"หมะ หมอ เดี๋ยวก่อนค่ะ" ปิ่นลดาดันอกแกร่งของหมอโปรดเอาไวก่อน
"อะไรอีก..." เสียงแผ่วเบาเอ่ยถาม พร้อมลูบศรีษะทุยของเธอเบาๆ
ปิ่นลดาจึงตัดสินใจเอามือคล้องคอของชายหนุ่ม แล้วดึงให้โน้มลงมาจูบทันที อาการจูบอย่างเงอะงะ แต่ก็ถูกใจชายหนุ่มไม่น้อย ที่เธอเป็นฝ่ายรุกเขาก่อน
"หึ จูบ...ไม่เป็นก็ยังอยากรุกอีก" เมื่อละฝีปากออก ชายหนุ่มเอ่ยเเซวคนใต้ร่างที่ตอนนี้หน้าแดงเหมือนลูกตำลึง
"มันต้องแบบนี้" เมื่อเอ่ยจบ ชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายก้มลงมาจูบปากบางนั้นทันที โดยไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวใต้ร่าง ได้เอ่ยอะไร นักเรียนหัวไว ก็จูบตอบในทันที
จูบเนินนานแสนหวาน จูบที่แลกลิ้นแลกน้ำลายอย่างดูดดื่ม จูบแสนหวานที่ชายหนุ่มไม่เคยมอบให้แก่ใครมาก่อน เพราะถึงเขาจะชอบทำเรื่องอย่างว่า แต่เขาก็ไม่เคยจูบกับใคร เพราะพวกหญิงส่วนใหญ่พวกนั้น ล้วนแต่ผ่านผู้ชายมาแล้วนับไม่ถ้วน
แต่สำหรับหญิงสาววัยขบเผาะตรงหน้าเขานี้แล้ว คือสาวอันบริสุทธิ์ ที่ยังไม่ผ่านมือชายใดมา เขาจึงอยากสัมผัส อยากลิ้มลอง
มือหนาเอื้อมไปด้านหลังปลดตะขอเสื้อชั้นในของเธอออกมาอย่างง่ายดาย แล้วถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกที่ละชิ้นอย่างง่ายดาย ร่างกายเปลือยเปล่าตรงหน้านี้ช่างชวนหลงไหล สวยเหลือเกิน
"ปิดทำไม? หืม..." เสียงทุ้มเอ่ยถามเมื่อหญิงสาว เลื่อนมือมาปิดหน้าอกที่ใหญ่เกินมือปิดไม่มิด
"ปะ ปิ่นอาย" หญิงสาวเอ่ยตอบเสียงแผ่วเบา
"ไม่ต้องอาย..." มือหนาเอื้อมไปแกะมือเล็กของหญิงสาวออกจากหน้าอกตู้มของเธอออก
อกตูมเด้งสู้หน้าในตอนนี้ ปากหยักก้มลงดูดยอดบัวงามทั้งสองข้างสลับไปมา พร้อมมือข้างว่างก็บีบขย้ำตาม
หญิงสาวนอนเกร็ง เพราะความเสียวที่ไม่เคยถูกสัมผัส ความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาการวูบหวามแบบนี้ สมองร่องลอยขาวโพลน ดั่งฝูงผีเสื้อนับพันโบยบินอยู่ในมวนท้อง
"ให้ตายเถอะ...เกิดมายังไม่เคยเล้าโลมใครแบบนี้มาก่อนเลย"
ปากหยักเลื่อนลงมา จูบซับไปตามตัวของเธอลงมาเรื่อยๆ จูบหน้าท้องแบนราบ จนลงมาถึง กลีบดอกไม้งาม สีหวานที่ยังคงปิดสนิท เหมือนไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน
"อ๊ะ..." หญิงสาวร้องเสียงหลงทันที เมื่อนิ้วเรียวสอดเข้าไปในร่องคับแคบ
"อ่าห์...แน่นมากปิ่น แค่นิ้วยังแน่นขนาดนี้ อ่าห์" เสียงครางสุขสมเอ่ยชม
นิ้วยาวเร่งจังหวะรัวๆ หญิงสาวที่ตอนนี้นอนบิดไปมา จิกเล็บเลงบนผ้าห่มด้วยความเสี่ยวซ่าน
"อ้ายยยย" หญิงสาวถึงฝั่งฝันเป็นครั้งแรก เสียงหายใจหอบรวยริน
"เสร็จง่ายเหมือนกันนี้" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับก้มหน้าลงไปละเลงฉกชิม น้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อสักครู่ของปิ่นลดา
"อ๊ะ...หมะ หมอปิ่นไม่ไหวแล้ว" หญิงสาวเอ่ยเสียงสั่นไม่เป็นศัพท์
"เสียว ก็ปล่อยออกมาเลย ปล่อยออกมา"เสียงทุ่มเอ่ยบอก
หมอโปรดทำหน้าที่ละเลงลิ้นลงยังกลีบกุหลาบสีหวาน อย่างไม่หยุด จนร่างบางบิดส่ายไปมาเพราะทนต่อความเสี่ยวซ่านที่ได้รับไม่ไหม
"อ้ายยยย" เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวได้แตะขอบสรรค์
"หึ เสร็จไปสองรอบแล้วน่ะ...ต่อไปตาหมอบ้างล่ะ พร้อมน่ะ"เสียงทุ้มเอ่ยบอก พร้อมกับลุกขึ้น รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างลวกๆแบบรีบร้อน
มือหนาจับขาของหญิงสาวให้กางออกเป็นรูปตัวเอ็ม จับมังกรชักสองสามครั้ง ที่ตอนนี้เริ่มขยายใหญ่เต็มพอออกรบแล้ว
หญิงสาวกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ เมื่อสายตาจับจ้องไปยังแก่นกายใหญ่ ที่ตอนนี้ขยายเต็มที่ ที่มีขนาดใหญ่กว่าข้อมือของเธออีก
"หมะ หมอ...มันจะเข้าได้จริงๆเหรอ ปิ่นกลัว" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นขนาดที่ใหญ่
"ไม่ต้องกลัวน่ะ...เดี๋ยวก็ชิน"
"มะ มันจะไม่เจ็บใช่ไหม"
"เจ็บแป๊ปเดียว...ทำใจให้สบาย อย่างเกร็ง เขื่อหมอน่ะ" มือหนาจับแก่นกายถูยังบริเวณรอบๆ แล้วจับกดลดไปที่ความเป็นสาวของเธอ
กึก กึก กึก
แต่เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว ก็ต้องหยุดชะงักเพราะอาการฝืดแน่นของร่องคับแคบ และอาการสั่นเทา หวาดกลัวของคนใต้ร่าง
"ปิ่น...ปิ่นเชื่อใจหมอน่ะครับ...จุ๊บ" ชายหนุ่มเอ่ยปลอบประโลม และก้มลงจูบที่หน้าผากมน แล้วเลื่อนลงมาดูดปากบางนั้นอีกครั้ง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วมือหนากดล็อคเอวของเธอเอาไว้ แล้วกระแทกสะโพกของเขาลงทันที ทีเดียวมิดลำ
"กรี๊ดดดด" เสียงกรีดร้องเมื่อแก่นกายได้เข้าไปยังร่องคับแคบนั้นสำเร็จ และน้ำตาที่รินไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แก่นกายผ่านเยื่อกันบางบาง พร้อมกับกลิ่นเลือดจางจาง ที่ลอยมาแตะจมูก
"ชู่ว์....ไม่ร้องนะ" เสียงเอ่ยปลอบอย่างไม่ขาดห้วง
"ไหนบอกว่าไม่เจ็บไง...ฮือ...ไอ้หมอบ้า ปิ่นเจ็บ" เสียงร้องก้นด่าออกมาของหญิงสาว ที่ตอนนี้เจ็บช่วงล่าง ที่เหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
มือหนาเอื่้อมไปเซ็ดน้ำตาให้แก่คนใต้ร่างที่ตอนนี้ เริ่มงอแงเหมือนเด็กออกมา ปากหยักก้มจูบซับน้ำตา เพื่อเป็นการปลอบประโลม แล้วก้มลงมาดูดปากของเธออีกครั้ง
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
เอวหนาซอยสะโพกกระแทกทันที เมื่อเริ่มทนต่อการรัดแน่นของร่องคับแคบนี้ไม่ไหว กระแทกเข้ารัวถี่ แต่ปากก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากปากบางนั้น ยังคงจูบดูด และอัดกระแทกสะโพกไปพร้อมๆกัน
"อ่าห์...สุดยอดมากเลย...อะไรจะมันขนาดนี้" เสียงเอ่ยอย่างกระเส่า
"ปิ่นไม่ไหวแล้ว...บะ เบาหน่อย มัน จะ จุก" เสียงเล็กเอ่ยบอกแทบไม่ได้ศัพท์
"จุกหรือเสียว เอาดีดี"
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
เอวหนายังคงถ่าโถมแรงกระแทกใส่ไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกัน ยวกกับเสียงครางดังทั่วทั้งห้อง อย่างไม่ขาดสาย
"อ้ายยยย" ปิ่นลดากระตุกเกร็งเมื่อถึงฝั่งฝัน และได้ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาชโลมแก่นกายเมื่อเห็นว่าได้ส่งหญิงสาวได้ถึงฝั่งแล้ว เอวหนารีบกระแทกสะโพกรัวๆ ตามหญิงสาวไปทันที
"อ้าสสสส "ชายหนุ่มกระตุกเกร็งสองสามครั้ง ก็ได้ฉีดพ้นลาวาร้อน เข้าไปในโพรงมดลูกจนหมดสิ้นทุกหยาดหยด แล้วทิ้งตัวโน้มลงหาหญิงสาวทันที
เสียงลมหายใจหอบเหนื่อย เป่าลดต้นคอของปิ่นลดา ทำให้ขนลุกซู่ขึ้นมาอีกครั้ง
"หมอ...เสร็จแล้วก็ลุกสิค่ะ ปิ่นหนักนะ"
"หึ...พอเสร็จก็ไล่เลยน่ะ...ใครบอกว่าจะพอล่ะ เธอเสร็จนำหน้าฉันไปตั้งหลายรอบ แต่ฉันพึ่งจะเสร็จไปแค่ครั้งเดียวเอง" หญิงสาวเลิกคิ้วตาโตขึ้นทันที
"หมอหมายความว่ายังไง?"
"หึ...เด็กน้อยเอ้ย...ต่อไงล่ะ"
ว่าจบเอวหนาก็เริ่มขยับสะโพกต่อทันที โดยที่ไม่ได้พักเลย ไม่รู้ว่าคืนนี้ทั้งคืนจะเสร็จไปกี่รอบต่อกี่รอบ หลายชั่วโมงผ่านไป เขาก็ไม่ยอมหยุด จนในที่สุดเธอทนต่อความอึดของเขาไม่ไหว จนสลบและหลับไปในที่สุด ทั้งทีเขายังไม่ได้เสร็จเลย
"ตัวแสบ...ชิ่งหลับไปก่อนเลยน่ะ"
บทส่งท้าย(The End)มือหนาจับแก่นกายยักษ์ชักรูดสองสามครั้ง แล้วทำมาจ่อยังรูทางรักของหญิงสาว ที่ยังนอนหอบหายใจเหนื่อยสวบ!ร่างหนาดันแก่นกายลงทีเดียวจนมิดลำ"อื้อ..../อ่าห์..."เอวหนากดสะโพกแช่ไว้อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเริ่มเอ่ยปากถามคนร่างบาง"เป็นยังไงบ้างครับ...อ่าห์แน่นเหมือนเดิมเลย""พี่หมอขยับเถอะค่ะ...ปิ่นอึดอัด" เสียงหวานเอ่ยบอกออกไป"ได้เลยครับ...เมียจ๋า"ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!เอวหนาขยับสะโพกทันที จากเริ่มต้นจังหวะที่เนิบนาบ และเเรงขึ้นเรื่อยๆ จนร่างบางโยกคลอนไปตามจังหวะ"พี่หมอ...บะ เบาหน่อยค่ะ ปิ่นจุก" ปิ่นลดาเอ่ยบอกคนบนร่าง ที่ตอนนี้ซอยสะโพกไม่ยอมผ่อนแรง"ใกล้แล้วครับที่รัก...จะแตกแล้ว" เอ่ยบอก พร้อมกับรีบเร่งจังหวะขึ้นอีกตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!"อ้ายยย/อ้าสสส" สองเสียงประสานกันอย่างสุขสมอารมณ์หมายสามเดือนต่อมาตอนนี้ปิ่นลดาท้องโตได้หกเดือนแล้ว และวันนี้ยังเป็นวันเกิดของปิ่นลดา และเป็นวันครบรอบ ที่หมอโปรดเคยบอกไว้กับปิ่นลดา"สุขสันต์วันเกิด อายุครบ 21 ปี และเป็นวันครบรอบสามปีของเราด้วยนะครับ" เสียงเอ่ยกระซิบที่ข้างหู ของเช้าวันใหม่ที่ปิ่นลดาลืมตาขึ้นมา"ขอบคุณนะค่ะ...อวยพรปิ่นเป็นคนแรกเ
ของจริงแล้วนะ (NC นิดหน่อย)"ไอ้หมอ!...มันก็มีลูกไปแล้ว เมื่อไหร่?มึงจะมีเหมือนมันว่ะไอ้ธัน" คิมหันต์เอ่ยถามธันวาขึ้น เมื่อทั้งสองนั่งดื่มอยู่ในผับของคิมหันต์"กูก็อยากมีน่ะ...อยากสร้างครอบครัวด้วย...แต่ปริมขอเวลาว่ะ บอกว่า อยากจะขอใช้ชีวิตวัยรุ่นก่อนให้คุ้มก่อนสักปีสองปี...แล้วอีกอย่างเธอก็ให้เกียรติพี่ชายของเธอทั้งสองมีครอบครัวก่อน ปริมจึงค่อยมี กูเลยไม่รู้ต้องทำยังไง ก็ต้องตามใจเมียไหมว่ะ" ธันวาเอ่ยตอบถึงเหตุผล"แหว่ะ!!!...กูล่ะเบื่ิอพวกมีเมีย...ทำไมมึงไม่ลองใช้วิธีแบบไอ้หมอดูว่ะ...มัดมือชกไปเลย ถ้าน้องปริมท้องกูว่าทุกอย่างก็คงจะง่ายขึ้น" คิมหันต์เอ่ยบอกออกไป"จะใช้ยังไงได้ว่ะ เธอดันมารู้ทันแผนกูทุกอย่าง แถมตอนนี้ยังแอบไปฉีดยาคุมมาอีกแล้วด้วย" ธันวาบอกถึงเหตุผลที่แฟนสาวทำ"มึงเจองานหยาบเข้าแล้วล่ะไอ้ธัน...ฮ่า ฮ่า ฮ่า" คิมหันต์ขำหัวเราะเยาะทันที"มึงก็หัวเราะเยาะว่าแต่กู...ว่าแต่มึงเถอะ! เมื่อไหร่?จะมีแฟนสักทีล่ะ ไอ้คุณคิม..." ธันวาสวนกลับคิมหันต์ทันที"ไม่อ่ะ...กูก็อยากใช้ชีวิต...แบบอิสระเหมือนที่เมียมึงพูดนั้นแหล่ะ!!...จะเอากับใครก็ได้ ไม่ต้องไปแคร์ความรู้สึกใครด้วย" คิมหันต์เอ่ยบ
ซ้อมฮันนีมูน"พี่หมอค่ะ!" เสียงหวานเอ่ยเรียกสามีของเธอ ที่ตอนนี้สวมกอดเธอไว้จากทางด้านหลัง ไม่ยอมปล่อยเลย เมื่อทั้งคู่เข้ามาถึงที่บ้านพักริมทะเล"ครับ...ว่าไงที่รัก" เสียงนุ่มของหมอโปรดขานรับ"พี่หมอคิดยังไง!...ถึงพาปิ่นมาเที่ยวที่นี่ล่ะคะ""พี่พามาซ้อมฮันนีมูนไว้ก่อนครับ...แล้วก็อยากพาปิ่นกับลูกมาพักผ่อนด้วย""ซ้อมฮันนีมูน?" ปิ่นลดาเลิกคิ้ว"ครับ!...ก็ในเมื่อปิ่นยืนยันว่าจะไม่จัดงานแต่ง พี่ก็เลยต้องพามาซ้อมฮันนีมูนไว้ครับ""ไม่ต้องซ้อมก็ได้มั้งค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว" ปิ่นลดาเอ่ยแซวขึ้นมา พร้อมกับจับมือของหมอโปรดลูบที่ท้องของเธอ"ครับ...วันนี้ปิ่นอยากออกไปที่ไหนทำอะไร พี่ตามใจเลยครับ ถือว่าฉลองวันเรียนจบ แล้วก็ฉลองแด่ครอบครัวของเรา" หมอโปรดเอ่ยขึ้น เมื่อหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัย ก็พาปิ่นลดามาเที่ยวพักผ่อนทันทีตอนแรกปิ่นลดากับหมอโปรดตั้งใจจะพาน้องทีมมาด้วย แต่รายนั้นเมื่อรู้ว่าปิ่นลดากำลังท้อง ก็ไม่ยอมเข้าใกล้เธออีกเลย"แค่นี้...ปิ่นก็ดีใจมากแล้วค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยตอบ "ปิ่นขอบคุณพี่หมอมากๆเลยนะค่ะ...ที่ทำให้ปิ่นรู้สึกว่า...ปิ่นเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดเลย""พี่ก็ต้องขอบคุณปิ่นเหมือนก
รูปครอบครัวหนึ่งเดือนต่อมาวันนี้เป็นวันที่ปิ่นลดาจบการศึกษาอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวสวมชุดนักศึกษา ที่ตอนนี้เริ่มฟิตกับร่างกายที่เธอเริ่มอวบขึ้น พร้อมกับสวมชุดครุยทับ"ทำไมชุดนักศึกษารัดจัง พี่ถอดทิ้งดีไหมน่ะ...อึดอัดไหมครับ...พี่บอกให้ซื้อไซส์ใหม่ก็ไม่ยอม" หมอโปรดเอ่ยถามขึ้น เมื่อช่วยปิ่นลดาแต่งตัว แล้วตอนนี้ท้องเธอก็เริ่มออกมานิดหน่อยบ้างแล้ว"ซื้อทำไมค่ะ เปลืองเฉยๆ ใส่แค่วันนี้เดียวเดียวก็ถอดแล้วค่ะ""ครับ...พี่ตามใจปิ่นนะ ว่าแต่เดินให้ระมัดระวังหน่อยน่ะ ไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว รองเท้าใส่คู่นี้ไปก่อนครับ" เอ่ยบอกพร้อมกับก้มหยิบรองเท้าแตะมาวางไว้ให้ปิ่นลดาสวมใส่ก่อน"ค่า...ขอบคุณนะค่ะ""ไปครับ...พี่จะไปส่ง แล้วจะได้รีบไปรับน้องทีมไปถ่ายรูปด้วยกันอีก"ทั้งคู่ออกจากคอนโดแต่เช้า โดยที่หมอโปรดแวะไปส่งปิ่นลดาที่มหาวิทยาลัยก่อน จึงค่อยกลับไปรับน้องทีมที่บ้านใหญ่"ปิ่น...ยินดีด้วยน่ะ วันนี้จบอย่างเป็นทางการแล้ว" รดา เพื่อนสมัยเรียนมัธยมเพียงคนเดียวของเธอ พร้อมกับช่อดอกไม้มาร่วมยินดีกับเธอด้วย"ขอบคุณน่ะรดา""แล้ว...หมอโปรดล่ะ ยังไม่มาเหรอ" รดาถามขึ้นเมื่อเธอมาหาปิ่นลดาแล้วไม่เจอหมอโปรด"ม
ทักทายลูก NC"พี่หมอ!!!..." ปิ่นลดาเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ มือไม้เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เรื่อยตามตัวของเธอไปทั่ว"ครับ..." เสียงเอ่ยขานรับกระเส่าที่ข้างใบหูของเธอ พร้อมกับลมหายใจที่เป่ารดต้นคอเธอ"พี่จะ...ทำอะไร...ค่ะ?" เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น"พี่อยาก!...ขอพี่เข้าไปทักทายลูกหน่อยนะครับ...""แต่..." ปิ่นลดามีสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที"ทำได้ครับ...พี่เป็นหมอ พี่รู้ว่าควรทำแบบไหน นะครับพี่ไม่ไหวแล้ว!"เมื่อหมอโปรดบอกออกไปดังนั้น ปิ่นลดาได้แต่พยักหน้ารับเชิงเป็นคำตอบว่าอนุญาต เพราะเธอก็ต้องการเขาเหมือนกัน แล้วหมอโปรด จึงอุ้มหญิงสาวพาไปยังเตียงนอนทันที วางหญิงสาวลงบนที่นอนนุ่มนั้นอย่างเบามือ"ไม่ต้องกลัวนะครับ...พี่จะทำเบาๆน่ะ" เสียงเอ่ยออกบอกไป เพราะเริ่มเห็นสีหน้ากังวลของปิ่นลดาอีกครั้ง พร้อมก้มลงมาจูบปากบางนั้นทันทีปากหยักดูดชิมความหวานจากปากบาง อย่างละเมียดละมัย อ่อนโยนอย่างดูดดื่มโหยหา เพราะห่างหายไปนานนับ เกือบเดือนแล้วมือหนาเลื่อนขึ้นมากอบกุมเต้าอวบนั้นทั้งสองข้างสลับไปมา อย่างเบามือ ที่ตอนนี้เริ่มขยายมาล้นฝามือ"นมใหญ่ขึ้นหรือเปล่าเนี่ย""พี่จะพูดทำไมค่ะ...ปิ่นอายน่ะ" ปิ่นลดาตอน
แพ้ท้องแทนเมีย"พี่หมอ!...ไหวไหมค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยถามหมอโปรดอย่างเป็นห่วง"ครับ..." หมอโปรดพยักหน้ารับ"ไปนั่งพักก่อนนะค่ะ...มาค่ะปิ่นช่วย" ปิ่นลดาเข้าไปช่วยพยุงร่างสูง ที่หน้าซีดเผือกตอนนี้ ไปนั่งพักที่เก้าอี้"คุณหมอ...นี้ค่ะ ยาดม ยาหอม" เพียรพักตร์ ถือออกมาให้หมอโปรด"ขอบคุณมากครับป้า" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่วเบา"คุณหมอ...เอามะม่วงไหมครับ...ตอนเมียผมท้อง เธอชอบทานของเปรี้ยวๆ เผื่อคุณหมอจะอยากทานเหมือนกัน" คนงานชายคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น พร้อมยื่นถาดมะม่วงเปรี้ยวให้"ครับ...ขอบคุณนะครับ" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณพร้อมกับรับถาดมะม่วงมาทาน"พี่หมอ!...ไม่เปรี้ยวเหรอค่ะ ปิ่นเห็นแล้วเสียวฟันแทนเลย" ปิ่นลดาถามหมอโปรดขึ้น เมื่อเห็นหมอโปรดทานมะม่วงเปรี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย"พอทานได้ครับ...ค่อยยังชั่วขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ" หมอโปรดเอ่ยตอบปิ่นลดาเสียงแผ่ว>>>สายโทรเข้า ธันวา"อืม...ว่าไง?" หมอโปรดกดรับสาย[ลูกชายมึงคิดถึง เปิดกล้องหน่อยสิ!] ธันวาเอ่ยบอก[นี้มึงทำอะไรอยู่ว่ะ...]"กินมะม่วงไง...ไม่เห็นเหรอ"[กินไปได้ไง...ปกติมึงก็ไม่ชอบของพวกนี้หนิ่]"คลื่นไส้...จะอ้วกเลยต้องหาของเปรี้ยวมาใส่ปากอ่ะ"[กินยังกับมึงเ