Share

ตอนที่ 11 บิดเบือน2

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-08-16 15:21:31

คำสั่งจากผู้อาวุโสคือให้ล่อลวงจ้าวหมิงอวี่แล้วฆ่าทิ้งในหุบเขาปีศาจ นางที่ยังไม่แกร่งพอจึงทำได้เพียงรังเกียจและขับไล่เขาให้จากไปโดยไว

เขาก็เอาแต่ทำตัวเสแสร้งบอกนางว่าสามีผู้แข็งแกร่งย่อมทำตัวอ่อนแอต่อหน้าภรรยาให้คอยปกป้อง

ดังนั้นหากตัวนางเองแข็งแกร่งเปี่ยมอำนาจมากพอ ย่อมปฏิเสธคำสั่งได้ ทั้งยังสามารถปกป้องเขาอย่างผ่าเผยได้ 

แล้วยามนี้เป็นอย่างไร เพราะนาง จ้าวหมิงอวี่ต้องถูกทำลายวรยุทธจนบาดเจ็บเจียนตาย 

...และเพราะนาง ตอนนี้ ที่แคว้นต้าอันนี่ เขาในฐานะองค์ชายสี่ต้องเสแสร้งเข้มแข็งต่อหน้าผู้คน มิอาจเผยอาการบาดเจ็บเรื้อรังออกมาได้

คิดถึงตรงนี้หลิ่งหลินก็ย้อนนึกถึงภาพจ้าวหมิงอวี่ในวันคัดเลือกศิษย์เข้าร่วมชั้นเรียน วันนั้นเขาเดินมานั่งตำแหน่งประธานในพิธีอย่างสง่างาม 

ทว่านางสังเกตเห็น ขาของเขาคู่นั้น สั่นเทาเล็กน้อย

ดูเถิด นางอยากจะบ้า!

ว่าแต่ นางคิดถึงจ้าวหมิงอวี่ทำไมเนี่ย?

หญิงสาวรีบสลัดความคิดที่ทำให้รู้สึกผิดทิ้งไป หันมาพูดกับอาเป่า “เฮ้อ ช่างเถอะๆ พูดไปเจ้าก็คงไม่เข้าใจ” 

จ้าวหมิงอวี่ที่นั่งฟังประโยคก่อนนี้ของนางอย่างอึ้งๆพลันได้สติกลับมาเช่นกัน เขาสบถในลำคออย่างหัวเสีย

แต่แววตาหลิ่งหลินยังคงกระจ่างใส ไร้วี่แววขุ่นเคือง แม้จะเห็นเขามองมาเหมือนอยากกินเลือดกินเนื้อปานนั้น “เรื่องเจ้าเอาไว้ก่อนแล้วกันนะ ตอนนี้ข้าต้อง...” 

นางกำลังฉุกคิดว่าสมควรเปลี่ยนการแต่งตัวเสียใหม่ ชุดสีแดงที่นำมาด้วยทั้งห่อสัมภาระเหล่านั้นใส่ไม่ได้แล้ว           ทำอย่างไรดี?

กลอกตาไปมาซักพักพลันคิดออก หันมองตัวช่วย 

“อาเป่า เจ้าอยู่โรงซักล้างนี่นา ช่วยพาข้าไปหาเสื้อผ้าชุดใหม่ได้หรือไม่?”

จ้าวหมิงอวี่ได้ฟังยิ่งหน้าดำคล้ำ

ถามไม่ตอบยังจะให้ช่วยเหลือ ช่างบังอาจนัก! 

ทำท่าจะปฏิเสธแต่หลิ่งหลินเร็วกว่า นางสังเกตที่เรียวขายาวๆ ของเขากล่าวว่า 

“อ้อ ข้าลืมไป ขาของเจ้ามีปัญหานี่นา  เป็นอะไรรึ? เคยหักมาก่อนกระมัง แผลเก่ากำเริบสินะ” เหตุที่ล่วงรู้เพราะร่างเก่าของนางเป็นบ่อย หักแล้วหักอีก ต่อแล้วต่ออีก 

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าแบกเจ้าไปแล้วกัน”

ว่าแล้วก็ยื่นหน้าออกไปมองผู้คนด้านนอก พบว่าพวกองครักษ์และนางกำนัลที่วิ่งวุ่นพากันไปทางอื่นแล้ว มองซ้ายมองขวาอีกที จึงพบเส้นทางที่เป็นช่องโหว่ ฝั่งนั้น!

“ใช้เส้นทางนี้ออกไปก่อน แล้วเจ้าค่อยบอกทางข้า” นางสั่งพลางจับบุรุษแบกขึ้นแผ่นหลัง “อยู่นิ่งๆ”

จ้าวหมิงอวี่ “...”

ตามทางลดเลี้ยว สตรีตัวเล็กแต่เรี่ยวแรงเยอะนัก ทำเอาบุรุษตัวโตได้แต่อึ้งและทึ่งไม่หยุดจนพูดไม่ออก

จ้าวหมิงอวี่ยามนี้นิ่งขึ้งมิเอ่ยวาจาทัดทานแม้สักคำ เพราะภาพจำที่ฝังใจจู่ๆ พลันผุดพรายอย่างมิอาจควบคุมได้

คำว่า ‘ดี...ดีมาก’ ที่ใครบางคนมักพูดติดปาก อีกทั้งการเจอกันครั้งแรกก็แบกเขาขึ้นไหล่น้อยๆเช่นนี้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน6

    “คุณหนูที่เจ้าว่าคงเป็นว่านลู่ชิงกระมัง”เสี่ยวปาเบิกตา “ใช่เจ้าค่ะ คุณหนูสวีเพิ่งเข้ามาเรียน รู้ได้อย่างไร? แต่ช่างเถอะเจ้าค่ะ” เสี่ยวปาทำเสียงกระซิบขยิบตายุกยิกพูดต่อ “แต่หากคุณหนูสวีคิดว่าองค์ชายสี่จะหลงกลก็อย่าได้กังวล เพราะข้ารายงานพระองค์ทุกกิริยาตามความเป็นจริงทุกประการเจ้าค่ะ”“เจ้าถูกส่งไปจับตาดูว่านลู่ชิงหรือ?”“เปล่าเจ้าค่ะ ข้าแค่ไปคอยรับใช้ตามหน้าที่ชั่วคราวแทนนางกำนัลอีกคนที่ลาป่วย”“อ้อ...” หลิ่งหลินพลิกตัวห่มผ้าถึงคอหันหลังหนี “แต่กับข้า เจ้าถูกส่งมาจับตาดูโดยตรงกระมัง?”“หะ?” เสี่ยวปากะพริบตาปริบๆ “คุณหนูรู้หรือ?”หลิ่งหลินร้องเฮอะ “ปากเจ้าพูดไม่หยุด แต่ตาจ้องมองทุกอิริยาบถของข้าอย่างแน่วแน่ปานนั้น ขนาดยามนี้ยังนั่งเกาะขอบเตียงแน่น นับกระทั่งข้ากระพริบตากี่ครั้ง ไม่หลับไม่นอนหรือไร?”“...!?” “ไปเอาฟูกมานอนข้างเตียงข้าไป เฝ้าข้าใกล้ๆ นี่ล่ะ จะได้ไม่คลาดสายตา ดีหรือไม่?”เสี่ยวปายิ้มแห้ง “คุณหนู ข้าเองก็ไม่ได้อยากทำ ท่านก็แค่อย่าไปไหนไกลตา ข้าจะได้ไม่ลำบากใจเจ้าค่ะ”“นอนเถอะ ข้าไม่ไปที่ใดหรอก ง่วงจะตาย”“เจ้าค่ะๆ”เสี่ยวปารีบลุกขึ้นไปเปิดตู้หอบเครื่องนอนมาตามสั่ง หลังจา

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน5

    หลิ่งหลินไม่คิดว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่บ่าวระดับล่างจะมีสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้านายชั้นสูงโดยไม่คิดเลื่อนฐานะตัวเองอีกอย่าง อาเป่าคงเป็นคนจำพวกเย่อหยิ่งเย็นชาและสมถะไม่สนฐานะทางสังคม ทุกคนย่อมมีเหตุผลแห่งตน ตัวอย่างมีให้เห็นเยอะแยะ เฒ่าทารกเครายาวที่วันๆ เอาแต่ร่ำสุราเมามายริมถนน ทำตัวเหมือนยาจกเร่ร่อนไร้หลัก ยังเป็นถึงผู้เยี่ยมยุทธไร้แซ่ไร้นามแต่ฝีมือเก่งกล้าสามารถเป็นที่เลื่องลือแต่จะว่าไปแล้ว จ้าวหมิงอวี่เองก็กำพร้ามารดานี่นา คงมีปมในใจเดียวกันกระมังถึงมิแบ่งแยกชนชั้น แบบนี้ล่ะ นางถึงชอบเขา คิดไปคิดมา หลิ่งหลินนึกตกใจตัวเองอ๊ะ! ข้ากำลังคิดอันใด? ไม่ใช่เสียหน่อย! ไม่ได้ชอบ!“ส่วนนางกำนัลชิงเอ๋อร์ จวนสกุลหูรังเกียจอย่างยิ่ง” เสี่ยวปาถูกส่งมาให้จับตาดูคุณหนูสกุลสวีทุกย่างก้าว แต่ด้วยนิสัยช่างจำนรรจาจึงพูดคุยไม่หยุดนางทำปากยื่นเล่าต่ออีกว่า “แม้จะรับเป็นอนุให้บุตรชายก็จริงแต่ก็ทำอย่างจำใจ ชีวิตนางหลังจากนี้ย่อมไม่ดี เห็นว่าตอนนี้นายท่านหูกับฮูหยินหูจ้างบรรดาแม่สื่อเฟ้นหาภรรยาคนใหม่ให้หูซั่วอย่างยากเย็นแสนเข็นจนเลือดตาแทบกระเด็น ไม่มีบ้านใดอยากให้บุตร

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน4

    “นั่นชุดนางกำนัลขั้นหนึ่ง”หลิ่งหลินแขวนคืนราวตากผ้า มองหาชุดใหม่ ครานี้เป็นชุดสีฟ้า ได้ยินอาเป่าพูดอีกว่า “นั่นชุดนางกำนัลขั้นสาม”หลิ่งหลินหยิบใหม่เป็นชุดสีชมพูเข้ม อาเป่าก็พูด “นั่นชุดนางกำนัลรุ่นใหญ่”หยิบใหม่อีกชุดเป็นสีชมพูอ่อน“ชุดนางกำนัลขั้นสอง”อีกชุดเป็นสีน้ำเงิน“นั่นชุดขันทีขั้นหนึ่ง”อีกชุดเป็นสีเทา“ชุดทหารยาม”“...”หญิงสาวเริ่มหงุดหงิดแล้ว “ใส่ไม่ได้สักชุดเลย?”“ใช่! แต่ละชุดบอกถึงตำแหน่งในตำหนัก” “ไม่ว่าชุดไหนก็ใส่เข้าเรียนไม่ได้ทั้งนั้นด้วยสินะ”“หากใส่เข้าเรียน ย่อมถูกตรวจสอบ”หลิ่งหลินกะพริบตาปริบๆ “เหตุใดเจ้าถึงรู้ว่าข้าต้องเข้าเรียน”สายตาจ้าวหมิงอวี่สื่อนัยว่าแล้วเหตุใดเจ้าถามโง่ๆ “การแต่งกายของเจ้าชัดเจนว่าเป็นคุณหนูจากข้างนอก”“อ้อ...”จ้าวหมิงอวี่แค่นเสียงเตือนอีกว่า “หากถูกพบ แน่นอนมันไม่ยากที่จะถูกมองออกว่า ปลอม!”“...”เน้นคำว่าปลอมชัดเจนมาก หลิ่งหลินหมดคำจะเอ่ย “เอาอย่างไรดี? ข้าพลั้งมือทำร้ายคนเพราะช่วยเจ้านะ อาเป่า เจ้าต้องช่วยข้าคิดหาวิธีเอาตัวรอด”จ้าวหมิงอวี่หรี่ตา “ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าช่วย” “แต่ข้าก็ช่วยไปแล้วไง” “...”หลิ่งหลินไม่ย

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน3

    ตอนนั้นเขาพลาดท่าศัตรูบาดเจ็บสาหัสจากศึกหนักที่ถูกล่อหลอกเข้าทางตาจนและถูกลอบโจมตีไร้ทางหนีเมื่อหลุดพ้นจากคมธนูดุจห่าฝนจนเลือดอาบร่างกลับต้องผจญกับฝูงหมาป่าตัวเขื่องในถ้ำเร้นลับจู่ๆ สตรีชุดแดงผู้หนึ่งก็เข้ามา ฆ่าหมาป่าจนเหี้ยน แล้วยืนแสยะยิ้มสยองบนกองศพเหนือธารโลหิตแดงฉาน จากนั้นนางก็จับเขาขึ้นบ่า แล้วแบกออกมานอกถ้ำ พาฝ่าลูกธนูอันคมกริบอย่างบ้าระห่ำ สังหารมือธนูพวกนั้นอย่างอหังการจนตายเกลื่อน พื้นดินเจิ่งนองไปด้วยเลือด‘หนุ่มน้อย เดิมทีข้าไม่เคยช่วยเหลือใครมีแต่เข่นฆ่า เห็นแก่ที่เจ้ารูปงามหรอกนะ มารดาถึงช่วย’มารดา?ตอนนั้นเขารู้สึกเสียหน้าจนโกรธนางมาก แม้เพิ่งรู้ภายหลังว่านางแก่กว่าเขาถึงห้าปี แต่ครั้งแรกที่เจอกันใบหน้าที่อ่อนกว่าวัยของนางล้วนบ่งบอกได้ดีว่ามิควรกล้าบังอาจขนาดนี้! อีกทั้งไม่เคยมีใครเคยเห็นเขาที่เป็นจอมทัพระดับพระกาฬตกอยู่ในสภาพอนาถ นางเป็นคนแรกและคนเดียวท้ายที่สุดจ้าวหมิงอวี่ก็จนใจกับความบังอาจนั้น เหมือนเช่นในครั้งนี้ ที่รู้สึกจนใจกับสตรีตรงหน้าเช่นกัน น่าเจ็บใจที่แผลเก่ากำเริบ เจ็บจนชาไม่หาย ขยับไม่ได้เสียที“ไปทางนี้”เขาบอกทางเสียงเรียบเมื่อถูกถามอีกครั้งว่าท

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน2

    คำสั่งจากผู้อาวุโสคือให้ล่อลวงจ้าวหมิงอวี่แล้วฆ่าทิ้งในหุบเขาปีศาจ นางที่ยังไม่แกร่งพอจึงทำได้เพียงรังเกียจและขับไล่เขาให้จากไปโดยไวเขาก็เอาแต่ทำตัวเสแสร้งบอกนางว่าสามีผู้แข็งแกร่งย่อมทำตัวอ่อนแอต่อหน้าภรรยาให้คอยปกป้องดังนั้นหากตัวนางเองแข็งแกร่งเปี่ยมอำนาจมากพอ ย่อมปฏิเสธคำสั่งได้ ทั้งยังสามารถปกป้องเขาอย่างผ่าเผยได้ แล้วยามนี้เป็นอย่างไร เพราะนาง จ้าวหมิงอวี่ต้องถูกทำลายวรยุทธจนบาดเจ็บเจียนตาย ...และเพราะนาง ตอนนี้ ที่แคว้นต้าอันนี่ เขาในฐานะองค์ชายสี่ต้องเสแสร้งเข้มแข็งต่อหน้าผู้คน มิอาจเผยอาการบาดเจ็บเรื้อรังออกมาได้คิดถึงตรงนี้หลิ่งหลินก็ย้อนนึกถึงภาพจ้าวหมิงอวี่ในวันคัดเลือกศิษย์เข้าร่วมชั้นเรียน วันนั้นเขาเดินมานั่งตำแหน่งประธานในพิธีอย่างสง่างาม ทว่านางสังเกตเห็น ขาของเขาคู่นั้น สั่นเทาเล็กน้อยดูเถิด นางอยากจะบ้า!ว่าแต่ นางคิดถึงจ้าวหมิงอวี่ทำไมเนี่ย?หญิงสาวรีบสลัดความคิดที่ทำให้รู้สึกผิดทิ้งไป หันมาพูดกับอาเป่า “เฮ้อ ช่างเถอะๆ พูดไปเจ้าก็คงไม่เข้าใจ” จ้าวหมิงอวี่ที่นั่งฟังประโยคก่อนนี้ของนางอย่างอึ้งๆพลันได้สติกลับมาเช่นกัน เขาสบถในลำคออย่างหัวเสียแต่แววตาหลิ่งหลิ

  • บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร   ตอนที่ 11 บิดเบือน1

    หลิ่งหลินฝังร่างตัวเองอยู่ในถ้ำจำลองอย่างมิดชิด ไม่มีใครเห็นเลยสักนิดนอกจาก....หญิงสาวเพิ่งนึกขึ้นได้ เหตุการณ์ทำร้ายองครักษ์กับนางกำนัลเมื่อครู่ ยังมีคนผู้หนึ่งเห็นอยู่ ไม่ได้การ ทิ้งพยานไว้โจ่งแจ้งมิได้ คิดแล้วก็รีบพุ่งตัวออกมาอีกรอบ แล้วจับตัวคนที่ยังคงนั่งนิ่งประหนึ่งเสาหินให้เข้าถ้ำไปด้วยอีกคนจ้าวหมิงอวี่ “...”ในถ้ำจำลอง หลิ่งหลินยังคงได้ยินเสียงผู้คนวุ่นวาย สุ้มเสียงเหล่านั้นกระจายไปทั่ว ตามหาคนร้ายจ้าละหวั่น นางเงี่ยหูฟังอย่างเงียบงัน ได้ยินคนด้านนอกถามตอบกันว่า“เจ้าเห็นสตรีผู้หนึ่งหรือไม่ นางอาจเป็นคนร้าย”“นางเป็นใคร”“ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นในตำหนักมาก่อน”“รูปพรรณสันฐานเป็นเช่นใด ข้าจะช่วยตามหา”“อายุราวสิบห้าสิบหก ผิวพรรณดี ใบหน้าสะสวย แตกต่างจากนางกำนัล จุดสังเกตปากแดง ดวงตากลมโต สวมชุดสีแดง”“ได้! ปากแดง ชุดแดง ไป! ช่วยกันตามหาให้ทั่ว”เสียงพูดคุยดังต่อเนื่อง คนกระจายตัว พร้อมข่าวนั้นที่กระจายออกไปอย่างทั่วถึงหลิ่งหลินนิ่วหน้า ชุดของนางโดดเด่นเกินไปเสียแล้ว จังหวะนั้นได้ยินคนด้านข้างถามเสียงขรึมว่า“เจ้าเป็นนักฆ่าปลอมตัวมาจริงหรือ?”หลิ่นหลินตอบเสียงเหนื่อย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status