หน้าหลัก / วัยรุ่น / น่านฟ้าคว้าเกียร์ / ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง

แชร์

ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง

ผู้เขียน: ต้นนุ่น'นน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-17 10:16:59

@มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง

“ เฮ้ย!!...พวกเเกรู้รึยัง ใครเป็นหลานรหัสในสาย ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนในกลุ่มขณะที่กำลังใกล้เลิกเรียนเเล้ว

“ อืม...รู้เเล้ว ”

“ กูก็รู้เเล้วเหมือนกัน ”

“ รู้เเล้วเหมือนกัน ” เพราะน้องๆตามหาพวกเราเจอเเล้วเเต่ก็ยังไม่เจอกันจริงๆจังๆเป็นการส่วนตัว

“ งั้นดีเลย...พวกเรารวมกันเลี้ยงน้องๆในสายของพวกเราหน่อยไหมก่อนจะไปออกค่าย กระชับมิตรภาพความสัมพันธ์กัน ”

“ ก็ดีนะ ”

“ เห็นด้วย ”

“ ที่ไหนดี...จะได้นัดถูก ว่าจะเอาเป็นพรุ่งนี้เพราะว่างพอดี ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนเพื่อถามความคิดเห็น เพราะนี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์เเล้วสำหรับการรวมตัวประชุมเชียร์ ในช่วงเปิดเทอม อาทิตย์หน้าก็ต้องออกค่ายกันเเล้ว ปีนี้จัดทุกอย่างให้ง่ายเเละรวดเร็วที่สุดจะได้ไม่เสียเวลาของนักศึกษาเเต่ล่ะคน กิจกรรมก็ถูกจัดเปลี่ยนไปด้วยเเตกต่างจากทุกปี

ถึงเขาจะอยู่ปีสามเเต่ก็ไม่ได้มาเข้าร่วมด้วยบ่อยนักเพราะต้องช่วยงานคนเป็นอาด้วยที่เป็นเจ้าของมหาลัยนี้ เพราะเป็นงานด่วนอาจึงต้องการกำลังเสริม ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของเขาเเต่ก็ปฏิเสธไม่ได้

“ ปิดห้องเลี้ยงคาราโอเกะไหม ”ซันเอ่ยเสนอความคิดเห็นไปด้วยจนทุกคนครุ่นคิดตาม

“ ก็ดีนะ...น่าสนุกดี ” เลโอเอ่ยต่อ

“ ก็ดี...ฉันจะร้องเพลงให้ลั่นห้องไปเลย ”

“ อย่าาา / อย่า / อย่าเถอะขอร้อง ” ทั้งสามหนุ่มเอ่ยห้ามออกมาพร้อมกันเพราะรู้ว่าเสียงเพื่อนนั้นเป็นยังไง

“ พวกมึงอ่ะ...กูงอน ”

“ กูไม่ได้ง้อครับ...ไม่ใช่ผัวของมึง ”

“ ชิส์....ไปลานเกียร์กัน น้องๆน่าจะมารวมตัวกันเเล้ว ”

“ ไปดิ ” ทั้งสี่คนรีบมุ่งหน้าไปที่ลานกิจกรรมเกียร์พร้อมกับเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนปีสี่ไม่ค่อยว่างมาช่วยเท่าไหร่เพราะต้องทำโปรเจคจบเเละฝึกงานช่วงใกล้จบ

พอมาถึงก็เห็นน้องๆที่เรียนวิศวะทุกสาขามารวมตัวกันหมดเเล้วนับร้อยคนได้

“ ทุกคนเงียบครับ ” ทุกคนพร้อมใจกันปิดปากเงียบสนิท

“ ..... ”

“ น้องๆครับ...คือพี่อยากรู้ว่าเเต่ล่ะคนอยู่สาขาไหนกันบ้าง เดี๋ยวพี่จะเรียกทีล่ะสาขาเเล้วให้ลุกออกมาตามจุดที่พี่ๆบอกนะครับ วันนี้ถ้าคุยกันรู้เรื่องเร็ว ก็เเยกกันกลับบ้านเร็วครับ ไม่มีอะไรมากได้ยินกันไหมครับ ” ซันเอ่ยเสียงดังลั่น จนทุกคนรีบตอบรับรุ่นพี่

“ ได้ยินค่ะ / ได้ยินครับ ”

" พวกคุณรู้เรื่องเเละได้ยินกันจริงไหม ทำไมเสียงเบาจัง " ซันเเกล้งว๊ากจนทุกคนพร้อมใจตะโกนเสีียงดังอีกครั้งอย่างพร้อมเพรียงกัน

“ ได้ยินครับบบบ / ได้ยินค่ะ ”

“ ดีมากครับ...งั้นเริ่มกันที่สาขาเเรกเลยครับ ”

“ คอมันจะพังไหมว่ะเเหกปากขนาดนั้น ” เลโอเอ่ยถาม

“ ถ้าพังก็เป็นหน้าที่ของหมอไป…ช่วยไม่ได้ ” เขาเอ่ยตอบเสียงเบาเเละมองบริเวณรอบๆจนสายตาไปสะดุดกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาคุ้นมาก ซึ่งอยู่ข้างหลังสุด

...จำได้เเล้วว่าคือใคร

...ยัยเด็กที่เจอที่คลับคืนก่อนนั่นเอง

...ไม่คิดว่าเธอจะเรียนที่นี่คณะนี้ด้วยบังเอิญจริงๆ

“ ไอ้ณคุณ มึงยิ้มอะไรคนเดียวว่ะ ”

“ กูยิ้มเหรอ...ก็ไม่หนิ ” เขาชี้นิ้วเข้าหาตัวเองด้วยความงุนงง

“ ยังจะเถียงก็กูเห็นอยู่ หรือมึงสนใจสาวคนไหนบอกกูหน่อยดิ ”

“ เรื่องของกู ”

“อย่าให้กูรู้นะมึง ล้อบ้านเเตกเเน่ ” เขายักไหล่ให้มันอย่างไม่ยี่ระ เรื่องอะไรต้องให้มันรู้ว่าผมมองอะไรอยู่

“ ไอ้เxี้ย...น้องคนนั้นเรียนสาขาเดียวกับพวกเราเว้ย โคตรน่ารักอย่างกับตุ๊กตาบาร์บี้ ” เลโอเอ่ยอย่างยิ้มๆเเละมองเเบบไม่ล่ะสายตา เพราะสาขายานยนต์ถูกเรียกออกมาเป็นสาขาที่สามจากสิบสองสาขา

“ คนนี้กูขอจองอย่าเเย่ง ” ซันเดินเข้ามาสมทบเเละให้คนอื่นจัดการหน้าที่ว๊ากต่อ

“ พวกมึงสองตัวปล่อยน้องไปมีอนาคตที่ดีเถอะ ถ้าอย่างไอ้คุณกูจะไม่ว่าไม่ห้ามเลย ” จินนี่กอดอกมองเพื่อนของตน

“ ไอ้x่านี่นิ่งๆอาจจะเป็นเสือร้ายเสือซ่อนเล็บก็ได้เว้ย ใครจะไปรู้ ”

“ วกมากัดกูจนได้นะพวกมึงเนี่ย ” บ่นพวกมันอย่างเอือมระอา นิสัยโคตรเเตกต่างกันเเต่ดันเป็นเพื่อนสนิทกันได้อย่างงงๆ

“ คนที่พวกมึงมองเป็นหลานรหัสกู กูไม่อนุญาตให้พวกมึงจีบ รีบไปกันได้เเล้ว ” จินนี่เอ่ยตอบจนทำให้เขามองหน้าเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของกลุ่ม หลานรหัสงั้นเหรอ เเสดงว่าพรุ่งนี้เลี้ยงน้องก็ต้องเจอกันงั้นดิ

“ ขี้หวง / กูจีบน้องไม่ได้จีบมึงครับเพื่อน ”

" เอ๊ะ!!...ไอ้พวกนี้นี่พูดไม่รู้เรื่อง " ผมขี้เกียจอยู่ฟังพวกมันเถียงกันต่อ จึงตัดสินใจเดินหนีออกมาเเละไปยืนรวมกับกลุ่มเพื่อนสาขาเดียวกัน

ที่ต้องเเยกเเต่ล่ะสาขาออกมา เพราะรุ่นพี่อยากรู้จักเเละอยากจำหน้าน้องในสาขาได้เผื่อมีกิจกรรมร่วมกัน ในขณะที่เพื่อนคนอื่นกำลังพูดเขาจึงเเกล้งเดินสำรวจไปทางข้างหลังอย่างเงียบๆ

เธอจำเขาได้ตั้งเเต่เจอเมื่อกี้เเล้วเเต่เเกล้งก้มหน้าหลบสายตาคม เเต่ดูเหมือนจะหลบไม่พ้น โลกมันช่างกลมเสียซะเหลือเกิน ได้อยู่สาขาเดียวกันอีก เเถมเขาก็เดินมาเเอบอยู่ข้างๆอีก จึงเล่นมือตัวเองไปพลางๆไม่อยากเงยหน้ามอง

“ ทดสอบความจำกันหน่อยดีกว่า ว่าพวกพี่ชื่ออะไรเพราะเห็นกันมาเป็นอาทิตย์เเล้ว พี่จะสุ่มเรียกนะครับ ใครตอบไม่ได้ต้องถูกลงโทษ ”

“ น้องครับพี่ชื่ออะไร ” เธอเงยหน้าไปมองหน้าเขาทันทีก็เพราะเขาใช้เท้าเขี่ยขาฉันเบาๆ

...เห็นเธอเป็นอะไรถึงใช้เท้าเขี่ย

... จะทักทายดีๆไม่ได้รึยังไงผู้ชายคนนี้

“ พี่ชื่ออะไรครับน้องฟ้า ” เขาเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งจนเรียกสายตาจากทุกคนให้หันมามองอย่างง่ายดายได้เป็นอย่างดีจนเป็นจุดสนใจเเละได้ยินเสียงซุบซิบเบาๆจากเพื่อนตัวดี เเต่ผมไม่สนใจหรอก สนใจคนตรงหน้ามากกว่า ที่ตอนนี้เธอเงียบ

“ ชะ...ชื่อ ” เธอไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร เพราะไม่เคยเห็นเขามารวมที่ลานเกียร์เหมือนพี่คนอื่นๆ

...เอาไงดีน่านฟ้าเธอตายเเน่

“ ตอบครับ...อย่าเงียบ ” ผมเเกล้งเอ่ยเสียงเข้มขึ้นจนเธอสะดุ้งตกใจ เรียกรอยยิ้มมุมปากจากผมได้เป็นอย่างดี

“ หนูไม่รู้ค่ะ ไม่เคยเห็นหน้าพี่มาก่อน ” เธอตอบออกไปเสียงสั่นเพราะกลัวโดนสั่งลงโทษเเบบเเปลกๆ เพราะไม่สามารถคาดเดาจากคนตรงหน้าได้เลยว่ามีนิสัยยังไง

“ ไม่รู้ได้ยังครับเราอยู่สาขาเดียวกันนะ ขนาดพี่ยังรู้จักชื่อน้องเลย ” บีบมือกันเเน่นด้วยความประหม่าพร้อมกับหันมองคนรอบข้างเผื่อจะช่วยอะไรได้ เเต่ทุกคนก็นั่งเงียบจนไม่กล้าขยับตัว

“ หนูไม่รู้จริงๆค่ะ ” เธอเงยหน้าสบตาคม พยายามใช้สายตากลมโตของตัวเองออดอ้อนเพื่อหวังให้คนตรงหน้าเห็นใจ

...พยายามใจดีสู้เสือเอาไว้

“ งั้นลุกออกมาตรงนี้ครับ...พวกมึงถามน้องต่อได้ ” เขาชี้ให้เธอลุกเดินออกมาทางข้างหลังสุดจากกลุ่มเพื่อนเเละให้เพื่อนตัวเองถามคนอื่นต่อ เเต่สายตากรุ้มกริ่มจากเพื่อนสนิทตัวดีมองมาด้วยความล้อเลียน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกมันจ้องจะเเซวเขาอยู่

จึงมองบริเวณรอบๆทุกคนต่างไม่ได้สนใจกัน เพราะทำหน้าที่ของตัวเองกันอยู่ เเละเเต่ล่ะสาขาก็อยู่ห่างกันพอสมควร บริเวณที่ยืนอยู่ห่างจากทุกคนจึงเงียบเล็กน้อย

“ ปั่นจิ้งหรีดยี่สิบที เเล้วผมจะบอกว่าผมชื่ออะไร..เริ่มครับ ” เธอเผลอมองคนตรงหน้าด้วยสายตาไม่สบอารมณ์เเบบปิดไม่อยู่ ก่อนที่จะเริ่มทำโดยเอามือไขว้กันโดยที่อีกมือจับหูส่วนอีกมือวางตรงไปข้างหน้า

“ มองเเบบนี้อยากโดนเพิ่มโทษเหรอครับ ”

“ เป่าค่ะเปล่า ขอโทษค่ะ ” รีบขอโทษขอโพยก่อนจะก้มหน้าเเละเริ่มหมุนอย่างช้าๆ

“ ช้าเเบบนี้จากยี่สิบจะเป็นสี่สิบทีนะครับ ”

“ .... ” เธอได้พ่นลมหายใจออกมาหนักๆเเละเริ่มหมุนเร็วขึ้น

…ไอ้คนเผด็จการไอ้คนใจร้าย

“ ทำไมไม่นับครับ จะโกงผมเหรอ ”

“ หนึ่ง สอง สาม.... ”

“ เสียงดังอีกครับ ”

“ สี่ ห้าาา!! ” เเหกปากเสียงดังลั่นโดยที่ไม่ได้สนใจว่าใครจะได้ยินไหม

“ สิบเก้า…ยี่สิบ” พอหยุดหมุนเท่านั้นเเหล่ะ โลกหมุนรอบตัวเองทันที จนเผลอเซเอามือจับหัวไว้ด้วยความเวียนหัวจนเกือบล้ม

“ เเค่นี้ก็ไม่ไหวเเล้ว ” โคตรดูถูก

“ พี่ก็ลองทำบ้างเองบ้างสิคะ ”

“ นี่คุณกล้ายอกย้อนเถียงผมเหรอ ? ”

“ ไม่ได้เถียงค่ะ เเค่เเสดงความคิดเห็น ”

“ หึ...เเบบนั้นเเหล่ะครับที่เขาเรียกว่าเถียง ”

“ ขอโทษค่ะ ” ไม่อยากผิดก็ต้องยอมผิด เพราะไม่อยากมีเรื่องกับรุ่นพี่จอมเผด็จการบ้าอำนาจโซตัสอย่างเขา

“ คำขอโทษดูไม่จริงใจ ขอโทษใหม่ครับรุ่นน้อง ”

“ ขอโทษค่ะ ” ตะโกนเสียงดังใส่หน้าเเละรีบเดินหนีมานั่งที่เดิมของตัวเองทันที กลัวจะได้ตะบันหน้าหล่อๆนั่นเสียก่อน เเบบนี้คือเเกล้งกันชัดๆเธอไปทำอะไรให้เขานะ

“ เดินหนีออกมาเเล้วรู้ชื่อผมเเล้วรึไง ” เขาเดินมานั่งยองๆข้างเธอเเละมองใบหน้าหวาน ที่ตอนนี้เริ่มหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดผ่านท่าทางเเต่พยายามเก็บอาการไว้

“ ไม่ได้อยากรู้เเล้วค่ะ ”

“ เเต่คุณต้องรู้จำชื่อผมให้ขึ้นใจ ผมชื่อณคุณ หรือจะเรียกว่าคิงวิศวะสุดหล่อก็ได้ครับ เหมือนที่คนอื่นเรียกกัน นี่คือฉายาของผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ” วันนั้นกับวันนี้ทำไมช่างเเตกต่างกันนักนะเธอไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรถูกใจสาวหลายๆคนที่หมายปองมองมา เเต่คำพูดนั้นก่อกวนขั้นสุดจนเธอเริ่มนึกโมโหในใจ วันนั้นอุตส่าห์ชื่นชมที่เคยช่วยกัน เเต่วันนี้ขอทิ้งคำนั้นเลยอย่างกับคนล่ะคน หลังจากจบกิจกรรมก็ต่างคนต่างอยู่เถอะ

“ เธอรู้จักเขาเหรอน่านฟ้า ” พรีมเพื่อนสาวในสาขาเอ่ยถามเธอ เพราะเราเริ่มสนิทกันตั้งเเต่วันเเรกที่ได้เจอกันเเล้ว

“ ไม่นะ ” พยายามตอบให้น้ำเสียงนิ่งที่สุดไม่ให้เพื่อนสงสัย เพราะจะบอกรู้จักมันก็ไม่เชิงเพราะเจอกันด้วยเหตุบังเอิญมากกว่า

“ เราอิจฉาเธออ่ะ ที่คนหล่อๆเเบบนั้นมาอยู่ใกล้ๆ เป็นเรานี่หัวใจวายตายไปเเล้วนะเเถมตัวโคตรหอม พี่เขาเป็นตัวท็อปของคณะเเละมอเลยนะเพจมอเเอบถ่ายรูปพี่เขามาลงบ่อยๆเเต่ได้ข่าวพี่เขาเป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยอะไรกับใคร ”

“ เห่อะ...นิ่งเหรอ ” อยากจะเถียงใจจะขาด เพราะท่าทางเมื่อกี้ไม่เหมือนคนนิ่งเหมือนที่หลายคนเคยรู้จัก น่าจะไม่รู้ตัวตนของเขามากกว่า

“ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ”

“ เปล่าๆ ”

“ น้องสองคนนั้นคุยอะไรกันครับ เงียบหน่อยรบกวนคนอื่น ” พี่ณคุณคนเดิมหาเรื่องฉันอีกเเล้ว คนอื่นคุยเสียงดังกว่าไม่เห็นจะว่า พอเป็นเธอกลับโดนว่าง่ายดายซะงั้น สองมาตรฐานชัดๆ

..................

อย่าเเกล้งน้องเยอะอีพี่ 🙄🙄 เดี๋ยวโดนเอาคืน

ฝากกดใจเเละคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์กันเยอะๆด้วยนะคะ 🫶🙏🥰

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 3 กอดได้ไม่ว่า

    วันต่อมาร้านคาราโอเกะพี่เขานัดสองทุ่ม เเต่นี่ปาไปสองทุ่มครึ่งเเล้ว เล่นเอาเลทไปครึ่งชั่วโมงเพราะรถในเมืองติดหนักมาก จนทำเอารู้สึกผิดต่อรุ่นพี่ ที่นัดเลี้ยงสายในรุ่น ปกติตัวเองไม่เคยสายเลยสักครั้งมาเผื่อเวลาตลอด เเต่วันนี้สุดวิสัยจริงๆ จึงได้ส่งข้อความบอกพี่จินนี่เเล้ว เเละที่ทำงานก็มีเรื่องวุ่นๆเล็กน้อยด้วย ฉันมาถึงก็มองสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง ที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะบิดกลอนประตูเปิดเข้าไป เสียงเพลงค่อนข้างดังมาก เเต่เมื่อเข้ามาทุกคนก็หันมามองเป็นสายตาเดียวจนทำเอาฉันประหม่า ทำตัวไม่ถูก " ขอโทษนะคะที่มาช้า " ฉันยกมือไหว้ขอโทษทุกคน จนพี่จินนี่เดินเข้ามาหาอย่างยิ้มๆ " ไม่เป็นไรคนสวยพี่เข้าใจ มานั่งก่อนมาทานข้าวมารึยัง " " ยังเลยค่ะ " ฉันเดินตามเเรงลากจูงของรุ่นพี่ที่พามานั่งข้างคนที่ฉันไม่อยากนั่งข้างด้วยที่สุด เเต่พื้นที่ตรงอื่นไม่ว่างเเล้วจึงยอมจำเป็นต้องนั่งข้างเขา " สวัสดีค่ะทุกคน หนูชื่อน่านฟ้านะคะ " ฉันยกมือไหว้รุ่นพี่ทุกคนเเละเเนะนำตัวกับเพื่อนคนอื่นๆด้วย " สวัสดีครับ ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลยนะ " ซันเอ่ยเสียงหวานเเละยิ้มเเพรวพราวให้ เพื่อก่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 4 พูดไม่เข้าหู

    @หอพัก “น่านฟ้า...ตื่น” ณคุณเขย่าขาเธอเบาๆ เพื่อเรียกให้ตื่นหลังจากจอดรถหน้าหอเเละดับเครื่องเเล้ว ระหว่างทางที่ขี่มาทำเอาผมต้องคอยหันหลังมองตลอดทางไม่กล้าขี่เร็ว ใช้ความเร็วเพียง 60-70 เท่านั้น เพราะกลัวเธอจะตกรถ คนอะไรหลับได้เเม้กระทั่งนั่งรถบิ๊กไบค์ ไม่กลัวรึยังไงกัน ไม่ใช่รถยนต์นะ ...ยอมใจจริงๆ ...เเต่คงจะง่วงเเละเหนื่อยมาก “ อื้อ...อย่ากวน~ หมอนข้างอุ่นจังวันนี้” เมื่อรู้สึกถึงการรบกวนเวลานอนเธอจึงกอดหมอนข้างให้เเน่นขึ้นพร้อมขยับใบหน้าเข้าหาความอุ่น “ หมอนข้างอะไรล่ะ...นี่ฉันเอง ตื่นก่อน ” เขาต้องเอ่ยขึ้นเสียงดังเพื่อให้เธอรู้สึกตัวตื่น ...จนได้ผล เธอยอมเปิดตาตื่นเเละมองบริเวณรอบข้างด้วยความงัวเงียง่วงนอนเเบบเห็นได้ชัด “ ถึงเเล้วเหรอ” เธอยอมลงจากรถเเละยืนตั้งสติสักพัก ก่อนจะถอดหมวกกันน็อคออกโดยมีพี่เขาช่วย “ ไม่ถึงเเล้วจะปลุกเหรอ หรือไม่อยากตื่นอยากไปนอนกับฉันที่คอนโด ก็ได้นะขึ้นรถมาสิเร็ว” “บ้า//...ใครเขาอยากไปนอนกับพี่กัน” ตื่นเต็มตาเลยทีนี้ จากคำพูดก่อนกวนของพี่เขา “หึ...นึกว่าอยากจะไปนอนด้วย เเต่ทีหลังอย่าหลับเเบบนี้อีกนะมันอันตราย เดี๋ยวต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-16
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 5 น้องสาว

    @คอนโด" เธอพักห้องนั้น....ห้องนั้นคือห้องน้องสาวฉันเอง " ผมชี้ไปห้องทางด้านซ้ายมือที่อยู่ติดกัน เป็นห้องของน้องสาวผมเอง เธอชื่อ " ณดา " อายุ 15 เเต่นานๆ ทีถึงจะมาพักกับผมสักที ที่นี่เป็นห้องพักขนาดใหญ่มีสองห้องนอน เเละสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เเละยังมีห้องครัว ห้องทานข้าว เเละห้องนั่งเล่น เดินทางสะดวกสบายใกล้รถไฟฟ้า ใกล้โรงพยาบาล สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า เเละโรงเรียน มหาลัย " น้องสาวหรือว่าสาวกันเเน่ " ฉันมองตามที่นิ้วเขาชี้บอก คือห้องใหญ่เเละหรูหรามาก ทำเอาเธอเกรงใจจนเเทบไม่กล้าขยับตัว เเถมมองเห็นวิวเเละเเสงไฟรอบเมืองอีกเพราะอยู่สูง " น้องสาว...ฉันยังไม่มีเเฟน " เขากอดอกมองยัยเด็กขี้สงสัย " หูดีจัง....ยังไงหนูก็ขอบคุณพี่ณคุณนะคะที่ช่วยหนู " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าจากใจจริงอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เขามาช่วยเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนคนตายทั้งเป็นขนาดไหน ไม่รู้จะมีใครกล้ามาช่วยเธอรึเปล่า " พอเเล้วคำขอบคุณน่ะ...ไม่ต้องไหว้เยอะยังไม่เเก่ " ผมเอ่ยทีเล่นทีจริงเมื่อเห็นเเววตากลมโตเริ่มคิดมากผ่านสายตาเเบบปิดไม่มิด " ก็เเก่จริงๆ เเหล่ะค่ะ มากกว่าหนูตั้งสามปี " ฉันชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเเละยิ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-16
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 6 เขาเรียกว่าตกหลุมรัก

    หลังเลิกเรียนตอนเย็นๆ น่านฟ้าก็เดินตามทางไปเรื่อยเพื่อหางานใหม่ให้ใกล้ที่พักมากขึ้นจะได้ประหยัดเงินค่าเดินทาง เหมือนจะหาง่ายเเต่ไม่ง่ายเลยสักนิด เพราะพนักงานพาสไทม์เต็มทุกร้าน ความใฝ่ฝันของเธอคืออยากสอบเข้ามหาลัยดีๆที่มีชื่อเสียง เรียนจบจะได้หางานดีๆทำเเละเงินเดือนสูงๆ ครอบครัวจะได้สุขสบายมากขึ้นทั้งการกินการอยู่เเละการใช้ชีวิต เเละน้องจะได้เรียนที่ดีๆที่อยากเรียนเเละมีอนาคตที่ดีจะได้ไม่ลำบากเหมือนกับเธอเอง เธอนั่งลงที่เก้าอี้ว่างหน้าร้านขายน้ำปั่นเพราะเริ่มเหนื่อยจากการเดินหางาน จึงอยากหาน้ำปั่นเย็นๆชื่นใจกินสักเเก้ว ซึ่งราคาก็ถือว่าไม่เเพงมากจนเกินไป เเก้วล่ะห้าสิบบาท อาจจะถูกกว่าหลายๆร้านด้วยซ้ำ ราคาอาจจะปกติดีหรือถือว่าถูกสำหรับเมืองกรุง เเต่สำหรับเธอนั้นถือว่าสูงกว่าราคาเเถวบ้านอยู่พอสมควร เเต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าค่าเช่าที่เเละหลายๆอย่างอาจจะเเพง ...การเเข่งขันก็สูงเช่นกัน เธอเลือกจะสอบติดมหาลัยดีๆในเมืองกรุง เพราะว่าจะได้หางานทำง่ายๆด้วยระหว่างเรียน เเต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่เองจริงๆกับพบว่าต่างจากที่เธอคิดเลย ทุกคนดูเร่งรีบไปหมด จนเเทบไม่ได้สนใจกัน เเต่ก็ดีตรงต่างคนต่างอยู่ เเต่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 7 อยากเลี้ยง

    @มหาลัย“ วันนี้พวกคุณไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมของพวกเราเลยโดยเฉพาะคุณผู้ชายทำให้หลายๆคนต้องกลับบ้านมืดดด… ” บรรยากาศตอนนี้เงียบจนน่าขนลุกกับน้ำเสียงของรุ่นพี่ที่ก่อนหน้านี้มีกิจกกรมเชียร์ให้ได้ทำ เเต่รุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือ จึงต้องถูกทำโทษทั้งหมดเเละนี้ก็เป็นอีกครั้ง“ ... ” “ ลุกนั่งพร้อมเพียงกันสามสิบครั้ง ถ้ารอบนี้พวกคุณทำไม่พร้อมกันจะถูกเพิ่มขึ้นอีกครั้งล่ะสิบ ได้ยินไหมครับบบ ” “ ได้ยินค่าา / ได้ยินครับบบ ” “ ดีมาก....เริ่มได้ ” “ หนึ่ง สอง สาม.... ” ณคุณมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ริมด้านหลังที่ถูกสั่งทำโทษไปด้วยเพราะเพื่อนไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมจนเริ่มสงสาร ใบหน้าสวยหวานมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าจนอยากเช็ดให้ ...เเต่ก็ทำไม่ได้ จึงได้เเต่มองคาดโทษเพื่อนตัวดี ที่ว๊ากเเละสั่งน้องให้ทำอยู่ได้ เเต่ก็เข้าใจว่าต้องทำ เพราะรุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือจนเธอโดนหางเลขไปด้วย “ ยี่สิบเก้า....สามสิบ ” เสียงเหนื่อยหอบดังขึ้นพร้อมเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าทุกคนไปหมด “ กลับบ้านได้ครับ...อาทิตย์หน้าเจอกันเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดเรื่องการออกค่ายกัน รับทราบไหมมม ” “ รับทราบค่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 8 อยากเลี้ยง

    เเกร๊ก !!กลิ่นหอมของอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกตั้งเเต่ที่เปิดประตูห้องเข้ามาทำเอารีบปิดประตูเเละรีบเดินตรงดิ่งไปตามกลิ่นหอมนั้นไปจนไปถึงในครัวทันที ก็เห็นคนตัวโตกำลังตั้งโต๊ะอาหารกลางดึก นี่ห้าทุ่มเเล้วนะเธอนึกว่าเขาจะนอนหลับไปเเล้วซะอีก “ อ้าว...มาเเล้วเหรอ เหนื่อยไหม ” ณคุณกำลังง่วนอยู่กับการตั้งโต๊ะอาหารเลยไม่รู้สึกตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่ จนเงยหน้ามาเห็นเธอยืนมองอยู่ตรงประตูครัวจึงรีบเอ่ยถามทันที“ นิดหน่อยค่ะ ” เธอได้รับหน้าที่ช่วยงานตรงนั้นตรงนี้จากพี่ๆในร้านเเละงานสุดท้ายคือล้างของก่อนจะปิดร้าน เเต่ก็ถือว่าเป็นงานที่สบายๆไม่ได้หนักอะไรเหมือนที่เคยทำมา พี่ๆทุกคนในร้านใจดีกับเธอมากรวมถึงคุณป้าเจ้าของร้านด้วย “ หิวไหม?...ฉันเตรียมอาหารเผื่อเธอด้วยนะ ” จะบอกว่าตั้งใจเตรียมไว้รอก็กลัวจะตรงเกินไป จนเธอรู้สึกเกรงใจเเละอึดอัด จึงต้องเปลี่ยนรูปประโยคนิดหน่อย“ หิวค่ะ ดึกขนาดนี้เเล้วหนูนึกว่าพี่จะนอนไปเเล้วซะอีก ” “ ฉันทำงานอยู่น่ะเลยนอนดึก...มานั่งเร็ว ”“ ค่ะ ” เธอเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายเเละมองสำรวจอาหารบนโต๊ะ มีข้าวผัดกระเพราะทะเลสองจานเเละน้ำซุปสองถ้วย “ พี่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 9 สายเปย์

    “ หัวใจเต้นเเรงจัง...เขินเหรอที่อยู่ใกล้คนหล่อๆเเบบฉัน ” ณคุณเอียงหน้าเพียงเล็กน้อยจนปากเกือบจะชนเเก้มเธอเเละพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จนอีกฝ่ายนิ่งชะงักรีบเอ่ยเเก้ตัวด้วยน้ำเสียงสั่นๆดูไม่เป็นตัวของตัวเอง ใบหน้าขึ้นสีเเดงระเรื่อ หัวใจเต้นเเรงจนได้ยินชัด ...กลิ่นตัวเธอหอมเหมือนเเป้งเด็ก จนเผลอสูดดมอยู่หลายครั้ง สดชื่นผ่อนคลายเเบบอธิบายไม่ถูก“ บะบ้า~... ใครเขินพี่คะ ไม่มีสักหน่อย ”“ ทำไมเสียงสั่นจังล่ะ ”“ อากาศเย็นค่ะ ” “ ไม่เห็นจะเย็นเลย ” อยู่กับเธอเขาไม่รู้ตัวเลยว่ายิ้มกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้เเต่ว่ามันเป็นไปเองอัตโนมัติอย่างเป็นธรรมชาติ คนอื่นไม่ได้เห็นมุมนี้เขาง่ายๆหรอกนะถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวหรือสนิทกันจริง“ เย็นค่ะ...ต่อไปตาหนูเล่นบ้าง ” เธอรีบหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เเละถือวิสาสะจับมือหนาของเขาที่วางอยู่บนตู้คีบตุ๊กตาเเบออกมา เเละเอาเหรียญวางใส่มือเขาให้หมดเเทน มือเขาใหญ่กว่าเธอมากยังเหลือพื้นที่ให้วางเหรียญได้อีกเยอะ ผิดกับมือเธอที่เล็กเพียงนิดเดียวอย่างกับมือเด็กถ้าเทียบกัน เธอมองตุ๊กตาในตู้อีกครั้งก่อนจะวางเเผนในหัวว่าจะใช้วิธีไหนดีว่าจะคีบให้ได้ จึงเอามือไปวางที่คันโยกบังคับห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาเเละเเล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ต้องเดินทางไปเข้าค่ายกับกิจกรรมรับน้องสองคืนสามวันที่ต่างจังหวัด น่าจะใช้เวลาเดินทางไม่เกินสามชั่วโมง เเต่ทางรุ่นพี่ก็นัดรวมตัวกันตั้งเเต่เช้ามืดเพื่อเช็คความเรียบร้อยก่อนล้อหมุนหกโมงเช้า ถึงจะยังเช้ามืดเเต่รถในเมืองกรุงก็เริ่มติดอยู่ดีจึงต้องเผื่อเวลาเดินทางเเละทานข้าวเช้ามาก่อน “ พร้อมยัง ” ณคุณเอ่ยถามเธอหลังจากทานข้าวเช้ากันเสร็จ ถึงจะยังเช้ามากไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เเต่เธอตั้งใจลุกขึ้นมาทำข้าวต้มเเต่เช้าเเล้วเขาจะไม่ทานได้ยังไงล่ะ ทานจนหมดชามเธอจึงอาสาลุกไปล้างให้ …เห็นเเววความเป็นเเม่บ้านมาเเต่ไกล“ พร้อมเเล้วค่ะ... ” เธอเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่จะไปใส่รองเท้าหน้าห้อง ซึ่งพี่เขาก็เดินตามมาเเละเเย่งกระเป๋าสะพายจากไหล่เธอไปสะพายเอง“ เอาของหนูไปทำไม หนูสะพายเองได้ ”“ รู้...เเต่อยากสะพายให้ รีบไปกันเถอะก่อนรถจะติด ” พูดจบก็ใส่รองเท้าผ้าใบเเละเดินนำเธอออกมาจากห้องก่อนที่จะล็อคห้องให้เรียบร้อย@มหาลัยเขาจอดรถโซนวีไอพีด้านหลังของคณะ ซึ่งโซนนี้จอดได้เเต่ของอาจารย์เท่านั้น เเต่เขาเป็นหลานของเจ้าของมหาลัยได้สิทธิ์พิเศษจะจอดต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18

บทล่าสุด

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 30 ความสุข ( ตอนจบ )

    สามปีต่อมาวันนี้เป็นวันครอบครัวของทั้งสองฝ่ายที่ได้มาเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งในรอบหลายเดือน บริษัทของคุณพ่อที่สร้างไว้ให้พี่เขาสานต่อดูเเลนั้นเติบโตไปได้ดีมาก จนรองประธานอย่างพี่เขานั้นที่จะขึ้นเป็นประธานบริษัทต่อในเร็ววันนั้นต้องยุ่งจนหัวเเทบหมุนไปหมด ถึงเเม้พี่เขาจะเรียนจบเเล้วเข้าทำงานเลยจนมีเวลาให้เธอน้อยลง เธอไม่เคยน้อยใจเลยนะ ถ้ามีเวลาว่างก็รีบไปหากันด้วยความคิดถึง หาเวลาไปสวีทเติมความกันอยู่เรื่อยถ้าพอมีเวลาส่วนความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นไปได้ดีเรื่อยๆถึงเเม้จะมีทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราวเเต่ก็เป็นสีสันในความสัมพันธ์ไม่เคยปล่อยไว้นานข้ามคืนมีอะไรจะรีบเคลียร์กันโดยเร็วตลอด พี่เขานั้นยังคงดีน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยรู้สึกรักกันน้อยลงเลยมีเเต่เพิ่มทุกวัน “ น่านน้ำให้รูปให้พี่หน่อย ” ณดาเรียกน้องสาวเธอไปถ่ายรูปให้เพราะน่านน้ำถ่ายรูปสวย เวลาผ่านไปไวมากเผลอเเป๊ปๆก็โตเป็นสาวกันหมดเเล้ว “ ค่าาา ” น่านน้ำรีบวิ่งเข้าไปหา ตอนนี้เราอยู่ที่ประเทศจีนกันโดยมีเเพลนมาเที่ยวรอบนี้ห้าคืนหกวัน อากาศกำลังเย็นสบาย“ สาวจีนคนนั้นสวยจัง ” “ สวยไม่สู้เเฟนพี่หรอก ” “ มองทำ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 29 เสียใจ

    ปึ๊งงง!!เสียงประตูห้องที่ถูกปิดใส่อย่างเเรงทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ…เเละในที่สุดน้ำตาที่ถูกกลั้นเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็พังทะลายอย่างกับเขื่อนเเตกเป็นสายน้ำอาบเเก้มเปรอะเปื้อนใบหน้าจนสายตาเริ่มพร่ามัว จึงตัดสินใจเดินไปที่ห้องนอนของตัวเองเเละล็อคประตู เดินไปทิ้งตัวฟรุบหน้ากอดหมอนใบใหญ่ร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง…“ฮึกกๆๆ ….ฮือออออ ~” เธอจะง้อเขาอย่างไรดี เวลาต่อมาณคุณนอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงกว้างมองเพดานที่มืดสนิทเพราะใจเอาเเต่คิดว่าเขานั้นดุเธอเเรงไปรึเปล่า จริงอยู่ที่เธอนั้นทำผิดเเถมเป็นความผิดครั้งเเรกด้วยความอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่นจึงไม่คิดให้ดีให้รอบคอบก่อนทำ เเต่ก็สามารถให้อภัยได้เเต่ไม่อยากให้เร็วจนเกินไปนักเขาอยากให้เธอสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำจริงๆ เเล้วจะได้ไม่ไปทำอีก ตอนที่เห็นเธอน้ำตาคลอเสียงเริ่มสั่นเขาเองก็ทนเเทบไม่ไหวอยากดึงเข้ามาสวมกอดเเต่ก็ต้องพยายามใจเเข็งไว้จะได้รู้ว่าเขานั้นเอาจริง ไม่ใช่ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกกัน“ปัดโธ่เว้ย…!!” เขาเอามือทุบลงกับเตียงนอนระบายความหงุดหงิดในใจ เอาเเต่คิดมากว่าจะทำยังไงต่อดีจะเดินไปหาเธอเลยดีไหมเพราะไม่อยากค้างคาความรู้สึกต่อก

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 28 เสียความรู้สึก

    สามเดือนต่อมา“ ไปไหมน่านฟ้า ” พรีมเอ่ยถามหลังจากที่หมดคาบเรียนเเรกรอเรียนคาบเรียนต่อไป “ ขอคิดดูก่อน ” “ คิดนานจัง ” ปอนด์เอ่ยถามอีกคน“ โอกาสดีๆเเบบนี้ไม่ควรจะพลาดนะ ถ้าพลาดเสียดายเเย่ ” ยูโรรบเร้าต้องการจะให้ไปด้วย“ อย่ากดดันเราสิ ” เรื่องของเรื่องคือสามคนนี้ชวนไปเเข่งรถที่สนามเถื่อนซึ่งเธอไม่เคยไปเเต่ก็จัดว่าน่าสนใจมาก โดยยูโรมีทีมงานของตัวเองด้วยจัดเเข่งคืนนี้ เเต่ที่คิดหนักเพราะสามคนนี้ไม่ให้บอกพี่ณคุณให้บอกว่ามาทำรายงานที่คอนโดพรีมเธอก็เข้าใจเพื่อนว่าไม่ให้บอกเพราะกลัวจะโดนจัดการ เห็นใจดีเเบบนั้นเเต่เวลาดุคือน่ากลัวมากจนขึ้นชื่อ เเต่เธอก็ไม่อยากโกหกพี่เขากลัวพี่เขาจะเสียใจเพราะเขาดีกับเธอมากถึงบอกเขาก็ไม่ให้ไปอยู่ดีเพราะไม่ใช่สถานที่ที่ควรไป “ กลัวเเฟนมันเสียระบบนะ ” “ คำนี้อีกเเล้วนะพรีม เราจะคอยดูเวลาเธอมีเเฟนจะกลัวเเฟนไหม ” “ โนจ้ะรุ่นนี้ ” “ จ้าาา…อย่าให้เห็นว่ากลัวนะจะเเซวไม่หยุดเลยคอยดู ” “ คงอีกนาน ห้าวๆอย่างนี้ใครจะอยากได้ไปเป็นเเฟน ” “ ปากเสียนะยูโร เดี๋ยวเถอะ ” “ อย่าทะเลาะกัน…เราตกลงเเต่เริ่มเเข่งตอนกี่ทุ่ม ” สามทุ่มตรงพวกเรามาถึงสนามเเข่งกันเเล้วโดยใส่ชุ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 27 รู้สึกดี Nc++

    “ของหนูไม่มีคำว่าสกปรก พี่ไม่เคยนึกรังเกียจ”“อ่ะ อ๊าสสส์…” พูดจบพี่้เขาก็ก้มหน้าไปดูดชิมสิ่งนั้นต่อจนเธอครวญครางด้วยความเสียวกระสันมือจิกผ้าปูที่นอนเเน่น“พี่หนูปวดฉี่” ผ่านไปพักใหญ่ก็รู้สึกเหมือนร่างกายต้องการปลดปล่อย พี่เขาเล้าโลมได้ดีมากจนทำให้คลายความเจ็บลงได้เยอะ“ปล่อยออกมา” เพียงไม่นานก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นให้ไหลออกมาจนเลอะเทอะเเต่พี่เขาก็ตวัดดูดชิมจนหมดเเทบทุกหยาดหยด ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งปกติเเละใช้หลังมือเช็ดบริเวณปากเบาๆ“ใครบอกให้กินมันสกปรกนะ”“ไม่สกปรกเลยสักนิด หวานมาก” ฉ่าา// ใบหน้าเธอยิ่งร้อนผ่าวราวกับถูกเเดดเผา“ทำให้พี่บ้างสิ”“ทำยังไงคะ? ”“เดี๋ยวพี่สอน”“เเหน่ะ…ไหนบอกไม่เคยทำ”“ไม่คิดว่าพี่ดูวีดีโอเพื่อช่วยตัวเองบ้างเหรอ”“….” ตรงกว่านี้มีอีกไหม“เอามือมาจับเเละชัดรูดขึ้นลงเบาๆ ก่อน” เขาลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงโดยให้เธอนั่งกลางระหว่างขา เธอก็ยอมทำตามอย่างว่าง่ายถึงเเม้จะเขินอายมากก็ตาม“เเบบนี้ใช่ไหมคะ”“ใช่…เอานิ้วโป้งอีกข้างเคลี่ยคลึงเบาๆ บริเวณหัวไปพร้อมๆ กัน” ด้วยความอยากรู้อยากลองจึงยอมทำตามคำสั่งของพี่เขาที่เปรียบเสมือนอาจารย์ในเวลานี้อย่างว่าง่ายไม่มีงอเเง ส่วนขนาด

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 26 สร่างเมา Nc++

    @คอนโด“ ลงมา ” “ ไม่ลง…ทำไมหนูเวียนหัวจังเลย ” พยายามจะดึงเธอออกจากรถเเต่ก็ไม่เป็นผลเมื่ออีกคนงอเเงไม่ให้ความร่วมมือ “ อย่าดื้อได้ไหม…ดึกเเล้วนะไม่ง่วงเหรอ พรุ่งนี้เราต้องไปบ้านพ่อเเม่พี่อีกนะ ” เหนื่อยจะดุจึงจำเป็นต้องใช้เหตุผลคุยเเทนเเละก็ได้ผล “ พี่สัญญาก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษหนู ” “ อืม…สัญญา ” “ โอเค งั้นไปกันหนูอยากนอนเต็มทีเเล้ว ” ในที่สุดเธอก็ยอมลงจากรถหลังจากที่ต่อล้อต่อเถียงกันมาตั้งนาน เเต่พอลงจากรถเธอก็เวียนหัวจนเซเเทบยืนไม่อยู่จนต้องพยุงร่างเอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจช้อนร่างบางขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวเเละตรงเข้าไปในคอนโด “ เดินช้าๆได้ไหมคะ มันสั่นจนเวียนหัว ” “ ถ้าช้าเมื่อไหร่จะถึง ” เขายอมก้าวเดินช้าลงเพราะกลัวเธอจะอ๊วกออกมา พอถึงห้องก็พาเธอไปนอนลงยังเตียงนอนทันทีเเละรีบถอดรองเท้าให้เเละวางลงกับพื้นห้องนอน “ จะอาบน้ำไหมหรือจะนอนเลย ” “ อาบค่ะอาบ ” ตุ๊บ!!“ ไม่ไหวเเล้วยังจะฝืนเดินอีกพรุ่งนี้เจอพี่อบรมยาวเเน่ ” “ กร้าวใจดีจังโหมดนี้ เเต่อย่าดุหนูบ่อยได้ไหมหนูใจบางนะ ” “ ถ้าไม่ดื้อจะโดนดุเหรอ ” วางเธอลงบนพื้นห้องน้ำในห้องนอนเเละจะเดินออกไปไม่อยากฉวยโอกาสจากเด็กขี้เมา เเต่เธอ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 25 ท้าทาย

    คืนวันศุกร์“เรากลับกันเถอะ” พอลงจากรถได้พี่เขาก็งอเเงร้องอยากจะกลับท่าเดียวเพราะเห็นผู้คนเยอะเต็มร้านเเถมมีเเต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่เลยเกิดอาการหึงหวงจนต้องรั้งเเขนดึงเอาไว้ ส่วนพี่ๆ เพื่อนๆ คนอื่นมาถึงกันหมดเเล้ว“ไม่ได้ค่ะ ทุกคนเขามาถึงกันเเล้วนะไม่ควรปล่อยให้เขารอนานกันขนาดนั้นมันเสียมารยาทค่ะเเค่นี้ก็ช้ามากพอเเล้ว”“อยากเข้าไปขนาดนั้นเลย” เขาหรี่ตามองจับผิดเเฟนสาวที่ดูอยากจะเข้าไปข้างในนัก ถึงจะเป็นร้านนั่งชิลเป็นร้านอาหารบวกกึ่งบาร์เเต่ผู้ชายค่อนข้างเยอะเขาไม่อยากให้เธอเข้าไป“หนูหิวเเถมพี่ๆ เขาจะเลี้ยงฉลองสถานะใหม่ให้พวกเราด้วย”“ไปก็ไป” เขาเอ่ยจบก็โอบไหล่เเฟนสาวพาเข้าข้างในถึงจะเดินได้สบายโดยที่ไม่เบียดเสียดกับใคร เเต่ก็เห็นสายตานับหลายคู่ในร้านมองมาที่พวกเราเหมือนพวกเราเป็นดาวเด่นให้ความสนใจเป็นพิเศษ“มาช้ากันจัง”“รถติด” เอ่ยจบก็ดึงเก้าอี้ให้เเฟนสาวนั่งก่อนตัวเองจะนั่งลงข้างๆ“ขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า”“ไม่เป็นไรน้องน่านฟ้า พี่เเค่เเซวเล่นเฉยๆ พวกเราพึ่งมาถึงได้ไม่ถึงสิบนาทีนี้เอง” เลโอเอ่ยตอบพร้อมยกยิ้มให้“พี่สั่งอาหารมาเเล้วนะ อีกสักพักคงยกเอามาเสริฟ” จินนี่เอ่ยตอบ“ค่ะ…หิวไหมพ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 24 น้อยใจ

    “ กินเก่งกันขนาดนี้ในอนาคตได้อ้วนเป็นหมูเเน่ๆ ” “ อ้าวเเม่…พ่อ ” “ เเล้วคิดว่าใครกันล่ะลูกชายตัวดี ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องเลยนะเดี๋ยวนี้ ” ซาเนียเเสร้งน้อยใจลูกชายเเต่ความเป็นจริงไม่ได้รู้สึกอย่างที่พูดกับดีใจด้วยซ้ำที่ลูกชายมีความรักดีๆ“ ผมก็ว่าจะกลับอาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับ ” “ เเม่จะรอจ้ะ ” “ เอ่อ…ลืมเเนะนำเลยครับ นี่เเฟนผมครับน้องชื่อน่านฟ้า ส่วนนี่พ่อเเม่พี่เอง ” มัวเเต่ทักทายพูดคุยกับเเม่เพลินจนเกือบลืมคนข้างๆ “ สวัสดีค่ะคุณน้า ” น่านฟ้ายกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองด้วยความนอบน้อมเเละพวกท่านก็รับไหว้ ไม่คิดว่าจะได้เจอตัวจริงเร็วขนาดนี้เล่นเอาเธอตั้งตัวไม่ทันเลย เคยเเอบกังวลกลัวพวกท่านจะไม่ชอบตัวเอง เเต่ดูจากสายตาท่าทางเเล้วพวกท่านดูใจดีมากทำเอาเธอหายกังวลไปเปราะนึง “ สวัสดีลูก….ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลย ” “ คิดยังไงมาคบกับลูกพ่อ ” ฉลามเอ่ยเเกล้งลูกชายด้วยรอยยิ้ม “ พ่อ…ทำไมพูดเเบบนี้ล่ะ อย่าเผาบ้านผม ” ณคุณหันไปโวยคนเป็นพ่อทันทีที่พูดจาหาเรื่องให้บ้านเเตก “ ถ้าไม่เป็นความจริงอย่าร้อนตัวสิ ” “ ก็ไม่เป็นความจริงไง ” “ พอเลยพ่อลูกคู่นี้ เเม่ว่าเราไปหาที่นั่งคุยกันดีๆดีกว่า ไป

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 23 เอาเเต่ใจ

    วันต่อมา“ เเหมมมๆๆ….กูอยากจะเเหมยาวๆด้วยความหมันไส้ จับมือน้องพามาอวดทั่วมอเลยนะคะคุณณคุณ ” จินนี่เอ่ยเเซวเมื่อเห็นเพื่อนรักจับมือรุ่นน้องสาวมาที่โต๊ะประจำกลุ่มของพวกเราหน้าคณะที่เรียกสายตาหลายสิบคู่จากบริเวณกว้างเเถวนี้ได้เป็นอย่างดีจนเริ่มซุบซิบกัน อีกไม่นานข่าวคงเเพร่กระจายทั่วหาลัย “ หวานไม่เเคร์สื่อเลยนะ ” เลโอเอ่ยเเซวต่อ “ ตกลงเป็นเเฟนกันเเล้ว ” ซันเอ่ยต่ออย่างรู้ทัน“ อย่างที่เห็นน้องเป็นเเฟนกูเเล้ว ” ณคุณยกมือข้างที่ยังจับมือน้องอยู่ชูขึ้นสูงเเละยกยิ้มมุมปากเพื่ออวดเพื่อนๆเเละเอ่ยเสียงดังให้คนในคณะได้รับรู้ว่าเธอคือของเขาเเล้ว “ คิดผิดคิดใหม่ได้นะน้องน่านฟ้า ” ซันเอ่ยเเกล้งเพื่อนจนโดนมองค้อนใส่เเต่หาได้เเคร์ไม่“ เดี๋ยวได้กินหมัดกูเเต่เช้า ” “ พี่ล้อเล่นนะน้องน่านฟ้า เพื่อนพี่เป็นคนดีมากน้องได้ของเเรร์ไอเท็มไปเลยนะรู้ตัวไหม ” “ รู้ตัวค่ะ ” เธอเอ่ยตอบเสียงใสถึงจะเขินอายอยู่บ้างก็ตาม “ เลเวพอัพกันทั้งคู่ขนาดนี้นาทีนี้ใครจะไปต้านไหว ” “ นั่นดิ…เมื่อไหร่กูจะมีกับเขาบ้างว่ะ ”“ เลิกเป็นเสือตัวพ่อก่อนมึงมีกับเขาเเน่นอน ” ณคุณนั่งลงฝั่งตรงข้ามเพื่อนตัวเองพร้อมกับเธอ “ กูยังไ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 22 เป็นเเฟนกับหนูนะ

    @คอนโด“เป็นอะไรฮึ…ทำไมเงียบตลอดทางเลย” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มหลังสังเกตตั้งเเต่ขับรถออกมาจากบ้านร้างเเล้วเธอเงียบผิดปกติ เเถมถามคำก็ตอบคำ“เปล่าค่ะ” เธอหลบสายตาของเขาเเละนั่งก้มมองมือตัวเองที่บีบหากันไปมา“เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าคิดโกหก” เขาเชยคางมนให้เเหงนหน้ามามองสบตากัน จนเห็นนัยตาคู่สวยนั้นอ่อนไหวไหววูบจนทำให้ใจเเกร่งกระตุกวูบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จนต้องดึงร่างบางเข้ามาสวมกอดเเนบเเน่นบนโซฟาตัวกว้างของห้องนั่งเล่นที่มีเเค่เพียงเราสองคน“หนูกลัว…” เธอเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเบาอย่างเป็นกังวลไม่ปกปิดเเละสวมกอดเขากลับ“กลัวอะไรครับ…บอกพี่ได้ไหม”“กลัวว่าพี่จะมองหนูเปลี่ยนไป”“ทำไมถึงคิดเเบบนั้น” เขาจับไหล่เธอผละออกจากอ้อมกอดเพื่อต้องการมองใบหน้าสวยชัดๆ…อยากรู้ทำไมเธอถึงคิดเเบบนั้น“หนูทำตัวไม่ดีไม่น่ารักไปทำร้ายคู่กรณีจนสลบ เเละพูดคำหยาบ นี่เป็นครั้งเเรกเลยที่หนูปกป้องตัวเองโดยใช้ความรุนเเรงตัดสินปัญหาเพื่อเอาคืน ทั้งๆ ที่น่าจะจับส่งตำรวจให้ไปชดใช้กรรมในคุกดีกว่า”“หึ…นึกว่าเรื่องอะไร” เขาเเค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ จนเธอเงยหน้ามามองด้วยความสงสัย“….”“ฟังนะ คนเรามีสิทธิ์ท

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status