Home / มาเฟีย / บุปผาของมาเฟีย / CHAPTER 35 | กลั่นแกล้ง TW: NC

Share

CHAPTER 35 | กลั่นแกล้ง TW: NC

last update Last Updated: 2025-09-02 10:58:43

เวลาเกือบสี่ทุ่ม คนตัวกำลังนั่งเล็กนั่งทำรายงานที่ห้องนอนอย่างตั้งอกตั้งใจ บางครั้งหากคิดเนื้อหาที่จะใส่ในรายงานไม่ออก เธอมักจะมองวิวด้านนอกเพื่อปลดปล่อยความตึงเครียด

โชคดีที่เธอฝึกงานเสร็จตั้งแต่ช่วงเทอมแรก เทอมที่สองจึงเป็นการทำรายงานส่งให้ทันก่อนขึ้นปีสี่

แกร๊ก~

คนสวยในชุดพร้อมนอนหันไปมองตามต้นเสียง เซนเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำเล็กน้อย

หยิบทิชชู่เปียกมาเช็ดมืออย่างติดเป็นนิสัย ก่อนจะเดินเข้าไปหาคนตัวโตที่นั่งบนเตียงด้วยท่าทางมึนเมาเล็กน้อย

"เมาเหรอคะ" ยกมือลูบแก้มสากอย่างอ่อนโยน ไม่เคยเห็นเขาดื่มจนหน้าแดงได้ขนาดนี้

"นิดหน่อย ลูกค้าทำเหล้า เลยได้ลองตัวใหม่ น่าสนใจดี" เขาพูดออกมาระหว่างที่รับเธอขึ้นมานั่งเกยบนตัก ริมฝีปากหยักจูบที่เนินอกอวบเบาๆ "ตัวหอมดี"

ถอดเสื้อสูททิ้งลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ตามด้วยนาฬิกาข้อมือกับเครื่องประดับอื่นที่สวมใส่ในวันนี้ ก่อนจะรั้งท้ายทอยคนตัวเล็กเข้ามาประกบจูบ

ฉายความปรารถนาผ่านรสจูบเร่าร้อน ดูดดึงเรียวลิ้นเล็กจนน้ำลายไหลออกมาจากมุมปาก ความรู้สึกที่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 36 | เปิดตัว TW: NC

    เวลาเช้าตรู่วันถัดมา คนตัวเล็กถูกปลุกมาร่วมรักตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น พริมโรสจำได้ลางๆ ว่าเธอโดนเข้ากลั่นแกล้งจนเลยเที่ยงคืน ถูกเขาปลดปล่อยข้างในไปสองครั้ง แต่ละครั้งยาวนานห่างกันเกือบชั่วโมง ครั้งแรกกว่าเขาจะปลดปล่อย เธอก็ถึงฝั่งฝันไปแล้วสี่ครั้ง แอลกอฮอล์คือของอันตรายสำหรับแฟนหนุ่มตัวโต เธอจะไม่ยอมให้เขาดื่มจนเมาขนาดนี้อีกเด็ดขาด เช้านี้ก็เช่นกัน คนตัวใหญ่ของเธอนึกครึ้มของเอาผ้ามาปิดตา ก่อนจะจับเธอกระแทกกระทั้นในท่าคลานเข่าจนเสียสติตั้งแต่เช้า "อ๊า! อ๊าๆ ซะ เซน แกะผ้าออก" ทั้งกลัวทั้งเสียวซ่าน เมื่อดวงตามองไม่เห็น ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ ก็ทำงานได้ดีจนน่าใจหาย เสียงหอบกระเส่าเบื้องหลังวันนี้เซ็กซี่ที่สุด สัมผัสดุดันที่เคยได้รับก็ทวีความซาบซ่านมาก เสียจนมวนช่องท้อง "เสียวมากใช่ไหม" "สะ เสียว เค้าเสียว โรสเสียว อื้อๆ" ระล่ำระลักบอกเขาเสียงสั่นเครือ นับวันเขายิ่งสอนสั่งให้เธอกลายเป็นผู้หญิงร่า

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 35 | กลั่นแกล้ง TW: NC

    เวลาเกือบสี่ทุ่ม คนตัวกำลังนั่งเล็กนั่งทำรายงานที่ห้องนอนอย่างตั้งอกตั้งใจ บางครั้งหากคิดเนื้อหาที่จะใส่ในรายงานไม่ออก เธอมักจะมองวิวด้านนอกเพื่อปลดปล่อยความตึงเครียด โชคดีที่เธอฝึกงานเสร็จตั้งแต่ช่วงเทอมแรก เทอมที่สองจึงเป็นการทำรายงานส่งให้ทันก่อนขึ้นปีสี่ แกร๊ก~ คนสวยในชุดพร้อมนอนหันไปมองตามต้นเสียง เซนเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำเล็กน้อย หยิบทิชชู่เปียกมาเช็ดมืออย่างติดเป็นนิสัย ก่อนจะเดินเข้าไปหาคนตัวโตที่นั่งบนเตียงด้วยท่าทางมึนเมาเล็กน้อย "เมาเหรอคะ" ยกมือลูบแก้มสากอย่างอ่อนโยน ไม่เคยเห็นเขาดื่มจนหน้าแดงได้ขนาดนี้ "นิดหน่อย ลูกค้าทำเหล้า เลยได้ลองตัวใหม่ น่าสนใจดี" เขาพูดออกมาระหว่างที่รับเธอขึ้นมานั่งเกยบนตัก ริมฝีปากหยักจูบที่เนินอกอวบเบาๆ "ตัวหอมดี" ถอดเสื้อสูททิ้งลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ตามด้วยนาฬิกาข้อมือกับเครื่องประดับอื่นที่สวมใส่ในวันนี้ ก่อนจะรั้งท้ายทอยคนตัวเล็กเข้ามาประกบจูบ ฉายความปรารถนาผ่านรสจูบเร่าร้อน ดูดดึงเรียวลิ้นเล็กจนน้ำลายไหลออกมาจากมุมปาก ความรู้สึกที่

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 34 | ซีลีน II

    หลายวันต่อมา พริมโรสแวะมาซื้อเครื่องสำอางที่ห้างสรรพสินค้า ใกล้เพนท์เฮ้าส์ในช่วงหลังเลิกเรียน วันนี้เซนบอกเธอล่วงหน้าว่าต้องออกไปดื่มกับลูกค้าที่เพิ่งเซ็นสัญญาค้าอาวุธรายใหม่ จึงเป็นการขับรถไปเรียนที่มหาวิทยาลัยด้วยตนเองในรอบสองเดือนของเธอ "คุณผู้หญิงลองน้ำหอมตัวนี้ไหมคะ เป็นกลิ่นใหม่นะคะ วางขายวันนี้วันแรกเลย" พนักงานแนะนำสินค้าใหม่ให้เธอในฐานะแขกวีไอพี หลังจากที่คนตัวเล็กเดินมาถึงก็บอกกลิ่นน้ำหอมที่ต้องการทันทีอย่างไม่ลังเล พริมโรสสูดกลิ่นจากก้านน้ำหอมที่พนักงานยื่นให้ ก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธ "ไม่ค่ะ แค่นี้พอแล้ว" น้ำหอมกลิ่นฟลอร่าเกินไป ไม่เหมาะกับบุคลิกตนเอง มือเรียวยื่นบัตรเครดิตสีดำที่ได้จากแฟนหนุ่มตั้งแต่ตอนไปสิงคโปร์ นับตั้งแต่นั้นมาเขาก็ให้เธอใช้มันได้ตามสบาย พร้อมกับยึดบัตรเครดิตที่ได้จากที่บ้านไปทันที "ไฮ~" พริมโรสหันไปตามเสียงทักทายนั้น ก่อนจะพบว่าคือซีลีน ยืนอยู่ที่หน้าร้านพร้อมกับบอดี้การ์ดสี่นายที่มีถุงชอปปิงเต็มสองมือ จะว่าไป เธอคนนี้เองก็หายไปตั้งแต่วันที่กลับจากสิงคโปร์ คงจะเป็นอย่า

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 33 | มิตรแท้

    "มีรถขับตามเรามาครับ" ดีนส์พูดในขณะที่มองเจ้านายสลับกับรถยนต์คันหลัง ที่ขับตามพวกเขามาแล้วสักพัก ตั้งแต่ออกจากคฤหาสน์ของริคคาโน่ เซนที่ไม่ทันสังเกตสถานการณ์ตั้งแต่ทีแรกขมวดคิ้วหันไปมองรถคันดังกล่าว เมื่อกี้เขามีเรื่องให้ครุ่นคิดมากมาย อีกทั้งยังหลงเหลือความอ่อนเพลียจากยาสลบที่ได้รับ จึงไม่ทันสังเกตว่ารถคันนั้นพยายามขับตามมาจริงๆ แม้ดีนส์จะลองขับวนในตรอกนี้หนึ่งรอบแล้วก็ตาม "คนของเราอยู่ไหน" "ประกบท้ายรถคันนั้นห่างๆ ครับ" มาเฟียหนุ่มพยักหน้ารับทราบ หันไปมองคนตัวเล็กที่นั่งฟังการสนทนาเงียบๆ "รถคนของราฟาเอลหรือเปล่าคะ" ริมฝีปากอวบอิ่มถามขึ้นมา "ไม่ใช่ครับ รถคันนั้นจอดอยู่ข้างคฤหาสน์มาสักพักแล้ว" ดีนส์อธิบายสิ่งที่ได้ยินผ่านหูฟังให้ทั้งสองคนเข้าใจ ลูกน้องของเขาติดต่อขอดูกล้องวงจรปิดจากคฤหาสน์ เห็นว่ารถคันดังกล่าวจอดอยู่ตรงนั้น ก่อนจะขับตามพวกเขามาโดยแทบไม่ทิ้งระยะห่าง มองดูออกทันทีว่าไม่ใช่มืออาชีพ "รอภาพจากลูกน้องเราสักครู่ครับ" ทันทีที่พูดจบ มือขวาหนุ่มก็ยูเทิร์นรถขับวนซ้ำเป็นรอบที่สาม ไม่นานนักเสียงแจ้งเตือนข้อความก็ดังมาจากมือถือเครื่องสีเทาของมือขวาหนุ่ม ดีนส์

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 32 | คนสำคัญ

    ‘แม่ฉันสวย พ่อเลยเลือกแม่ฉัน' คำพูดที่เธอฟังในวันนั้นด้วยความขบขัน เพราะเข้าใจว่ากำลังถูกเขาอวดคุณแม่ที่เขารักกับคนแปลกหน้า “ริวาโน่ไม่ควรเกิดมาจากผู้หญิงคนนั้น” ความผิดพลาดเดียวของลูกชายคือการเกิดจากผู้หญิงที่ไม่ถูกยอมรับ หญิงสาวที่ได้ฟังก็เกิดความฉุนเฉียวขึ้นทันที ผู้ชายตรงหน้าเธอ ทำราวกับรักแฟนของเธอมาก แต่กลับคิดเล็กน้อยคิดน้อยกับสายตาของคนอื่น “มันความผิดเขาหรือไง ก็คุณทำให้เขาเกิดมาไม่ใช่หรือไงคะ!” “ฉันแค่นอนกับนังนั่นไม่กี่ครั้ง ผู้หญิงคนนั้นจ้องจะจับฉัน!!” พริมโรสส่ายหน้าให้กับถ้อยคำเห็นแก่ตัวของเขา เด็กสาวแค่นหัวเราะออกมา เมื่อเข้าใจว่าอะไรทำให้เซนของเธอเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้ พ่อของเขามองว่าการเกิดมาของเขา คือความผิดพลาด แม่ก็ตั้งใจให้กำเนิดเขาเพื่อหวังจับคนรวย บรรดาญาติที่เหลือ ก็ไม่ยอมรับ เพราะเกิดจากผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้า “งั้นก็ปล่อยเขาสิ ตอนนี้เขาเป็นของโรส” หญิงสาวละทิ้งความกลัวในใจเอ่ยขึ้นมา ปัง! มือใหญ่ของเจ้าของห้องตบลงบนโต๊ะ เมื่อมองเห็นท่าทีก้าวร้าวที่เด็กคราวลูกแสดงออกมา ทั้งกล้าตามมาถึงถิ่นเขา เถียงเขาฉอดๆ “เขาต้องมีรูซโซ่!!” “หยุด

  • บุปผาของมาเฟีย   CHAPTER 31 | ผู้หญิงของเขา

    [Primrose Talks] ตอนนี้เกือบสี่โมงเย็นแล้ว แต่ยังไม่มีท่าทีว่าเซนจะมารับฉันอย่างทุกครั้ง อาจเป็นเพราะวันนี้เป็นประชุมบอร์ดบริหารอย่างที่เขาว่า และพ่อของเขามาหาด้วยตนเอง ฉันเพียงแต่ส่งข้อความหาเขาเท่านั้น ไม่กล้าโทรไปรบกวนในเวลางาน แต่ถึงตอนนี้ เขาก็เพียงอ่าน แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา "ให้ลุงบุญไปส่งไหมแก" ใบเตยที่นั่งรอเป็นเพื่อนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงเต็ม "ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันกลับเอง เขาน่าจะติดประชุมอยู่" ฉันหันไปปฏิเสธเพื่อนด้วยความเกรงใจ เพราะเส้นทางกลับบ้านของใบเตยมันคนละทางกับเพนท์เฮ้าส์ "อย่ามามีมารยาทกับฉัน ส่งข้อความบอกแฟนแก ฉันโทรเรียกลุงบุญแล้ว" ใบเตยจิ้มนิ้วกลางหน้าผากฉันแกล้งๆ หลังจากนั้นก็ก้มหน้าเล่นมือถือต่อ ข้อความถูกส่งไปแล้ว และเขาก็อ่านมันทันที แต่ไม่ตอบ ยังไม่ทันที่รถบ้านของใบเตยจะมาถึง รถยนต์ยุโรปสีดำสนิทก็จอดที่หน้าคณะ บอดี้การ์ดในชุดสูทดำสนิททั้งตัวเดินมายังจุดที่ฉันนั่งอยู่ ฉันไม่คุ้นหน้าพวกเขาเลย แต่ไม่แน่ใจว่าเซนมีลูกน้องเยอะขนาดไหน "นายสั่งให้ผมมารับคุณไปพบครับ" หนึ่งในนั้นประสานมือคุยกับฉันอย่างสุภาพ เขาเคยบอกฉันว่า ศัตรูเขามีม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status