EPISODE 13

แพงขวัญเดินย่างกายเข้ามาในห้างหรู ความโอ่อ่าสวยงามของสถานที่ ทำให้เด็กบ้านนอกตื่นตาตื่นใจ ร้านค้าบนห้างก็มีแต่ของสวยงาม ยี่ห้อดีๆ แบรนด์ดังๆ งดงามละลานตาไปหมด แต่แพงขวัญกลับไม่คิดที่จะซื้อมัน เพราะคิดว่าเธอคงไม่มีวาสนาที่จะสวมใส่ของราคาแพงแบบนี้

"สวัสดีค่ะ คุณอรรถชัย หนูแพงขวัญ"

แพงขวัญถึงกับหันไปมองหน้าเจ้านายหนุ่มอย่างงุนงง ว่าเจ้าของร้านรู้จักชื่อตนได้ยังไง

"สวัสดีครับคุณป๊อปปี้ คุณทิพย์โทรมาแล้วใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ โทรมาแล้วค่ะ อ้อ...คุณทิพย์ยังกำชับด้วยว่า ต้องให้หนูแพงขวัญลองชุดให้ครบทุกชุดเลยค่ะ ถ้าใส่ไม่ได้จะได้แก้ไขทันที"

"งั้นก็จัดการตามที่คุณทิพย์สั่งเอาไว้เลยครับ"

"ได้ค่ะ เชิญคุณน้องทางด้านนี้เลยค่ะ ห้องลองเสื้อสำหรับVIP อยู่ด้านในสุดนะคะ ส่วนเสื้อผ้า คุณพี่ให้เด็กเตรียมไว้ให้อยู่ในห้องหมดแล้วนะคะ"

แพงขวัญเดินตามสาวสองเจ้าของร้านที่ชื่อป๊อปปี้ เข้าไปด้านในสุดของห้องเสื้อหรูหรา เสื้อผ้าสวยแขวนบนราวเป็นแถวยาว ละลานตาตลอดทางที่เดินผ่าน เดินมาถึงห้องลองเสื้อที่เขียนไว้ว่า VIP คุณป๊อปปี้ก็พาเธอเดินเข้าไปด้านใน ภายในห้องถูกดีไซน์อย่างหรูหรา มีกระจกเงาบานใหญ่ติดอยู่รอบห้อง มีโซฟานุ่มและชั้นวางของสำหรับแต่งหน้าทำผมอยู่เยอะแยะมากมาย ชนิดที่ว่าหยิบใช้ได้ตามสบายไม่ขาดมือ

"คุณน้องลองชุดไปก่อนนะคะ ชุดไหนต้องแก้ก็แยกไว้ ส่วนชุดไหนที่โอเค ก็เอาใส่ในตะกร้านี้ไว้นะคะ เดี๋ยวคุณพี่จะให้เด็กจัดการแพ็คส่งให้ คุณทิพย์ย้ำว่าอยากให้ลองชุดนักศึกษาดูก่อน เพราะเธอสั่งให้พี่แก้ตามสัดส่วนของคุณน้องไว้ เธอย้ำด้วยว่าให้พอดีตัว ถ้าหลวมถึงจะแก้ให้ แต่ถ้าเล็กไปเดี๋ยวคุณพี่มาดูให้อีกทีนะคะ ตามสบายเลยนะคะ"

"ค่ะ" แพงขวัญรับคำ ก่อนเจ้าของร้านจะเดินออกไป

แพงขวัญจัดการถอดชุดที่ใส่มาออกจากตัวทั้งหมด ก่อนจะลองเสื้อผ้าหลายๆ ชุดและแยกที่ถูกใจไว้ จากนั้นก็ลองชุดนักศึกษาที่เจ้านายสาวสั่งให้ทางร้านแก้ไซซ์ตามขนาดสัดส่วนของเธอ ซึ่งพอเธอหยิบขึ้นมาใส่ เธอก็เข้าใจเจตนาของเจ้านายสาวได้ในทันที

"โห...แม่เจ้า นี่ถ้ากินข้าวอิ่มฉันจะนั่งได้ไหมเนี่ย"

แพงขวัญมองดูรูปร่างอรชรสมส่วนของตัวเอง ในชุดนักศึกษาผ่านกระจกบานใหญ่ เสื้อนักศึกษาไซซ์ S ถูกแก้ให้รัดรูปพองาม แต่เธอกับรู้สึกว่ามันคับแน่นตรงหน้าอกมาก จนกระดุมแทบปริ ส่วนกระโปรงทรงเอก็สั้นจนอวดขาเรียวอย่างชัดเจน แต่แปลกที่แพงขวัญกับรู้สึกชอบมันเช่นกัน ขณะที่เธอกำลังมองตัวเองในกระจกอยู่นั้น บุคคลอันตรายก็บุกเข้ามาถึงในห้องอย่างถือวิสาสะ เขาใช้สายตาแทะโลมเธออย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะเดินเข้ามากอดเธอแนบกายอย่างหลงใหล

"คุณอรรถ! เข้ามาทำไมคะ แพงยังลองเสื้อผ้าไม่เสร็จเลย"

"ก็เธอช้า ฉันเลยอยากมาช่วย"

"ช่วยให้ช้ากว่าเดิมเหรอคะ คุณอรรถออกไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"

"ไอ้หาญมันไม่ปล่อยให้ใครเข้ามารบกวนหรอกน่า"

ร่างสูงว่าพลางกดจมูกลงที่ข้างหูของแพงขวัญ เธอมองหน้าเขาผ่านกระจกเงาข้างหน้า เขาหลับหูหลับตาพริ้มราวกับคลั่งไคล้ในตัวเธอมาก นี่คงเป็นใบหน้าของเขาที่เจ้านายสาวของเธออยากเห็นนักหนา แม้แต่ตัวเธอเองยังรู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งใบหน้า เมื่อเห็นถึงการแสดงออกอย่างชัดเจนของเขา

"ใส่ชุดนักศึกษาแล้ว ทำไมน่า...หึๆ น่ารักอย่างนี้เนี่ย"

อรรถชัยกอดสาวน้อยพลางซุกไซ้ คลอเคลียอยู่แถวลำคอขาวเนียนไม่ห่าง ฝ่ามือร้อนเริ่มลูบไล้ขึ้นลงไปทั่วทั้งร่างบาง ก่อนจะพยายามสอดเข้าไปในเสื้อของเธอ

"คุณอรรถ แพงยังลองชุดไม่เสร็จนะคะ"

"เดี๋ยวก็เสร็จ"

"คุณอรรถ!"

ร่างบางถึงกับผวา เมื่อมือหนาควานเจอความนุ่มเด้งภายใต้เสื้อนักศึกษาตัวใหม่ เขาสอดมือเข้าไปล้วงเอาความเต่งตึงของเธอออกมาบีบกำและนวดเคล้นนอกชั้นในตัวน้อยอย่างอุกอาจ ก่อนจะออกแรงดึงจนกระดุมที่ตึงคับอยู่แล้วขาดกระเด็นกระดอน คนที่อยู่ในอ้อมกอดถึงกับอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ

"อื้อ! อ๊า! "

"ใส่ชุดนักศึกษาแบบนี้ มีคนเลี้ยงดูรึยัง ถ้ายัง...เดี๋ยวเฮียจะรับเลี้ยงเอง"

"คุณอรรถ! อย่าเล่นแบบนี้ค่ะ แพงไม่ชอบ...อุ้ย อ๊า! "

ร่างบางถึงกับครางรับ เมื่อเจ้านายหนุ่มจับเต้าใหญ่ออกมาคลึงนอกเสื้อ ยิ่งเมื่อเธอมองเห็นภาพที่เต้านุ่มอมชมพูของตัวเอง ถูกมือใหญ่ของเขาลูบคลำบีบเคล้น แพงขวัญก็ถึงกับเก็บอาการไว้ไม่อยู่ ยิ่งเมื่อเขาบดบี้เม็ดบัวสีชมพู แพงขวัญถึงกับครวญครางอย่างรัญจวนใจ

"อ๊ะ!"

"น่ารักจังเลย ดูหน้าเธอตอนนี้สิ เห็นไหมในกระจกนั่น เวลาที่เธอแสดงสีหน้าแบบนี้มันเซ็กซี่เร้าใจมากเลยแพง"