" นิทานเรื่อง...เด็กเลี้ยงแกะ"
อรรถชัยจงใจเน้นชื่อนิทาน พลางเหลือบไปมองหน้าแพงขวัญ สาวน้อยถึงกับนั่งคอหด แต่คนเป็นภรรยากับหัวเราะชอบใจ ด้วยไม่รู้ความหมายของสามี
"ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณพี่จะชอบอ่านอะไรแบบเด็กๆ แล้วหนูแพงล่ะจ้ะ ชอบนิทานแบบเด็กๆ เหมือนคุณอรรถไหม หรือว่าชอบนิทานผู้ใหญ่ ถ้าชอบก็ไปอ่านที่ห้องหนังสือของคุณอรรถได้นะ คุณอรรถมีหนังสือเยอะแยะมากมายเลย ฮ่าๆ"
คำพูดผสานเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของเจ้านายสาว ไม่ได้ทำให้แพงขวัญยิ้มตามอย่างที่คิด กลับกันแพงขวัญกับรู้สึกหวาดเสียวกับคำชวนของเจ้านายสาวมากกว่า แค่รู้ว่าต้องไปอยู่ในพื้นที่ของเขา เธอก็อยากเอาหน้ามุดแผ่นดินหนีแล้ว
"จริงสิวันนี้วันหยุด คุณพี่ไม่ต้องเข้าบริษัทใช่ไหมคะ" ทิพวรรณถามผู้เป็นสามี
"ใช่" อรรถชัยตอบเพียงสั้นๆ
"แล้ววันนี้คุณพี่จะไปไหนไหมคะ"
"ไม่...พี่อยากพักผ่อนมากกว่า"
"สนใจไปนวดตัวไหมคะ วันนี้ทิพย์ให้เด็กๆ เตรียมห้องอบซาวน่า กะว่าจะนวดตัวคลายเมื่อยเสียหน่อย คุณพี่ไปนวดด้วยกันนะคะ"
"พี่ขอคิดดูก่อนนะ พี่ว่าจะไปดูไอ้หาญมันจัดสวนน่ะ ไว้ถ้าพี่ว่างจะแวะไปดู เชิญคุณทิพย์กับเด็กๆ เถอะ"
"งั้นก็แล้วแต่คุณพี่ค่ะ หนูแพงไปนวดกับฉันนะ"
"ค่ะ"
หลังจากนั้น ทุกคนก็แยกย้ายไปตามอัธยาศัยของตนเอง ในห้องอบซาวน่า แพงขวัญเตรียมทุกอย่างช่วยผู้เป็นยาย เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับเจ้านายอย่างครบครัน ทิพวรรณสอนให้เธอรู้จักดูแลผิวพรรณ พร้อมบอกสูตรบำรุงร่างกายให้อ่อนเยาว์และขาวเนียนตลอดเวลา ทั้งเจ้านายและเด็กสาวต่างผลัดเปลี่ยนช่วยขัดผิวให้กัน เสียงหัวเราะคิกคัก ดังออกมาจากห้องอาบน้ำอย่างมีความสุข
"ผู้หญิงต้องหมั่นดูแลตัวเองตลอดเวลา เพราะร่างกายที่งดงามและเย้ายวน สามารถใช้เป็นอาวุธทางอารมณ์ ที่เอาไว้กำราบผู้ชายให้อยู่หมัดได้ กลิ่นกายต้องหอม ผิวกายต้องนุ่มเนียน สัดส่วนบนร่างกายต้องเรียวบาง ที่สำคัญคือดวงตาแค่พวกเขาเหล่านั้นจ้องมองมา ก็สามารถสยบต่อเราได้"
แพงขวัญมองหน้าเจ้านายสาวผ่านกระจกบานใหญ่ ก็รับรู้ได้ถึงสิ่งที่ทิพวรรณกำลังสอนเธอ สิ่งเหล่านั้นมันมีอยู่ในตัวของทิพวรรณทั้งหมด ความงดงาม ความนุ่มละมุน ไม่ได้ทำให้สาวรุ่น 40อัพ อย่างทิพวรรณดูแก่ขึ้นเลย แต่แพงขวัญก็ยิ่งแปลกใจ ทิพวรรณมีความงดงามมากมายขนาดนี้ แต่ทำไมอรรถชัย ถึงยังแอบไปมีผู้หญิงคนอื่นอีก
ในขณะที่สองสาวต่างยืนมองกันและกันในกระจก ร่างสูงของคนที่บอกจะไปดูสวนก็เข้ามา แพงขวัญถึงกับหน้าซีดเมื่อเห็นเขาผ่านกระจกบานใหญ่
"นวดเสร็จแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถาม
"คุณพี่จะนวดเหรอคะ" ภรรยาสาวเอ่ยถามสามีกลับ
"ก็คุณทิพย์บอกว่าจะให้เด็กนวดให้ พี่เข้ามาไม่เห็นมีใครสักคน"
"ไม่เห็นหรอกค่ะ เพราะคนนวดยืนอยู่ตรงนี้"
"คุณผู้หญิง!"
แพงขวัญถึงกับเรียกเจ้านายสาวอย่างตกใจ เมื่อเจ้านายสาวบอกเขาว่าเธอคือคนนวดให้
"ทิพย์นวดเสร็จแล้วค่ะ หนูแพงนวดให้คุณอรรถหน่อยสิ ช่วงนี้คุณอรรถทำงานหนัก ถ้าได้นวดผ่อนคลายบ้าง คงคลายความเมื่อยล้าได้ดี "
ทิพวรรณหันมาบอกแพงขวัญ กึ่งออกคำสั่ง
"แต่ว่า" แพงขวัญกำลังลำบากใจ
"ฉันจะไปรอที่ห้องนะ ถ้านวดเสร็จแล้วไปหาฉันที่ห้องด้วย"
"คุณผู้หญิงคะ"
ทิพวรรณเดินออกจากห้องโดยไม่หันมาฟังแพงขวัญเลยแม้แต่น้อย แพงขวัญหันไปมองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง เขากำลังมองมาที่เธอ สายตาคมของเขาทำให้แพงขวัญทำตัวไม่ถูก แต่ก็พยายามใจดีสู้เสือ
"จะเริ่มนวดได้รึยัง" เขาถาม
"คุณอรรถต้องเปลี่ยนชุดก่อนค่ะ"
เธอบอกเขาเปลี่ยนชุด เพราะการนวดจำเป็นต้องใส่เสื้อผ้าที่สามารถเปิดเห็นบางส่วนบนร่างกายได้ ซึ่งในห้องนี้ก็มีแต่เสื้อคลุมเหมือนที่เธอใส่อยู่ตอนนี้
"ไม่ต้องหรอก ฉันใส่แบบนี้ได้"
"แต่ว่า...ว้าย!"
แพงขวัญถึงกับหันหน้าหลบแทบไม่ทัน เมื่อเขาถอดเสื้อยืดตัวบางออกจากร่าง ก่อนจะลงไปนอนคว่ำกับเตียงกว้างเพื่อรอเธอนวดให้
"เร็วสิ " เขาเร่ง
แพงขวัญเดินมาหาเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะนั่งคุกเข่าลงข้างๆ ตัวเขา
"คุณอรรถเมื่อยตรงไหนคะ ปวดตรงบริเวณไหนเป็นพิเศษรึเปล่า"
เธอพยายามพูดให้เป็นการเป็นงาน จะได้ลดอาการขัดเขินลงบ้าง
"ฉันเมื่อยเอว"
"เธอเคยได้ยินไหมที่เขาบอกว่า ผีเสื้อก็เหมือนความรัก เวลาที่เราวิ่งไล่จับ มันจะยิ่งบินหนี แต่เวลาที่เราเลิกวิ่งตาม มันก็จะเป็นฝ่ายบินมาหาเราเอง""หมายความว่ายังไงคะ""เราจะไม่สนใจสิ่งที่คุณอรรถทำ แต่เราจะทำให้เขารู้สึกว่า เขาไม่ใช่คนที่เราให้ความสำคัญอีกต่อไป เขาจะไปนอนกับผู้หญิงบ้านเล็กบ้านน้อยก็ปล่อยให้เขาไป แล้วที่เหลือฉันจะจัดการเอง"แม้แพงขวัญจะรู้สึกสับสนและงุนงงในตัวของเจ้านายสาว แต่เธอก็พร้อมจะทำตามสิ่งที่เจ้านายบอก เธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าคนอย่างเธอนั้นจะสามารถครอบครองหัวใจหนุ่มเจ้าสำราญแค่เพียงผู้เดียวได้หรือเปล่าสาวน้อยเดินออกจากห้องของเจ้านายสาวมานานแล้ว เธอเดินช้าๆ เพื่อลัดเลาะไปตามสนามหญ้า เพื่อหามุมสงบคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แพงขวัญพยายามคิดหาทางออกกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะเธอเองก็สงสารนายผู้หญิง ที่คาดหวังกับเธอมากเช่นกัน"เธออยากได้สมบัติมาก จนต้องยอมเสนอตัวมาเป็นนางบำเรอของฉันเลยเชียวเหรอ"เสียงหนักแน่นดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้แพงขวัญสะดุ้งจนต้องหันกลับไปมอง ก่อนจะเห็นร่างกำยำในชุดลำลองของเจ้านายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ใกล้แค่เพียงเอื้อมมือ"คุณอรรถ!""เธอไม่คิดว่าการลงทุน
ร่างน้อยแนบตัวไปกับบานกระจกเงา เต้านมใหญ่ 2เต้าบดบี้กับแผ่นกระจก ตามมาด้วยเสียงคำรามของเจ้านายหนุ่ม ที่แล้วเสร็จตามเธอมาติดๆ"อาส์ ซี๊ด!"กระจกเงาบานใหญ่ถูกธารขุ่นพุ่งใส่จนเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ร่างหนาแนบตัวทาบทับร่างน้อยอย่างหมดแรง ก่อนจะถอนกายแกร่งผละห่างจากตัวเธอเจ้านายหนุ่มรีบเร่งพาแพงขวัญออกจากห้างหรู พลางวางเงินก้อนใหญ่ปิดปากเจ้าของร้านไว้ ไม่ให้แพร่งพรายเรื่องวันนี้ให้ใครรู้ พร้อมชดเชยค่าเสียเวลาทำความสะอาด ก่อนจะลากร่างบางออกจากร้านไปหลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างอรรถชัยกับแพงขวัญก็เริ่มห่างหาย เขาไม่แม้แต่จะเข้ามาวนเวียนหรือแตะต้องกายเธออีกเลย จนวันหนึ่งเธอแอบได้ยินเจ้านายทั้งสองทะเลาะกันเสียงดัง แต่ก็ทำได้เพียงยืนแอบฟังอยู่ห่างๆ และไม่กล้าเข้าไปยุ่มย่ามกับเจ้านายนานหลายชั่วโมงหลังจากนั้นที่แพงขวัญได้ยินเสียงทิพวรรณร้องไห้ ในใจอยากจะเข้าไปถามให้แน่ชัด แต่ก็ติดตรงที่เธอเป็นเพียงผู้อาศัย ถ้าจะเข้าไปยุ่งเรื่องของเจ้านาย มันคงไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่สำหรับเธอ เธอจึงทำได้เพียงวนเวียนอยู่หน้าประตูเพื่อคอยดูอยู่ใกล้ๆ ไม่รู้ว่าเจ้านายทะเลาะอะไรกันบ้าง ท่าทางซีเรียสอยู่เหมือนกัน เธอไ
แพงขวัญจ้องมองตัวเองในกระจกอย่างที่เขาบอก ในภาพปรากฏร่างที่เย้ายวนของเธอเด่นชัด เสื้อนักศึกษาที่โดนเปิดอ้าจนเต้านมเต่งตึงโผล่ออกมาอย่างเย้ายวน หัวนมสีชมพูใสของวัยแรกสาว ถูกเขาบดบี้ด้วยหัวแม่มือเบาๆ ส่วนมืออีกข้างก็นวดคลึงอีกเต้าอย่างเต็มกำมือ พอเห็นภาพแบบนี้คนเป็นเจ้าของถึงกับเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่างกาย ยิ่งเขาจงใจบดขยี้เม็ดบัวสีชมพูของเธอหนักๆ สาวน้อยก็ถึงกับครางเสียงกระเส่า"อ๊าาา! อื้อ! คุณอรรถ"แพงขวัญถึงกับครางลั่น เมื่อเจ้านายหนุ่มเลื่อนฝ่ามือลงต่ำ ก่อนจะล้วงเข้าไปใต้กระโปรงตัวสั้น พลางแหวกชั้นในตัวจิ๋วแล้วสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในรูฉ่ำแฉะ"แฉะหมดแล้ว อืม! "อรรถชัยครางฮืมฮัมในลำคอ เมื่อสัมผัสถึงความชุ่มฉ่ำภายในช่องสวาทของสาวน้อย เขาวาดนิ้วเบาๆ พลางชักเข้าชักออกจนคนในอ้อมกอดเริ่มขาสั่นแทบจะยืนไม่ไหว นิ้วเรียวยาวจึงเร่งสอดและแยงรัวๆ เข้าไปภายใน ความเสียวซ่านจับใจ ทำให้สาวน้อยถึงกับปล่อยให้น้ำสวาทไหลเยิ้มออกมา"อ๊ะ! หื้อ! อ๊าๆ "จุดเชื่อมสวาทของสาวน้อยตอดรัดนิ้วเรียวของเขาตุบๆ ช่องรักแสนคับแคบยังหุบเกร็งนิ้วเรียวไว้จนเข้าไม่สามารถถอนออกได้ทันที อรรถชัยจึงควานนิ้วเสียดสีเม็ดทับทิมสีชม
แพงขวัญเดินย่างกายเข้ามาในห้างหรู ความโอ่อ่าสวยงามของสถานที่ ทำให้เด็กบ้านนอกตื่นตาตื่นใจ ร้านค้าบนห้างก็มีแต่ของสวยงาม ยี่ห้อดีๆ แบรนด์ดังๆ งดงามละลานตาไปหมด แต่แพงขวัญกลับไม่คิดที่จะซื้อมัน เพราะคิดว่าเธอคงไม่มีวาสนาที่จะสวมใส่ของราคาแพงแบบนี้"สวัสดีค่ะ คุณอรรถชัย หนูแพงขวัญ"แพงขวัญถึงกับหันไปมองหน้าเจ้านายหนุ่มอย่างงุนงง ว่าเจ้าของร้านรู้จักชื่อตนได้ยังไง"สวัสดีครับคุณป๊อปปี้ คุณทิพย์โทรมาแล้วใช่ไหม""ใช่ค่ะ โทรมาแล้วค่ะ อ้อ...คุณทิพย์ยังกำชับด้วยว่า ต้องให้หนูแพงขวัญลองชุดให้ครบทุกชุดเลยค่ะ ถ้าใส่ไม่ได้จะได้แก้ไขทันที""งั้นก็จัดการตามที่คุณทิพย์สั่งเอาไว้เลยครับ""ได้ค่ะ เชิญคุณน้องทางด้านนี้เลยค่ะ ห้องลองเสื้อสำหรับVIP อยู่ด้านในสุดนะคะ ส่วนเสื้อผ้า คุณพี่ให้เด็กเตรียมไว้ให้อยู่ในห้องหมดแล้วนะคะ"แพงขวัญเดินตามสาวสองเจ้าของร้านที่ชื่อป๊อปปี้ เข้าไปด้านในสุดของห้องเสื้อหรูหรา เสื้อผ้าสวยแขวนบนราวเป็นแถวยาว ละลานตาตลอดทางที่เดินผ่าน เดินมาถึงห้องลองเสื้อที่เขียนไว้ว่า VIP คุณป๊อปปี้ก็พาเธอเดินเข้าไปด้านใน ภายในห้องถูกดีไซน์อย่างหรูหรา มีกระจกเงาบานใหญ่ติดอยู่รอบห้อง มีโซฟานุ่มแล
"ก็เพราะว่าคนขับรถคนนี้ เขาชอบให้ใส่แบบนี้ไงจ๊ะ"แพงขวัญได้แต่ทำหน้างง แต่ทิพวรรณไม่สนใจ เธอจูงมือสาวน้อยให้เดินตามออกไปด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มตลอดเวลาพอเดินมาถึงชั้นล่าง แพงขวัญก็แทบจะหมุนตัวกลับ เมื่อบุคคลที่นั่งรออยู่บนโซฟาหรู คือเจ้านายหนุ่มผู้ทรงเสน่ห์ เขาส่งสายตาคมจ้องมองสาวน้อยด้วยแววตาพึงพอใจ พลางไล่สายตามองร่างอรชรของสาวน้อยราวกับไม่เคยเห็น"คุณพี่มารอนานแล้วเหรอคะ พอดีหนูแพงพึ่งแต่งตัวเสร็จ"คำถามของภรรยาสาวทำให้สามีหนุ่มตื่นจากภวังค์เสน่หา ก่อนจะทำหน้างง เมื่อไม่เห็นภรรยาเตรียมตัวใดๆ"แล้วนี่...คุณทิพย์ไม่ไปด้วยเหรอ ทำไมยังไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า ไหนบอกจะพาแพงขวัญไปรับชุดนักศึกษาไง""ทิพย์ไม่ว่างไปค่ะ เลยวานให้คุณพี่ช่วยพาหนูแพงไปหน่อย...ได้ไหมคะ?""คุณผู้หญิง หนูว่า...""คุณพี่ไปเลยไหมคะ เดี๋ยวจะเลยเวลานัด...ไปสิจ๊ะหนูแพง เดี๋ยวคุณอรรถจะเสียเวลาเปล่าๆ "ทิพวรรณแสร้งทำเป็นไม่สนใจแพงขวัญ เธอรู้ว่าแพงขวัญกำลังลำบากใจ และแพงขวัญก็รู้ว่าเธอจงใจวางแผน ให้แพงขวัญออกไปเดทกับสามีตัวเองสองต่อสอง เพื่อไม่ให้เขาไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงบ้านเล็กบ้านน้อยหลังสวนนั่นร่างน้อยนั่งตัวสั่นอยู่บน
"จริงเหรอหนูแพง งื้อ! แล้วไงต่อ"แพงขวัญถึงกับทำหน้างง กับใบหน้าที่ดูตื่นเต้นและอารมณ์ดีอย่างสุดๆ ของเจ้านายสาว เมื่อเธอมาสารภาพผิดทุกอย่าง พร้อมกับเล่าเรื่องราวที่เกิดถึงระหว่างเธอกับอรรถชัยให้ทิพวรรณฟัง แต่แทนที่เจ้านายสาวจะโกรธเกลียดเธอ กับทำท่าทางดีอกดีใจ พลางถามถึงเหตุการณ์ต่อไปอย่างลุ้นระทึก ซึ่งมันผิดวิสัยของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา"คุณผู้หญิงไม่โกรธหรือคะที่...""ฉันจะโกรธหนูทำไมล่ะ สะใจสิไม่ว่า เร็ว...เล่าต่อสิว่าตอนนั้นคุณอรรถทำหน้ายังไง เขาคลั่งมากเลยใช่ไหม""เอ่อ....ค่ะ เขาบอกว่าหนูคิดจะฆ่าเขาให้ตาย ที่ไม่ยอมให้เขา...เอ่อ""สอดใส่...ใช่ไหม?"แพงขวัญพยักหน้ารับ เมื่อเจ้านายสาวตอบคำถามแทน สาวน้อยกระดากอายเกินกว่าจะพูดออกมาอย่างละเอียด"ฉันสะใจเหลือเกินหนูแพง นึกแล้วก็ชักอยากจะเห็นหน้าคุณอรรถ ตอนที่ถูกหนูทรมานเหลือเกิน""คุณผู้หญิง!""ฮ่าๆ ฉันพูดเล่น "สาวน้อยก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย เมื่อเจ้านายสาวเอาแต่ยิ้มและหัวเราะชอบใจ ราวกับสิ่งที่เธอทำเป็นเรื่องน่ายินดี ทั้งที่เธอเองก็รู้สึกผิดแทบแย่"เชื่อไหมว่าหลังจากวันนี้ คุณอรรถจะไม่ยอมนิ่งมองหนูเฉยๆ เป็นแน่ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่