Share
บทที่ 991
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 992
จดหมายพระประสงค์ของฮองเฮา ไปถึงมือของตระกูลเซิ่งทันที!มันแพร่กระจายไปทั่วทั้งสามแคว้นด้วยซ้ำ!ทันใดนั้นทั่วดินแดนสามแคว้นก็ตกตะลึง!“จบแล้ว! สงครามกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!”“ราชวงศ์กำลังจะยกทัพมาโจมตีพวกเราแล้ว!”“จะทำอย่างไรดี... ให้ตายเถอะ เหตุใดตระกูลเซิ่งถึงอยากต่อต้านราชวงศ์!”ผู้ที่ไม่พอใจเช่นนี้ย่อมเป็นสามัญชน พวกเขาทำได้เพียงเลี้ยงปากท้องตัวเองในแต่ละวัน หากมีสงคราม ย่อมเหมือนการเติมเชื้อฟืนในกองไฟ!“อ๋องผิงเล่อช่างบังอาจนัก!”“ถูกต้อง ได้ตำแหน่งเจ้าผู้ปกครองสามแคว้นแล้ว แต่ยังคิดจะต่อสู้กับราชสำนักอีก! นี่ไม่ใช่การผลักพวกเราเข้าไปในกองไฟหรือ?”“น่าเกลียดมาก! ช่างน่ารังเกียจมาก!”คนในดินแดนแห่งสามแคว้นไม่ได้ร่ำรวยตั้งแต่แรก หากเกิดสงครามขึ้นตอนนี้ จะไม่ยิ่งเสียหายไปมากกว่านี้หรือ?ยิ่งกว่านั้น เนื่องจากฮองเฮาได้ใช้กลยุทธ์เช่นนี้ นางย่อมส่งคนของตัวเองมาที่นี่ เพื่อปลุกปั่นความรู้สึกของสาธารณชน!บอกตามตรงว่าตระกูลเซิ่งไม่ได้คาดคิดว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นนี้!ฮองเฮาเริ่มทำสงครามจริง ๆ!“ฮึ่ม! ไป๋เหยียนเฟย ช่างกล้ามากจริง ๆ! กล้าดีอย่างไรมาเปิดศึกกับข้า!”เมื่อเซิ่งฟา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 993
“บางที... ตามความคิดของอู๋หลิง เขาไม่ควรเพิกเฉย”เมื่อคิดเช่นนี้ ไป๋หลิงก็ไปเรียกอู๋หลิงก่อนที่อู๋หลิงจะมา เขาพอจะคาดเดาได้บ้างหลังจากออกกฤษฎีกาเหล่านี้แล้ว เขาก็ถูกเชิญเข้าไปในวังหลวง เกิดอะไรขึ้นย่อมเข้าใจได้ทันที!ความจริงแล้วอู๋หลิงเองก็ไม่พอใจกับทัศนคติของอ๋องผิงเล่อ เขารู้ดีที่สุดว่าฮองเฮากำลังหลอกลวงฮ่องเต้หรือไม่!เพื่อให้ฮองเฮาขึ้นครองอำนาจได้อย่างราบรื่น ฮ่องเต้ซิงหลงจึงลากสังขารอันป่วยหนักมาดื่มกับเขา โดยหวังว่าจะได้รับคำตอบเชิงบวกจากเขา!อู๋หลิงเข้าใจว่าความจริงแล้วตอนนี้ฮองเฮาโกรธมาก แต่ก็ไม่มีทางแก้ไขได้ การมีสตรีปกครองราชสำนักนั้นทำให้มีปัญหาและข้อเสียมากมายเป็นเรื่องสมเหตุสมผลที่ตระกูลเซิ่งจะใช้ประเด็นนี้เพื่อวิพากษ์วิจารณ์ฮองเฮาคิดว่าการได้ยศเป็นเจ้าผู้ครองสามแคว้น จะทำให้ตระกูลเซิ่งรู้สถานะของตนเพราะของขวัญชิ้นนี้ และเรื่องเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นแต่เป้าหมายของตระกูลเซิ่งนั้นแน่วแน่ พวกเขายืนกรานจะแย่งชิงแผ่นดินนี้ อู๋หลิงเข้าใจความคิดนี้ และนี่คือสิ่งที่ทำให้เขาหดหู่ใจฝ่ายหนึ่งคือผู้ที่ได้รับมอบหมายจากฮ่องเต้ซิงหลง ให้รับผิดชอบราชสำนักฝ่ายหนึ่งคือองค์ชา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 994
เหตุผลที่ไป๋เหยียนเฟยพูดเช่นนี้ ก็เพราะนางเชื่อในตัวอู๋หลิงทั้งใจ!ไว้วางใจอย่างไม่มีสิ้นสุด!ไม่อยากปิดบังอะไร!หลังจากนั้น...สิ่งที่นางสามารถพึ่งพาได้อย่างสมบูรณ์ในตอนนี้คืออู๋หลิง!ไป๋เหยียนเฟยแตกต่างจากฮ่องเต้ซิงหลง ฮ่องเต้ซิงหลงเอาแต่ใจตัวเอง ไป๋เหยียนเฟยเห็นมาหลายปีแล้ว และรู้ดีว่าแนวทางของเขาเช่นนี้ผิดแน่นอน!ในเมื่อมอบความไว้วางใจให้ทำภารกิจสำคัญ ก็ไม่ควรเคลือบแคลงสงสัย!ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋เหยียนเฟยยังรู้ด้วยว่าอู๋หลิงเป็นเช่นไร!คนผู้นี้มีความจริงใจและอุทิศตนให้กับต้าเย่ ไม่เคยแสดงท่าทีกระด้างกระเดื่องเลยแม้แต่น้อยฮ่องเต้ซิงหลงรู้สึกเคลือบแคลงใจอยู่ตลอดเวลา ในสายตาของไป๋เหยียนเฟย เขาเป็นคนใจแคบแม้ว่าเขาจะเป็นที่รักของนาง แต่ก็มีบางสิ่งที่ไป๋เหยียนเฟยลำบากใจเกินกว่าจะพูด แต่นางยังคงมีมโนธรรมที่แข็งแกร่งอยู่ในใจ!ถ้าอู๋มู่ไม่ถูกฮ่องเต้ซิงหลงสังหาร ต้าเย่ในวันนี้คงไม่มีฝ่ายใดจับตามองมากนัก!ไม่ว่าจะเป็นเมืองหวงหรือหมานอี๋ เพราะคนที่พวกเขากลัวมากที่สุดยังคงเป็นอู๋มู่!นั่นคือเทพเจ้าแห่งสงครามที่ไม่มีใครเทียบได้!สำหรับอู๋หลิง แม้ว่าเขาจะสืบทอดมรดกของพ่อ แต่ในการวิเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 995
ถ้าไม่อย่างนั้นอาจเกิดแรงกระแทกใหม่ขึ้น!ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่ทุกคนในแผ่นดินจะรู้ว่าตระกูลเซิ่งนั้นมีความทะเยอทะยานเกินตัว!ทั้งยังจงใจสร้างอุปสรรคด้วย!“อู๋หลิง เช่นนั้นข้าขอแสดงความขอบคุณ”เมื่อไป๋เหยียนเฟยพูดจบ อู๋หลิงก็รู้สึกซาบซึ้งแล้วรีบพูด “นี่เป็นหน้าที่ของกระหม่อมอยู่แล้ว ฮองเฮาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ!”ฮองเฮาไป๋เหยียนเฟยถอนหายใจแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “การเคลื่อนไหวของตระกูลเซิ่งทำให้ข้าหนักใจมากจริง ๆ อู๋หลิง เจ้าคิดว่าข้าผิดจริงหรือไม่?”คำถามของไป๋เหยียนเฟยทำให้อู๋หลิงสูดหายใจเข้าแน่นอนว่านางไม่ผิด แม้ว่าการรับผิดชอบเรื่องใหญ่จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ แต่อู๋หลิงก็สามารถเข้าใจความคิดของฮ่องเต้ซิงหลงได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่า...ไม่ว่าเรื่องนี้จะแปลกแค่ไหน ก็ไม่สามารถตำหนิไป๋เหยียนเฟยได้ทุกคนต่างรู้ดีถึงความทะเยอทะยานอันแรงกล้าของตระกูลเซิ่ง ดังนั้นไม่ว่าไป๋เหยียนเฟยจะทำดีหรือไม่ เรื่องเช่นนี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!“ฮองเฮา ท่านโปรดอย่าคิดมากเลย เรื่องนี้... ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ไม่สามารถตำหนิท่านได้ ท่านต้องดูแลตัวเอง และอย่าได้เคร่งเครียดพ่ะย่ะค่ะ”อู๋หลิ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 996
โจวซุ่นรู้สึกหวาดกลัวมาก เขามองอู๋หลิงด้วยสายตาเกรงกลัว“ขุนพลอู๋หลิง ท่าน... ท่านโทษข้าไม่ได้หรอก... ข้า... ข้าไม่มีทางเลือก ครอบครัวของข้าอยู่ในสามแคว้นนั้น ตระกูลเซิ่งขู่ว่าจะสังหาร ข้าทำไม่อาจขัดขืนได้!”“ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ข้าทำได้เพียงปกป้องเมืองชายแดนเท่านั้น…”“ท่านได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิดขอรับ!”โจวซุ่นรีบพูดทันที แต่อู๋หลิงไม่มีเจตนาจะฆ่าเขา คนผู้นี้ไม่ใช่ผู้บงการ ยิ่งกว่านั้น เขายังรู้ด้วยว่าผู้ชายคนนี้มีคุณธรรม“โจวซุ่น หากเจ้าอยากมีชีวิตอยู่ ข้าให้โอกาสเจ้าได้!”หลังจากพูดเช่นนี้แล้ว อู๋หลิงก็หยิบตราประทับของโจวซุ่นแล้วยกยิ้มมุมปาก“โอกาสอะไรหรือขอรับ?”โจวซุ่นไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระ รีบถาม“แน่นอนว่ามันเป็นโอกาสที่ดี ดั่งคำโบราณว่าไว้ ผิดชอบหักล้าง แม้ว่าโทษของการกบฏของเจ้าสมควรตาย ทั้งยังต้องประหารชีวิตเก้าชั่วโคตร แต่เนื่องจากเจ้าไม่ใช่ผู้กระทำผิดหลัก เจ้าย่อมถูกลงโทษสถานเบากว่า”“ถ้าเจ้ายังสามารถสร้างความสำเร็จได้ ฮองเฮาก็จะมีเมตตาและอาจจะผ่อนปรนให้ ดังนั้น... เจ้าลองคิดดูสิ”อู๋หลิงเก่งเรื่องการโน้มน้าวคนอื่นทีละขั้นตอน หลังจากพูดเช่นนี้ โจวซุ่นก็พยักห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 997
“ออกคำสั่งซุ่มโจมตีใกล้เมืองชายแดน หากพบเห็นข้าศึก ให้สังหารได้เลยทันที!”อู๋หลิงสั่งการได้เด็ดขาดมาก!ไม่ต้องพูดถึงว่ากองกำลังของเขาล้วนแต่เป็นทหารชั้นยอดอยู่แล้ว ในแง่ของยุทธวิธีเพียงอย่างเดียว พวกเขาก็นำหน้าไปหนึ่งก้าวแล้ว!ต้องรู้ว่ากองทหารของเขาที่เขาเป็นผู้ฝึกฝนนั้น เคยไปต่อสู้ในสนามรบจริง ๆ!ส่วนทหารม้าของตระกูลเซิ่งเป็นเพียงดอกไม้เรือนกระจก จะมาสู้ได้อย่างไร?ทั้งยังมีแม่ทัพในตระกูลเซิ่งไม่กี่คนที่อู๋หลิงต้องตั้งใจสู้แม้ว่าจะมีคำกล่าวที่ว่าทหารอวดเก่งต้องพ่ายแพ้ แต่สำหรับอู๋หลิงแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ทหารของตระกูลเซิ่งจะเอาชนะเขาได้!เขาต้องการให้ตระกูลเซิ่งเผชิญหน้า และโจมตีครั้งใหญ่ที่สุดในเวลาที่สั้นที่สุด!ในไม่ช้า ทหารม้าของตระกูลเซิ่งก็มุ่งหน้ามายังชายแดนเมืองหนานแล้ว!ซึ่ง...พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีการซุ่มโจมตี!ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางอยู่ ก็พลันได้ยินเสียงการสังหารทหารปรากฏตัวจากทุกทิศทุกทางในครรลองสายตาของพวกเขา ลูกศรคมกริบจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงมาหาพวกเขา!การเผชิญหน้ากันเพียงครั้งเดียวส่งผลให้เกิดการสูญเสียอย่างหนัก!คราวนี้แม่ทัพเป็นเชื้อสายของตระกู
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 998
เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ยังไม่ถึงบ่ายโมงด้วยซ้ำ!อู๋หลิงยึดเมืองได้แล้ว และจับกบฏได้เกือบสองหมื่นคน!นี่เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับตระกูลเซิ่ง!เซิ่งฟางสี่ยังไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้!ในขณะนี้ เขากำลังรอคอยให้ทุกคนกลับมาพร้อมชัยชนะ และจับตัวอู๋หลิงกลับมาอย่างกระหยิ่มใจ!“คุมตัวคนเหล่านี้ไปเข้าห้องขังในเมืองชายแดน รอตัดสินโทษ!”หลังจากที่อู๋หลิงพูดจบ เขาก็ไม่สนใจมากนัก ใช้ประโยชน์จากตอนที่เหล่าทหารภาคภูมิใจเพราะชัยชนะ เดินตรงออกไปโดยไม่เอ่ยคำใดอีกในตอนเย็น พื้นที่เมืองหนานแห่งนี้ถูกอู๋หลิงควบคุมได้ทั้งหมด!ในเวลานี้ ในที่สุดเซิ่งฟางสี่ก็ได้รับข่าวแล้ว!“อะไรนะ! โจวซุ่นทรยศ! คนของเราสามหมื่นคนถูกจับ และเสียเมืองหนานไปแล้วงั้นหรือ?”เซิ่งฟางสี่ตกตะลึงทันที!เพียงหนึ่งวัน!แค่วันเดียวเท่านั้น!เสียเมืองหนานไปแล้วจริง ๆ!นี่มัน...เป็นไปได้อย่างไร!“ท่านพ่อ ข้าเพิ่งรู้ว่ากลางดึกเมื่อวาน อู๋หลิงนำกองทัพสามหมื่นนายเดินทางเข้าโจมตีเมืองชายแดนเมืองหนานตอนรุ่งสาง และจับกุมโจวซุ่นขอรับ!”“จดหมายของเขานั้นอู๋หลิงเป็นคนสั่งให้เขียน เพื่อ... หลอกลวงกองกำลังสามหมื่นคนของเรา!”หลัง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 999
“นั่นเป็นเรื่องปกติ กองกำลังสามหมื่นนายต้องการกำจัดตระกูลเซิ่ง มันเป็นเพียงความเพ้อฝันของคนโง่เขลา อู๋หลิงอาจทำเช่นนี้เพราะความตั้งใจของฮองเฮา เขาต้องการเอาชนะตระกูลเซิ่งและทำให้คนในแผ่นดินหวาดกลัว ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังต้องการบอกทั้งแผ่นดินว่า ราชสำนักต้าเย่มีความชอบธรรม ใครก็ตามที่มีเจตนาแอบแฝงจะถูกราชต้าเย่สังหาร!”“แต่ว่า... จำนวนเท่านี้เกรงว่าจะไม่พอ ข้าคิดว่า... จดหมายของอู๋หลิงจะมาถึงที่นี่เร็ว ๆ นี้”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เกาเล่อก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง“พี่หยวน ท่านหมายถึง... อู๋หลิงต้องการให้พวกเราส่งกองกำลังไปร่วมด้วยหรือ?”หวังหยวนยกยิ้ม “ถ้าข้าเป็นอู๋หลิง ข้าจะทำเช่นนี้ รวมตัวกับตระกูลไป๋ รวมตัวกับเรา เพื่อจัดการกับตระกูลเซิ่ง!”“ไม่จำเป็นต้องพูดว่าตระกูลไป๋และตระกูลเซิ่ง ต้องการแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงแผ่นดิน ส่วนฝ่ายเรามีความแค้นกับตระกูลเซิ่ง ตระกูลเซิ่งพยายามฆ่าข้าหลายครั้ง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ข้าจะลงมือต่อสู้กับพวกเขา”“ดังนั้น อู๋หลิงจะขอให้เราช่วยดำเนินการแน่นอน”“ตราบใดที่เราดำเนินการ ต่อให้ตระกูลเซิ่งจะเป็นอมตะ แต่ภายในไม่กี่ปีย่อมไม่กลายเป็นปัญหาอีกต่
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1181
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1180
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1179
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1178
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1177
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1176
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1175
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1174
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1173
