Home / โรแมนติก / นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว / บทที่ 2 เตียงสี่เสาที่เร่าร้อน nc

Share

บทที่ 2 เตียงสี่เสาที่เร่าร้อน nc

Author: Lovedee
last update Last Updated: 2024-11-09 17:45:53

บทที่ 1 

เตียงสี่เสาที่เร่าร้อน nc

อ๋องหนุ่มดูดดื่มผลอิงเถาที่สั่นระริกของนางอย่างเอร็ดอร่อย เหลียนฮวาทั้งครวญครางและแอ่นอกอวบจนหลังของนางแทบจะแอ่นโค้งเพราะทนความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามามากมายมิได้ อ๋องหนุ่มเมื่อดูดดื่มนางจนพอใจแล้ว เขาก็ไล้เลียร่างอวบนั้นอย่างเมามันจนแทบจะทั่วร่าง เหลียนฮวาได้แต่ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านแทบจะขาดใจ อ๋องหนุ่มไล้เลียหน้าท้องข้าวผ่องของนางจนทั่วและเขาขบเม้มมันอย่างหมั่นเขี้ยวทิ้งรอยฟันคมของเขาเอาไว้ นางกรีดร้องอย่างตกใจ และก็หลับตาครวญครางไปอีกต่อจากนั้น อ๋องหนุ่มแยกขาขาวอวบของนางออกจากกัน เขาจ้องมองเนินอวบของนางที่มันอวบใหญ่เต็มมือของเขา เขาบีบขย้ำมันอย่างหมั่นไส้เล็กน้อย 

มือหนาแหวกร่องอวบของนางออกจนเห็นเนื้อสีแดงระเรื่อที่อยู่ด้านในและมีเมล็ดดอกไม้สีแดงที่สั่นระริกอยู่ตรงกลาง เขาจ้องมองมันอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็อ้าปากไล้เลียร่องอวบนั้นไปมา “ อ๊ายย อ๊า อ๊า อย่านะ ไม่นะ ท่านอ๋องไม่ ฮวาเอ๋อยอมแพ้แล้ว ไม่นะ ” นางร้องห้ามเขาเสียงสั่นผสานครวญครางอย่างห้ามตนเองไม่ไหว เพราะมันรู้สึกเสียวซ่านยิ่งนักเมื่อลิ้นสากร้อนรุ่มนั่นสัมผัสกับเมล็ดดอกไม้ที่สั่นระริกของนาง อ๋องหนุ่มทั้งไล้เลียร่องอวบสลับกับดูดเมล็ดดอกไม้ของนางอย่างรุนแรง จนกระทั่งมันบวมเป่งขึ้นทันที เขาดูดมันอย่างเมามัน ยิ่งสะโพกอวบของร่างงามแอ่นโยกไหวช้าๆเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาของเขา เขายิ่งดูดเมล็ดดอกไม้นั้นแรงยิ่งขึ้น “ อ๊าย อ๊า อ๊ะ อ๊าย อ๊างง ” เหลียนฮวาครวญครางเสียงกระเส่ายิ่งขึ้น นางโยกสะโพกอวบเข้าหาใบหน้าคมอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป จนมันกระตุกเกร็งหลายๆครั้งจนเสร็จสมไปเป็นครั้งแรกของชีวิตสาวของนาง ตัวของนางเหมือนล่องลอยเบาสบายยิ่งนัก ร่างอวบตัวอ่อนระทวยใต้ร่างล่ำสันของชายที่นางหลงรักเขามานานจนอยากได้เป็นสามี แม้จะรู้ว่าเขาชิงชังรังเกียจปานใด แต่บทรักของเขาก็ทำให้นางหลงลืมว่าเขามิอยากจะได้นางเป็นชายาเลยแม้แต่น้อย 

อ๋องหนุ่มทรงกายลุกขึ้นแล้วถอดอาภรณ์ของตนเองออกจนกายล่ำสันเปลือยเปล่า เขาก้มมองลูกชายที่ตอนนี้มันขยายตัวขึ้นเกือบสองเท่า และมีน้ำรักเริ่มไหลซึมออกมาที่ตาเดียวของมัน มันไหวระริกอยากจะเข้าไปในร่องอวบที่ตอดลมเบาๆตรงหน้าเต็มทีแล้ว แม้ปากจะบอกว่าชิงชังรังเกียจนางเหลือเกิน แต่เจ้าลูกชายตาเดียวของเขามันไม่รักดี มันอยากจะเข้าไปรวมร่างกับนางเหลือเกินจนขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว อ๋องหนุ่มทนต่อไปอีกไม่ไหว จึงได้สอดลูกชายที่ไม่รักดีของเขาที่มันกระหายร่องอวบของนางเหลือแสน เขาสอดมันช้าๆจนกระทั่งเหลียนฮวากรีดร้องเสียงดังขึ้น “ เจ็บข้าเจ็บเหลือเกิน ไม่ไหวแล้วเพคะ หม่อมฉันจะไม่แต่งงานกับท่านอ๋องแน่นอนไม่ต้องห่วง ไม่นะ ไม่เอาอีกแล้ว  อ๊าย อ๊า อ๊างงง “ 

แม้นางจะพยายามดิ้นรนเพื่อจะหนีออกจากใต้ร่างล่ำสันของเขา แต่อ๋องหนุ่มก็มิยอมปล่อยนางไปอย่างแน่นอน เพราะเจ้าลูกชายแม้มันจะเจ็บปวดที่ร่องอวบของนางบีบรัดแทบจะขาดใจ แต่มันกระหายนางเหลือเกิน หากวันนี้ไม่ได้ลองลิ้มรสของนางเขาคงจะขาดใจอย่างแน่นอน อ๋องหนุ่มจึงได้ก้มลงประกบจูบนางอย่างดูดดื่มอีกครั้ง เหลียนฮวาที่ตอนแรกพยายามดิ้นรนขัดขืนเขา แต่ในที่สุดนางก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบแสนหวานของเขา เมื่อนางเผลอไผลเขาจึงได้ดันลำกายแกร่งเข้าไปในร่องอวบใหญ่ของนางทันที ”อ๊าย อ๊า เจ็บเหลือเกิน เจ็บ อ๊ายย "  เหลียนฮวากรีดร้องอย่างตกใจและเจ็บปวดที่กลางกายเหลือเกิน น้ำตาของนางไหลรินลงมาทันที ไหนใครๆบอกว่าการร่วมรักของสามีภรรยานั้นแสนจะมีความสุขและเคลิบเคลิ้มยิ่งนัก แต่ทำไมนางถึงได้เจ็บปวดปานนี้กัน 

แต่เมื่ออ๋องหนุ่มแช่เจ้าลูกชายไว้ให้นางได้ปรับตัวครู่ใหญ่จึงค่อยๆเริ่มขยับลำกายแกร่งนั้นอีกครั้งจากช้าๆหลายครั้งจนค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นจนกระทั่งกลายเป็นเร่งกระแทกนางอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายกลายเป็นโยกขย่มนางอย่างเร่าร้อน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั้งห้องนอนใหญ่นั้น เสียงหัวเตียงใหญ่กระทบผนังดังสนั่น ม่านบางๆที่ผูกติดกับเสาทั้งสี่ไหวโยกเป็นจังหวะ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ “ อ๊าย อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊า อ๊างงง อ๊าาก อ๊ากก อ๊ากก ”  ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสม อ๋องหนุ่มโยกบั้นเอวขย่มนางอย่างรุนแรง เขาสุขสมยิ่งนัก หญิงผู้นี้คับแน่นถูกใจเขายิ่ง นางมิเคยชายเขารู้ แต่เจ้าลูกชายตาเดียวมันทนไม่ไหว แม้อยากจะปราณีนางเหลือเกิน แต่มันก็ทนถนอมนางไปมากกว่านี้ไม่ได้ อ๋องหนุ่มโยกขย่มนางอย่างรุนแรงจนสุขสมแล้วจึงได้เปลี่ยนเป็นจับนางกระแทกร่องอวบจากทางด้านหลัง มือหนาจับก้นงอนงามของนางบีบเค้นจนขึ้นสีแล้วกดกระแทกลำกายแกร่งนั้นเข้าไปในร่องอวบของนางจากจังหวะรักที่ช้าๆกลายเป็นเร่งความเร็วจนกระแทกนางอย่างรุนแรง “ อ๊า อ๊า อ๊า อ๊างงง ” เหลียนฮวาร้องครวญครางอย่างสุขสมยิ่งนักนางรู้แล้วว่าการเริงรักกันระหว่างหญิงชายนั้นมันสุขสมเพียงใด แม้เขามิได้รักนางเลยก็ตาม อ๋องหนุ่มจับร่างอวบของเหลียนฮวาพลิกไปมาหลายท่วงท่าตามที่ตนเองพอใจ เขาสุขสมยิ่งนักอย่างไม่น่าเชื่อว่าหญิงที่เขาชิงชังรังเกียจจะทำให้เขามีความสุขมากมายเพียงนี้ 

ทั้งสองเริงรักกันตลอดเย็นจนกระทั่งเข้าสู่ค่ำคืน  เหลียนฮวาสลบไปทั้งที่ร่างอวบของนางกำลังถูกเขากระแทกอยู่อย่างเร่าร้อน เมื่อเสร็จสมอ๋องหนุ่มจึงได้หยุดให้นางได้พักแล้วร่างแกร่งก็ลงนอนลงอย่างอ่อนแรงเคียงข้างนาง แล้วก็ผล็อยหลับไปด้วยกัน รุ่งสางอ๋องหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาหันไปมองร่างอวบข้างๆที่บัดนี้นางนอนหันหลังให้กับเขา เขาจ้องมองนางอยู่นานจนกระทั่งสายตาคมมองไปที่ก้นงอนงามของนาง พลันเจ้าลูกชายที่ไม่รักดีก็ผงกหัวขึ้นทันที มันผงาดง้ำขึ้นและมันกระหายนางขึ้นมาอีกแล้ว อ๋องหนุ่มเมื่อทนมองก้นงอนงามที่อวบอั๋นของนางต่อไปไม่ไหว จึงค่อยๆขยับเข้าหานางแล้วก็สอดลำกายแกร่งนั้นเข้าไปในร่องอวบของนางจากทานด้านหลังทันที เมื่อเจ้าลูกชายเข้าไปได้จนมิดลำกายใหญ่นั้นแล้ว เขาก็เริ่มกระแทกนางจากด้านหลังทันที เริ่มจังหวะช้าๆจนกระทั่งเร่งความเร็วกลายเป็นกระแทกนางอย่างรุนแรง ปากหนาก็ร้องครวญครางกระหึ่มในลำคอดังสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บ “ อ๊ากก อ๊าากก อ๊าากก อ๊าาาา ” เขาสุขสมเหลือเกิน ร่างล่ำสันแนบชิดกับนางแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกันและเร่งกระแทกนางอย่างรุนแรง ฮวาเอ๋อร้องครวญครางทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่นางคิดว่านางกำลังฝันว่าท่านอ๋องซีหยางกำลังขย่มนางอย่างรุนแรง แต่แล้วก็พลันตกใจตื่นขึ้นมา นางรู้ว่าว่ามิใช่ฝันไป เขากำลังกระแทกร่องอวบของนางจริงๆจากทางด้านหลัง “ อ๊าย อ๊า อ๊า อ๊างงง อ๊งง ฮวาเอ๋อเสียวจัง  อ๊า อ๊างงง ” 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 25 ทุกคนรื่นรมย์ยกเว้นแม่ทัพไป๋

    ขุนนางหนุ่มก้มลงไล้เลียร่างอวบของเมียรักจนทั่วร่าง จนถึงเนินอวบของนาง เขาบีบขย้ำมันอย่างมันมือ แล้วก็สอดนิ้วแกร่งของเขาเข้าไปจนมิดด้ามแล้วเร่งกระแทกร่องอวบของนางด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งสะโพกอวบของซูลี่กระตุกเกร็งจนเสร็จสมไป นางปลดปล่อยน้ำรักจนเต็มมือหนาของสามีเมื่อเขาเห็นนางพร้อมสำหรับเขาแล้ว จึงได้สอดลำกายอวบใหญ่ของเขาเข้าไปจนมิดลำกาย นางยังคงคับแน่นสำหรับเขา เมื่อร่องอวบของซูลี่ที่มันแอ่นสายไปมาด้วยความเสียวซ่านอย่างรอคอยการเติมเต็มจากสามี เมื่อสัมผัสกับลำกายอวบใหญ่ของเขามันกระตุกเกร็งแทบจะเสร็จสม สะโพกอวบโยกรับลำกายแกร่งของสามีทันที ที่เขาจ้วงแทงนางด้วยจังหวะที่รัวเร็ว นางแอ่นสะโพกรับเขาอย่างร่านร้อนเหลือเกิน ปากจิ้มลิ้มก็ร้องครวญครางอย่างสุขสม “ อ๊าา อ๊าา อ๊าา อะ อ๊ะ ท่านพี่เร็วอีกเจ้าค่ะ อ๊า อ๊าาา อ๊าาง ” ซูลี่ร้องครวญครางอย่างสุขสม นางโยกสะโพกอวบรับการจ้วงแทงที่รัวเร็วของสามี ปากก็ร้องครวญคราง มือบางยกขึ้นลูบไล้หลังไหล่ของเขาไปมา ขุนนางหนุ่มเร่งกระแทกร่องอวบของนางอย่างเร่าร้อน เขาเองก็สุขสมเหลือเกิน ครางกระหึ่มในลำคอหนาเสียงดังก้องไปทั้งห้อง เขาจับร่างอวบของเม

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 24 แต่งงานซูลี่

    ทั้งสองเดินตรงไปหาพี่ชายที่นั่งร่ำสุรากับสหาย ที่ศาลากลางสวน “ ท่านรองแม่ทัพไป๋ วันนี้นึกครึ้มใจอะไรขึ้นมาเจ้าคะถึงได้ร่ำสุราแต่หัววันเลย ” ซูลี่เอ่ยทักทายเขาทันที นางเดินตรงไปนั่งลงข้างๆสามี ส่วนพระชายาเจียทรุดนั่งลงตรงข้ามพวกเขา นางยิ้มให้รองแม่ทัพไป๋ “ เขาเป็นแม่ทัพแล้ว ได้เลื่อนขั้นเมื่อเช้านี้เอง” คุณชายเจียเอ่ยทักท้วงว่าที่ฮูหยินของเขา “ ถ้าเช่นนั้นก็ยินดีกับตำแหน่งใหม่ด้วยนะเจ้าคะ ” นางจึงได้เอ่ยแสดงความยินดีอีกครั้ง “ แต่สิ่งที่ต้องแสดงความยินดียิ่งกว่านั้นก็คือ เขาได้สมรสพระราชทานกับองค์หญิงซีหลีน่า น้องสาวของอ๋องห้าเช่นใดเล่าพระชายา” คุณชายเจียหันไปบอกน้องสาวของตนเอง “ องค์หญิงหลีน่า นางน่่ารักเหลือเกิน อัธยาศัยไมตรีก็ดียิ่งนัก พี่เฟยหลงท่านโชคดีแล้วนะที่ได้แต่งงานกับนาง ” พระชายาเจียเอ่ยบอกเขา “ แม่ทัพไป๋เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าพระชายาเจีย ” ท่านจงใจจะละเลยคำพูดที่ว่านางอ้วนใหญ่เหลือเกิน หากล้มทับข้าคงจะกระอักเลือดไปเลยใช่หรือไม่ “ เขาเอ่ยใบหน้าเรียบเฉย บ่งบอกว่ามิได้ล้อเล่นเลย พระชายาเจียถอนหายใจเบาๆ “ เปิ่นหวางเฟยพูดจริงๆนะ นางน่ารัก อัธยาศัยไมตรีดี เพียงแต่นางอ้วนใหญ่มา

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 23 ราชโองการแต่งงานที่เกือบจะหงายหลัง

    องค์หญิงหลีน่าไปปรึกษาองค์ชายรองพี่ชายของนางทันที เพราะเขาเป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดของนาง “ เสด็จพี่ หม่อมฉันอยากจะแต่งงานท่านพอจะช่วยได้หรือไม่ ” องค์ชายรองตะลึงงันไปทันที เขาแทบจะเอามือแคะหูตนเอง หลีน่าบอกว่าจะแต่่งงานกับใครกัน เขาหันมามองน้องสาวตนเองช้าๆ จ้องมองหุ่นอันอ้วนใหญ่ที่หน้าท้องของนางยื่นออกมากลมดังเช่นหญิงท้อง “ หลีน่าเจ้าล้อพี่เล่นใช่หรือไม่ เจ้าจะแต่งงานได้เช่นไร เจ้ายังเด็กเกินไป ” เขาเอ่ยขึ้นทันที เพราะพี่ชายทุกคนมักจะชอบคิดว่านางยังเด็กเล็กนักอยู่เสมอ ทั้งๆที่นางอายุสิบหกหนาวแล้ว อายุเลยวัยปักปิ่นมาแล้วด้วยซ้ำไป“ ข้าพูดจริงพี่รอง ตอนบ่ายหม่อมฉันเดินชนกับรักแรกของเข้า ทันทีที่สบตาของเขาหม่อมฉันก็ตกหลุมรักเขาทันที รู้ได้ทันทีว่าชายคนนี้คือว่าที่สามีของหม่อมฉันอย่างแน่นอน ” หลีน่าพร่ำพรรณาให้พี่ชายของตนเองฟัง องค์ชายรองตาค้าง นั่นน้องสาวของเขาแอบหลงรักใครกัน “ แล้วเจ้าหมอนั่นมันเป็นใครกัน ” เขาลองเลียบเคียงถามนาง “ เขาบอกว่าชื่อรองแม่ทัพไป๋เฟยหลงเป็นบุตรชายแม่ทัพภาคตะวันออก ” องค์ชายรองแทบจะร้องอ๋อออกมาทันที เจ้านั่นอดีตคู่แข่งของเจ้าห้านั่นเอง เจ้าหมอนั่นก็หล่อเหลาไม่เบ

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 22 พรหมลิขิตของแม่ทัพไป๋

    ขุนนางหนุ่มมีสีหน้าดีใจที่เสนาบดีจงยอมรับเขาโดยง่ายดาย “ ขอรับท่านพ่อตา ข้าจะจัดการเรื่องสินสอดให้เร็วที่สุดและหาฤกษ์ที่ดีและให้เร็วที่สุด มิต้องห่วงนะขอรับ ข้ารักนางมาก จะดูแลนางให้ดีที่สุด ขอให้ท่านวางใจ ” จากนั้นเขาก็อยู่พูดคุยกับเสนาบดีจงครู่ใหญ่จึงได้ขอตัวลากลับ ซูลี่เดินออกมาส่งสามีหมาด ๆ ของนางจนถึงหน้าประตู เหลียวมองซ้ายขวาไม่เห็นใครจึงได้เขย่งเท้าขึ้นจูบแก้มเขาเบาๆ “ ท่านพี่ต้องรีบจัดการเรื่องแต่งงานของเราให้เร็วที่สุดนะเจ้าค่ะ ข้ารอนานไม่ไหว อยากจะใช้ชีวิตอยู่กับท่านให้เร็วที่สุด ”ขุนนางหนุ่มก้มลงมองใบหน้าที่แดงก่ำของซูลี่แล้วก้มลงหอมแก้มนางทั้งสองข้าง ๆพี่จะจัดการให้เร็วที่สุดเจ้าไม่ต้องกังวล แต่ระหว่างนี้พี่จะมาหาเจ้าบ่อยๆ หรือเจ้าก็ไปหาพี่ที่จวนได้ตลอดเวลา เจ้าก็รู้หากพี่ไม่มีราชการก็จะอยู่ที่จวน เจ้าก็ไปมาหาสู่ที่จวนเช่นเดิมเหมือนตอนที่ยังเป็นสหายกับฮวาเอ๋อ ตอนนี้เจ้ากลายมาเป็นพี่สะใภ้ของนาง ต่อไปก็หาทางคืนดีกันเสีย เพราะกลายมาเป็นพี่น้องกันแล้ว เข้าใจหรือไม่ นางกลายมาเป็นน้องสาวของเจ้าแล้ว พี่สะใภ้ “ เขาเอ่ยเย้านาง ใบหน้าของซูลี่แดงก่ำ ” ก็ได้เจ้าค่ะ ข้าจะง้องอนนางเอ

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 21 หญิงร้ายกาจที่รัก nc

    หญิงที่มีอารมณ์กำหนัดที่รุนแรงเช่นซูลี่ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่านางร่านรักเช่นนี้ เมื่อเขาโยกขย่มนางด้วยจังหวะที่รุนแรงขึ้นนางก็ยิ่งเสียวซ่านจนทนไม่ไหว ปากร้องครวญครางเสียงกระเส่า แล้วโยกสะโพกอวบอั๋นของนางรับลำกายใหญ่ของเขาด้วยจังหวะเดียวกันอย่างรวดเร็ว นางกางเล็บมือกรีดบนหลังไหล่ล่ำสันของเขาอย่างมันมือเพราะอารมณ์กำหนัดของนางพุ่งขึ้นสูงอย่างไม่เคยมาก่อน ปากก็ร้องครวญคราง“ รักข้าอีก รักข้า แรงๆอีก แรงๆ กว่านี้อีก เจ้าบ้า รักข้าเร็วๆ อ๊าย อ๊าา อ๊าา อ๊าางง ” ปากของนางก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่าอย่างสุขสมเหลือเกิน “ ขอร้องข้าสิเมียรัก ข้าคือผัวเจ้า ต่อไปอย่ามาเรียกเจ้าบ้า เรียกว่าผัว มิเช่นนั้นเข้าจะปล่อยให้เจ้าอารมณ์ค้างเช่นนี้ อยากสุขสมต้องพูดกับข้าให้มันรื่นหูกว่านี้เข้าใจหรือไม่ ” เมื่อได้ทีขุนนางหนุ่มรีบข่มขู่นางทันที เขาต้องดัดนิสัยนางให้ได้ จะเป็นเมียของต้องเป็นสตรีที่ดีกว่านี้ ว่านอนสอนง่าย เขาจะปราบนางเอง หญิงเช่นนางเหมาะกับบุรุษเช่นเขาแล้ว เพราะเขาชอบปราบพยศหญิงร้ายกาจเช่นนางนี่แหละ สหายของเขาดีเกินไปไม่เหมาะกับหญิงแพศยาเจ้ามารยาเช่นนางหรอก ขุนนางหนุ่มแกล้งลดจังหวะกระแทกนางให้ช้าๆ

  • นางร้ายเช่นข้าพอแล้ว   บทที่ 20 จับรองแม่ทัพไป๋แต่ได้พี่ชายศัตรู nc

    ม้าแสนรู้ของขุนนางหนุ่มวิ่งเหยาะย่างช้าๆจนกระทั่งวิ่งมาจนถึงจวนร้างแห่งหนึ่ง มันวิ่งไปหยุดตรงประตูทางเข้าจวนร้างแห่งนั้น หย่งจิ้งประคองร่างอวบที่เอนกายพิงอกแกร่งของเขามาตลอดทางขึ้น แล้วเขาก็โหนตัวลงจากม้าหนุ่มแสนรู้นั่น แล้วยกร่างอวบของซูลี่ลงมายืนข้างม้าหนุ่มของเขา “ เจ้ายืนรอพี่ตรงนี้ก่อน พี่จะผูกม้าและหาหญ้าให้มันกินสั่งหน่อยก่อนเป็นรางวัลที่วันนี้มันทำได้ดีเหลือเกิน ” เขาเอ่ยปากชมม้า แต่มองเข้ามาในตาของนางอย่างหวานฉ่ำเหลือเกิน ใบหน้าของซูลี่แดงก่ำ นางรู้ว่าเขาหยอกเย้านาง พอตกเป็นของเขาแล้ว ท่าทีต่อนางก็เปลี่ยนไป ปกติชอบพูดจากกระแทกนางแรงๆอย่างไม่เกรงใจ แต่คราวนี้กลับปากหวานกับนางเหลือเกิน นางจ้องมองร่างล่ำสันของเขาที่จูงม้าเดินเข้าไปในประตูจวน แล้วเดินตามเขาเข้าไปในจวนร้างแห่งนั้น เมื่อขุนนางหนุ่มผูกม้าเรียบร้อยแล้ว เขารินน้ำใส่ในอ่างเคลือบใบเก่าที่มีรอยบิ่นที่เขาค้นพบในครัวหลังบ้าน มาวางไว้ตรงหน้าม้าหนุ่ม แล้วเดินออกไปเกี่ยวหญ้าที่ขึ้นรถด้านนอกมาหอบใหญ่วางลงตรงหน้าม้าหนุ่ม เดินไปหยิบกระถางต้นไม้ที่ทำจากดินเผาเก่าๆใบใหญ่ที่กลิ้งอยู่ตรงทางเข้า มาหักกิ่งไม้ใส่ลงไปแล้วเดินกลับไปหยิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status