บทที่ 4 เช้าวันแรกในฐานะพระชายา

เสียงไก่ขันปลุกชิงชิงและหยงเอ๋อให้ลืมตาตื่นขึ้นมา หยงเอ๋อค่อยๆลุกขึ้นพับผ้าผวยและหมอนเก็บให้เรียบร้อย แล้วลุกไปล้างหน้าชำระกาย เปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อย หลังจากนั้นก็มาดูคุณหนูเห็นลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว กำลังเดินไปหลังฉากกั้นเพื่อล้างหน้าชำระกายนางจึงตรงเข้าไปช่วย

เมื่อคุณหนูเปลี่ยนเครื่องแต่งกายแล้วก็มานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง หยงเอ๋อเข้าไปช่วยทำผมให้นาง ชิงชิงเลือกปิ่นรูปดอกไม้อันเล็กที่เข้าชุดกับตุ้มหู  และแต่งแต้มใบหน้าเพียงบางเบา นำสีทาปากแบบเป็นแผ่นกระดาษบางๆมาเม้มปากเพื่อเติมสีสันให้ปากอิ่มเล็กน้อยจะได้ดูไม่ซีดเซียวจนเกินไป  เมื่อทุกกอย่างเรียบร้อยก็พากันสำรวจเรือนหลังเล็กๆนี้   เรือนเล็กนี้มีสองห้องนอน หนึ่งห้องโถง มีครัวเล็กไปอยู่ด้านหลัง  ตรงหน้าเรือนมีระเบียงยาวสุดตัวเรือน ที่ชายคามีกระดิ่งลมห้อยแกว่งไกวไปมาดังกรุ้งกริ้ง เป็นระยะเมื่อลมพัดมา ตามแนวระเบียงสองด้านมีอ่างบัวยาวเป็นแนวไป ในอ่างเป็นดอกบัวสีชมพูสลับขาวบานสะพรั่ง  

เสียงนกร้องดังจิ๊บๆรอบเรือน ด้านหน้ามีสวนสวยทอดยาวไปจนถึงเรือนใหญ่ที่ด้านหน้าของตำหนัก น่าจะเป็นที่พำนักของท่านอ๋องอี้หลง นางเดินเลียบชมสวนด้านหน้าสวยงามมากมีหญ้าเขียวขจีและดอกไม้หลากสีสันสลับกันไปมาดูแล้วสบายตาสบายใจมากด้านหน้าเรือนมีเก้าอี้โยกอยู่ 1 ตัวถัดไปเป็นชุดรับแขกมุกเล็กๆ 1 ชุดและมีชิงช้าแขวนอยู่ตรงต้นไม้ใหญ่ด้านซ้ายมือของเรือน จนนางคิดว่าเรือนเล็กนี้ไม่น่าจะมาอยู่ในตำหนักของท่านอ๋องที่มีเสียงเล่าลือว่าเป็นของปีศาจเลย

หรือว่าเรื่องที่เล่าลือนั้นมันไม่เป็นความจริงทั้งหมด แต่สิ่งเหล่านี้นางต้องใช้เวลาในการพิสูจน์จากนั้นก็เดินกลับกันเข้าไปนั่งอยู่ในห้องโถงตรงหน้าเรือนสักพักก็มีพ่อบ้านเดินมาหา หย่งเอ๋อเดินออกไปเปิดประตูให้พ่อบ้านพ่อบ้านแนะนำตัวว่าชื่อพ่อบ้านเกา เขาบอกว่าเดี๋ยวสักครู่จะมีบ่าวยกสำรับมาจากครัวหลักมาส่งให้สำรับสำหรับนี้จะยกมาให้ 3 เวลาทั้งของพระชายาและของสาวใช้ของพระชายาด้วย ท่านอ๋องสั่งว่าให้พระชายาอยู่แต่ในเรือนเล็กนี้ไม่ต้องไปวุ่นวายที่ตำหนักหลังใหญ่  

หากท่านอ๋องมีธุระอะไรจะพูดคุยกับพระชายาจะเรียกไปพบ หรือจะให้คนมาแจ้งหากมีเรื่องอะไร ขาดเหลืออะไรให้บ่าวรับใช้ของพระชายาไปแจ้งพ่อบ้านได้โดยตรงเลย  ชิงชิงจึงบอกว่านางอยากทำอาหารเองที่ครัวเล็กๆของนาง  ขอให้จัดเตรียมเครื่องครัวมาให้ครบและขอเป็นเสบียงอาหารแห้งมาส่งให้นางอาทิตย์ละ 3 ครั้งพ่อบ้านเการับปาก  จากนั้นเขาจึงเดินออกจากเรือนหลังเล็กไป  หยงเอ๋อไปปปิดประตูหน้าเรือนและนั่งลงสักพักนึงก็มีบ่าวนำอาหารถาดใหญ่มาส่งให้      หยงเอ๋อเปิดประตูออกไปรับเอาไว้และยกมาวางไว้บนโต๊ะกลมกลางห้องชิงชิงมองอาหารบนถาดที่บ่าวยกมาให้ 

อาหารของจวนท่านอ๋องนี้นี้มีหน้าตาน่ารับประทานมากจริงๆ  จึงลองคีบอาหารในจานเหล่านั้นชิมดูจานละคำพบว่ามันมีรสชาติเลิศล้ำยิ่งกว่าอาหารที่จวนของนางด้วยซ้ำไป จึงบอกให้ หย่งเอ๋อนั่งลงรับประทานอาหารด้วยกันเลยนางอยากมีเพื่อนนั่งกินด้วยกัน เมื่อทานอาหารเสร็จก็ช่วยกันค้นข้าวของที่ขนมาจากจวนเสนาบดีและค้นหาสินเดิมทั้งหมดที่มีจำนวนมาก เพื่อแยกข้าวของมีค่าและข้าวของที่จำเป็นจะต้องเอามาใช้งาน  

จำพวกข้าวของมีค่านั้นนางเก็บไว้ในหีบเช่นเดิมและช่วยกันยกเข้าไปไว้ใต้เตียงของนางและบางส่วนซ่อนไว้หลังตู้เสื้อผ้า จากนั้นช่วยกันเก็บเสื้อผ้าเขาของต่างๆ ไว้ตามที่ของมัน เมื่อเสร็จงานเรียบร้อยทั้งสองนั่งพักผ่อนที่ด้านหน้าเรือนหยงเอ๋อไปชงน้ำสมุนไพรที่ชิงชิงชื่นชอบนำมาให้นาง 1 ป้านและเอามาวางไว้ที่โต๊ะมุกเล็กๆที่หน้าเรือน  ชิงชิงนั่งลงที่เก้าอี้โยกหน้าเรือนและให้หย่งเอ๋อรินน้ำสมุนไพรมาให้ นางนั่งจิบและมองดูทิวทัศน์ด้านหน้าเรือนเล็กๆนั้นอย่างมีความสุขที่จริงแล้วชีวิตพระชายาวันแรกของนางก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินไป