30.ตัวกลับใจไม่กลับ (1)

ออกมาจากด้านในแล้วนาเดียก็เจอกับกองทัพนักข่าวและแฟนคลับ ซึ่งปกติจะไม่มาแน่นขนัดขนาดนี้ ที่สำคัญเธอบอกเพียงซูจิว่าจะกลับถึงวันนี้ ไม่ได้บอกพี่ๆ ในวงคนอื่นด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าพวกเขารู้ได้อย่างไร

หญิงสาวทำตัวไม่ถูกแต่ยังดีที่เธอใส่หมวกและแว่นดำอันใหญ่จึงพออำพรางความตกใจจากสีหน้าได้ เธอพยายามมองหาซูจิน อีกฝ่ายมารับเธอด้วยตัวเองเพราะไม่มีผู้จัดการแล้ว และก็นึกขึ้นมาได้ว่า พวกเขาอาจติดตามจากความเคลื่อนไหวของซูจิน และเช็กชื่อของเธอจากไฟลท์

นาเดียพยายามปั้นหน้าให้นิ่งเข้าไว้ ด้วยความที่มาคนเดียวทำให้เธอโดนรุมเข้ามาหา ทว่าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้าย ต่างก็ยื่นจดหมาย ยื่นดอกไม้มาให้ นาเดียรับมาอย่างเต็มใจทว่าก็ค่อนข้างอันตรายเพราะความเบียดเสียด แต่ยังดีที่มีนักข่าวกันอยู่ในชั้นหนึ่ง

“รักเธอนะนาเดีย”

“เราจะอยู่ข้างเธอตลอดไป”

แล้วหญิงสาวก็มองเห็นซูจิน อีกฝ่ายมาพร้อมกลุ่มแฟนคลับกลุ่มหนึ่งที่ช่วยกันจับมือต่อกันเปิดทางให้ แล้วแฟนคลับที่เข้ามารุมเธอก็ยอมถอย เพราะรู้แล้วว่าสิ่งที่พวกเขาทำไม่เหมาะสม

“เราอยู่ข้างๆ พวกเธอนะ สโนว์ แองเจิล”

เธอได้ยินเสียงแฟนคลับตลอดทางทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาได้ และเมื่อซูจินเดินมาถึงท