 Masuk
Masukมาร์โกลืมตา สิ่งแรกที่เขาเห็นคือเงินที่วางอยู่บนหมอน หรือเขาจะตาฝาด ชายหนุ่มลุกขึ้นมองรอบห้องก็พบว่าหญิงสาวไม่อยู่แล้ว แถมยังมีเงินวางไว้ด้วย
นี่มันเรื่องบ้าอะไร ปกติต้องเป็นเขาที่มอบเงินให้พวกเธอมากกว่า ในห้องไม่มีแม้แต่เงาของเธอจึงกดมือถือถามถึงคนที่นำหญิงสาวมาให้
“พอจะรู้ที่อยู่ผู้หญิงที่จัดมาให้เมื่อคืนไหม”
ปลายสายทำหน้าแปลกใจ “คุณมาร์โกครับ เมื่อคืนผมแจ้งคน ของคุณไปแล้วว่าผู้หญิงที่จัดหาให้เกิดอุบัติเหตุจึงไปไม่ได้ ไม่ทราบว่าคุณหมายถึงผู้หญิงคนไหน?”
“แอนนา เธอชื่อแอนนา” เขาพยายามนึกชื่อที่เธอบอก
แต่ปลายสายก็ปฏิเสธอีกรอบว่าไม่มีผู้หญิงชื่อนี้ในสังกัด มาร์โกหัวเสียแต่เช้า เรียกคนของเขามาสอบถามจึงได้ความว่า พวกบอดี้การ์ดด้านหน้าคิดว่าคนจัดหาส่งมาให้ ไม่สอบถามต่อก็ส่งเข้ามาเลย
และทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่เขารู้ เธอที่ชื่อแอนนาไม่ใช่ผู้หญิงบริการ ส่วนเขากลายเป็นผู้ชายบริการของเธอแทนจากเงินที่วางอยู่
มาร์โกหัวเสียยิ่งกว่าเดิมเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมด ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ได้ครอบครองเธอเป็นครั้งแรกนั้นทำให้เขาวุ่นวายใจ และที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาไม่รู้จะตามหาเธอได้ที่ไหน
“ส่งคนไปสืบว่าเธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน” ลูคัสเห็นคนหัวเสียก็รีบรับคำ ก่อนบอดี้การ์ดหน้าห้องจะถูกตำหนิที่ปล่อยให้คนไม่รู้หัวนอน ปลายเท้าเข้ามาในห้อง
ปากตำหนิ แต่ในใจก็รู้สึกดีที่เมื่อคืนเป็นเธอ ใครจะคิดว่าเธอเหมือนเงาที่หาไม่เจอ ไม่รู้ว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหน หรือมาได้ยังไง
มาร์โกหัวเสียเรื่องแอนนาอยู่หนึ่งสัปดาห์ก่อนจะปล่อยให้ทุกอย่างหายไปเมื่อต้องมาวุ่นวายกับเรื่องอื่นแทน เช่นเดียวกับแอนนาที่ยังรู้สึกผิดกับคืนนั้นจึงเงียบหายและทำตัวว่าง่ายอยู่บ้านเป็นเดือนเช่นกัน
เสียงมือถือดังขึ้น แอนนามองชื่อบนหน้าจอ เมื่อเห็นว่าเป็นซาร่าจึงยอมรับโทรศัพท์ “เพื่อนตายยัง?”
“ยังไม่ตายและสบายดี”
“อืม ยูไม่ตายแต่ไอจะตายแทน รู้ไหมคาร์โลมาหาไอทุกวัน พยายามหาที่อยู่ยูให้ได้ ไอว่ายูออกมาเคลียร์ให้รู้เรื่องจะดีกว่า”
“โน ยังไงก็ไม่ไป ฉันบอกเลิกไปแล้วก็ควรจบได้แล้ว”
เสียงซาร่าหัวเราะดังกว่าเดิม “ยูคิดว่าคนอย่างคาร์โลจะยอมจบง่าย ๆ เหรอ ไม่มีทาง ยิ่งมันยังไม่ได้นอนกับยูด้วย คงนึกอยากเอาคืนอยู่ ยังไงช่วงนี้ก็ระวังตัวแล้วกัน”
คนบ้าอะไร ยิ่งได้รู้ตัวตนเธอก็ยิ่งขยะแขยง “ไม่เป็นไรหรอกอีกสองสัปดาห์ฉันก็ย้ายกลับเมืองไทยแล้ว”
“หา! ยูจะกลับเมืองไทย”
“ใช่ พอดีคุณตาฉันไม่สบาย แม่เลยจะกลับไปเยี่ยมและดูแลท่านอีกหลายเดือน ฉันเลยคิดว่าจะกลับไปด้วยเลย” หนีความวุ่นวายและเรื่องที่ตัวเองทำเอาไว้ คงพอจะทำให้ลืมหนุ่มอิตาลีสุดร้อนแรงในคืนนั้นได้
เอาจริง ๆ ตั้งแต่เธอกับเขาทำเรื่องอย่างว่ากันในคืนนั้น เธอก็ฝันถึงเขาทุกคืน อยากได้ความร้อนแรงและสัมผัสที่เขามอบให้อีก หรือจะลองนัดอีกสักครั้งก่อนกลับเมืองไทยดี?
“แอนฟังอยู่ไหม” เสียงปลายสายทำให้เธอหลุดจากความคิดถึงแล้วพยายามห้ามใจ ในเมื่อตัดใจจะกลับเมืองไทยแล้วก็ควรหยุดแค่นี้
“ฟังอยู่ ว่าไง”
“คืนนี้วันเกิดโทมัส ออกมาเจอกันหน่อย” โทมัสก็คือแฟน คนล่าสุดของซาร่า ไม่ได้ออกท่องราตรีนานแล้วเธอจึงตอบรับไปอย่างง่ายดาย คิดเสียว่าเปลี่ยนบรรยากาศแล้วกัน
สถานที่นัดหมายคือผับเดิมที่เธอมาดื่มและเห็นแฟนหนุ่มกำลังคลอเคลียกับผู้หญิงคนอื่นนั่นแหละ แอนนามองไปยังชั้นสองของผับ จึงเลือกที่จะขึ้นไปด้านบนแทนด้านล่างที่วุ่นวายกว่าวันปกติ
อาจเพราะเป็นคืนวันเสาร์คนเลยเยอะจนแทบจะขี่คอกันได้ หญิงสาวขึ้นไปก็เจอเป้าหมายจึงโบกมือแล้วนั่งลงสั่งเครื่องดื่ม
ซาร่าวางแก้วให้เพื่อนรักก่อนจะกระซิบข้างหู “ไอขอโทษ”
กว่าแอนนาจะเข้าใจว่าเพื่อนรักขอโทษเรื่องอะไรก็เมื่อหันไปเห็นแฟนเก่ากำลังเดินมาหา เธอลุกขึ้นแต่ก็โดนซาร่าฉุดมือไว้
“ไอว่าเคลียร์กันให้จบก่อนกลับเมืองไทยไม่ดีหรือไง อย่าให้คาร์โลเที่ยวอาละวาดคนอื่นแบบนี้ไม่ดีแน่”
แอนนามองแฟนหนุ่มอย่างหงุดหงิดใจ ในสมองก็พยายามคิดว่าทำยังไงถึงจะสลัดเขาหลุดได้
“แอน ไออยากคุยกับยูเป็นการส่วนตัว”
“เรื่องของเรามันจบแล้วและไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก”
“แต่ไอไม่จบและไอก็ไม่เลิก”
แอนนารำคาญเขาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอคบไปได้ยังไง เป็นปีโดยที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ควรคบหา มาถึงตอนนี้เธอแทบสลัดเขาไม่หลุดแถมไม่รู้จะพูดยังไง เพราะไม่ว่าจะหยาบคายหรือพูดดีแค่ไหน อีกฝ่ายก็ยังยืนยันคำเดิมว่า ‘ไม่เลิก’
ทำไมเป็นผู้ชายน่ารำคาญแบบนี้ แอนนาถอนใจมองหาตัวช่วย อาจเพราะสวรรค์เป็นใจหรืออะไรก็ช่างเมื่อเธอเห็นหนุ่มในคืนนั้น
รู้สึกว่าดวงพวกเราจะสมพงศ์กันเหลือเกิน ในเมื่อเจอเป้าหมาย มีหรือที่เธอจะอยู่เฉย แอนนารีบลุกขึ้น คนที่เพิ่งขึ้นมาเห็นหญิงสาวก็รู้สึกแปลกใจ สั่งให้คนของตนถอยหลังหลีกทางยามเธอก้าวเท้ามาหา
เธอกอดเขาไว้แน่นแล้วกระซิบข้างหู
“ช่วยฉันหน่อยแล้วฉันจะให้เงินตอบแทน”
คำว่าเงินพอจะทำให้เจ้าพ่อคิ้วกระตุก จากนั้นก็โดนเธอควงแขนพาไปที่โต๊ะ มีคนจำนวนมากนั่งอยู่ หญิงสาวกระซิบข้างหู “คุณชื่ออะไร”

คราวนี้เครื่องบินที่ใช้เดินทางไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์ แต่เป็นเครื่องบินส่วนตัวที่มีชื่อเขาแปะอยู่ ด้านในมีห้องโดยสารแยกต่างหากจากห้องด้านหน้าของคนขับและบอดี้การ์ด แน่นอนว่าเธอถูกจับยัดมายังห้องในสุดแอนนาหันมองรอบด้าน รู้สึกหวั่นใจพอสมควร หวังว่าเขาจะไม่ชอบเล่นเกมออกกำลังกลางอากาศนะ เพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นหลังจากโดนเขายึดสร้อยที่พ่อเพิ่งให้ไปมาร์โกยังไม่เข้ามา เขาส่งสร้อยให้ลูคัส สองตาสบตากันโดยปราศจากคำพูด ก่อนชายหนุ่มจะเดินเข้ามายังห้องด้านใน มองผู้หญิงหน้าบูดที่มองออกไปนอกหน้าต่างมากกว่าจะมองเขาเครื่องบินเริ่มเคลื่อนตัว เขาก็เดินไปนั่งข้างเธอโดยไม่ได้พูดสิ่งใด เพียงจับมือเธอเอามาวางกลางลำตัวที่นูนเด่น คนกำลังโกรธหันมามองปากหนาขยับ“อมให้หน่อย”คนบ้า!! แอนนาถลึงตาใส่ เครื่องบินกำลังวิ่งไปตามรันเวย์เพื่อ เทคออฟ รอจนเครื่องบินได้ระดับเขาก็ปลดเซฟตี้แล้วดึงเธอมาตรงหน้าแอนนาคุกเข่ามองเขาถอดกางเกงนำแท่งลำใหญ่ที่ชูช่อออกมา เส้นเอ็นนูนเด่นจนเห็นได้ชัด แสดงว่าเขาอดกลั้นมานานพอสมควร สองมือของเขาจับท่อนเอ็นให้ตั้งตรงคนที่อยู่ตรงหน้ากลืนน้ำลายก่อนจะใช้มือจับที่ปลายโคนแล้วโน้มตั
“แอนไม่สะดวกค่ะ ถ้าสะดวกวันไหนแอนจะโทรหาแม่นะคะ แค่นี้ก่อนค่ะ มีเคสด่วน” เธอรีบวางชายหนุ่มโยนมือถือทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะยกขาเธอขึ้นแล้วยัดแท่งลำใหญ่เข้ามา “เจ็บ”“ก็แค่ตอนแรก” เธอทำหน้าไม่พอใจ เขายิ่งกดเข้ามาแรงกว่าเดิม ไม่นานแท่งลำใหญ่โตก็มิดลำ คนไม่อยากร่วมรักกับเขาเบือนหน้าไปทางอื่น แต่หลังจากเขาขยับเอวไม่นาน แท่งลำใหญ่ที่เสียดสีก็ทำให้ไฟสวาทลุกพรึบจนเธอไม่สามารถหยุดเสียงร้องของตัวเองได้ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ เขาพยายามยั่วเธอตลอด ทำให้อยากแล้วจากไป ทิ้งเธอไว้กลางทาง ความหงุดหงิดเหมือนจะหายไปตอนที่ เอวหนาขยับกระแทกจนเสียงดังลั่นห้องพอเธอหลับตาเขาก็สั่งอีก “ลืมตาแล้วมองให้ดี”แอนนาลืมตาเพราะถ้าไม่ทำเขาจะขยับเอวแรงขึ้น กระดูกเธอจะหักอยู่แล้วแต่คงไม่สมกับความอัดอั้นของเขา มาร์โกปลดเนกไท จับเธอนอนคว่ำแล้วดึงมือไปมัดด้านหลัง ก่อนจะตีก้นงอนที่เด้งขึ้นมาอย่างแรง“โอ๊ย” แอนนามองตาเขียว ไม่ต้องบอกว่าตอนนี้สภาพก้นเธอ เป็นอย่างไร ถ้านั่งได้ก็บุญแล้วเขายกสะโพกเธอขึ้น มือจับเชือกตรงข้อมือไว้แล้วอัดแท่งลำใหญ่เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอต้องร้องครวญครางเพราะทนไม่ไหวเสียงร้องขับขา
มาร์โกส่ายหน้า “ไม่มี พวกมันไหวตัวทันเสียก่อน” คิดแล้วก็เจ็บใจ อุตส่าห์วางแผนไว้เสียดิบดี สุดท้ายก็ถูกพวกมันซ้อนแผน ตอนนี้ผู้กำกับอาร์มานโดที่เคยเป็นคู่ค้าคนสำคัญเริ่มหันไปคบค้ากับดาริโอ มาเฟียสเปนที่ขยายอิทธิพลมายังถิ่นของเขา น่าเสียดายที่แผนครั้งนี้มีแค่ระดับลูกกระจ๊อกที่ตาย ส่วนมันรอดไปได้แถมยังหายตัวไป ตอนนั้นเขามั่นใจว่าดาริโอถูกยิง ทว่ากลับหาตัวไม่พบพวกมันเริ่มเข้าใกล้เขาเข้ามาทุกที หากไม่ทำอะไรเลยต่อไปคงทำงานยากขึ้น ส่วนเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร เขาแค่ต้องการใช้เธอเป็นข้ออ้างเท่านั้นมาร์โกดึงแขนหญิงสาวให้นอนลงบนอก ยกแขนข้างที่เจ็บขึ้นกอดแล้วก้มลงหอมแก้ม แต่การเอ่ยคำขอโทษไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา“อยู่ในห้องนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปมิลานกัน”เธอเข้าใจและรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น แอนนาก้มลงมองสภาพตัวเอง “ฉันขอไปแต่งตัวก่อนได้ไหม”เสื้อคลุมเปิดออกจนเห็นเนินอก ไม่ทันขยับหนีมือเขาก็คว้าหมับ “คุณ...”“อย่าขยับ ผมเจ็บอยู่” เจ็บแล้วยังมีแรงจับนมเธอก็แสดงว่าไม่ได้เจ็บจริง แอนนาไม่ฟังทำท่าจะลุกขึ้นก็ได้ยินเสียงคนเจ็บร้อง“โอ๊ย” ตอนโดนยิงเลือดอาบไม่ร้องมาร้องตอนเธอขัดขืน ให้มันได้อย่างนี้สิ แต
“คุณจะเสียงดังให้ศัตรูรู้ตัวทำไม” เธอไม่กลัว อันที่จริงถ้าเป็น ก่อนหน้ามีใครเอาปืนมาจ่อ เธอคงกลัวจนหัวหด แต่เพราะเริ่มคุ้นชินกับเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะเลือดที่เห็นไม่เว้นวันแอนนาเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วมองหาอุปกรณ์ทำแผลฉุกเฉิน ซึ่งมีอยู่พอดีจึงหิ้วมาด้วย“ถอดเสื้อ”“เธอ!!”“ถ้ายังไม่อยากตายก็ถอดเสื้อ” เพราะตัวเองก็ต้องหนีจึงสั่งอย่างขัดใจสรุปแล้วกลายเป็นเธอที่ต้องถอดเสื้อให้เขา กระสุนไม่ได้ฝังลึก“เธอเป็นหมอ”แอนนาส่ายหน้า “ใกล้เคียง”“ใกล้เคียงหมายความว่า...”“ฉันเป็นพยาบาลฝึกหัด” อันที่จริงเธอเป็นเพียงคนจนที่ดิ้นรนมาอิตาลีเพื่อจุดประสงค์บางอย่างจึงได้ลงเรียนพยาบาลและทำงานได้สองปีแล้ว ทว่าสุดท้ายจุดประสงค์นั้นก็ไม่สำเร็จ เธอจึงคิดจะกลับเมืองไทยและจะไม่กลับมาอีกแล้วแต่ตอนนี้คงไม่ได้ เพราะตั้งแต่เธอเข้าห้องผิดในคืนนั้น มาเฟีย ตัวร้ายก็ไม่ยอมให้เธอห่างกายเลยสักครั้งเธอทำแผลให้เขาเสร็จก็เผลอมองแผ่นอกแน่นที่สะท้อนแสงจันทร์ หนุ่มอิตาลีน่ากินทุกคนจริง ๆ“เสร็จแล้ว คุณหนีศัตรูของคุณ ฉันหนีศัตรูของฉัน ฉะนั้นฉันจะไม่บอกพวกเขาแน่นอน แต่คุณก็ต้องปล่อยฉันไป ถ้าพวกเขามาเจอเราอยู่ด้วยกันเ
แต่เขาหาได้นำพา ร่างสูงใหญ่เดินมาซ้อนหลัง ปัดผมเธอไปด้านหน้า มือหนาจับซิปที่อยู่ด้านหลังของเดรส“ไม่ต้อง ฉันทำเอง”“อยู่นิ่ง ๆ” ร่างกายเป็นของเธอ แต่เขาก็ยังขู่ได้อีก บ้าอำนาจเหลือเกิน แล้วเธอทำยังไง ก็ต้องทำตามน่ะสิ ขืนดื้อมีหวังคงไม่ได้ไปมืออุ่นรูดลงมาทีละนิดคล้ายกำลังถ่วงเวลาให้ยืดยาว แผ่นหลังเปลือยเปล่าตรงหน้าทำให้เขาเผลอก้มลงจูบโดยไม่รู้ตัว แอนนาทำท่าจะถอยหนีแต่กลับถูกเขาคว้าเอวดึงรั้งให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิม“ไหนบอกว่ารีบไงคะ” เธอพูดเสียงหวานหวังว่าเขาจะพอใจ ชายหนุ่มยอมปล่อยเธอจริง ๆ มือหนาจับเสื้อตรงบ่าแล้วปลดลงไปกอง กับพื้นแอนนารีบคว้าเสื้อที่เลือกมาสวม พลันได้ยินเสียงหัวเราะขบขันจากด้านหลัง ไม่รู้เขาจงใจหรือยังไง สุดท้ายเธอก็ต้องให้เขารูดซิปให้อยู่ดีเมื่อรูดมาจนสุดเขาก็ลูบไล้ต่ำลงไปก่อนจะขยำ “โอ๊ะ” แอนนาสะดุ้งขยับตัวหนีอย่างรวดเร็ว ได้ยินเขาพูดเสียงลอดไรฟัน“ถ้าผมไม่รีบ เราอาจจะได้ทำกิจกรรมกันสักรอบสองรอบ”แล้วเธอจะอยู่ตรงนี้ทำไม วิ่งสิ สองมือรีบคว้ารองเท้าแล้วสับขาว่องไว ชายหนุ่มหัวเราะขำจากนั้นจึงพาเธอลงไปยังห้องชั้นล่างเรือยอชต์คันเดิมแล่นออกไปทางไหนเธอก็จดจำไม่ได้ ท
หญิงสาวที่ถูกปล่อยให้นอนเปลือยอยู่เกือบชั่วโมงสาปแช่งคนทำไปถึงดาวอังคาร หากเขาได้ยินคงเอาปืนมาจ่อปากเธอแน่นอน แต่เมื่อไม่ได้ยินเธอก็ยังด่าต่อไปประตูเปิดออก เธอหันไปมองก็พบว่าเป็นเขา แต่ปากเธอหนักเกินกว่าจะขอร้องให้เขาปล่อยจึงแกล้งทำเป็นหลับมาเฟียที่คิดจะสั่งสอนคนแสนดื้อเห็นสภาพตรงหน้าแล้วต้องกลืนน้ำลาย แต่เพราะตอนนี้มีเรื่องสำคัญกว่าต้องไปทำเขาจึงยอมปล่อยเธอ“ไม่ต้องแกล้งหลับ แล้วจำไว้ด้วย ถ้าคุณคิดหนีอีกจะโดนหนักกว่าเดิม”คนแกล้งหลับลืมตามองเขาตาขวางเหมือนสื่อว่าจะไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งแน่ ยิ่งเธอดื้อเท่าไรเขายิ่งอยากเอาชนะ ยิ่งเธออยากหนีเขายิ่งอยากกักขังแอนนาถอนใจ หยิบเสื้อขึ้นมาแล้วนึกบางอย่างได้“รองเท้า”เธอลืมรองเท้าคู่ละสองหมื่นไปเสียสนิท “เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่”อืม แต่ว่าสองหมื่นนั่นเธอสามารถเอาไปขายหาเงินมาใช้หนี้เขาได้นะ สะสมให้มากหน่อยก็พอไถ่ตัวได้เจ้าของเงินมองคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน “คุณควรกลัวเรื่องอื่นมากกว่า ถ้าดาริโอได้ตัวคุณไป คุณไม่ได้อยู่ในสภาพดีอย่างนี้แน่”นี่หรือเรียกว่าสภาพดี นรกชัด ๆ“ถ้าดาริโอเอาตัวคุณไปได้ นอกจากจะโดนมันทำร้าย เผลอ ๆ อาจถูกส่งไปชายแดนหรือเข้าซ
![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)







