ตอนที่ 65 ท่านอดัมขีดเส้นตาย

“ขอบคุณนะคะ” อนาสตาเซียพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกับใบหน้าของลูส พร้อมมอบจุมพิตแผ่วเบาแสนหวานตอบแทนให้กับลูส ไม่ใช่ขอบคุณเรื่องอาหาร แต่ขอบคุณที่เขาคอยดูแลและเอาใจใส่ตลอดเวลาและยิ่งช่วงนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นกับปลาดาวไม่เพียงแต่ส่งผลกับเอ็ดเวิร์ด แต่มันส่งผลโดยตรงถึงเธอไม่แพ้กัน กลางวันเธอเศร้าหมอง กลางคืนเธอฝันร้าย    ลูสมักจะอยู่ข้างๆคอยปลอบโยนเธอไม่ขาด ตั้งแต่เล็กจนโตอนาสตาเซียไม่เคยตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเกาะกินเธอตลอดเวลาแบบนี้มาก่อน

“รู้มั้ย? ท่านอดัมขีดเส้นตายให้ผมแล้วนะ ถ้าผมไม่สามารถนำรอยยิ้มกลับมาให้คุณได้ ท่านจะมาเอาตัวคุณไปจากผม ถ้าถึงตอนนั้นผมคง ผมคง...” อนาสตาเซียยิ้มและหยุดคำพูดของลูสไว้ ด้วยปลายนิ้ว

            “รู้ค่ะ แอนนี่รู้...” อนาสตาเซียมองลูสด้วยแววตาซาบซึ้ง เธอต้องก้าวต่อ ไม่ใช่แค่เพื่อตัวเธอเอง แต่เพื่อทุกคน ตอนนี้พ่อก็เจอหนักอยู่แล้ว แม่เสียใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ต่างไปจากทุกคน “รอค่ะ...ให้นานแค่ไหน แอนนี