Se connecterShare
บทที่ 223
Dernière mise à jour:
2024-12-14 16:20:19
Related chapter
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 224
121 : สรุปท่านต้องการเงินเท่าใด เมื่อเข้าใจขั้นตอนการทำงานดีแล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปหน้าที่ของตนเองต่อ หลี่เมิ่งเหยาดึงมือสามีเข้ามาคุยใกล้ ๆ “สรุปท่านต้องการเงินเท่าใด” เซี่ยโหวหานเฟิงที่มัวแต่ยินดี กับวิธีทำการค้าของนาง ลืมเรื่องเงินไปเสียสนิท เขาเอ่ยเสียงค่อย
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 225
สมุนไพรล้ำค่าที่มีอยู่มากมายนั้น ไม่สามารถนำมาวางขายทั่วไปได้ นางจึงต้องเตรียมหาสมุนไพรพื้นฐานทั่วไปมาขายก่อน เมื่อมีคนเจ็บป่วยอาการร้ายแรง ถึงเสนอขายสมุนไพรล้ำค่าเหล่านั้น แต่แม้เป็นยาสามัญทั่วไป เมื่อเติบโตในเรือนโลกันตร์ ย่อมมีสรรพคุณเหนือกว่าข้างนอก ดูเหมือนงานขุดหาสมุนไพรในเรือนโลกั
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 226
122 : ท่านป้าข้าอยากกินโร๋วเจี๋ยหมัว ! เซี่ยโหวหานตงได้เข้าไปหารือ กับฮูหยินผู้เฒ่าและน้องชายเรื่องวันเปิดร้าน พวกเขายึดเอาฤกษ์สะดวกเป็นหลัก คือวันหนึ่งเดือนอ้าย เสี่ยวเอ้อร์ของร้านถูกคัดเลือกมาจากทั้งสามเรือน ในจำนวนเท่า ๆ กัน ซุนหลิงเหมิงเป็นคนสั่งสอน เรื่องการดูแลแขกให้พวกเขาด้วยตัวเอ
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 227
แม่ครัวใหญ่หันไปทางหลี่เมิ่งเหยา เห็นนางพยักหน้าลงให้ ย่อมหมายความว่าให้รับเงินจากเขามาได้ “สิบอีแปะเท่านั้นเจ้าค่ะ” “นี่ขอรับ” เขาหยิบเงินสามสิบอีแปะยื่นให้แม่ครัวใหญ่ไป เจ้าซาลาเปาน้อยสามคน อยู่ในชุดหมวกขนกระต่ายน่ารักน่าชัง กำลังยืนกัดกินโร๋วเจี๋ยหมัวกันอยู่ ทำ
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 228
123 : หากเราฆ่ากบฏ ก็ไม่ผิดสินะ เซี่ยโหวหานปิงเห็นแล้วพลันเข้าใจ เฉาซูหลิ่งให้เด็กสองคนนั้นเล่าเรียนด้วยจริง ๆ เขาเกิดความรู้สึกผิดต่อบุตรชายเล็กน้อย ฮูหยินผู้เฒ่าเห็นว่าอีกโต๊ะนั้น เด็ก ๆ ร่าเริงสดใสกันมาก หันมามองคนจากบ้านรอง รู้สึกพวกเขาเงียบเกินวัยไปเสียหน่อย
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 229
“พวกเจ้าเป็นใคร กล้ามาขวางทางคุณชายรองฉีของพวกเรา ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึ !” มุมปากเซี่ยโหวหานเฟิงกระตุกขึ้นเบา ๆ บุรุษวัยยี่สิบกว่าปีผู้นี้คือฉีถิงซีนี่เอง “ข้าชื่อเซี่ยโหวหานเฟิง บิดาของข้าเปิดร้านอาหารวันนี้ ดูจากท่าทางของพวกเจ้าแล้ว คงไม่ได้ตั้งใจไปอุดหนุนร้านของพวกเรากร
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 230
124 : พี่ใหญ่ท่านต้องแก้แค้นให้ข้านะเจ้าคะ เรื่องเล่าของชาวเมืองหยางเป่ยเช้านี้ ช่างฟังครึกครื้นยิ่งนัก เรื่องแรกถนนเส้นหน้าประตูทางเข้าเมือง มีร้านอาหารเปิดใหม่ชื่อ ร้านอาหารตระกูลเซี่ยโหว รสชาติอร่อยถูกปากยิ่งนัก อีกทั้งราคาก็สมน้ำสมเนื้อ ใครผ่านไปมาอย่าได้พลาดเชียวละ เรื่อ
Dernière mise à jour : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 231
ฮ่องเต้พลันมีสีพระพักตร์เย็นชา พระองค์ไม่มีวันคิดออกหรอก ว่าตราประทับนี้จะเป็นของปลอม ระหว่างทางได้ข่าวว่ามีคนไปลอบสังหารขบวนนักโทษแต่ไม่สำเร็จ มาตอนนี้น้องสาวแท้ ๆ ของพระองค์ ยังกล้าลงลายมือชื่อรับคนเข้าเมืองอีก จะให้ตามไปเอาผิดถึงเมืองหยางเป่ย ก็เกรงว่าจะทำการโดยเปล่าประโยชน์ ดีไม่ดีถูกพวกคนเถื่อน
Dernière mise à jour : 2024-12-14
Latest chapter
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 282
ฤดูร้อนปีนี้ไม่ได้ร้อนมากอย่างที่คิด บรรยากาศกำลังเย็นสบาย สายลมพัดเอื่อยสายน้ำไหลฉ่ำ หลี่เมิ่งเหยากำลังอ้าปากรับเนื้อปลาย่าง ที่สามีป้อนให้อย่างมีความสุข นางมองเด็ก ๆ ที่นั่งกินข้าวกันอย่างเพลิดเพลิน ชีวิตแสนเรียบง่ายนั้น ต้องแลกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อยเพียงใด นางค่อนข้างหวงแหนพวกเขาทุกคน
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 281
“เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ข้าจะเอาออกให้” เซี่ยโหวหานเฟิงรีบตรงไป ดึงหนามกิ่งไม้ออกจากตัวของเขา “ขอบคุณขอรับพี่เขย” เขาเอ่ยอย่างนอบน้อม ไม่คิดว่าตอนทำธุระเสร็จ เดินกลับออกมานั้น กิ่งไม้หนามดันมาเกี่ยวเสื้อผ้า และบาดนิ้วมือของเขาเข้า บอกว่าไม่เจ็บก็คงไม่ใช่ “พี่หญิงใหญ่ข้าเจ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 280
147 : เหมยเอ๋อร์นี่คือเมืองของแม่เจ้า (จบ) เข้าสู่คิมหันตฤดู หลี่เมิ่งเหยาตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว แต่เพราะเป็นครรภ์แรก ท้องของนางจึงไม่ได้ใหญ่เหมือนเช่นผู้อื่น นางเคยให้สัญญากับน้องชาย ว่าจะพาเขาออกไปท่องเที่ยว เมื่อสะสางงานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว นางจึงจัดตั้งขบวนรถม้า มุ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 279
“ท่านรู้จักพี่ชายข้าด้วยหรือ” “รู้จัก วันก่อนข้าเพิ่งพาหลานชายไปสมัครเรียนที่นั่น” “เช่นนี้นี่เอง” สวีฟางจิงยืดอกน้อย ๆ ขึ้น นางรู้สึกเหมือนมีดอกไม้เบ่งบานอยู่ในหัวใจ ทำให้ไม่อาจหุบยิ้มลงได้ เสี่ยวหยวนมองเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขารู้ทันทีว่าสตรีนางนี้ หมายปองเสิ่นหร
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 278
“เสี่ยวหยางโตเร็วมาก ตอนนี้ข้าอุ้มแทบไม่ไหวแล้ว” นางนั่งลงด้านข้างกับมารดา จ้องมองหน้าท้องของนางด้วยความรู้สึกยินดี “เจ้าไม่ต้องมองข้า เรื่องแบบนี้ข้าควบคุมไม่ได้” เฉาซูหลิ่งแอบอายเล็กน้อย นางตั้งครรภ์อีกแล้ว ทั้งยังท้องพร้อมกับบุตรสาวอีกด้วย “ข้าไม่ได้ว่าอะไรเสีย
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 277
146 : หยางเป่ยจวิ้นจู่ ฮ่องเต้ที่อยู่เมืองหลวงได้รู้ข่าวนี้ กลับรู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง ใครจะรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ ฮ่องเต้ทรงได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมากมายนัก ราชครูฮู่ผู้เป็นอาจารย์ของพระองค์ มีสายเลือดของราชวงศ์เก่าไหลเวียนอยู่ในกาย และพยายามก่อกบฏอยู่หลายครั้ง
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 276
ใบหน้าของคนเป็นสามีซีดเผือดหลังได้ยิน “เป็นปีเลยหรือ” “อื้ม” “เช่นนั้นยังไม่ต้องมีก็ได้” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ หลี่เมิ่งเหยาหัวเราะจนตัวงอ เรื่องนี้นางเลือกที่จะคุมกำเนิดด้วยการกินยาไว้ก่อน เกิดนางกับมารดาท้องพร้อมกัน คงเหนื่อยไม่น้อย เอาไว้ให้น้องของนางโตได้ส
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 275
145 :มาตกลงเรื่องงานแต่งกันเถอะ เมื่อถูหลิวได้มาเยือนที่เรือนของเฉาซูหลิ่งอย่างเป็นทางการ เขาไม่ได้มาตัวคนเดียว กลับพาแม่สื่อมากับเขาด้วย เฉาซูหลิ่งยังไม่ได้บอกเรื่องตั้งครรภ์กับเขา นางกำลังนั่งเหม่อกับคำพูดของแม่สื่อ ราวกับได้ย้อนเวลาไปเป็นบุปผาแรกรุ่น ซ่งฉีโหย่งกับหลิวอี๋เฉ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 274
“ว่าอย่างไรได้หรือไม่” อย่าอ้อนข้า หลี่เมิ่งเหยาก้มหน้าลงต่ำ ดันเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้า เขาพร้อมขนาดนี้ หากนางปฏิเสธจะดูใจร้ายใจดำเกินไปไหม “เหยาเอ๋อร์” เสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงอารมณ์ของสามี นางจะทำสิ่งใดได้ นอกจากพยักหน้าลงช้า ๆ เอวนางถูกรว
