ตอนที่ 151

นั่นสินะ เขาไม่น่าระแวงชาวบ้านและหัวหน้าหมู่บ้านเลย ครอบครัวของเขาเมื่อย้ายมาที่นี่ใหม่ ๆ ก็ได้ชาวบ้านช่วยเหลือทุกอย่าง เขาตัดสินใจไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกช่วยเหลือชาวบ้านหลัวถงแห่งนี้

เขาถูกแม่ครูสั่งสอนมาตลอดยี่สิบห้าปีของชาติที่เป็นอานนท์ว่าการแบ่งปัน ความไม่เห็นแก่ตน เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนสมควรยึดถือ หากไม่มีการแบ่งปันแล้ว บ้านอุ่นไอรักและตัวเขาคงไม่ได้เติบโตขึ้นมาจนถึงวันนี้ เขาจึงอยากจะแบ่งปันเช่นกัน

“แล้วเราจะหาวิธีไหนในการแจ้งข่าวเล่า แล้วจะแจ้งกับใคร” ซุนซูเย่เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ข้าคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เราเป็นเพียงชาวบ้านคงทำการอันใดมากไม่ได้ คงต้องไปปรึกษาท่านเจ้าเมือง แต่ว่าอย่าลืมหนึ่งเรื่อง หากชาวบ้านแก้ไขปัญหาเชื้อเพลิงได้ อาจจะมีผู้เสียผลประโยชน์ขึ้นมา ดังนั้นเราจะให้ชาวบ้านอื่นรู้ไม่ได้ว่าการแก้ไขปัญหามาจากหมู่บ้านหลัวถง” จางอี้เทาเตือนด้วยความเป็นห่วง

เขาเคยอยู่เมืองหลวง เคยอยู่ท่ามกลางคนหมู่มากและกลุ่มผู้รักผลประโยชน์ส่วนตน ดังนั้นเรื่องพวกนี้ จางอี้เทาย่อมรู้ดี

“ใช่แล้วขอรับท่านพ่อ ข้าเห็นด้วย เรื่องนี้เราควรปรึกษากันให้ดีกว่านี้” จางอี้หมิงสนับสนุนความคิดเห็นข