ตอนที่ 18 กลับไปหาคุณย่าหนูนา

เอ็ดเวิร์ดกลับเข้ามาในรถและเคลื่อนมันออกไป มุ่งหน้ากลับบ้านที่ตั้งอยู่บนถนนโอ๊คของนิวยอร์ก ถึงแม้ที่นั่นตอนนี้ไม่มีใครเลยแม้แต่เธอ   อนาสตาเซียที่เขายอมรับว่าคิดถึงเธอ ซึ่งเขามั่นใจว่า...ไม่ต่างไปจากเธอที่คงกำลังเศร้าเสียใจกับการกระทำของตัวเองและคิดถึงเขาอยู่เช่นกัน

            “แอนนี่ ย่าไม่ชอบเลยที่เห็นหลานไม่มีความสุขแบบนี้” หนูนาเอ่ยกับอนาสตาเซียพร้อมโอบกอดเธอไว้

            “แอนนี่ต้องรอใช่มั้ยคะ รอให้เอ็ดเวิร์ดหายโกรธ แล้วเขาก็จะมาหา   แอนนี่ที่นี่ใช่มั้ยคะ?”

            “นั้นขึ้นอยู่ที่ว่าแอนนี่ต้องการแบบนั้นมั้ย” อนาสตาเซียน้ำตาไหลอีกครั้ง เมื่อสามวันผ่านไปเอ็ดเวิร์ดไม่มีวี่แววจะโทร.หาหรือมาหาเธอเลย โดยที่เธอหารู้มั้ยว่าคนที่เธอคิดถึงเขายืนมองเธออยู่ห่างออกไป เอ็ดเวิร์ดเดินทางมาถึงซอล์ท เลค ซิตี้เมื่อชั่วโมงก่อน และเขาก็คาดไว้อยู่แล้วว่าเธอต้องมานั่งอยู่ที่ริมทะเลสาป

            “แอนนี่ จะมานั่งตรงนี้เป็นเวลาส่วนใหญ่ของทุกวันตั้งแต่ที่เธอมาที่นี่...” ปีเตอร์เอ่ยกับเอ็ดเวิร์ด ยามที่เดินมาใกล้ๆ

            “คุณปู่ ผมก็ไม่อยากให้แอนนี่ต้องเสียน้ำตาหรือเสียใจแม้แต่นิดเดียว” ปีเตอร์เข้าใจความรู้สึกนั้นของเอ็ดเวิร์ดดี...

            “ค่อยเดินทางกลับพรุ่งนี้แล้วกัน...ไปปรับความเข้าใจกับแอนนี่ซะ ปู่ไม่ชอบให้หลานสาวต้องทุกข์ใจแม้แต่วินาทีเดียว” เอ็ดเวิร์ดพยักหน้ารับ เพราะไม่ค่อยบ่อยนักที่คุณปู่พีทจะพูดยาวๆ ท่านก็ยังคงเป็นท่านที่ไม่เปลี่ยนแปลง แต่ท่านจะอ่อนโยนกับอนาสตาเซียและคุณย่าหนูนาเสมอ

            เอ็ดเวิร์ดตัดสินใจเดินเข้าไปหาอนาสตาเซียที่มีคุณย่าหนูนานั่งเคียงข้าง และเมื่อทั้งสองที่นั่งอยู่หันมาและอนาสตาเซียเห็นว่าเป็นใคร เธอก็ลุกขึ้นและโผเข้ากอดเอ็ดเวิร์ดโดยทันที

            “ฮือออออ...เอ็ดเวิร์ด คนใจร้าย...” อนาสตาเซียร้องไห้โฮ พร้อมรัดวงแขนโอบรอบตัวเอ็ดเวิร์ดแนบแน่นอย่างกับว่าถ้าเธอไม่ทำแบบนี้     เอ็ดเวิร์ดอาจจะหายตัวไปได้ เอ็ดเวิร์ดซึ่งเข้าใจอนาสตาเซียเป็นอย่างดี เขาทำเพียงโอบกอดตอบเธออย่างอ่อนโยน แบบที่เขาทำมาโดยตลอด

            “ไม่ร้องแล้วนะ...พี่มารับแล้ว” เอ็ดเวิร์ดปลอบประโลม เพราะภาพแบบนี้ของอนาสตาเซียไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนัก และเธอจะร้องไห้ก็เฉพาะกับคนในครอบครัวและมากสุดก็น่าจะเป็นเขาที่อยู่เคียงข้างเธอมาโดยตลอด ซึ่งเขาไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสักเท่าไหร่ น้ำตา ไม่เหมาะกับนางฟ้ามาเฟีย

            “แอนนี่ขอโทษ เอ็ดเวิร์ดยกโทษให้แอนนี่แล้วนะ...แอนนี่ไม่ชอบเลย...แอนนี่ไม่ชอบให้เอ็ดเวิร์ดโกรธแอนนี่ มันทำให้แอนนี่หายใจไม่ออก อะไรๆรอบๆตัวก็ดูไม่ดีจนแอนนี่ไม่อยากมอง ไม่อยากเห็นมันอีกเลย”     เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าและยิ้มเล็กน้อยให้กับเธอ พร้อมเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลออกมาให้อย่างอ่อนโยน และภาพนั้นทำให้หนูนาและพีทหันมายิ้มให้กัน ด้วยความโล่งอก...

            “นาย...คุณอนาสตาเซียกลับมานิวยอร์กแล้วครับ” ลูส พยักหน้ารับรู้ แต่เขาต้องวางเรื่องของอนาสตาเซียไว้ก่อน เพราะเขากำลังเดินทางไปพบกับรัฐมนตรีเทย์เลอร์ ที่นัดอย่างไม่เป็นทางการ คนอย่างลูส ลูเธอร์ ไม่เคยรังแกคนที่ไม่มีทางสู้ แต่เขาไม่มีอ่อนข้อให้กับผู้ที่หวังประโยชน์จากเขา เชื่อเถอะ!เขาไม่เคยต้องเสียอะไร มันคือนิยามแห่งการลงทุนและทุกครั้งเขาก็ได้ผลตอบแทนกลับมาอย่างคุ้มค่า

            “สวัสดีครับท่านเทย์เลอร์”

            “คุณลูเธอร์ เชิญนั่ง” รัฐมนตรีเทย์เลอร์ ยืนขึ้นเป็นการให้เกียรติลูส ที่เขามาช้ากว่าที่นัดไว้ คนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าก็ควรจะไม่ถือสา ลูส ยิ้มออกมาเพราะเขาตั้งใจมาสายกว่าเวลาที่นัดไว้ต่างหาก

            “เชิญท่านบอกเรื่องที่ต้องการให้ผมรับใช้ได้เลยครับ” ลูสเข้าประเด็นเพราะเขารู้อยู่แล้วว่ารัฐมนตรีเทย์เลอร์ต้องการอะไร และเขายินดีทำให้อย่างต้องมีค่าตอบแทนกลับเช่นกัน...

            “เมื่อไหร่ดีครับนาย?” ครูก้า เอ่ยถามลูส หลังจากที่ทั้งสองกลับเข้ามาในรถแล้ว

            “รอก่อน...ดูให้เป็นงานยากสักหน่อย” ลูสเอ่ยออกมาอย่างมีแผน     รัฐมนตรีเทย์เลอร์ต้องการให้เขาตามหาคน คนที่เขาเจอแล้วและชายคนนั้นอยู่ในการควบคุมมาได้สักพัก บีม เลโน อดีตผู้ช่วยและการ์ดของเทย์เลอร์ ที่คนอย่างเทย์เลอร์ไม่มีทางให้เป็นมากกว่าคนทำงานให้ แต่เมื่อบีมกลับมีสัมพันธ์กับบุตรสาวเพียงคนเดียวที่เทย์เลอร์ต้องการลูกเขยที่มีฐานะทางการเมืองมากกว่าแค่คนทำงานให้กับเขา เทย์เลอร์มีใบสั่งฆ่าบีม เมื่อไม่สำเร็จบีมหนีไปได้พร้อมหลักฐานการฉ้อฉลของเทย์เลอร์ แล้วคนที่ช่วยบีม เลโนไว้ก็คือ ลูส ลูเธอร์ ซึ่งในคืนนั้นก็เป็นคืนเดียวกันกับที่เขาได้เจอกับ    อนาสตาเซีย ลูสเข้าไปช่วยบีมไว้ และล่อพวกมันให้ตามเขามาและเขาก็เก็บและจัดการคนที่เทย์เลอร์จ้างมาทั้งหมด ถึงจะเป็นเรื่องบังเอิญแต่ช่างเป็นประโยชน์สำหรับเขาอย่างเหลือเชื่อ

            “นายจะส่ง บีม ให้กับเทย์เลอร์จริงๆเหรอครับ” ครูก้า อดไม่ได้ที่ต้องถาม