Home / มาเฟีย / บทรักมาเฟียร้าย / ตอนที่3 นี่มันเรื่องบ้าอะไร

Share

ตอนที่3 นี่มันเรื่องบ้าอะไร

last update Last Updated: 2025-10-28 21:05:27

มาร์โกลืมตา สิ่งแรกที่เขาเห็นคือเงินที่วางอยู่บนหมอน หรือเขาจะตาฝาด ชายหนุ่มลุกขึ้นมองรอบห้องก็พบว่าหญิงสาวไม่อยู่แล้ว แถมยังมีเงินวางไว้ด้วย

นี่มันเรื่องบ้าอะไร ปกติต้องเป็นเขาที่มอบเงินให้พวกเธอมากกว่า ในห้องไม่มีแม้แต่เงาของเธอจึงกดมือถือถามถึงคนที่นำหญิงสาวมาให้

“พอจะรู้ที่อยู่ผู้หญิงที่จัดมาให้เมื่อคืนไหม”

ปลายสายทำหน้าแปลกใจ “คุณมาร์โกครับ เมื่อคืนผมแจ้งคน ของคุณไปแล้วว่าผู้หญิงที่จัดหาให้เกิดอุบัติเหตุจึงไปไม่ได้ ไม่ทราบว่าคุณหมายถึงผู้หญิงคนไหน?”

“แอนนา เธอชื่อแอนนา” เขาพยายามนึกชื่อที่เธอบอก

แต่ปลายสายก็ปฏิเสธอีกรอบว่าไม่มีผู้หญิงชื่อนี้ในสังกัด มาร์โกหัวเสียแต่เช้า เรียกคนของเขามาสอบถามจึงได้ความว่า พวกบอดี้การ์ดด้านหน้าคิดว่าคนจัดหาส่งมาให้ ไม่สอบถามต่อก็ส่งเข้ามาเลย

และทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่เขารู้ เธอที่ชื่อแอนนาไม่ใช่ผู้หญิงบริการ ส่วนเขากลายเป็นผู้ชายบริการของเธอแทนจากเงินที่วางอยู่

มาร์โกหัวเสียยิ่งกว่าเดิมเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมด ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ได้ครอบครองเธอเป็นครั้งแรกนั้นทำให้เขาวุ่นวายใจ  และที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาไม่รู้จะตามหาเธอได้ที่ไหน

“ส่งคนไปสืบว่าเธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน” ลูคัสเห็นคนหัวเสียก็รีบรับคำ ก่อนบอดี้การ์ดหน้าห้องจะถูกตำหนิที่ปล่อยให้คนไม่รู้หัวนอน  ปลายเท้าเข้ามาในห้อง

ปากตำหนิ แต่ในใจก็รู้สึกดีที่เมื่อคืนเป็นเธอ ใครจะคิดว่าเธอเหมือนเงาที่หาไม่เจอ ไม่รู้ว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหน หรือมาได้ยังไง

มาร์โกหัวเสียเรื่องแอนนาอยู่หนึ่งสัปดาห์ก่อนจะปล่อยให้ทุกอย่างหายไปเมื่อต้องมาวุ่นวายกับเรื่องอื่นแทน เช่นเดียวกับแอนนาที่ยังรู้สึกผิดกับคืนนั้นจึงเงียบหายและทำตัวว่าง่ายอยู่บ้านเป็นเดือนเช่นกัน

เสียงมือถือดังขึ้น แอนนามองชื่อบนหน้าจอ เมื่อเห็นว่าเป็นซาร่าจึงยอมรับโทรศัพท์ “เพื่อนตายยัง?”

“ยังไม่ตายและสบายดี”

“อืม ยูไม่ตายแต่ไอจะตายแทน รู้ไหมคาร์โลมาหาไอทุกวัน พยายามหาที่อยู่ยูให้ได้ ไอว่ายูออกมาเคลียร์ให้รู้เรื่องจะดีกว่า”

“โน ยังไงก็ไม่ไป ฉันบอกเลิกไปแล้วก็ควรจบได้แล้ว”

เสียงซาร่าหัวเราะดังกว่าเดิม “ยูคิดว่าคนอย่างคาร์โลจะยอมจบง่าย ๆ เหรอ ไม่มีทาง ยิ่งมันยังไม่ได้นอนกับยูด้วย คงนึกอยากเอาคืนอยู่ ยังไงช่วงนี้ก็ระวังตัวแล้วกัน”

คนบ้าอะไร ยิ่งได้รู้ตัวตนเธอก็ยิ่งขยะแขยง “ไม่เป็นไรหรอกอีกสองสัปดาห์ฉันก็ย้ายกลับเมืองไทยแล้ว”

“หา! ยูจะกลับเมืองไทย”

“ใช่ พอดีคุณตาฉันไม่สบาย แม่เลยจะกลับไปเยี่ยมและดูแลท่านอีกหลายเดือน ฉันเลยคิดว่าจะกลับไปด้วยเลย” หนีความวุ่นวายและเรื่องที่ตัวเองทำเอาไว้ คงพอจะทำให้ลืมหนุ่มอิตาลีสุดร้อนแรงในคืนนั้นได้

เอาจริง ๆ ตั้งแต่เธอกับเขาทำเรื่องอย่างว่ากันในคืนนั้น เธอก็ฝันถึงเขาทุกคืน อยากได้ความร้อนแรงและสัมผัสที่เขามอบให้อีก หรือจะลองนัดอีกสักครั้งก่อนกลับเมืองไทยดี?

“แอนฟังอยู่ไหม” เสียงปลายสายทำให้เธอหลุดจากความคิดถึงแล้วพยายามห้ามใจ ในเมื่อตัดใจจะกลับเมืองไทยแล้วก็ควรหยุดแค่นี้

“ฟังอยู่ ว่าไง”

“คืนนี้วันเกิดโทมัส ออกมาเจอกันหน่อย” โทมัสก็คือแฟน       คนล่าสุดของซาร่า ไม่ได้ออกท่องราตรีนานแล้วเธอจึงตอบรับไปอย่างง่ายดาย คิดเสียว่าเปลี่ยนบรรยากาศแล้วกัน

สถานที่นัดหมายคือผับเดิมที่เธอมาดื่มและเห็นแฟนหนุ่มกำลังคลอเคลียกับผู้หญิงคนอื่นนั่นแหละ แอนนามองไปยังชั้นสองของผับ      จึงเลือกที่จะขึ้นไปด้านบนแทนด้านล่างที่วุ่นวายกว่าวันปกติ

อาจเพราะเป็นคืนวันเสาร์คนเลยเยอะจนแทบจะขี่คอกันได้    หญิงสาวขึ้นไปก็เจอเป้าหมายจึงโบกมือแล้วนั่งลงสั่งเครื่องดื่ม

ซาร่าวางแก้วให้เพื่อนรักก่อนจะกระซิบข้างหู “ไอขอโทษ”

กว่าแอนนาจะเข้าใจว่าเพื่อนรักขอโทษเรื่องอะไรก็เมื่อหันไปเห็นแฟนเก่ากำลังเดินมาหา เธอลุกขึ้นแต่ก็โดนซาร่าฉุดมือไว้

“ไอว่าเคลียร์กันให้จบก่อนกลับเมืองไทยไม่ดีหรือไง อย่าให้คาร์โลเที่ยวอาละวาดคนอื่นแบบนี้ไม่ดีแน่”

แอนนามองแฟนหนุ่มอย่างหงุดหงิดใจ ในสมองก็พยายามคิดว่าทำยังไงถึงจะสลัดเขาหลุดได้

“แอน ไออยากคุยกับยูเป็นการส่วนตัว”

“เรื่องของเรามันจบแล้วและไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก”

“แต่ไอไม่จบและไอก็ไม่เลิก”

แอนนารำคาญเขาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอคบไปได้ยังไง เป็นปีโดยที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ควรคบหา มาถึงตอนนี้เธอแทบสลัดเขาไม่หลุดแถมไม่รู้จะพูดยังไง เพราะไม่ว่าจะหยาบคายหรือพูดดีแค่ไหน อีกฝ่ายก็ยังยืนยันคำเดิมว่า ‘ไม่เลิก’

ทำไมเป็นผู้ชายน่ารำคาญแบบนี้ แอนนาถอนใจมองหาตัวช่วย อาจเพราะสวรรค์เป็นใจหรืออะไรก็ช่างเมื่อเธอเห็นหนุ่มในคืนนั้น

รู้สึกว่าดวงพวกเราจะสมพงศ์กันเหลือเกิน ในเมื่อเจอเป้าหมาย   มีหรือที่เธอจะอยู่เฉย แอนนารีบลุกขึ้น คนที่เพิ่งขึ้นมาเห็นหญิงสาวก็รู้สึกแปลกใจ สั่งให้คนของตนถอยหลังหลีกทางยามเธอก้าวเท้ามาหา

เธอกอดเขาไว้แน่นแล้วกระซิบข้างหู

“ช่วยฉันหน่อยแล้วฉันจะให้เงินตอบแทน”

คำว่าเงินพอจะทำให้เจ้าพ่อคิ้วกระตุก จากนั้นก็โดนเธอควงแขนพาไปที่โต๊ะ มีคนจำนวนมากนั่งอยู่ หญิงสาวกระซิบข้างหู “คุณชื่ออะไร”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่61 จบ

    “งานก็คือเงิน ถ้ารู้จักทำงานก็มีเงินกินข้าว” พูดจบเธอก็เดินไปหยุดหน้าลูคัส “ส่วนนาย ตอนนี้นายมีงานใหม่แล้ว”ฮื้อ แม้แต่ลุงลูคัสยังถูกขวางไม่ให้ช่วยเธอ เจด้าได้แต่ร้องในใจ สุดท้ายเธอก็ถูกไล่ออกจากบ้านมาอยู่ห้องเช่าใกล้มหา’ลัยที่มีนักศึกษาพักอยู่ทั้งตึกแถมพอเปิดประตูก็พบกับผู้หญิงอีกคน หญิงสาวในห้องหันมองแล้วรีบแนะนำตัว “ฉันชื่อเจน ฝากตัวด้วยนะ เธอชื่ออะไร”แม่นะแม่ ให้เธอออกมาอยู่ข้างนอกไม่พอ ยังให้มาอยู่ร่วมกับคนอื่นอีก เธอจะทำยังไงดี หันมองข้าวของที่อีกฝ่ายเอามาไม่เยอะอย่างที่คิด เจด้าหน้าบูดบึ้ง เดินไปที่เตียงของตัวเองแล้วก้มหน้ากรี๊ดใส่หมอนเพื่อระบายอารมณ์หลังจากกรีดร้องจนพอใจแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนร่วมห้องหนึ่งเดียว “ฉันชื่อเจด้า”อารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทำให้เจนจิราได้รู้ว่าอนาคตที่จะอยู่ร่วมห้องกันต้องสนุกแน่“เธอเรียนคณะไหน?”เจด้าบอกชื่อคณะของตน จึงรู้ว่าอีกฝ่ายก็เรียนคณะเดียวกัน เซคเดียวกันด้วย แต่เจด้าผู้ซึ่งไม่สนใจใครจำใครไม่ได้“ไปกินข้าวกันไหม” พอเจนจิราทัก ท้องเจด้าก็ร้องขึ้นมาทันที จึงพยักหน้ารับแล้วลุกไปหยิบกระเป๋าแบรนด์เนมมาคล้องแขน“กระเป๋าใบนี้

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่60 น่ากิน

    ปอฝ้ายหันมามอง ทำไมคนที่หน้าตาเหมือนฝรั่งถึงได้พูดไทยได้ ยังไม่ทันได้ตอบ อีกฝ่ายก็ปิดประตูใส่หน้าคืนเธอยกแขนขึ้นกอดอก ชักจะโมโหจนลืมคิดไปว่าที่เขาพูดก็ถูกแล้ว และเพราะเธอยังยืนอยู่ทำให้ได้ยินเสียงถ่ายหนัก ที่แท้ก็โมโหเพราะปวดหนักนี่เอง เสียงปู้ดป้าดยิ่งทำให้ปอฝ้ายกลั้นขำผ่านไปสิบนาทีมาร์กัสก็ออกมา เด็กสาวยังยืนอยู่“เธอมาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไร”“ก็ตั้งแต่นายเข้าไปนั่นแหละ ได้ยินอะไรดี ๆ เยอะเลย” จากนั้นก็ทำเสียงปู้ดป้าดล้อเลียน“เธอนี่มัน” เขากำหมัดแน่น แต่เมื่อคิดว่าต่อไปคงไม่ได้เจอกันอีกเลยพยายามควบคุมอารมณ์หลังจากแกล้งจนพอใจ ปอฝ้ายก็ถามชื่ออีกฝ่าย “นายชื่ออะไร”เป็นมาร์กัสที่แปลกใจกับอารมณ์ของเด็กสาว “เธอจะรู้ไปทำไม”“เราชื่อปอฝ้ายนะ”มาร์กัสไม่คิดจะบอก ปอฝ้ายก็เหมือนเด็กสาวดื้อรั้นทั่วไปจึงก้าวไปขวาง “ไม่ให้ไป เราบอกชื่อแล้ว นายต้องบอกชื่อตัวเองด้วย”เขาไม่ได้อยากรู้ชื่ออีกฝ่ายเสียหน่อย มาร์กัสจะกลับไปนั่งที่จึงผลักเธอไปโดยไม่ตั้งใจ ทำให้ปอฝ้ายล้มลง“โอ๊ย!!” เธอร้องดังลั่น คนทำตกใจรีบก้มลงถาม“เจ็บตรงไหนไหม” พอจะจับแขนเธอก็สะบัดออกแล้วลุกหนี มาร์กัสเลยได้แต่ขอโทษและบอกชื่อตนเ

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่59 ไม่แยกจาก

    แอนนามองรูปถ่ายในมือ มาร์คัสเกิดหลังมาร์กัสสองปี พวกเขาเติบโตไล่ ๆ กันมาเหมือนฝาแฝด แต่นิสัยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงมาร์กัสที่ถูกเลี้ยงมาโดยมาดามคารีนาเป็นคนสุขุมแต่ร้ายลึก ส่วนมาร์กัสที่เติบโตมาโดยฝีมือของพ่อเขานิสัยเหมือนต้นแบบไม่มีผิดท่าทีของมาร์กัสห่างเหินขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่เธอไปเยี่ยมเขาที่ฝรั่งเศส จนเธอเริ่มกลัวว่าต่อไปอาจเกิดเรื่องบางอย่างเธอมองเจด้าที่ตอนนี้อายุครบสิบขวบกำลังชวนมาร์คัสเล่นซ่อนแอบ ส่วนมาร์กัสนั่งมองนิ่ง ๆ อยู่บนเก้าอี้ แอนนาเดินเข้าไปนั่งกับลูกมาร์กัสหันมองมารดาแล้วตัวแข็งขึ้นมาเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าเขากำลังขยับหนี แอนนาขยับตามจนตัวเขาติดที่วางแขน“ทำไมถึงไม่อยากอยู่ใกล้แม่”แววตาเขาเหมือนมีคำพูด แต่ไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำ “โกรธแม่ใช่ไหมที่ยกหนูให้ย่าเลี้ยง”มาร์กัสตอบแค่ประโยคเดียว “แม่ไม่รักผมใช่ไหม”เป็นเธอเองที่จุกจนพูดไม่ออก “ไม่ว่าลูกคนไหนแม่ก็รักเท่ากัน ยิ่งลูกที่แม่ต้องจำใจยกให้คนอื่นเลี้ยงก็ยิ่งรักและคิดถึง แม่รู้ว่าลูกน้อยใจ ที่เจด้าและมาร์คัสได้อยู่กับแม่”เธอจับแขนลูกชาย มาร์กัสดึงแขนออก เธอจึงเปลี่ยนเป็นโอบกอดจนเขาจมอยู่ในอก“ผมไม่ไ

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่58 ท่าอุ้มแตง!! “คุณไหว?”

    แอนนาเงยหน้ามองเขาแล้วยิ้ม ยกปากออกจากท่อนเอ็นจากนั้นก็ก้มลงดูดกลืนลูกไข่ด้านล่างสองลูกไปมา ยิ่งกระตุ้นเร่งเร้าให้เขาปรารถนาในตัวเธอมากขึ้นจึงจับเธอลุกขึ้นแล้วให้คุกเข่ากับโซฟา จากนั้นก็จับท่อนเอ็นอัดลงไป “อ๊ะ คุณใจร้อนไปแล้ว”“สำหรับคุณ ผมไม่เคยมีคำว่าใจเย็น” พูดจบเอวหนาก็กระแทกเร็วและแรง แอนนาเกาะขอบโซฟายึดตัวเองให้แน่นเพราะเกรงว่าจะทรุดลงไป แต่ยิ่งเกาะก็ยิ่งกระแทกแรงจนกระทั่งเธอเสร็จไปอีกรอบเขาจึงยกตัวเธอขึ้นมาอีกรอบท่าอุ้มแตง!! “คุณไหว?”มาร์โกส่ายหน้า “คุณดูถูกผมมากไปแล้ว” ท่อนแขนใหญ่ยกเธอ ได้สบายจากนั้นก็สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปแล้วเริ่มขยับ แอนนาเกาะคอเขาไว้ให้มั่นจากนั้นก็ส่งเสียงตอบรับความรุนแรงที่มากขึ้นกว่าเดิม หลังจากที่เธอกล้าไปดูถูกเขาเสียงป๊าบ ๆ ดังไปทั่วห้อง เขาก็ยิ่งยกยิ้มเหมือนเสือร้าย จากโซฟารับแขกก็เลื่อนมายังโต๊ะอาหาร จากนั้นมือเขาก็กวาดแจกันบนโต๊ะ แอนนาไหวตัวทันรีบถือมันขึ้น“อันนี้ฉันเพิ่งซื้อมาจากฝรั่งเศส” เขาไม่เสียดายแต่เธอเสียดาย คนหวงของก็ถือเอาไว้ เขาก็ดึงมันมาวางไว้บนตัวเธอจากนั้นก็สั่ง“ถ้าคุณเสียดายก็อย่าขยับ เพราะไม่งั้นมันจะแตก” จากนั้นเขาก็ถอดท่อนเอ

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่57 ยกขาขึ้นอีก

    เขาหยิบเจลหล่อลื่นมาบีบใส่ร่องก้นของเธอแล้วลูบนิ้วถูไถ มุมปากยกยิ้มเหมือนเสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ ไม่นานนิ้วที่เปียกลื่นก็สอดใส่เข้ามาเช่นเดียวกับท่อนเอ็น“อ๊ะ” แอนนาทรุดลงกับเบาะ แทบจะทรงตัวไม่อยู่แต่เขาก็ยกเอวเธอแล้วเร่งขยับเอวเธอไม่เสร็จตอนนี้ก็เรียกว่าแปลกแล้ว เธอเสร็จไปถึงห้าครั้งหลังจากเขาโยกอยู่เป็นชั่วโมง มาร์โกอุ้มเธอไปที่เตียงนอนจากนั้นก็ยังไม่วายอัดดันท่อนเอ็นเข้ามาอีก“ยกขาขึ้นอีก”ขาเธอแทบจะชี้ฟ้าก็ยังจะให้ยกอีก เขาจะเล่นกายกรรมหรือไง ดูท่าเธอไม่น่าจะรอด แต่แล้วเขาก็ลุกขึ้นสอดใส่ท่อนเอ็นก่อนจะโยกตัว“โอ๊ะ!!!” แอนนาร้องออกมาเพราะท่านี้ทำให้กระแทกลึกไปถึงมดลูก เธอร้องดังเท่าไร เขาก็ยิ่งกดกระแทกลงมา กลายเป็นว่ากว่าจะจบบทรักในห้องแดงเธอก็เสร็จไปอีกหลายรอบ ส่วนเขาเสร็จไปสามครั้ง ถ้ายังไม่ท้องอีกก็ไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้วหนึ่งเดือนต่อมา แอนนายกที่ตรวจครรภ์ขึ้นมามองใกล้ ๆ ก่อนจะวางลง คนตรงหน้ายักไหล่“เห็นไหมผมพูดถูก” เธอยอมแล้วจริง ๆ หนึ่งปีที่ผ่านมาเพราะเราเลี้ยงลูกกันเองเลยทำให้มีเวลาส่วนตัวน้อยลง แต่เขาก็ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ยังคงรักษาสัญญาอย่างดีพอมาร์กัสถูกพาตัวไป

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่56

    สรุปเธอให้เขาเข้ามาเพื่อปลอบเธอหรือเธอปลอบเขากันแน่ สุดท้ายเลยต้องพยายามอดกลั้นไม่ร้องจนถึงขีดสุดก็ถูกเข็นเข้าห้องคลอดตอนอยู่ข้างนอกว่าวุ่นวายแล้ว มาเจอตอนเห็นเลือดเธอเขายิ่งตกใจ พอหมอถือมีดจะกรีดด้านล่างมาร์โกก็มองเขม่น หมอจึงต้องอธิบาย“ผมต้องกรีดเปิดให้หัวเด็กออกมาครับ” แม้แต่หมอยังเกรงใจ คิดเอาเถอะ ก็เขาเล่นพกปืนเข้ามาด้วยแอนนาเบ่งลูก เรียกพลังเบ่งได้สองครั้งลูกก็ออกมา คงเพราะกลัวพ่อจะฆ่าหมอเสียก่อนเป็นแน่ เด็กน้อยร้องไห้เสียงดังลั่นห้อง หมอรับเด็กมาวางบนหน้าท้องเธอเพราะเธอไม่อยากให้เขารู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ตอนนี้พอเห็นลูกมีไข่ใบใหญ่จึงทำให้เขาฉีกยิ้มยิ่งกว่าเดิม“เป็นผู้ชาย”“ครับเป็นผู้ชาย” หมอมองพ่อของเด็กแล้วก็บ่นในใจ คิดว่าอนาคตต้องลำบากแน่“เชิญคุณพ่อออกไปด้านนอกก่อนนะครับ เดี๋ยวพยาบาลจะทำความสะอาดคุณแม่แล้วพาไปห้องพักฟื้น”มาร์โกพยักหน้าเดินตามรถเข็นเด็กไปนอกห้องคลอด ลูกน้องเขารีบกรูเข้ามาดูเจ้านายอีกคน “ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ”“ผู้ชาย” ปากมาร์โกจะฉีกถึงหูแล้ว พอมาถึงห้องเด็กแรกเกิด พยาบาลก็ไม่ให้เขาเข้าไปเลยได้แต่มองอยู่นอกกระจก แอนนาเหมือนจะออกมาแล้วเช่นกันจึงห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status