ตอนที่ 35 ง้อเมีย (ต่อ)

“เพราะตอนนั้น พี่อยากให้เธอ ไปเจอคนที่ดีกว่าพี่ไง”

สิ่งที่ชนกันต์ไม่มีคือ ความเท่าเทียมในฐานะทางครอบครัว เขาไม่อาจจะดึงเธอลงมาอยู่กับความลำบากได้ ระหว่างเธอกับเขา ไม่เหมาะสมกันสักนิด

“แล้วเคยถามเวนิสแล้วเหรอคะ? พี่กันต์เคยถามเวนิสบ้างมั้ย ว่าเวนิสเต็มใจหรือเปล่า พี่กันต์ไม่เคยพูดกับเวนิสเลย ไม่แม้แต่จะอธิบายกับเวนิสเลยสักครั้งก็ไม่มี...มีแต่จะผลักเวนิสออกจากพี่ ทั้งที่เวนิส...ก็มอบทุกอย่างให้พี่ไปหมดแล้ว”

“...” เขานิ่งมองเธอ ก่อนจะสูดลมหายใจลึก แล้วค่อย ๆ เอื้อมมือไปดึงมือของเธอที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างแผ่วเบา ความอุ่นจากปลายนิ้วของเขาส่งผ่านไปยังเธอทันที เป็นสัมผัสที่ทั้งอ่อนโยนและสั่นไหวในเวลาเดียวกัน

“พี่ขอโทษ”

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความหนักแน่นแต่แฝงแววอ้อนวอน ดวงตาคู่นั้นจ้องมองเธอไม่วาง ราวกับพยายามส่งทุกคำพูดผ่านสายตาแทนถ้อยคำที่ยังเอ่ยไม่หมด

“...” กรภัทร์หลุบตามองมือของเขาที่กุมมือเธอไว้แน่น ปลายนิ้วเขาสั่นเล็กน้อย เหมือนกลัวว่าเธอจะดึงมือกลับและหายไปอีกครั้ง

“พี่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์จะขอโอกาสจากเธอเลย แต่ พี่อยากจะขอให้เธอฟังพี