Share

หนูอึดอัด

last update Last Updated: 2025-03-04 21:01:51

“อ๊ะ อื้อ อือ นายท่าน อึก อ่าส์” เสียงหวานครางออกมาในลำคอ คนบนตักเม้มปากตัวเองแน่นเพื่อสกัดกั้นเสียงหวานที่น่าอายนั้น วีรดาอยากกัดลิ้นตัวเองตายนักปากร้องห้ามเขาแต่ข้างในกายสาวกลับตอบสนอง น้ำหวานของเธอไหลเยิ้มออกมาสู่ภายนอกจนทำให้เขายิ้มเยาะ คนตัวเล็กพยายามหนีบขาสวยเอาไว้ เพื่อกันมิให้ปลายนิ้วยาวของเขาไกล่เกลี่ยตรงปุ่มกระสันนี้

“อื้อ น้ำเยอะขนาดนี้ เธออย่าหนีไปเลยสาวน้อย” มิเอะกระซิบข้างใบหูเจ้าหล่อน มือข้างที่ถนัดก็คว้าหมับเข้าที่ก้อนเนื้อกลม ขณะที่ใบหน้าสวยคมก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ยิ่งได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงเจ้ามิเอะน้อยมันยิ่งชูคอ ร่างโปร่งยกยิ้มมุมปากขณะที่ให้มีข้างที่กำลังกระตุ้นร่องสวยนั้นเอื้อมมาจัดการปลดปล่อยเจ้ามิเอะน้อยให้ออกมาเป็นอิสระ

“อุ๊ย !” วีรดาสะดุ้ง เมื่อเจ้าท่อนเนื้อมันโพล่ขึ้นมาระหว่างกลางตรงนั้น หญิงสาวรับรู้ได้เพราะการเบียดเสียดสีของเจ้าท่อนเนื้อกับน้องสาวของเธอเอง ใบหน้าสวยร้อนผ่าว เธอเม้มปากแน่นมากยิ่งขึ้น

“ไม่ต้องตกใจ จะจับมันเข้าไปหรือว่าจะให้ฉันยัดมันเข้าไปเอง” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู ขณะที่มือข้างนั้นยังกุมอยู่กับเจ้าท่อนเนื้อของตัวเอง เธอใช้มันถูไถกับต้นขาสวยของเจ้าหล่อน

วีรดากัดปากตัวเองด้วยความเอียงอาย หญิงสาวเหลียวไปบอกคนที่อยู่ด้านหลังด้วยน้ำเสียงอ่อย

“หนูขอหันมาได้ไหมคะ แบบนี้หนูไม่ถนัด” เธอพูดไปหัวใจก็เต้นรัวไป เธอกลัวคำตอบเหลือเกินว่ามันจะไม่ได้ ลมหายใจที่ติดขัดของเขาเคลื่อนเข้ามาหาใบหน้าสวยของเธอจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ นั้น

“ถ้าอย่างนั้นเธอก็จับมันใส่เอง” มิเอะพูดชิดริมฝีปาก ก่อนจะหมุนร่างน้อยบนตักให้หันหน้ามาเผชิญกับตัวเองนี้ ทีแรกก็เกรงว่าอีกฝ่ายจะเห็นหน้า แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเธอเองเป็นคนปิดไฟจึงตามใจร่างน้อยนี้สักหน่อย หญิงสาวมองเงาสลัวที่กำลังก้มลงมองเบื้องล่าง และเธอก็เดาได้ว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไรนั้น

“อึ อื้อ อ่าส์” ร่างโป่ร่งกัดสันกรามแน่นเมื่อมือน้อยๆ นั้นกำเข้ากับท่อนเนื้อของตัวเอง เธอถึงกับเงยหน้าเลียริมฝีปาก เพราะกว่าเจ้าหล่อนจะจับมันตั้งแล้วพามันเข้าไปในกายสาวของเจ้าหล่อนได้ กายสาวของเธอเองก็สั่นสะท้านเหมือนกัน คนบนตักเล่นเอาหัวถูไปมาอยู่แบบนั้นมันไม่ยอมลงล็อคซะทีแต่ตอนนี้มันก็ได้มุดเข้าไปข้างในกาวสาวเป็นที่เรียบร้อย

“อ๊ะ นะ นายท่านคะ หนูอึดอัด อื้อ อื้อ” วีรดาเงยหน้าร้องบอกเขา เธอไม่รู้หรอกว่าหน้าตาเขาเป็นเช่นไร เขาได้มองหน้าเธอหรือไม่ แต่เงาสลัวๆ ทำให้เธอรู้ว่าเขากำลังมองมาที่เธอนี้ คนตัวเล็กเคลื่อนมือหมายจะดันหน้าอกของเขา แต่ข้อมือสวยก็ถูกคว้าเอาไว้แล้วเอาไปพาดไว้บนบ่าแกร่งของเขา วีรดาเพิ่งสังเกต ผู้ชายคนนี้บ่าเล็กจังแฮะ และอีกอย่างเขาไม่เคยถอดเสื้อนอนกับเธอเลยสักครั้ง อาจเป็นเพราะชอบแบบนี้ แต่กระนั้นก็เถอะ ท่อนบนเขาก็ไม่เคยได้ใช้อยู่แล้วนี่นา มีแต่ท่อนล่างของเขาที่ทำหน้าที่ของมันก็เท่านั้น คนตัวเล็กคิดพรางร้อนผ่าวไปทั้งตัว เมื่อนึกถึงเจ้าสิ่งที่คาอยู่ในกายของเธอนี้

“ขยับสิคนดีแล้วจะไม่อึดอัด หืม”

น้ำเสียงหวานที่ดังขึ้นนั้นทำให้วีรดารู้สึกแปลกๆ เธองุดหน้าลงเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ยกสะโพกสวยของตัวเองขึ้น หญิงสาวรับรู้ได้ถึงสิ่งที่อยู่ในกายของเธอนี้ เจ้าเนื้อแข็งขึงนั้นมันกำลังเข้าออกร่องสวย ด้วยแรงโน้มถ่วงของตัวเธอนี้ ร่างบางถึงกับวูบวาบในท้องน้อยๆ

“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา อื้อ อึก อื้อ” ร่างบางบนตักส่งเสียงครางระหว่างที่ยกก้นสวยกระแทกขึ้นลงตามจังหวะรักนั้น ใบหน้าสวยชุ่มไปด้วยหยดน้ำใสๆ ข้างในกายของเธอมันร้อนระอุขึ้นทุกขณะ เธอรับรู้ได้ถึงกลีบเนื้อนุ่มที่ห่อหุ้มเจ้าท่อนเนื้อของเขาเอาไว้ ความลื่นไหลทำให้เธอเองยิ่งออกแรงอัดกระแทกก้นสวยลงหน้าตักเขาอย่างหนักหน่วง

ตับ ตับ ตับ !!!เสียงเนื้อกระทบกันดังสั่น ขณะที่ร่างสาวของทั้งสองก็เริ่มกอดรัดกันแน่น มิเอะกัดสันกรามเพื่อกลั้นเสียงครางออกมานั้น แขนข้างหนึ่งก็กอดเอวเล็กเอาไว้ ส่วนอีกข้างหนึ่งไซร์ก็บีบเคล้นอยู่กับก้อนเนื้อเต่งตูมที่เธอรู้ดีว่ามันน่ากินขนาดไหน หญิงสาวมุดใบหน้าเข้าซุกไซ้ลำคอขาวของเจ้าหล่อน ลิ้นเล็กเล็นเลียไปทั่วเพื่อระบายความเสียวกระสัน

“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านค่ะ อื้อ อ่าส์” วีรดาเงยหน้าคราง ขณะที่ร่างน้อยก็โยกสะโพกวนเป็นวงกลมนั้น ขาสวยเริ่มสั่นสะท้านเพราะการกระทำเช่นนี้เธอก็ออกแรงเยอะเหมือนกัน

มิเอะอมยิ้ม หญิงสาวใช้มือข้างหนึ่งลูบคลำไปตามใบหน้าเมื่อรู้ว่าตรงไหนคือปากจิ้มลิ้มเธอจึงฉกวูบเข้าจุมพิตในทันที

“อื้ม จ๋า อื้ม จ๊วบ อ่าส์” มิเอะขานรับเสียงหวาน ก่อนจะกวาดต้อนลิ้นนุ่มเข้าไปข้างในนั้น

วีรดาจูบตอบเขาก่อนจะบดสะโพกสาวร่อนอยู่บนตักของเขานี้ ร่างโปร่งเองตอนนี้อารมณ์ก็เตลิดไปไกลจนฉุดไม่อยู่ ในเมื่ออีกฝ่ายหมดแรง เธอจึงต้องช่วยให้เราทั้งสองถึงฝั่งฝัน ไวเท่าความคิดเธอก็ค่อยๆ ดันร่างบนตักให้ค่อยๆ นอนลงกับที่นอนนุ่มๆ ของเธอนี้

“อ๊ะ อื้อ อุ๊บ อื้อ อ่าส์” เสียงครางของวีรดาดังขึ้นต่อเนื่อง เมื่อเรือนร่างน้อยถูกจับให้นอนรอความหวานมันส์ที่เขาเป็นคนมอบให้ ร่างสวยกอดร่างโปร่งที่โถมเข้ามานั้นแน่น ก่อนจะแลกลิ้นเกี่ยวพันเพื่อความหฤหรรษ์นี้

มิเอะไม่รอช้าที่จะทำหน้าที่ควบม้าอาชาศึก เธอโถมร่างโปร่งลงทาบทับก่อนจะซอยซะโพกยับแบไม่ยั้ง ปากอิ่มก็มอบความหวานให้กับคนใต้ร่างเฉกเช่นคู่รักทั่วไปนี้

ตับ ตับ ตับ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ !!!!เสียงนั้นมันดังขึ้นสอดประสานกันลั่นห้อง ภาพในเงาสลัวไม่รู้ว่าใครเป็นใครอยู่ในนั้น แต่เสียงครางกระเส่าที่ดังขึ้นๆ ก็พอจะเดาได้ว่าข้างในห้องนี้คงมีคู่รักกำลังทำศึกคึกคะนองอยู่แบบนี้

“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูๆ เกือบแล้ว อ๊ะ อ่าส์ อ่าส์” ความกล้าของเธอเริ่มมีมากขึ้นทุกวัน และตอนนี้เธอก็กล้าบอกเขาเพราะตอนนี้เธอกำลังจะถึงเส้นชัยแล้ว

“อื้อ ฉันก็เกือบแล้ว รอก่อนซิ อย่าเพิ่งหนีกัน อื้อ อื้อ อืม” มิเอะก้มไปบอกเจ้าหล่อน จากนั้นก็ดันตัวเองลุกขึ้นนั่ง จับขาวยของเจ้าหล่อนแกออกกว้าง แล้วก็ดันเจ้าท่อนเนื้อเข้าออกอย่างเร็วรี่

“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านคะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงงงอว อึก อึก อ่าส์”

“อื้อ เด็กบ้านี่นะ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อ๊ายย อึก อึก อื้อ”

และแล้วทั้งสองสาวก็พากันถึงเส้นชัยตามๆ กัน ร่างโปร่งด้านบนกระตุกกายพร้อมกับสายธาราสีขุ่นเข้าไปข้างในกายนั้น ทุกครั้งน้ำเชื้อของเธอออกมามากมายจนเธอเองนึกแปลกใจ และมันก็ทำให้รอยยิ้มอย่างพอใจปรากฏขึ้นหากนึกถึงผลลับของมันนั้นทายาทของตระกูลมันต้องเกิดขึ้นแน่นอน ว่าแต่หากได้ลูกแล้ว ตัวแม่ล่ะจะเอาไปไว้ไหนดี มิเอะคิดถึงอนาคตซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรู้สึกใจหายแปลกๆ ด้วย

ทางด้านของโทมะ ชายหนุ่มทำหน้าที่แทนน้องสาวจัดการกับการงานทุกอย่างจนไม่มีเวลาไปหาแฟนหนุ่ม จน แฟนหนุ่มนั้นบุกมาหาที่ห้อง

“คิระ !!มาได้ยังไงครับเนี่ย บอกแล้วไงว่าไม่ให้มาที่นี่” ทันทีที่เห็นร่างชายหนุ่มเขาจึงตกใจ

.” ก็บี๋ไม่ไปหาตั้งหลายวันแล้ว ไม่เอาแล้วรอไม่ไหวแล้วเนี่ย จุ๊บ !!หืม อื้อ”

“อื้อ อย่าทำแบบนี้นะ เดี่ยวใครมาเห็นเข้า ความลับแตกหมด”

“ไม่มีใครเห็นหรอก ทั้งบริษัทมีรปภ.3-4 คนเท่านั้นนะครับ ขอชื่นใจหน่อยน๊า”

“อื้อ ไม่ได้ครับ ไม่เอาๆ มีกล้องวงจรปิดนะ”

“อ้าว อุ้ย !!ไม่ก็ได้ บี๋เก็บของเร็วๆ เลยไม่อย่างนั้นจะไม่รอแล้วครับ” แฟนหนุ่มเอาแต่ใจเอ่ย และมันก็ทำให้โทมะรีบเก็บของ งานนี้ให้ใครรู้ไม่ได้ว่าเราเป็นชายรักชาย เสียภาพพจน์หมด ชยหนุ่มคิด แต่ข่าวนี้ก็ไม่สามารถปิดไปได้เพราะสายตาของคนคุมกล้องวงจรปิดกำลังเบิกกว้างอย่างตกใจนั้น ท่านประธานเป็นเก้งกวางเหรอเนี่ย สนุกแน่ เสียงสบถดังขึ้นพรางลูบปากเมื่อนึกถึงเม็ดเงินมหาศาลที่จะเอามาปิดปากของเขานั้น...>>>>

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   ความสุขจนล้น (หนูไหวค่ะ) (ตอนจบ)

    “อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา อื้อ หนูเสียวจังค่ะ” เสียงครางของวีรดาดังออกมาไม่ขาด ตอนนี้ร่างกายของเธอร้อนลุ่มขึ้นมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไรของค่ำคืนนี้ เพราะตั้งแต่เข้าหาจนป่านนี้เธอกับเขายังไม่หยุดกิจกรรมเข้าหอกันเลยก็ว่าได้ หญิงสาวบิดกายไปมาด้วยความเสียว ขณะที่กลีบเนื้อนุ่มก็ถูกลิ้นร้อนจุ่มลงมาไม่ขาดนั้น หญิงสาวเหลียวหลังไปมองคนที่จุ่มหน้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงนี้ บ้าจริง เธฮกับเขารักกันมาราธอนมากตอนนี้ก็เกือบจะตีสามแล้วเธอยังถูกเขาจับกินอยู่เลยหญิงสาวคิด พรางเม้มปากแน่นเพื่อระงับเสียงครางลงบ้าง“อื้อ จ๊วบ อ่าส์ เสียวก็ร้องดังๆ นะคะ ฉันชอบฟังเธอเองก็รู้ แพล่บๆ แพล่บๆ ” มิเอะเบนหน้าออกจากบั้นท้ายสวย ไปบอกคนที่หมอบคลานเข่าหันหลังให้เธอดื่มด่ำกับน้ำหวานนี้เสียงแหบพร่า ดวงตาหวานเยิ้มเป็นที่สุด“อ๊ะ นายท่านขา นายท่าน อื้อ อ่าส์” วีรดาเหลียวหลังมาครางเสียงหวาน เธออมยิ้มก่อนจะยกบั้นท้ายขึ้นแยกเรียวขาสวยออกเพื่อเปิดทางให้ใบหน้าของเขามุดลงไปอิ่มเอมกับสิ่งที่อยู่ใต้ระหว่างขาของเธอได้ถนัดถนี่นี้“อื้อ อย่างนั้นค่ะอย่างนั้น อึ้ม หวาน อื้ม จ๊วบ อ่าส์” มิเอะหลับหูหลับตาตวัดปาดลิ้น

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   บำเรอสามี

    มิเอะมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดวงตาเป็นมันส์ เธอยกยิ้มุมปากทันทีที่เห็นกลีบเนื้อสวยของภรรยาขับน้ำสีหวานออกมานั้น เรียวขาสวยของอีกฝ่ายค่อยๆ แยกออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ ชันกายลุกขึ้นเป็นกึงนั่งกึ่งนอนนี้ หัวเข่าทั้งสองข้างตั้งฉากกับเตียวกว้าง ทำเอามิเอะถึงกับเลือดในกายพุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง“นายท่านขา หนูพร้อมแล้วค่ะ มัวช้าอยู่ใยคะ” วีรดาร้องเรียกเขาเสียงแหบพร่าง ร่างสวยบิดเร้าเย้ายวนเพื่อให้เขาอดรนทนไม่ไหว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่เพราะผ้าปิดตาผืนนี้ แต่เธอพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายยังคงจ้องมองตรงส่วนนั้น“อื้อ อย่าใจร้อนนักซิคะ ทำไมถึงได้โหยหานักนะ” มิเอะเปรยเสียงแหบพร่า ก่อนจะขยับกายเข้าไปหาร่างนุ่มที่นั่งอ้าซ่าอยู่ตรงนั้น เธอเดินเข่าเข้าใจกลางความสาว ก่อนจะลากปลายท่อนเนื้อร้อนถูไถไปตามร่องกลีบสีหวานขึ้นลงไปมา“อ๊ะ อื้อ ก็หนูรักนายท่านนี่คะ อยากทำให้นายท่านมีความสุขมากๆ ค่ะ” พอรู้ว่าเขาอยู่ตรงหน้า เธฮก็คว้าลำคอขาวของเขาโอบเอาไว้ เบียดกายสาวช่วงล่างกับเจ้าแท่งร้อน ไปมาอย่างจงใจ“อื้อ หมายความว่าถ้าอย่างนั้นฉันจะรอเธอมอบความสุขแล้วกันนะคะ”อึ๊บ !!“อ๊ะ นายท่าน อื้อ โอ้ว อ่าส์” ร่างบางตกใจเล็ก

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   ย้อนรอยค่ำคืนหวาน

    มิเอะยืนรอเมียรักอยู่สักพัก ด้วยความที่อารมณ์ค้างจึงทำให้เธอหน้างอเล็กน้อย เจ้าหล่อนบอกว่าให้เธอรอโดยบอกว่าไม่นาน ไม่นานอะไรกันนี่มันเกือบ 5 นาทีแล้ว เธอจะรอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย หญิงสาวคิดพรางแกะกระดุมเสื้อสูททักซิโด้รอเมียรักไปพรางๆ“รอนานหรือเปล่าคะนายท่าน”“วีรดา...” มิเอะอุทานออกมาเบาๆ กับสิ่งที่ปรากฏบนกระจกนั้น ภาพสะท้อนของหญิงสาวด้านหลังทำให้เธอคลายยิ้มออกมา ร่างระหงส์อยู่ในชุดนอนบางเบาสายเดี่ยวสีขาว กางเกงขาสั้นลายลูกไม้บางเบา มันบางเสียจนเห็นว่าข้างในนั้นเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ผ้าคลุมผมในชุดเจ้าสาวยังคงอยู่ตรงนั้น เสมือนกับว่ารอให้เจ้าบ่าวอย่างเธอเป็นคนเปิดมันยังไงยังนั้น สิ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นก็คือผ้าปิดตาสีดำที่เจ้าหล่อนคาดเอาไว้ ยืนพิงกายข้างผนังห้องนอนนั้น ร่างโปร่งค่อยๆ หันไปมองอย่างช้าๆมิเอะเองก็ปรากฏดวงตาเป็นประกายทันที หญิงสาวนึกถึงวันแรกที่เธอพบกับเจ้าหล่อน และมันก็ทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งขึ้นทีละนิดๆ เธอเดินเข้าไปหาร่างสวยอย่างช้าๆ รอยยิ้มยกขึ้นมุมปาก เมื่อคนที่ยืนคอยนั้นทำหน้าตาระแวดระวัง ภาพนั้นมันเหมือนกับคืนแรกที่เธอได้เจอกับเจ้าหล่อนนี้“ฉันชอบจ

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   วิวาห์หวาน

    วีรดานั่งมองร่างบางของตัวเองในกระจก ขณะที่สมองกลับนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมี่วันนี้ วันที่แต่งชุดผ้าลูกไม้สีขาวยาวกรอมพื้น ลายเสื้อประดับด้วยมุกสีครีมไปตามเนื้อผ้า ยังมีผ้าคลุมสีเดียวกันที่ต้องติดหลังจากที่ช่างแต่งหน้าแต่งแต้มสีสันบนใบหน้านั้น คิดแล้วขอบตาสวยหวานก็ร้อนผ่าวด้วยความตื้นตัน“คุณวีรดานี่สวยมากเลยนะคะ สวยเหมือนนางฟ้าเลย” เสียงเด็กสาวที่คอยรับใช้เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง“พูดเกินไปหรือเปล่าปิ่น”“ไม่หรอกค่ะ ช่างแต่งหน้ายังชมเลย ขนาดมีลูกแล้วนะคะเนี่ย” เด็กสาวคนไทยที่ฟังภาษาญี่ปุ่นเข้าใจเอ่ย ก่อนจะมองนายหญิงของบ้านคนใหม่อย่างภาคภูมิใจ“อื้อ ปากหวานกันจริงเชียว ว่าแต่ตาหนูอยู่ไหนเนี่ย” วีรดามองหน้าสาวใช้แล้วถามด้วยความห่วงใย“อ่ออยู่กับนายใหญ่และนายหญิงนะคะ ทั้งสองท่านไม่ปล่อยให้ถึงมือคนรับใช้แบบพวกหนูเลยค่ะ”“เหรอจ๊ะ อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าพรางนึกถึงวันที่นายหญิงไปตามหาพวกเราที่ต่างประเทศนั้น นายหญิงขอโทษอย่างสำนึกผิดทุกอย่าง นายหญิงต้องการให้นายท่านกลับบ้าน โดยยินยอมทำตามทุกอย่างที่นายท่านต้องการ ขออย่างเดียวให้พวกเราและลูกกลับไป กลับไปอยู่บ้าน โ

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   ขัดจังหวะ

    “อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูจะไม่ไหวแล้วค่ะ” วีรดาโน้มใบหน้าสามีเข้ามาบอก ตอนนี้ร่องสวยของเธอเสียวจนทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขาสวยที่อ้าออกกว้างตอนนี้มันสั่นเทิ้มจนเกินจะทน แขนเรียวรีบคว้าร่างของเขาเอามั่น ก่อนจะแอ่นสะโพกให้เขาอัดกระแทกอย่างแรงเพื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์นี้“อื้อ ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี๊ดดดด” มิเอะจับเอวเล็กนั้นแน่นพร้อมออกแรงกระแทกไปมานี้ แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นขัดความสุข“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ !!!”สองสาวมองหน้ากันเลิกลั่นเมื่อได้ยินเสียงบุตรชยหัวแก้มหัวแหวนส่งเสียงร้อง ทุกการกระทำหยุดกึก เหงื่อซึมออกไปทั่วใบหน้า“เอาไงดีที่รักคะ” วีรดาหันมองหน้าเขาขณะที่จุดร่องสาวของเธอกำลังเชื่อมกันอยู่นี้“ไม่ต้องห่วงค่ะคนดี ฉันมีวิธี”พลึ่บ!!“ว๊าย!!อื้อ ไม่หนักหรือคะ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างของเธออุ้มขึ้น เธอห้อยโตงเตงอยู่บนร่างของเขาโดยตรงนั้นของเรายังคงสอดรัดกันแนบแน่น ร่างโปร่งพาเธอไปยังห้องนอนของบุตรชาย ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวเป็นที่สุด เขาไม่ได้อุ้มเธอเพียงอย่างเดียว ขาเรียวที่เขาช้อนเอาไว้นั้นกับจับมันขยับเข้าออกตามจังหวะ เธอรู้สึกได้ถึงการเข้าไปข้างในที่มันลึกสุดหัวใจนี้“ไม่หนักเลยสักนิด

  • บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน   จะตักให้ตาลอยเลย

    มิเอะได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายฝาแฝด หลังจากกดวางก็ถอนหายใจขึ้นมาทันที ในใจยังนึกโกรธผู้เป็นแม่ แต่อีกใจก็รู้สึกสงสาร ตอนนี้ทั้งบ้านต่างโทษท่านคนเดียวที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอหนีหายไปแบบนี้ และตอนนี้ท่านกำลังได้รับผลของการกระทำนั้นอยู่ พี่โทมะบอกว่าท่านซึมเศร้าและไม่ค่อยท่านข้าวตั้งแต่ที่งานแถลงข่าวที่บ้านทาเคชิ นึกแล้วก็เริ่มใจอ่อนขึ้นมาเสียแล้ว“มีอะไรหรือเปล่าคะที่รัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น” วีรดาวางขวดน้ำลงกับโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้ามาหาสามีที่ยืนหน้าเครียดอยู่ตรงหน้าต่าง“พี่โทมะโทรมาบอกเรื่องคุณแม่”“นายหญิง ๆ เป็นอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความกังวลใจ“พี่โทมะบอกว่าท่านเศร้ามาก”“เอาแบบนี้ไหมคะ เรากลับไปเยี่ยมท่านไหมคะ”“มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดนะซิ หากไปแล้วฉันกับแม่ก็คง...” มิเอะคิดถึงการสู้หน้าท่าน เธอเกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วเธฮเองก็ยังไม่อยากกลับด้วย ไม่อยากให้ท่านมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของเธออีก“แต่หากว่าท่านล้มป่วย ที่รักจะรู้สึกดีอยู่เหรอคะ” วีรดาเดินเข้าไปจับต้นแขนผู้เป็นสามี สายตามองจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น เธอรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอรู้ว่าสามีรู้สึกเสียใจเช่นเดียวกัน“ไม่หรอกน่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status