Share

30 อย่าเป็นอะไรนะ

Author: Jiraiyajung
last update Last Updated: 2025-07-09 19:53:16

มินนี่นั่งเงียบไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิดเดียว เธอไม่รู้ว่าพวกนี้คฝต้องการอะไรกันแน่ เป็นห่วงก็แต่คุณหญิงที่เจอเรื่องไม่ดีมาทั้งวัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้

ยอมรับตกใจมาก กลัวจนไม่กล้าขยับ แต่ความกล้าสุดท้ายทำให้เท้าของเธอขยับ แล้ววิ่งหนี สุดท้ายก็ไปไม่รอด ฟังจากพวกนั้นคุยกัน คงจะจับเธอมาเรียกค่าไถ่แน่ ๆ แต่ไม่ว่าอะไรสุดท้ายก็ไม่ปลอดภัย คนพวกนี้เมื่อหน้ามืดจะทำอะไรก็ได้

‘ขอเถอะ...พระเอกในเรื่องนี้ หรือใครก็ได้มาช่วยหน่อยเถอะ ถึงฉันไม่ใช่นางเอกแต่แม่พระเอกอยู่ด้วยนะ’

มินนี่ภาวนาในใจ ไม่อยากถูกย้ำยี ไม่อยากถูกทำไม่ดีไม่ร้ายด้วย

“ถึงแล้ว พวกมึงเฝ้ามันไส้นะกูจะไปโทรคุยกับผู้ว่าจ้างก่อน อย่าให้หนีได้ละ”

“ได้ครับ”

พวกนั้นคุยกันจบรถก็จอดสนิท ก่อนที่พวกมันจะพาดทั้งสองคนลงไป แล้วเอาไปขังที่โกดังแห่งหนึ่ง ก่อนจะดึงผ้าคลุมหัวออก พร้อมกับผ้าปิดปาก

ตอนนี้ค่อยหายใจโล่งหน่อย มินนี่มองรอบ ๆ ก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ เพราะนี้เป็นที่ยอดนิยมสำหรับคนร้าย แต่แล้วเธอก็ถอยมาหลบหลังคุณหญิง เมื่อมีมือของหนึ่งในพวกนั้นใกล้เข้ามา

“จะทำอะไร...หยุดเลยนะ” คุณหญิงตวาดเสียงดัง พร้อมกับเสียงหายใจหอบ

“สวยดีวะ...เสร็จงานเม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   33 แหวนอยู่ไหน

    มือหนาสวมกอดเอวบางของมินนี่เอาไว้ เจ้าของร่างเล็กขยับตัวไปมา รู้สึกถึงความแน่นหนที่เอว และ หน้าอกที่ถูกขย้ำด้วยมือของคนตัวโต “พอแล้ว...” น้ำเสียงงัวเงีย เพราะกำลังตื่นนอน เธอรู้สึกเหนื่อยจนปวดไปทั้งตัว “ขอ...ครั้งเดียวนะ” พูดพลางหอมแก้มแดงเบา ๆ “ไม่...ถ้ายังไม่หยุด จะโกรธจริง ๆ แล้วนะ” มินนี่หันมาตวาดเสียงเข้ม ดวงตากลมโตเขียวราวกับมรกตพีทยิ้มแห้ง....ก่อนจะถอยหนึ่งก้าว กอดตัวเล็กเอาไว้อย่างนี้อีกสักพัก “ถ้างั้น...ขอกอดอีกหน่อยนะ” “ได้...แต่ห้านาทีเดี๋ยวต้องไปข้างนอก หิวข้าวจะแย่” “เดี๋ยวพาไป...อยากกินอะไรเหรอ” มินนี่หันมาจ้องตาเขียวใส่ หลังจากคบกันจริงจังมาเป็นเดือนแล้ว แต่ละวันมีแต่ทำเรื่องอย่างว่า ไม่คิดจะขอแต่งงานเลยเหรอ ไกนบอกว่าอยากแต่งงานตอนแรก ทำไมเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ล่ะ “อะไรก็ได้” พีทคิดหนัก...อะไรก็ได้ที่ว่าคืออะไรกันแน่ เมนูนี้เขากลัวมาก ๆ เดี๋ยวทำให้เธอโกรธคงแย่หลังออกจากพันธนาการของพีทมาได้ เธอรีบเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ รู้สึกสดชื่นจริง ๆ แต่รอยแดงที่เนินอกจะล้างออกยังไงเนี่ย “บอกว่าอย่าทำรอยเอาไว้ ไม่เคยฟังกันเลย” พึมพำกับตัวเองหลังจากอาบน้ำเสร็จก็มาแต่งตัว แ

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   32 คนขี้แกล้ง

    ใบหน้าเล็กดวงตาเป็นประกาย สายตาจ้องมองวิดีโอสุดโรแมนติกฉากขอแต่งงานของพระนางในหนัง มินนี่ยิ้มกว้างเมื่อนึกถึงภาพตัว ถ้าถูกขอแต่งงานแบบยานั้นก็ดีสิ“ยิ้มอะไร...ดูไรอยู่” พีทนั่งลงข้าง ๆ มือหนาสอดเข้ามารัดเอวบางในชุดนักศึกษาที่ยังไม่ทันได้เปลี่ยน ใบหน้าคมโน้มไปสูดกลิ่นตรงซอกคอขาวมินนี่ทำหน้าเข้มจ้องมองอย่างไม่สบอารมณ์ ‘ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วนะ เขาไม่คิดจะขอแต่งงานเลยเหรอ’ “ไม่ให้ดูหรอก...เอามือออกไปเลย” มือเล็กตีเขาเบา ๆ แต่เธอกลับต้องโมโหกว่าเดิม เพราะตัวเธอถูกยกขึ้นมานั่งตักเขาในท่าหันหน้าเข้าหากัน“ทำอะไรเนี่ย...” มินนี่หน้าแดง พูดด้วยความเขินอายแต่พีทกลับยิ้มร้าย ประคองเอวบางให้แนบชิด จนมินนี่ต้องเอามือผลักเขาเอาไว้ แต่ดันรู้สึกว่ามีอะไรดันต้นขา“ไม่เอา...วันนี้เหนื่อย” เธอบ่นพึมพำ สายตาต้มจ้องมองเขา“แต่ฉันไม่ไหวแล้ว...คงจะปล่อยไปไหนไม่ได้” มือปลาหมึกลูบไล้แผ่นหลังของเธอ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนมินนี่ไม่ทันรู้ตัว “ไม่เอา...เมื่อคืนยังไม่พออีกหรอ” มินนี่ทำหน้าดุ แต่ก็ไม่ขัดขืนจริงจังเท่าไหร่ “ก็น่ากิน...ใครจะอดไหว” พีทประคองท้ายทอยของเธอให้รับจูบสุดเร้าร้อน มือลูบไล้เนินสวยจนคนตัว

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   31 แค่หายดีก็พอ

    หลังจากที่คุยกับแม่เขาก็ไปหามินนี่คิดว่าเธอน่าจะไปเรียน แต่เธอออกไปข้างนอก เพื่อนของเธอกว่าจะยอมบอกว่าเธอไปไหน เขาจึงรีบไปหามินนี่ ทว่าไปถึงก็ไม่เจอใคร แต่เจ้าของร้านบอกว่าเธอมาพบผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจึงขอดูกล้องวงจรปิด จึงรู้ว่าเป็นคุณแม่ พีทรีบติดต่อหาแม่เพราะหลังจะเกิดเรื่องไม่ดีกับมินนี่ แต่แล้วก็ไม่สามารถติดต่อได้ “ทั้งสองคนออกไปนานหรือยังครับ” “ออกไปไม่ถึงสิบนาทีเลยค่ะ” พนักงานสาวตอบตามความเป็นจริง พีทรู้สึกไม่ชอบมาพากลกับเรื่องนี้ แต่พอเดินออกมาข้างนอกเขาพบกับมือถือของมินนี่ เขารีบหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาตำรวจที่รู้จัก ก่อนจะตรวจกล้องบริเวณรอบ ๆ จึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “รีบไปเถอะ ฉันรอไม่ได้แล้ว” พีทพูดพลางเดินนำไป เจากลัวเธอกับแม่จะเป็นอันตรายถ้ายังช้า“ได้...แต่ต้องรอกำลังเสริมก่อน ใจเย็นนะครับ” “ไม่มีเวลาแล้ว” พีทมองหาตำรวจหนุ่มเพื่อนคนนฃสนิท เขาไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว“โอเคร...ลำบากกููอีกแล้ว” ตำรวจหนุ่มเรียกกองหนุนให้รีบตามมา ก่อนที่พวกเขาจะไปรอดูสถานการณ์เมื่อเห็นว่ามินนี่ไม่เป็นอะไรเขาก็โล่งใจ เขายอมแลกทุกอย่างเพื่อช่วยเธอได้ ตอนนั้นเองที่แพราวกันอาวุธใส่เธอ เขาไท่คิดด้วยซ้

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   30 อย่าเป็นอะไรนะ

    มินนี่นั่งเงียบไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิดเดียว เธอไม่รู้ว่าพวกนี้คฝต้องการอะไรกันแน่ เป็นห่วงก็แต่คุณหญิงที่เจอเรื่องไม่ดีมาทั้งวัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้ยอมรับตกใจมาก กลัวจนไม่กล้าขยับ แต่ความกล้าสุดท้ายทำให้เท้าของเธอขยับ แล้ววิ่งหนี สุดท้ายก็ไปไม่รอด ฟังจากพวกนั้นคุยกัน คงจะจับเธอมาเรียกค่าไถ่แน่ ๆ แต่ไม่ว่าอะไรสุดท้ายก็ไม่ปลอดภัย คนพวกนี้เมื่อหน้ามืดจะทำอะไรก็ได้ ‘ขอเถอะ...พระเอกในเรื่องนี้ หรือใครก็ได้มาช่วยหน่อยเถอะ ถึงฉันไม่ใช่นางเอกแต่แม่พระเอกอยู่ด้วยนะ’มินนี่ภาวนาในใจ ไม่อยากถูกย้ำยี ไม่อยากถูกทำไม่ดีไม่ร้ายด้วย “ถึงแล้ว พวกมึงเฝ้ามันไส้นะกูจะไปโทรคุยกับผู้ว่าจ้างก่อน อย่าให้หนีได้ละ” “ได้ครับ” พวกนั้นคุยกันจบรถก็จอดสนิท ก่อนที่พวกมันจะพาดทั้งสองคนลงไป แล้วเอาไปขังที่โกดังแห่งหนึ่ง ก่อนจะดึงผ้าคลุมหัวออก พร้อมกับผ้าปิดปาก ตอนนี้ค่อยหายใจโล่งหน่อย มินนี่มองรอบ ๆ ก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ เพราะนี้เป็นที่ยอดนิยมสำหรับคนร้าย แต่แล้วเธอก็ถอยมาหลบหลังคุณหญิง เมื่อมีมือของหนึ่งในพวกนั้นใกล้เข้ามา “จะทำอะไร...หยุดเลยนะ” คุณหญิงตวาดเสียงดัง พร้อมกับเสียงหายใจหอบ“สวยดีวะ...เสร็จงานเม

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   29 เดี๋ยวหนูสอนเอง

    “แต่แม่ไม่ต้องการแบบนี้ แม่อยากได้หนูแพรมาเป็นลูกสะใภ้จริง...แต่ก็จะทำอะไรได้ ช่างเถอะ” “ถ้างั้นผมไปก่อนนะ” “แต่แม่ไม่เอามินนี่ ขอเตือนไว้ก่อน” เธอรู้ดีว่าลูกชายยังตัดใจไม่ได้ จึงห้ามไว้ก่อน หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม“แม่ก็อย่าอคติกับเธอนักสิครับ” พีทลุกขึ้นเดินออกไป ไม่สนคำค้านของแม่ ยังไม่เขาก็จะทำให้แม่ยอมรับเธอให้ได้ แต่ก่อนอื่นจะทำให้เธอใจอ่อนยังไงก่อนสีหน้าของเธอตอนนั้นยังชัดเจน เธอเย็นชาใส่เขา ไม่คิดจะให้โอกาสเลยสักนิด ดีไม่ดีคงเกลียดเขาไปแล้ว แต่จะยอมแพ้ได้ไง “ก็รักไปแล้ว”หลังจากลูกชายตัวดีออกไป คุณหญิงก็ไปหาแพรวาทันที เมื่อรู้ว่าจะมาเธอก็ร้องไห้รอ พอเห็นแพรวาร้องไห้สะอึกสะอื้น ก็รีบเข้าไปปลอบ“โถ ๆ ไม่เป็นไรนะลูก ยังไงแม่ก็รักหนูเหมือนเดิม” มือข้างหนึ่งลูบหลังให้“แม่ไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้” แพรวายิ้มมุมปากก่อนจะเงยหน้ามอง แล้วสวมกอดร่างของแม่เอาไว้ “ไม่ใช่นะคะ”“หมายความว่าไง?” คุณหญิงเริ่มเอะใจกับเรื่องนี้ ก็คิดว่าทำไมเรื่องมันดูแปลก ๆ“หนูไม่กล้าพูด...” แพรวาก้มหน้ามองพื้น“พูดมาเถอะ เล่าให้แม่ฟังทุกอย่าง” แพรวาเล่าว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะมินนี่ที่อยากกลับมาคืน

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   28 โอกาสสุดท้าย

    หลังจากไปส่งมินนี่เขาก็ตรงกลับ พอมาถึงก็เหมือนจะมีคนรออยู่ แพรวากับแม่ของเขาที่สีหน้าไม่พอใจ ลูกชายตัวดีใกล้จะหมั้นแล้วยังทำตัวแบบนี้พอแต่ลงมาจากรถเสียงของแม่ก็ดังจนแสบหู พีทไม่ได้โกรธอะไร เพราะรู้ว่าแม่ไม่รูเรื่อง คงถูกแพรวาเป่าหูแน่ ๆ“ตาพีท...ทำไมทิ้งน้องแล้วกลับก่อน แล้วนี้ไปไหนมา หรือว่ายังไม่เลิกยุ่งกับเด็กนั้นอีก” พีทไม่แสดงสีหน้าอะไร เขาไม่อยากให้แม่เสียใจ ถ้ารู้ว่าลูกสาวที่รับเลี้ยง รักเหมือนลูกทำตัวแบบไหน และด้วยนิสัยของพ่อกับปู่คงกลายเป็นเรื่องใหญ่ ใจหนึ่งก็สงสารเด็กไม่รักดีอย่างแพรวา “ผมเข้าใจแล้ว...” พีทกันมาหาแพรวาที่ยื่นก้มหน้าอยู่ เธอยังคงแสดงเพราะไม่รู้ว่าคนที่เธอร่วมมือด้วยเป็นยังไงตอนนี้ “ตามพี่มาที่ห้อง...มีเรื่องจะคุยด้วย”พูดจบก็เดินขึ้นไป ส่วนแพรวาก็แอบคิดว่าตัวเองอาจจะทำให้พีทหันมาสนใจ หรือไม่ก็เห็นมินนี่ถูกย้ำยีแล้วตัดใจได้ เธอยกยิ้มมุมปากมองดูคุณหญิงที่โกรธจนพูดอะไรไม่ออก“อย่าโกรธเลยนะคะ หนูไม่เป็นไร อีกอย่างพี่พีทคงจะมีเหตุผลสำคัญ” สีหน้าของเธอใสซื่อจนทำให้หลายคนตายใจ มือเล็กเข้ามาปลอบอย่างคนเข้าใจ และ ไม่ถือโทษอะไร ใครเห็นก็คิดว่าเป็นคนใจกว้างราวมหาสมุ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status