LOGINShare
ตอนที่ 152
Last Updated:
2025-06-01 01:34:18
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 158
จากความใจดีของหมู่บ้านหลัวถงและการทำงานอย่างหนักของทหารจวนเจ้าเมือง ทำให้เช้าวันนี้ดูมีชีวิตขึ้นมา ถึงแม้ว่าหิมะจะยังคงตกหนักอยู่ตลอดเวลา แต่ชาวบ้านกลับยิ้มด้วยความดีใจเมื่อพากันทยอยออกมารับผลลูกหนามและเรียนรู้วิธีการก่อไฟ ซึ่งมิใช่เรื่องยากอันใดชาวบ้านเข้าแถวรับกระสอบลูกหนามและแบกกลับบ้านกันด้วยความชื่นมื่น ถึงแม้หิมะจะตกหนักไปอีกหลายวันแต่พวกเขาก็รอดตายแล้ว ทั้งหมดต่างโห่ร้องขอบคุณท่านเจ้าเมืองและทหารกันอย่างพร้อมเพรียงเสียงเซ็งแซ่ ชาวบ้านบางคนถึงขนาดนั่งลงไปกับพื้น โขกศีรษะลงกับหิมะที่หนาถึงหน้าขาเพื่อขอบคุณท่านเจ้าเมืองที่ทำให้พวกเขารอดตายในครั้งนี้บรรยากาศความเปรมปรีดิ์หน้าจวนเจ้าเมืองและถนนที่เต็มไปด้วยชาวบ้านแบกถุงลูกหนามเดินผ่านไปมาช่างแตกต่างจากภายในร้านขายของร้านหนึ่ง“มันเกิดความผิดพลาดอันใดขึ้น เหตุใดชาวบ้านถึงไม่มาซื้อถ่านและฟืนที่ข้าประกาศขายออกไปเล่า” ชายชราคนหนึ่งที่สวมใส่ชุดผ้าไหมชั้นดีเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความโกรธเกรี้ยว“นายท่าน ข้าน้อยจะไปสืบข่าวเดี๋ยวนี้ขอรับ” ผู้ช่วยวัยกลางคนบอกกับเจ้านายตนเองแล้วจึงออกไปสืบความด้านนอกร้านทันที“นี่น้องชาย พวกเจ้ากำลังขนสิ่งใดกันอย
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 157
วันนี้เหมือนกับสวรรค์จะไม่เป็นใจให้ชาวเมืองไห่ถัง หิมะที่ตกโปรยปรายเมื่อวานนี้กลับมาตกหนักยิ่งกว่าเดิม รถม้าไม่สามารถใช้สัญจรไปมาได้แม้แต่น้อย หิมะกองสูงท่วมจนถึงหน้าขาของจางอี้เทา อากาศก็หนาวเย็นจนยากต่อการออกไปด้านนอก บ้านจางจึงได้แต่หวังว่าชาวบ้านจะไปเก็บลูกหนามมาเก็บไว้จนเพียงพอตั้งแต่เมื่อวานแล้วด้วยการเดินทางที่ยากลำบาก กว่าทหารของท่านเจ้าเมืองจะมาถึงหมู่บ้านหลัวถงก็ปาเข้าไปยามซื่อ (09.00 – 10.59) แล้ว ทหารที่เดินทางมามีเพียงม้าเท่านั้นที่ถูกพาดด้วยถุงห้อยทั้งสองข้าง และเพราะจำนวนทหารที่มากถึงร้อยนาย ทำให้ชาวบ้านตื่นตกใจไม่น้อยถึงแม้จะรู้มาก่อนหน้านี้แล้วก็ตามหมู่บ้านหลัวถงอยู่กันอย่างสงบและเรียบง่ายเสมอมา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คุ้นชินกับสถานการณ์นี้หทารคนหนึ่งลงจากหลังม้าเพื่อถามทางไปบ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน เมื่อได้รับคำตอบแน่ชัด ทหารทั้งหมดจึงยืนรอตรงปากทางหมู่บ้าน มีเพียงทหารคนหนึ่งขี่ม้าตรงไปยังบ้านซุน รอไม่ถึงหนึ่งเค่อ ซุนซูเย่ก็นั่งม้ามากับทหารคนนั้นเพื่อนำทางไปยังดงป่าลูกหนามท้ายหมู่บ้านถึงแม้ว่าจะค่ำมืดพวกทหารก็ยังคงจุดไฟเพื่อทำการขนย้ายลูกหนามตลอดทั้งคืน หลังจากนั้นจึงเ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 156
บนถนนสายหลักของเมืองไห่ถังเต็มไปด้วยหิมะ มันช่างเงียบเหงาหาได้มีผู้คนบนท้องถนนไม่ บ้านเรือนถูกปิดแน่นหนา หิมะยังตกลงมาประปราย มองไปทางไหนก็มีแต่สีขาวโพลน ทางด้านจางอี้เทาและซุนถงมุ่งหน้าไปยังเรือนของหลินไห่ผู้เป็นบิดาบุญธรรมของบัณฑิตหนุ่มเมื่อถึงจุดหมาย พ่อบ้านรีบเดินมาเปิดประตูให้แล้วนำทุกคนเข้าไปยังโถงเรือน หลินไห่กับตู้จินเหมยนั่งจิบชากันอยู่ในห้อง เมื่อเห็นว่าใครมาเยี่ยมฮูหยินหลินถึงกับลุกขึ้นมา ทว่าจางอี้เทารีบเดินเข้าไปและประคองให้นางนั่งลงตามเดิมหลังจากที่คารวะทำความเคารพกันเรียบร้อยแล้ว จางอี้เทาก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลา เขาวางผลลูกหนามจำนวนหนึ่งไว้บนพื้น ใกล้กับโต๊ะที่ทั้งสองคนนั่งอยู่“ท่านพ่อบุญธรรม ท่านแม่บุญธรรม พวกท่านประสบปัญหาเชื้อเพลิงหรือไม่ขอรับ” จางอี้เทาเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่รับน้ำชาอุ่น ๆ จากพ่อบ้านมาจิบเพียงเล็กน้อย“ตอนนี้ยังไม่มี แต่อีกไม่เกินสองสามวันเชื้อเพลิงก็จะหมด ข้าไม่นึกว่าหิมะจะตกลากยาวนานถึงเพียงนี้ ทำให้ทั้งอาหารและเชื้อเพลิงเริ่มไม่เพียงพอ บ่าวบางคนกลับมาเล่าให้ฟังว่าข้างนอกนั้นคนล้มตายจำนวนมากเนื่องจากขาดอาหารและเชื้อเพลิง” ตู้จินเห
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 155
“พวกเจ้ารีบเล่าถึงหนทางแก้ไขปัญหาเรื่องเชื้อเพลิงมา ว่ามันคือสิ่งใดกัน” ท่านเจ้าเมืองเอ่ยเร่งด้วยความร้อนใจ เขาต้องการทราบข้อมูลอย่างละเอียดและรวดเร็วที่สุดเพื่อช่วยเหลือชาวไห่ถังให้ทันเวลา“หมู่บ้านหลัวถงอยู่ติดชายทะเล มีต้นลูกหนามที่สามารถเอาผลมาทำเป็นเชื้อเพลิงได้ขอรับ” จางอี้เทาเอ่ยขึ้นและยื่นผลลูกหนามวางไว้บนโต๊ะทำงานของท่านเจ้าเมืองสองสามผล“สิ่งนี้คือสิ่งที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้เช่นนั้นหรือ” คุณชายหวงเอ่ยถามพร้อมกับหยิบตัวอย่างขึ้นมาพิจารณาดู“ใช่แล้วขอรับ รบกวนท่านพ่อบ้านเอาผลลูกหนามไปทุบทั้งหมด ไม่ต้องให้แหลกมาก แล้วหาเตาสักอันวางผลลูกหนามลงไปและจุดไฟ เสร็จแล้วนำกลับมาให้ท่านเจ้าเมืองได้ดูด้วยขอรับ” จางอี้เทาหยิบลูกหนามสามลูกส่งให้กับพ่อบ้านประจำจวนพร้อมกับอธิบายวิธีการทดสอบ“ได้”ทันทีที่ได้รับสัญญาณจากท่านเจ้าเมืองให้รีบจัดการทำตามที่ชายหนุ่มตรงหน้าบอก พ่อบ้านจึงรับลูกหนามมาถือไว้แล้วเดินออกจากห้องไป“ใครเป็นผู้ค้นพบต้นลูกหนามที่ใช้จุดไฟนี้ พวกเจ้าพอจะบอกข้าได้หรือไม่” คุณชายหวงเอ่ยถามด้วยความสงสัยไม่มีใครกล้าเอ่ยปากตอบคำถาม แต่เพียงเท่านี้หวงห่าวหรานก็เดาได้ทันที“หมิงหม
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 154
วันต่อมา ณ ห้องทำงานจวนท่านเจ้าเมืองไห่ถัง เถ้าแก่หวัง จางอี้เทา และซุนถง กำลังนั่งรอเพื่อเข้าพบบุคคลที่พวกเขาต้องการมาปรึกษาหารือด้วย พ่อบ้านของจวนได้นำน้ำชามารับแขกตั้งแต่เมื่อสองเค่อก่อนหน้าสาเหตุที่พวกเขาต้องนั่งรอนานถึงเพียงนี้เพราะว่าท่านเจ้าเมืองและคุณชายหวงต่างอยู่นอกจวน ทหารเพิ่งไปแจ้งข่าวให้ท่านเจ้าเมืองทราบไม่นาน หลังจากที่เถ้าแก่หวังได้บอกพ่อบ้านประจำจวนถึงเรื่องสำคัญที่ต้องเข้าพบท่านเจ้าเมืองในวันนี้อย่างเร่งด่วนในตอนเช้าตรู่ของวันนี้ จางอี้เทาได้ไปขอร้องท่านอาจารย์เทียนเพื่อยืมม้าสองตัวนั้นเดินทางเข้ามาในเมือง จางอี้เทาไม่อนุญาตให้บุตรชายเดินทางเข้าเมืองด้วย เพราะสภาพอากาศที่ย่ำแย่และจางอี้หมิงยังเด็กเกินกว่าจะทนความหนาวระหว่างนั่งบนหลังม้าได้ทว่ารถม้าไม่สามารถใช้การได้เนื่องจากหิมะตามท้องถนนหนาแน่นเกินไป บ้านจางจำเป็นต้องอาศัยเถ้าแก่หวังเนื่องจากว่าเป็นคนเดียวที่บ้านจางรู้สึกสนิทสนมด้วยจางอี้เทาไม่ต้องการรบกวนเถ้าแก่หลินไห่ผู้มีศักดิ์เป็นบิดาบุญธรรม มาดว่าท่านก็มีอายุมากแล้ว ไม่สมควรมาลำบากท่ามกลางดงหิมะ แต่พวกเขาจะเข้าไปเยี่ยมหลังจากที่ได้เข้าพบท่านเจ้าเมืองเรียบร้
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 153
“เห็นผลเล็กนิดเดียวเช่นนี้อย่าได้ดูถูกไปนะขอรับ หนึ่งลูกจุดไฟได้นานหนึ่งเค่อ แต่หากว่าจุดรวมกันหลายลูกระยะเวลาและความแรงของไฟจะเพิ่มมากขึ้น ในการทำกับข้าวใช้ไม่กี่ลูกก็เพียงพอแล้วขอรับ ต่อให้อากาศจะหนาวอีกหลายเดือน แต่ด้วยท้ายหมู่บ้านมีต้นหนามเป็นป่า พวกเราก็อยู่ได้ขอรับ” จางอี้เทาตอบคำถามเสียงอื้ออึงปรึกษากันดังทั่วโถง จางอี้เทาปล่อยให้ชาวบ้านได้พูดคุยกันอย่างเต็มที่ เมื่อเห็นว่าเวลาผ่านไปพอสมควรแล้วเขาจึงส่งสัญญาณให้ท่านปู่ถงเคาะเกราะเพื่อเป็นสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง“ข้ามีคำถามมาถามพวกเจ้า ตอนนี้หมู่บ้านหลัวถงผ่านพ้นวิกฤตเรื่องเชื้อเพลิงไปแล้ว แต่ชาวบ้านหมู่บ้านอื่นและชาวบ้านในเมืองไห่ถังยังคงประสบปัญหาภัยหนาว หากไม่มีเชื้อเพลิงในเร็ววันพวกเขาก็คงไม่สามารถพ้นฤดูหนาวนี้ไปได้ พวกเจ้ายินดีแบ่งปันผลลูกหนามให้กับชาวบ้านหมู่บ้านอื่นหรือไม่” ซุนถงเอ่ยอธิบายอย่างช้าและชัดเจน เพื่อให้ทุกคนได้คิดและพิจารณาตามสิ่งที่เขากำลังแจ้งเพราะมันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก“เหตุใดเราต้องแบ่งลูกหนามให้หมู่บ้านอื่นด้วย” หญิงนางหนึ่งเอ่ยถาม“เพราะถ้าหมู่บ้านหลัวถงไม่แบ่งปันให้กับหมู่บ้านอื่น คาดว่าพวกเขาคงไม่พ
You may also like
ไข่มุกหมื่นปรารถนา
เพลงมีนา3.2K viewsปราการรักจักรพรรดิจอมมาร
肥鸟神/เทพเจ้านกอ้วน862 viewsเวียงแสนพรหม
ลันลาบายหมายเลขแปด105 viewsเกิดใหม่ทั้งที จะมีสามีคนเดียวได้ยังไง??
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า693 viewsหลินหลินกับระบบมิติผันผวน
หลินหลินสาวน้อยนักผจญภัย9.5K viewsแค้นรักนายอสรพิษ
เหมือนแพ564 viewsย้อนเวลากลับมาช่วย วิกฤติวันสิ้นโลกพร้อมมิติ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา3.1K viewsลิขิตสัญญานาคา
นรินทร์ลดา168 views
