LOGINShare
ตอนที่ 41
Last Updated:
2024-12-12 05:15:43
Related chapters
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 41
“ท่านแม่ ต้องการสิ่งใดหรือไม่ขอรับ” จางอี้เทาเอ่ยถามมารดาตอนเช้าในวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มจัดเตรียมของให้พร้อม วันนี้เขากับบุตรชายจะเข้าเมืองเพื่อเอาสูตรพะโล้แห้งไปลองเสนอขายแก่บรรดาเหลาอาหารในเมือง ตามที่ได้คุยกันไว้ตั้งแต่เมื่อวาน“อาเทา นี่เงินหนึ่งตำลึง เจ้าเอาติดตัวไว้ ซื้อพวกเนื้อสัตว์กับเครื่องเทศและข้าวสารก็เพียงพอแล้ว อย่างอื่นยังพอมีเหลือ ถ้าเจ้าเห็นว่าสิ่งไหนดีก็ซื้อมาเถอะ เราคงต้องเริ่มเก็บสะสมเสบียงสำหรับฤดูหนาวแล้ว ถ้ารอซื้อในตอนนั้น แม่เกรงว่าราคาสินค้าอาจจะขึ้นเอา” นางหูยื่นเงินให้กับบุตรชายพร้อมกับเอ่ยสำทับอีกเล็กน้อย“ได้ขอรับ น้องหญิงเล่า เจ้าอยากได้สิ่งใดหรือไม่” จางอี้เทารับเงินมาจากมารดาแล้วจึงหันไปถามภรรยาเสียงนุ่ม“ท่านพี่ รอข้าสักประเดี๋ยวเจ้าค่ะ” หลี่อ้ายแจ้งสามีและเดินไปที่มุมหนึ่งสำหรับวางเสื้อผ้า นางหยิบเอาผ้าปักและถุงหอมที่เก็บพับไว้อย่างเรียบร้อยออกมาทั้งหมดที่มีอยู่ แล้วจึงกลับมาหาสามี“ท่านพี่ ผ้าปักกับถุงหอมพวกนี้ ท่านพี่ลองเอาไปถามที่ร้านผ้าดูว่าพอจะขายได้หรือไม่ ข้านำมาด้วยตอนที่เราย้ายออกจากเมืองหลวง ก่อนหน้านี้ข้าเก็บไว้ ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริง ๆ จะไม่
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 42
“แล้วเหลาอาหารทั้งสองอยู่ตรงไหนขอรับ” จางอี้เทาถามอย่างสุภาพ“เจ้าเดินตรงไปอีกแค่หนึ่งเค่อก็ถึงแล้ว ไม่ต้องเลี้ยวไปไหนนะ เหลาอาหารทั้งสองอยู่ตรงถนนหลักนี่แหละ” “ข้าขอบคุณเถ้าแก่มากขอรับ ไปเถอะหมิงเอ๋อร์” จางอี้เทากล่าวขอบคุณเถ้าแก่ร้านบะหมี่แล้วเดินจูงมือบุตรชายไปตามทางที่ชายวัยกลางคนบอกเดินไปไม่ถึงหนึ่งเค่อดังที่ได้ยินมา สองพ่อลูกจึงเห็นอาคารไม้สามชั้นตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ป้ายชื่อเหลาที่บรรจงเขียนด้วยตัวอักษรให้ความรู้สึกมั่นคงและแข็งแกร่งปรากฎเด่นชัด ตรงประตูทางเข้ามีรูปปั้นสิงโตคู่ตัวใหญ่ตั้งอยู่ ถึงแม้จะมองจากข้างนอกเข้าไป ไม่ได้เห็นว่าข้างในตกแต่งอย่างไร อี้เทาก็สามารถบอกได้ว่าสมกับเป็นเหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองไห่ถัง ขนาดข้างนอกยังตกแต่งได้สวยงามเช่นนี้ ข้างในเหลาอาหารก็คงไม่แพ้กันระหว่างที่สองพ่อลูกยืนชื่นชมความสง่างามของอาคารไม้ตรงหน้า ด้วยสภาพการแต่งกายที่เหมือนกับชาวบ้านทั่วไป ชุดที่สวมใส่ถึงแม้จะสะอาดสะอ้านแต่ก็ดูราบเรียบ ชายหนุ่มสะพายตะกร้าไม้ไผ่สานไว้ข้างหลัง ส่วนเด็กชายมีร่างกายผอมแห้ง ทำให้เสี่ยวเอ้อร์ที่มีหน้าที่ต้อนรับพิจารณาแล้วว่าคงไม่ใช่ลูกค้า หากเถ้าแก่ออก
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 43
“พี่ชาย พี่ชาย อย่าเพิ่งไป รอข้าก่อน” จางอี้เทาหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นเด็กหนุ่มสวมชุดเสี่ยวเอ้อร์วิ่งมาด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ เด็กหนุ่มคนนั้นยกมือกวักเรียกสองพ่อลูกไปด้วยขณะวิ่ง ท่าทางจะเหนื่อยไม่น้อยจางอี้หมิงที่ยืนรออยู่ถึงกับกลอกตามองบน จะกวักมือเรียกอีกทำไมในเมื่อพวกเขาสองคนพ่อลูกก็หยุดเดินและยืนรออยู่ตรงนี้แล้ว“น้องชายท่านนี้เรียกข้าสองคนพ่อลูกหรือ” จางอี้เทาเอ่ยถามเมื่อเด็กหนุ่มเสี่ยวเอ้อร์คนนั้นวิ่งมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าด้วยอาการเหนื่อยหอบ“ใช่แล้วพี่ชาย ขอเวลา...ข้าพัก...หายเหนื่อยสักครู่” เสี่ยวเอ้อร์พยักหน้าตอบพลางยกมือสองข้างท้าวกับหัวเข่าตนเอง เขาสูดอากาศเข้าปอดอย่างตะกละตะกลาม ท่าทางจะวิ่งตามมาไกลพอควร ผ่านไปไม่นานเมื่อปรับลมหายใจได้แล้วจึงยืดตัวขึ้นยืนอยู่ในท่าทางปกติ“น้องชายท่านนี้คงบอกได้แล้วหรือไม่ ว่าเรียกข้าสองคนพ่อลูกไว้เพราะเหตุใด” “ข้าเป็นเสี่ยวเอ้อร์ของเหลาอาหารซิ่งฝู เหลาอาหารอันดับสองของเมืองไห่ถัง ข้าเห็นว่าพวกเจ้าสองคนพ่อลูกไปถามขายสูตรอาหารให้กับเหลาอาหารเฟิงฟู่ แต่ถูกเสี่ยวเอ้อร์ไล่ออกมาเสียก่อน เป็นความจริงหรือไม่”“เป็นความจริงน้องชาย” “เช่นนั้นเจ้าก
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 44
“พี่ชายเสี่ยวเอ้อร์ จะโกรธให้คนปากเสียเช่นนั้นทำไมขอรับ สู้เราเก็บแรงไว้หัวเราะที่หลังมิดีกว่าหรือ ในเมื่อเหลาอาหารเฟิงฟู่พูดจาดูถูกพวกเราขนาดนี้ พวกเราควรต้องสั่งสอนให้รู้สำนึกบ้าง และมันมีตั้งหลายวิธีในการสั่งสอน ขอพี่ชายเสี่ยวเอ้อร์ได้โปรดใจเย็นอีกนิด ข้าสัญญาว่าพี่ชายเสี่ยวเอ้อร์จะได้แก้แค้นในไม่ช้านี่แน่นอนขอรับ”“หึ น้องชาย เจ้าตัวเล็กจ้อยเช่นนี้ พูดซะใหญ่โตว่าจะแก้แค้น ก่อนหน้านี้ตอนเจ้านั่นไล่ตีด้วยไม้กวาด ข้าไม่เห็นพวกเจ้าจะทำอันใดได้ เห็นแต่วิ่งหนีไปแทบไม่ทันเหมือนกัน” “พี่ชายเสี่ยวเอ้อร์ อย่าได้เป็นห่วง ท่านพ่อของข้าเก่งกาจยิ่งนัก ขอได้โปรดวางใจ”“หมิงเอ๋อร์...” จางอี้เทาที่กำลังจะเอ่ยปากปรามบุตรชาย ได้แต่หยุดไว้เพียงเท่านั้น เพราะจางอี้หมิงส่งสัญญาณให้บิดาเช่นเขาเงียบเสียก่อน“ท่านพ่อ อย่าได้ถ่อมตนเลยขอรับ พี่ชายเสี่ยวเอ้อร์ท่านนี้คงยังไม่รู้ว่าบิดาของข้าเคยเป็นอาจารย์ในเมืองหลวงมาก่อน เช่นนั้นเรื่องเพียงเท่านี้ ไม่เป็นอันใดเลย” “จริงเหรอว่าพี่ชายเคยเป็นอาจารย์ในเมืองหลวงมาก่อน ข้าก็ว่าแล้ว เหตุใดชาวบ้านธรรมดาถึงมีสูตรพะโล้ ดี ดียิ่ง เห็นทีเหลาอาหารซิ่งฝูจะมีหนทางแล้ว”เ
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 45
เมื่อซีฮันเดินออกไปแล้ว ภายในห้องทำงานจึงเหลือเพียงเถ้าแก่หลินไห่และสองพ่อลูกตระกูลจาง จางอี้หมิงนั่งอยู่ตรงข้ามกับเจ้าของห้อง มีจางอี้เทานั่งอยู่ใกล้ ๆ เด็กน้อยเลือกที่นั่งตรงนี้เพราะอยากเห็นกิริยาท่าทางและสายตาของท่านปู่คนใหม่ เมื่อครู่ลองนั่งเยื้องไปด้านข้างแล้วประเมินสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ไม่ดีนัก ท่าทางมั่นอกมั่นใจ ไม่เกรงกลัว แต่ก็รู้จักอ่อนน้อมของลูกชาย ทำให้จางอี้เทาปล่อยอี้หมิงเจรจาเอง ส่วนตัวเขานั้นได้แต่นั่งฟังเงียบ ๆ“ท่านปู่หลิน ก่อนอื่นข้ามีเรื่องต้องแจ้งให้ท่านปู่ทราบไว้ก่อนนะขอรับ ข้าไม่เคยได้ลงมือปรุงพะโล้ด้วยตนเอง เป็นท่านย่าของข้าที่ปรุงอาหารเลิศรสนี้ขึ้นมา ท่านปู่ลองดูตัวข้าสิขอรับ” จางอี้หมิงว่าพร้อมกางแขนออก อวดเรือนร่างผอมบางที่สวมเสื้อสีซีด“ตัวข้าเล็กนิดเดียว คงไม่สามารถยกหม้อหรือยกไหได้ ท่านย่าสอนให้ข้าเรียนรู้ไว้ เผื่อในอนาคตจะได้ทำอาหารเป็น ภรรยาจะได้ไม่เหนื่อย ท่านย่าอยากให้ข้าเป็นบุรุษที่ดี และสามีที่ดีขอรับ” ข้าพูดจริงนะ ข้าไม่เคยได้ทำพะโล้เองสักที แต่ข้าเป็นผู้กำกับต่างหากเล่า“โอ้...หมิงหมิงน้อย ท่านย่าของเจ้าช่างมองการณ์ไกลยิ่งนัก สำหรับปู่คนนี้แล้ว ข้
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 46
“ข้ากับท่านพ่อขอบคุณท่านปู่มากขอรับ ขอเพียงท่านปู่ยอมซื้อสูตรพะโล้บ้านข้า ก็ถือว่าช่วยได้มากแล้วขอรับ” “หมิงหมิงน้อยช่างเป็นเด็กดีจริง ๆ นอกจากจะฉลาดแล้วยังไม่โลภอีกด้วย ต้องอย่างนี้สิถึงจะเหมาะกับการเป็นหลานชายของข้า” หลินไห่ยิ้มยกใหญ่ เขามองดูเด็กน้อยที่นั่งอยู่ตรงข้ามแล้วก็นึกเอ็นดู“เหตุใดนั่งเงียบเช่นนั้น ยังไม่รีบยกน้ำชาคารวะท่านปู่คนนี้อีก นี่ข้าพูดมาตั้งนาน เจ้าไม่เข้าใจหรือว่าข้ารับเจ้าเป็นหลานแล้ว เหตุใดตอนนี้ถึงได้ฉลาดน้อยเหลือเกิน ฮึ” หลินไห่ดุจางอี้หมิงเสียงไม่เบา แต่ดวงตาของชายชรากลับเต้นระริกเหมือนกับเจอของที่ถูกใจนักหนา“อะ อ้า ใช่แล้ว”จางอี้หมิงเมื่อสมองประมวลผลจากสารที่ชายชราตรงหน้าส่งออกมาแล้ว เขาจึงหายจากอาการตกตะลึงและรีบลุกขึ้นไปรินน้ำชา เด็กน้อยยกถ้วยน้ำชาคารวะท่านปู่คนใหม่ทันที“ข้าน้อยจางอี้หมิง ขอคารวะท่านปู่ ขอท่านปู่ได้โปรดเมตตาหลานตัวน้อยคนนี้ด้วยขอรับ”อี้หมิงค้อมกาย เมื่อกล่าวคารวะเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงยื่นถ้วยน้ำชาให้กับท่านปู่คนใหม่“ข้า หลินไห่ ยินดีรับจางอี้หมิงเป็นหลานชายของข้า ต่อไปเมื่อมีเรื่องเดือดร้อนอันใด ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ขอเจ้าอย่าได้เกรง
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 47
หลินไห่มองดูหลานชายคนใหม่เดินจูงมือกับหัวหน้าพ่อครัวไปยังหน้าเตา เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ชายชราจึงเดินไปนั่งบริเวณมุมพักผ่อนซึ่งอยู่ไม่ห่างจากจุดที่ทั้งสองคนยืนทำอาหาร มุมนี้เป็นมุมสำหรับให้พ่อครัวและคนงานได้นั่งพัก จางอี้เทาเมื่อเห็นว่าเป็นมุมพักอยู่แล้วจึงถือโอกาสเดินไปนั่งข้าง ๆ ด้วย เขาอยากเฝ้ามองบุตรชายและดูว่าจะสามารถทำงานร่วมกับพ่อครัวที่ชำนาญการได้หรือไม่“ข้ารบกวนลุงอู๋หยิบวัตถุดิบที่จะต้องใช้ในการทำพะโล้ตามสูตรของเหล่าซิ่งฝูให้ข้าดูหน่อยได้หรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยกับหัวหน้าพ่อครัว อู๋เจ๋อเมื่อได้ยินดังนั้นก็พยักหน้ารับ เขาเดินไปหยิบเอาเนื้อแดง อบเชย โป้ยกั๊ก เกลือ น้ำตาลและซีอิ้ว มาวางไว้บนโต๊ะกลางห้องครัว เสร็จแล้วจึงหันหน้าไปมองเด็กน้อยผู้เอ่ยสั่งตนเอง จางอี้หมิงพยายามกระโดดหยองแหยงเพื่อมองวัตถุดิบที่อยู่สูงเกินกว่าเจ้าตัวจะมองเห็น โธ่...ก็โต๊ะนี้มันเล็กเสียที่ไหน ดูตัวเขาสิ ส่วนสูงแค่นี้เขย่งแล้วยังไม่เห็นเลยสุดท้ายแล้วอู๋เจ๋อก็ทนไม่ไหว เดินอ้อมโต๊ะสำหรับเตรียมวัตถุดิบมายังฝั่งที่เด็กน้อยยืนอยู่และทำการอุ้มจางอี้หมิงขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ให้เรียบร้อย“เจ้าคงเห
Last Updated : 2024-12-12บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 48
“ท่านลุงอู๋ วัตถุดิบยังขาดเม็ดผักชี กระเทียม กระวาน และพริกไทยขอรับ” อู๋เจ๋อได้ยินเช่นนั้นจึงเดินไปหยิบวัตถุดิบตามรายการที่เด็กน้อยได้บอกมา เขาวางมันลงตรงกลางโต๊ะคู่กับวัตถุดิบที่มีอยู่ก่อน เมื่อจางอี้หมิงเห็นว่ามีของทุกอย่างพร้อมแล้ว จึงได้บอกขั้นตอนในการทำต่อไป“สิ่งแรกที่ท่านลุงอู๋ต้องทำคือการหั่นหมูสามชั้นให้เป็นชิ้นขนาดพอดีคำขอรับ”“หมิงหมิงน้อย ขนาดเท่านี้ได้ไหม” อู๋เจ๋อใช้มีดอันใหญ่แตะไปที่หมูสามชั้นพลางเอ่ยปากถามเด็กน้อย“ใหญ่ไปขอรับ หมูชิ้นใหญ่จะใช้เวลาตุ๋นนาน ลุงอู๋เอาขนาดครึ่งหนึ่งกำลังพอดีขอรับ” จางอี้หมิงบอก เมื่ออู๋เจ๋อหั่นหมูสามชั้นจนได้ตามขนาดที่พอดีคำแล้ว เขาจึงบอกขั้นตอนต่อไป“สูตรการทำหมูพะโล้บ้านจางจะเป็นพะโล้แห้งนะขอรับ ขั้นตอนวิธีการปรุงจะแตกต่างจากสูตรของเหลาซิ่งฝู แบ่งออกเป็นสองขั้นตอน เริ่มจากขั้นตอนแรกคือการหมักเนื้อหมูขอรับ ขอท่านลุงอู๋โขลกกระเทียม เม็ดผักชี กับพริกไทย เสร็จแล้วแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกใส่ลงไปที่เนื้อหมู ตามด้วยเกลือ ซีอิ้ว และน้ำตาลผัก ไม่ต้องใส่มากนะขอรับ เพราะเราต้องใส่น้ำตาลอีก ใช้มือขยำ ๆ คลุกเคล้าให้เครื่องหมักเข้ากับเนื้อหมู เสร็จแล
Last Updated : 2024-12-12
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 89
คุณชายรองจวนเจ้าเมืองไม่นึกสงสัยในคำบอกเล่าของเถ้าแก่หลินอีกแล้ว เมื่อเช้านี้ เถ้าแก่หลินไห่ได้ไปเชิญท่านพ่อและครอบครัวของเขาให้มาในการเปิดตัวอาหารชนิดใหม่ เห็นเถ้าแก่เล่าถึงความฉลาดและเรื่องราวของเด็กน้อยบนตักให้ทุกคนได้รับฟังด้วยความภูมิใจนักหนา เขายังแปลกใจปนสงสัยในความฉลาดเกินเด็กของหลานชายบุญธรรมเถ้าแก่ไม่น้อย แต่หลังจากที่ได้ยินข้อเสนอนี้แล้ว เขาก็ไม่สงสัยอีกต่อไปหวงห่าวหรานหันหน้าไปมองจางอี้เทา แม้จะเป็นชาวบ้านธรรมดา แต่ความคิดความอ่านช่างดีนัก สามารถสอนบุตรชายให้เก่งกาจได้ถึงเพียงนี้ น่าคบหาเอาไว้ไม่น้อยทีเดียว“พี่ชายอี้เทา ท่านช่างสอนหมิงหมิงน้อยได้ดียิ่งนัก เช่นนั้นเจ้าก็ไปหาเถ้าแก่หลินไห่เถอะ บอกว่าเจ้าแก้ไขปัญหาได้แล้ว และข้ายินดีทำตามที่เจ้าต้องการ จะทำเช่นไรนั้นค่อยปรึกษากันทีหลัง ดีหรือไม่” หวงห่าวหรานเอ่ยชมจางอี้เทา ก่อนก้มหน้ายอมรับข้อเสนอของเด็กน้อยบนตักตนเองด้วยรอยยิ้มสมแล้วที่เป็นบุตรชายของท่านเจ้าเมือง เพียงได้ฟังคำบอกจากเขาก็เข้าใจได้ทั้งหมดจางอี้หมิงที่ได้ยินเช่นนั้นจึงยิ้มกว้างตอบ ขยับตัวลงจากตักของคุณชายหวงแล้ววิ่งไปหาท่านปู่หลินทันที“ท่านปู่ขอรับ ท่านมีท
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 88
“เมื่อถึงคราวครบกำหนดส่งเครื่องบรรณาการ ทุกเมืองในแคว้นฉินจะต้องหาเครื่องบรรณาการที่ล้ำค่าที่สุดส่งเข้าไปให้กับเมืองหลวงเพื่อคัดเลือกเป็นสิ่งของล้ำค่า ราวกับเป็นตัวแทนแคว้นฉินส่งมอบให้กับแคว้นจ้าว หากเมืองไหนได้รับเลือก เมืองนั้นจะได้รับการยกเว้นภาษีที่จะต้องส่งให้กับเมืองหลวง และยังได้เงินอีกจำนวนหนึ่งเป็นของรางวัลด้วย เมืองไห่ถังมิเคยได้รับเลือกเป็นตัวแทนสักครั้ง ท่านพ่อจึงหวังว่าในครั้งหน้า เมืองไห่ถังจะได้รับเลือก”“ท่านเจ้าเมืองช่างเป็นคนดียิ่ง” จางอี้เทาเปรยออกมาอย่างชื่นชม“แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าจะหาวิธีไหนในการหาสิ่งของที่มีมูลค่า จะประกาศออกไปก็เห็นทีจะทำไม่ได้ เพราะอาจจะเป็นการเปิดเบาะแสให้เมืองอื่นนำความคิดไปใช้ ข้าได้ข่าวลับมาว่าแคว้นจ้าวกำลังหาของขวัญเพื่อมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดกับองค์หญิงพระองค์หนึ่งซึ่งหลงใหลในภาพวาดและงานเขียนเป็นอย่างมาก ท่านพ่อจึงคิดจะหาภาพวาดเพื่อมอบให้กับองค์หญิง” หวงห่าวหรานถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เขาพูดออกมาเสียยืดยาวโดยลืมคิดไปเลยว่าเด็กตัวกระจ้อยแค่นี้จะมาเข้าใจอะไร“หมิงหมิงน้อย ข้าขอโทษเจ้าด้วย เจ้ายังเป็นเด็ก ข้าก็ช่างเลอะเลือน เอาปัญห
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 87
“ใช่แล้วขอรับคุณชายหวง อี้หมิง ทำความเคารพคุณชายหวงห่าวหรานเสียสิ คุณชายหวงเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านเจ้าเมือง คุณชายหวงขอรับ เด็กน้อยคนนี้เป็นหลานบุญธรรมของข้า ชื่อว่าจางอี้หมิง และนั่นจางอี้เทา บิดาของเขาขอรับ” หลินไห่เอ่ยแนะนำอี้หมิงให้รู้จักกับชายหนุ่ม“คารวะคุณชายหวง” สองพ่อลูกสกุลจางเอ่ยทักทายตามคำบอกของเถ้าแก่หลิน“ยินดีที่ได้รู้จักเด็กฉลาดเช่นเจ้านะ หมิงหมิงน้อย เห็นทีว่าเถ้าแก่หลินคงไม่สะดวกในวันนี้ เช่นนั้นข้าขอตัวกลับก่อนดีหรือไม่” หวงห่าวหรานเอ่ยถามเสียงทุ้ม“ขอบคุณขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยตอบ แต่ในใจกลับคิดไปไกล หล่อโอ้ปป้าเกาหลีแบบนี้นี่เอง คุณหนูใหญ่ของทั้งสองจวนถึงแย่งกันขนาดนี้ แม้แต่การพูดยังคุณช๊ายคุณชาย “คุณชายหวงอย่าได้เป็นกังวล ข้าขอจัดการปัญหาสักครู่ เชิญคุณชายนั่งรอก่อนขอรับ” หลินไห่วางเด็กน้อยลงบนพื้นก่อนที่จะหันไปเชิญหวงห่าวหรานให้นั่งลงก่อน“ซีฮัน เกิดเรื่องอันใดขึ้น” เถ้าแก่หันไปถามคนงานด้วยน้ำเสียงจริงจังซีฮันจึงเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่เขาเปิดรับการจองลำดับอาหารทั้งหลายตามจำนวนที่เถ้าแก่ได้สั่งไว้ แต่ปรากฏว่าสามสหายท่องหล้าอันดับสุดท้ายนั้น เขาไม่รู้จะมอบ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 86
“ขอถามท่านปู่ทั้งสอง พวกท่านสามารถเลื่อนการชิมอาหารไปในครั้งหน้าได้หรือไม่ ข้าจะให้พี่ซีฮันให้ท่านอยู่ลำดับแรก ๆ เลยขอรับ” “เด็กน้อย เจ้าเป็นใคร เหตุใดจึงมาแทรกการสนทนาของผู้ใหญ่” ผู้เฒ่าคนแรกเอ่ยถามขึ้นจางอี้หมิงพิจารณาการแต่งกายของคนตรงหน้าแล้ว คาดว่าคงจะไม่ใช่คหบดีหรือเศรษฐี ถ้าเดาไม่ผิดอาจจะเป็นหัวหน้าพ่อบ้านของจวนไหนสักแห่ง“ตอบท่านปู่ ข้าชื่อจางอี้หมิง เป็นหลานชายบุญธรรมของท่านปู่หลินไห่ เจ้าของเหลาอาหารซิ่งฝูขอรับ” จางอี้หมิงลุกขึ้นยืนตัวตรง ยกมือคารวะไปยังสองผู้เฒ่าพร้อมกับตอบคำถามด้วยน้ำเสียงชัดเจนฉะฉาน“หน้าตาของเจ้าช่างคุ้นนัก มิใช่เด็กน้อยที่ตะโกนขายน้ำตาลผักที่ร้านเถ้าแก่หวังหรอกหรือ”“เป็นข้าเองขอรับ” “ไม่นึกเลยว่าเด็กน้อยคนนั้นจะเป็นถึงหลานชายบุญธรรมของเถ้าแก่หลินไห่ ข้าชื่อหานอี้ เป็นหัวหน้าพ่อบ้านคหบดีหานอี้ฝาน รับคำสั่งจากคุณหนูใหญ่ให้มาทำการจองลำดับในวันนี้ แต่ไม่นึกว่าจะต้องมาเจอกับเจ้าเฒ่าหน้าเหม็นจวนผิงไปเสียได้” หานอี้อธิบาย เขามองไปยังผู้เฒ่าอีกคนด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย“เจ้าเฒ่าหาน อย่ามากล่าวหาข้าลอย ๆ เช่นนี้ นึกว่าข้าจะอยากมาเจอตาเฒ่าเช่นเจ้าหรือไร เพียงแต่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 85
“พี่ซีฮัน ข้ากับท่านพ่อเพิ่งมาถึง เหตุใดข้าจึงเป็นสาเหตุของเรื่องราววุ่นวายได้ล่ะขอรับ”จางอี้หมิงเกาหัวตนเองอย่างสับสนมึนงง เขาไม่เข้าใจว่าตนเองไปเป็นต้นเหตุของเรื่องราวได้เช่นไร เพิ่งก้าวเท้าเข้ามาได้ไม่เท่าไรก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นต้นเหตุเสียแล้ว เสียงดังโหวกเหวกพวกนี้มีมาก่อนหน้านี้แล้วมิใช่หรือ“เพราะรายการอาหารใหม่ที่จำกัดจำนวนการขายเป็นความเห็นของเจ้าเช่นไรเล่า ลูกค้าพวกนั้นถึงทะเลาะกันอยู่อย่างนี้” ซีฮันถึงกับเล่าไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ เขาต้องยืนอยู่ตรงกลางชายชราทั้งสองคนมานานกว่าสองเค่อแล้วเห็นว่าเป็นชายชราเช่นนั้นหรือ ฮึ! หลอกลวงทั้งเพ ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา ไม่เห็นใจคนที่อยู่ตรงกลางเช่นเขาเลยสักนิด“พี่ซีฮันอย่าเพิ่งโมโหไปขอรับ รบกวนพี่ซีฮันไปแจ้งแก่พวกเขาทุกคนว่าให้อยู่ในความสงบ ขอข้าได้รับฟังเรื่องราวสักนิด คงใช้เวลาไม่นานที่จะหาทางออกของปัญหาให้ขอรับ” “ได้ ๆ” เสี่ยวเอ้อร์อันดับหนึ่งของเหลาอาหารซิ่งฝูรีบไปจัดการตามที่เจ้านายตัวน้อยกล่าว เมื่อเขานำความไปแจ้งแก่ลูกค้ากลุ่มนั้น พวกเขาจึงเงียบเสียงลงและเดินไปนั่งรอคอยว่าเหลาอาหารซิ่งฝูจะจัดการปัญหาเช่นไร
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 84
“เถ้าแก่เอาน้ำตาลผักกับเกลือผักมาเปรียบเทียบกันไม่ได้ขอรับ เพราะเกลือผัก ไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนในการทำ ระยะเวลาในการทำ รวมถึงการดูแลรักษายุ่งยากกว่าน้ำตาลผักมาก แต่ถ้าหากว่าเถ้าแก่คิดว่าแพงเกินไป กลุ่มการค้าหลัวถงก็คงต้องขอนำเกลือผักไปเสนอให้กลุ่มการค้าอื่นแทน ท่านว่าดีหรือไม่ขอรับ”“มะ ไม่ดีหมิงหมิงน้อย ข้าเพียงล้อเล่นเท่านั้นเอง ได้ฟังเจ้าอธิบายมาเช่นนี้แล้ว ข้าพอจะเข้าใจและยอมรับได้ เช่นนั้นก็ตกลงที่ราคาสิบอีแปะเท่าราคาเครื่องเทศนั่นแหละ” ฮึ! ช่างเป็นเด็กที่เจ้าเล่ห์เสียจริง เห็นรูปร่างเป็นเด็กน้อยเช่นนี้ ประมาทไม่ได้เสียแล้ว ในเรื่องการต่อรอง เขาต้องระวังตัวเช่นนี้เชียวหรือ เฮ้อ! หมดกันกับฉายาเถ้าแก่หวังผู้ไม่เคยพ่าย เถ้าแก่ร้านขายของชำถึงกับยกมือขึ้นซับเหงื่อตรงบริเวณหน้าผากทั้งที่ไม่มีเหงื่อออกมาเลยสักหยด“ท่านพ่อ ข้าขอตัวอย่างเกลือผักด้วยขอรับ” จางอี้หมิงขอเกลือผักจากบิดา เด็กน้อยได้คาดการณ์ไว้แล้วว่าเกลือผักต้องขายได้หลังจากที่ได้ยินเถ้าแก่หวังบอกเหตุผลตั้งแต่วันที่มาคุยเรื่องการค้าครั้งใหญ่ อีกอย่าง ในฐานะพ่อค้า เหตุใดจะไม่หาหนทางให้ขายได้ ถ้าเกลือผักนำออกขายไม่ได้ นั่นล่ะที่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 83
เมื่อเช้าวันใหม่มาเยือน สุริยายังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า แต่สมาชิกตระกูลจางต่างก็พากันลุกขึ้นมาจัดการหน้าที่ของตนเองแล้ว แม้แต่เด็กน้อยอย่างจางอี้หมิงก็ตื่นนอนมาเตรียมตัวด้วยเมื่อวานตอนเย็นหลังจากที่ได้พูดคุยตกลงกัน พวกเขาได้ข้อสรุปแล้วว่าจะลงหลักปักฐานเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่หมู่บ้านหลัวถงนี้ดังนั้นแล้ว จางอี้หมิงจึงได้ขอโฉนดที่ดินมาจากท่านย่าเพื่อนำมาวางแผนผังการใช้สอยที่ดินให้เกิดประโยชน์สูงสุด ที่ดินของตระกูลจางมีทั้งหมดสามสิบหมู่และอยู่ท้ายหมู่บ้าน บ้านที่ชาวบ้านช่วยกันสร้างให้ตอนนี้อยู่ห่างจากลำธารพอสมควร จางอี้หมิงจึงเสนอให้แบ่งที่ดินออกเป็น 5 ส่วน ในเมื่อสกุลจางตกลงที่จะเป็นพ่อค้าคนกลางแล้ว ที่ดินที่จะใช้ในการปลูกพืชผักจึงตัดออกไปเสียมาก เหลือเพียงไว้ใช้ปลูกพืชผักเพื่อกินเองเท่านั้นบริเวณหน้าบ้าน อี้หมิงตั้งใจจะสร้างเป็นสถานศึกษาในอนาคต ที่ดินจึงถูกกันไว้มากหน่อย บ้านที่กำลังจะสร้างในอีกไม่กี่วันนี้เป็นแบบชั่วคราวเพื่อรอให้ชาวบ้านร่ำรวยและสร้างไปพร้อมกัน จึงจัดไว้ตรงกลาง เหลือพื้นที่หลังสุดที่อยู่ใกล้ลำธารสำหรับสร้างบ้านที่สวยงามและมีขนาดใหญ่ในภายหลังเมื่อวาดแบบออกมาอย่างคร่าว ๆ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 82
“ท่านพ่ออย่าได้เป็นกังวลไปเลยขอรับ ต้นหญ้าหวานมีเป็นภูเขา ถึงแม้จะมีใบสั่งซื้อจำนวนมาก ทว่าในการทำหัวเชื้อ เราใช้ต้นหญ้าหวานนิดเดียวเท่านั้น ท่านพ่อลืมแล้วหรือขอรับว่าเราไม่ต้องตากต้นหญ้าหวานแล้ว ในเมื่อเราใช้ใบสดในการทำน้ำตาลผัก ปริมาณที่ใช้จึงลดลงตามไปด้วย อีกอย่างหนึ่งคือใบหญ้าหวานสดหนึ่งจินใช้ทำหัวเชื้อได้ประมาณสิบไหเลยนะขอรับ”“จริงเช่นหมิงเอ๋อร์พูด พ่อช่างเป็นคนขี้ลืม หมิงเอ๋อร์บอกว่าจะปรับสูตรการทำหัวเชื้อเช่นนั้นหรือ ในเมื่อวันนี้ไม่มีวัตถุดิบที่จะทดลองแล้ว เช่นนั้นค่อยทดลองวันอื่นกันเถอะ”“หมิงเอ๋อร์ พรุ่งนี้หลังจากที่เราส่งน้ำตาลผักรอบสุดท้ายและตกลงจ้างงานกับเถ้าแก่หวังเสร็จแล้ว พ่อว่าเราไปหาท่านปู่หลินให้ช่วยเรื่องการสร้างบ้านกันเถอะ เรื่องสร้างบ้านพ่อไม่ถนัด เกรงว่าจะพูดคุยกับช่างไม่รู้เรื่อง แล้วหมิงเอ๋อร์พอรู้เรื่องการสร้างบ้านหรือไม่” จางอี้เทาปรึกษาบุตรชายอีกหนึ่งเรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญเร่งด่วนอันดับหนึ่ง“ข้าเป็นเพียงเด็กน้อยห้าขวบ ไหนเลยจะรู้เรื่องการสร้างบ้านเล่าท่านพ่อ แต่ข้ารู้ว่าบ้านหลังนี้ ข้าต้องการสิ่งใดบ้าง ในวันที่คุยกับช่าง ข้าจะอธิบายให้ท่านพ่อและช่า
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 81
“หมิงเอ๋อร์ แล้วถ้าเกลือผักสามารถทำออกมาขายได้เล่า เจ้าได้วางแผนไว้เช่นไรบ้าง” หลังจากที่เอ่ยชมกันไปมาแล้ว อี้เทาจึงถามบุตรชายด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ท่านพ่อ เกลือผักข้าจะไม่หวงสูตรขอรับ เพราะเกลือผักใช้เวลาในการทำนานกว่า ขั้นตอนยุ่งยากกว่า แต่ข้าจะขอส่วนแบ่งจากการขายแทนขอรับ อีกหนึ่งเหตุผลคือหากเราคิดค่าสูตรทุกอย่าง ชาวบ้านอาจจะต่อต้านเราเหมือนกับท่านพี่หลวนซาน เราแค่ขอส่วนแบ่งเล็กน้อยเท่านั้นก็พอ”“แต่ท่านพ่ออย่าลืมนะขอรับ ถึงแม้จะเพียงแค่หนึ่งอีแปะ แต่ถ้าปริมาณการขายเป็นหมื่นเป็นแสนห่อ ท่านพ่อคิดว่ามันจะมีรายได้เกิดขึ้นเท่าไรขอรับ”“หมิงเอ๋อร์ เจ้าช่างเหมือนกับท่านปู่ของเจ้ายิ่งนัก” นางหูเอ่ยชมออกมาหลังจากที่ได้ฟังความคิดของหลานชายสามีของนางทั้งเป็นคนดี รักครอบครัวและเก่งกาจในการทำการค้ายิ่งนัก เมื่อเห็นว่าอี้เทาชื่นชอบการเป็นอาจารย์ในสำนักศึกษา ก็ไม่เคยบังคับให้สืบต่อกิจการค้าผ้า น่าเสียดายที่สามีของนางอายุสั้น ไม่ทันได้เห็นความน่ารักและเฉลียวฉลาดของหลานชาย“ข้าเก่งเหมือนท่านพ่อแล้ว ข้ายังเก่งเหมือนท่านปู่ด้วยขอรับ ฮิฮิ” “เจ้าเด็กหลงตัวเอง” นางหูถึงกับส่ายหน้าแต่ก็ยกยิ้มกว้าง นางเพ
