ตอนที่4 เขาเป็นแฟนคุณ?

เขากำลังจะตอบ คนที่นั่งอยู่กลับเป็นฝ่ายลุกขึ้น “คุณมาร์โก” เสียงนั้นทำให้แอนนาหันมอง เป็นแฟนของซาร่า โทมัสยกมือทักทายแล้วรีบพูด

“เป็นเกียรติมากที่ได้เจอคุณมาร์โก”

เขาเป็นคนดังหรือว่ายังไง ในใจพลันอุทาน ‘หรือว่า...’ แล้วหันมองมาร์โก แล้วโทมัสก็ช่วยไขข้อสงสัย “คุณมาร์โกก็คือเจ้าของผับที่พวกเรานั่งอยู่ตอนนี้ไง”

เจ้าของผับ! แอนนารู้สึกตงิดใจชอบกล กำลังจะถามพ่อหนุ่มอิตาลีก็คว้ามือเธอไปจับ

“แอน ไปคุยกันข้างในก่อนไหม?”

เธอเห็นด้วยอย่างแรงว่าพวกเราควรพูดคุยทำความเข้าใจกับเรื่องทั้งหมดก่อน เธอจะเดินตามเขาไปแต่กลับถูกคาร์โลขวางทางไว้

“ปล่อยเธอ”

เสียงนั้นทำให้บอดี้การ์ดรอบด้านของมาร์โกหันมามองอย่างระแวดระวัง เตรียมพร้อมจะปกป้องคนเป็นนาย แต่มาร์โกส่งสายตาห้ามเสียก่อน

“ไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร?”

“ผมต้องถามมากกว่าว่าคุณเป็นใคร ในเมื่อคนที่คุณควงอยู่เป็นแฟนผม”

มาร์โกหันมาหาแอนนาแล้วถามย้ำ “เขาเป็นแฟนคุณ?” สีหน้าและน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน ขบกรามเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว

คนถูกถามรีบส่ายหน้า “เมื่อก่อนใช่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่”

มาร์โกหันกลับมาทางคนขวาง “คุณได้ยินที่เธอพูดแล้ว กรุณาหลีกทางด้วย”

“กูไม่หลีก” เมื่อหมดหนทางเขาก็ใช้คำหยาบ แต่ประโยคเดียวของเขาคำเดียวทำเอาเสียงดนตรีในผับหยุดลง ทุกสิ่งรอบด้านนิ่งสนิท เมื่อคนพูดหันมองรอบด้านจึงเห็นว่ามีคนยกปืนจ่อล้อมตัวเขาอยู่!!

“คราวนี้หลีกได้หรือยัง” คนที่จะไม่ยอมก็หุบปากฉับเมื่อคนถือปืนปลดล็อกเตรียมพร้อม เขาก้าวเท้าไปได้สองก้าวก็หันมามองหน้าแอนนาที่ตอนนี้กำลังช็อก ไม่ใช่ว่าเขาคือหนุ่มบริการ กลายเป็นเจ้าของผับว่างงแล้ว ยังเป็นมาเฟียอีก!! ตายแน่แอนนา เธอได้ถูกยิงตายแน่ที่กล้าขึ้นเตียงเขา!!

มาร์โกไม่รู้จะสงสารหรือขำหญิงสาวที่เหมือนจะสติหลุดดีจึงก้มลงจูบเธอต่อหน้าแฟนเก่า ส่วนหนึ่งก็เพื่อสั่งสอนอีกฝ่าย

คาร์โลคิดจะเข้ามาดึงแอนนาออก แต่ก็โดนคนของเขากันไว้

มาเฟียร้ายยอมปล่อยจูบแล้วปรายตามองแฟนเก่าช่างตื๊อ

“ผู้หญิงคนนี้เป็นของมาร์โก ใครก็ห้ามมายุ่งอีกเด็ดขาด”

เขาประกาศให้รับรู้ทั่วกัน แต่ถามว่าผู้หญิงของเขาตอนนี้มีสีหน้ายังไง ถามได้! เธอยังช็อกไม่หาย ปล่อยให้เขาจับจูงเข้าไปในห้องจนเหตุการณ์สงบแล้วเธอก็ยังไม่รู้ตัวเหมือนเดิม!

พระเจ้า นี่มันเรื่องบ้าอะไร! เธอกลายเป็นผู้หญิงของมาเฟียได้ยังไง เรื่องชักจะวุ่นวายเกินไปแล้ว เธอตามไม่ทันจริง ๆ...

ตั้งสติไว้ยัยแอน เธอต้องตั้งสติ

ตั้งสติบ้าอะไร เขาก็ประกาศอยู่ว่าเธอเป็นของเขา

ไม่ ๆ ไม่ใช่ พวกเราแค่นอนด้วยกันคืนเดียว ยังไงก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงเขาก็คงคิดจะขู่เล่น ๆ

โธ่เอ๊ยยัยโง่ เขาประกาศขนาดนั้น ลองไปสิเธอได้ถูกผูกติดกับเตียงแน่ ชาตินี้อย่าหวังจะไปไหนได้เลย เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าคนนั้นคือมาเฟียมาร์โก มาเฟียที่มีอิทธิพลสุดในเมืองนี้!

เธอจะบ้าตายเพราะเถียงกับตัวเองนี่แหละ แถมยังต้องมานั่งเสียใจที่มาเจอคนที่น่ากลัวที่สุดในเมือง

พระเจ้าแกล้งเธอเกินไปแล้ว แบบนี้เธอจะทำยังไงดี!!

ในห้องบุหนาจนเสียงด้านนอกเล็ดลอดเข้ามาไม่ได้ บวกกับความเย็นของแอร์ที่หนาวไปถึงขั้วโลกเหนือทำให้เธอยิ่งหวาดกลัว

เจ้าของผับนั่งมองเหมือนรอคอยให้เธอพูดก่อน แต่เธอจะพูดยังไง เริ่มยังไงดี

“ฉันขอโทษเรื่องคืนนั้น”

เธอพิจารณาอีกฝ่ายว่ารู้สึกยังไง แต่ก็พบสีหน้าไม่ค่อยพอใจที่เธอพูดแบบนั้น เอาไงต่อดี คนตรงหน้าไม่พูดอะไรกลับมาเธอจึงสารภาพ ความในใจออกไปให้หมด

“ถือเสียว่าเรื่องคืนนั้นไม่เคยเกิดขึ้น และเป็นความเข้าใจผิด”

“เข้าใจผิด?” คนที่นิ่งเงียบมานานทวนคำแล้วโน้มตัวเข้าหาทำให้แอนนาต้องเอนตัวลงนอนโดยไม่รู้ตัว

“ความเข้าใจผิดนั่นรวมถึงการที่พวกเรามีความสุขด้วยกัน คุณกับผมต่างส่งเสียงร้องครวญครางและความเสียวซ่านที่ได้รับ ทั้งหมดล้วนเป็นความเข้าใจผิด?”

ถ้านับจริง ๆ ก็ใช่นะ เธอเข้าใจว่าเขาเป็นหนุ่มบริการ ส่วนเขาก็เข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงบริการเหมือนกัน สรุปแล้วก็เข้าใจผิดกันทั้งคู่

เธอดันอกเขาที่โน้มลงมาเรื่อย ๆ “ฉันขอบคุณที่คุณช่วยไว้เรื่องคาร์โล หากมีสิ่งใดที่ฉันพอจะตอบแทนได้ก็ขอให้บอก แต่ตอนนี้พวกเราควรจะอยู่ในท่าที่ดีกว่านี้”

ใกล้อีกนิดปากเราก็จะชนกันแล้ว

“ตอบแทน ผมไม่เคยอยากได้สิ่งไหนตอบแทน มีแต่ว่าสิ่งไหนที่อยากได้ก็ต้องได้ อย่างเช่นตัวคุณ!”

หา!! พระเจ้า วันนี้ท่านทำงานไหม เธอเรียกหาพระเจ้าจนท่านน่าจะสะดุ้งหลายรอบแล้ว

“ฉันรู้ว่าฉันผิด แต่คุณก็มีส่วนผิดเหมือนกัน ฉะนั้นถือว่าเราหายกัน ต่างคนต่างแยกย้าย ฉันขอบคุณที่คุณช่วย ต่อไปเขาคงไม่กล้ามาวุ่นวายกับฉันอีก”

เธอพยายามผลักเขาออก แต่ขอโทษ แผ่นอกตรงหน้าแข็งอย่างกับหิน ผลักยังไงก็ไม่ออก แถมเขาก็ยังคิดจะโน้มหน้าเข้ามาจูบเธออีก!

แอนนายกมือขึ้นปิดปากตัวเอง “ฉันขอโทษ คุณปล่อยฉันได้แล้ว”

แต่คิดหรือว่าเขาจะฟัง มือเธอที่แสนอ่อนแอถูกรวบไว้ด้วยกัน  ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ขณะที่มืออีกข้างปลดเนกไทมาผูกมือเธอไว้

ตาย เขาจะฆ่าเธอปิดปากไหม โทษฐานทำให้เขาเสียหน้าที่ถูกลูบคมถึงเตียง เธอจะทำยังไงดี จะหนีก็หนีไม่ได้ จะขยับก็ขยับไม่รอดเมื่อเขาโน้มลงมาจูบแล้วบังคับให้เปิดปาก

“ในเมื่อผมบอกทุกคนแล้วว่าคุณคือผู้หญิงของผม ฉะนั้นไม่ว่าคุณคิดจะหนีหรือทำอะไรก็หนีไม่พ้นมือผมแน่นอน”

ใบหน้าคมเงยขึ้นมองเธอแล้วพูดต่อ “คุณจะไปจากผมได้ก็ต่อเมื่อผมปล่อยคุณไปเท่านั้น”

เขาบ้าไปแล้ว มีสิทธิ์อะไรมากักขังเธอ ไหนจะพูดเข้าข้างตัวเองอย่างเห็นแก่ตัว คาร์โลว่าเห็นแก่ตัวแล้ว เขากลับเป็นมนุษย์ตัวพ่อที่โคตรเห็นแก่ตัวและร้ายกว่าหลายเท่าตัว

แอนนา เธอเจอตอชิ้นใหญ่เข้าแล้ว คิดสิว่าจะทำยังไงถึงจะหลุดพ้นจากตอตรงหน้าได้!!

“อ๊ะ” คนที่คิดหนีร้องขึ้นเมื่อมือหนาเริ่มแตะลงไปด้านล่าง       ก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเธอก็ปล่อยตัวไปตามความรู้สึก แต่ตอนนี้ เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ!!

“ฉันไม่มีอารมณ์อย่างว่า” ดูสีหน้าฉันหน่อย ฉันซาบซึ้งที่รู้ว่าคุณคือเจ้าพ่อมาเฟียชื่อดังหรือไง ถามหน่อย หน้าตาฉันบอกว่าดีใจมากไหม

ถ้าไม่รู้ก็จะบอกให้ ตอนนี้ฉันฉี่จะราดอยู่แล้ว!!

ดูเหมือนคนที่ประกาศว่าเป็นเจ้าของเธอจะไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ จากการห้ามปรามกลายเป็นถูกเขาจับปอกเปลือก มือสากหนาว่องไวล้วงเข้ามาในเสื้อแล้วบีบจับจนเธอตั้งตัวไม่ทัน