะไรคือถูกปิดหูปิดตา คุณรักเธอขนาดนั้น ต่อให้เธอบอกว่าหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง คุณก็คงเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง” ซูมั่วหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาเขากำลังหาข้ออ้างให้ตัวเองอยู่เหรอ? งั้นสมองของเขาก็คงถูกซอมบี้กินไปแล้วสินะ? ไอคิวไม่เหลือเลยหรือไง?“ไม่ ฉันไม่ได้รักเย่หย่าซิน คนที่ฉันรักคือเธอนะซูมั่ว!” ฟู่อี้ชวนรีบพูด ขอบตาแดงก่ำร้อนผ่าว“เป็นฉันเองที่ไม่เคยรู้ตัวว่าชอบเธอ ฉันนึกว่าฉันยังรักเย่ซินหย่าอยู่...”“ขอโทษนะ เรื่องพวกนั้นเป็นความผิดของฉันเอง ฉันที่รู้ตัวช้าเกินไป...”“ฉันสำนึกผิดได้นะ ฉันจะชดใช้ให้เธอไปตลอดชีวิต! ฉันสามารถให้ทุกอย่างของฉันกับเธอได้ แม้กระทั่งชีวิตของฉัน!”เมื่อมองชายที่กำลังสารภาพความในใจอย่างตื่นเต้นตรงหน้า สายตาที่จ

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 397

    “ฉันอธิบายได้หมดนะ ได้โปรด ฟังฉันก่อน...” น้ำเสียงของเขาอ่อนลงอย่างน่าสมเพช และไม่ได้ดิ้นรนอย่างรุนแรงอีกต่อไป“เรื่องที่เคยทำร้ายเธอก่อนหน้านี้ไม่ใช่ความตั้งใจของฉันเลย ฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายเธอเลยนะ”“แผลพุพองจากน้ำร้อนนั่น เย่ซินหย่าเป็นคนทำ ไม่ใช่ฉัน”“กระดูกก้นกบที่ร้าว... นั่นก็เป็นฝีมือของเธอเหมือนกัน เธอเป็นคนยุยงฉัน ฉันเผลอทิ้งเธอแล้วก็ผลักเธอไปโดยไม่ได้ตั้งใจ...”“ครั้งที่แก๊สรั่ว ฉันไม่รู้เลยจริง ๆ ว่านั่นคือแก๊สรั่ว ปกติฉันไม่เข้าครัวเธอก็รู้อยู่แล้ว แถมหลังจากนั้นฉันก็กลับไปหาเธอ แต่เธอก็ถูกรถพยาบาลพาตัวไปแล้ว”ในที่สุดฟู่อี้ชวนก็ได้พูดคำชี้แจงทั้งหมดออกมา เขามองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวังเขาไม่ได้ขอให้เธอให้อภัยเขาทั้งหมด แค่ขอให้เธอรู้ว่าเขาไม่เคยมีเจตนาคิดจะทำร้ายเธอซูมั่วมีสีหน้าเรียบเฉย เธอมองฟู่อี้ชวนที่ดูเหมือนคนเสียสติด้วยสายตาเย็นชา“ครั้งที่ฉันเอาซุปสร่างเมาไปให้ ต่อให้เย่ซินหย่าตั้งใจจะทำร้ายฉันก็เถอะ แล้วคุณล่ะ? คำพูดใส่ร้ายป้ายสีที่ออกมาจากปากคุณ กลับกลายเป็นว่าฉันเป็นคนใส่ร้ายเธอ” ซูมั่วเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็นฟู่อี้ชวนนึกถึงครั้งนั้นท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status