LOGINShare
ตอนที่ 1 ร่างใหม่ 3
Last Updated:
2025-07-27 16:43:41หลิ่งหลินเสียเวลาไม่ปลุกใครให้ตื่นขึ้นมาแล้วพร่ำบ่นเพื่อสั่งสอน นางจับกระชากหนังหัวผ่านเส้นผมของสาวใช้แล้วลากออกมาหน้าประตูห้อง
สาวใช้ตกใจจนลืมตาตื่น นางกรีดร้องอย่างงุนงง “กรี๊ด! คุณหนู! เกิดอันใดขึ้น เหตุใด?”
หลิ่งหลินไม่ตอบคำ นางถีบประตูห้องดังปัง เรียกบ่าวกวาดลานเสียงดัง “ใครอยู่ตรงนั้น ไปเรียกพ่อบ้านมา”
บ่าวคนนั้นย่อมทิ้งไม้กวาด วิ่งออกไปทำตามคำสั่ง
“คุณหนู ท่านกำลังทำสิ่งใดเจ้าคะ?” สาวใช้สับสน นางกุมศีรษะตนที่เจ็บแสบเพราะถูกดึงผมจนร่วงเป็นกระจุก
“โอ๊ย! บ่าวเจ็บ ปล่อยนะ คุณหนูบ้าไปแล้วหรือไร?”
สาวใช้ผู้หนึ่งไม่ทำหน้าที่ให้ดียังบังอาจด่าทอเจ้านาย หลิ่งหลินยิ้มเย็น “ข้าบ้าแน่” จบคำพลันเหวี่ยงร่างสาวใช้ออกไปนอกห้อง ร่างนั้นกระแทกพื้นดินดังปึก จุกจนตัวงอ
ไม่นาน พ่อบ้านก็มาพบตามหน้าที่ “คุณหนูใหญ่ เรียกข้ามามีเรื่องอันใดหรือขอรับ?”
หลิ่งหลินหันไปสั่ง “ขายสาวใช้คนนี้ออกไปซะ”
“หา!?”
สาวใช้เบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ
พ่อบ้านนิ่งอึ้งไป ไม่คาดคิดว่าจู่ๆ คุณหนูจะลุกขึ้นมาทำอะไรเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาทำได้เพียงสงสัย รีบสั่งคนให้ลากตัวสาวใช้ออกไป ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะดิ้นพล่านอย่างไร
“ไม่นะ ข้าไม่ไป”
สาวใช้ปฏิเสธอย่างบ้าคลั่ง งานที่นี่ดีจะตาย มีเจ้านายบื้อๆ โง่ๆ บอกให้ทำอะไรก็เชื่อ แทบไม่ต้องทำงานรับใช้ ไม่ต้องคอยเชื่อฟังคำสั่ง
“คุณหนู! ท่านไร้เหตุผลเกินไปหรือไม่? จู่ๆ ก็สั่งขาย ข้าไม่ได้ทำสิ่งใดผิด ท่านจะขายข้าไม่ได้ ข้าไม่ยอม!”
ยัง ยังไม่รู้ตัว
หลิ่งหลินหรี่ตา แววตาเย็นชาอย่างที่ไม่เคยเป็น “ไม่อยากออกไปดีๆ ใช่หรือไม่?” ว่าพลางเดินย่างสามขุม กระชากหนังหัวสาวใช้ให้เงยหน้าสบตา วาจาเลือดเย็น “คงอยากตายอยู่ที่นี่กระมัง? ได้หลับสบายยาวๆเลยเป็นไร”
อีกคราที่ดวงตาสาวใช้เบิกกว้างยิ่งกว่าเดิม
มีบางสิ่งบอกแก่นางว่าคุณหนูใหญ่สวีผู้โง่เขลาอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงตรงหน้าสามารถฆ่านางให้ตายได้จริงๆ สายตาน่าขนลุกนั่นคืออันใด
ใบหน้าสาวใช้ถูกสะบัดออกจากเรียวนิ้วพร้อมคำสั่ง “ลากตัวออกไป! อย่าให้ข้าเห็นหน้าอีก”
สาวใช้คนนั้นจำยอมถูกขาย มิกล้าอ้าปากโวยวายอีก
หลังจากกลับเข้าห้องและได้อยู่เพียงลำพัง หลิ่งหลินจึงอาบน้ำชำระกาย เลือกชุดใหม่บนชั้นไม้ในตู้มาสวมใส่ ทว่าเลือกอยู่นานกลับเลือกไม่ได้สักที ทั้งตู้มีแต่สีขาว บางตัวเป็นสีฟ้าอ่อน เหลืองอ่อน สดใสหน่อยก็เป็นสีชมพูอ่อนจาง
ไฉนไม่มีสีดำ สีม่วง สีแดงที่แสดงถึงความแข็งแกร่งและพลังอำนาจบ้างเล่า ช่างเถอะ! นางหยิบชุดสีชมพูมาใส่ แต่ใจจริงอยากได้ชุดสีแดงโลหิตมากกว่า
ครั้นหันมองคันฉ่องเห็นใบหน้าตัวเองก็ถอนหายใจ
เฮ้อ...เดิมทีนางไม่ชอบแต่งหน้าทาชาดหรอกนะ แต่สวีหลิงเยี่ยนผู้นี้หน้าซีดจืดชืดแลดูไร้บารมีมากเกินไป เหมือนศพเดินได้กระนั้น
หลิ่งหลินจึงนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง สำรวจครู่หนึ่ง ค่อยประทินโฉมเล็กน้อย
เอาล่ะ เสร็จแล้ว
หญิงสาวลุกขึ้นยืน เท้าสะเอว เชิดหน้าซ้ายทีขวาที หน้าขาวปากแดงเหมือนกินเลือดใครมา
ต้องแบบนี้สิ! หึหึ...
[1]สัญลักษณ์หยิน-หยางแทนความสมดุลของพลังในจักรวาล เมื่อพิจารณาถึงคุณสมบัติของอำนาจหยินและหยาง ไม่มีวันที่จะเหมือนกันได้ แต่เมื่อ ทั้งสองรวมกันแล้วก็จะเกิดความสมดุล ความพอดี
Latest chapter
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 45 สามีเจ้าคือข้าผู้เดียว
แม้ราตรีล่วงพ้นทว่าช่วงกาลวสันต์ไม่จบสิ้นจ้าวหมิงอวี่ไม่มีทางคลายวงแขนจากหลิ่งหลิน เขายังคงตระกองกอดนางเอาไว้ แนบชิดไม่ให้ห่าง เรือนกายทอดยาวพัวพันดุจงูสองตัวเลื้อยเป็นเกลียว เนตรคมดำขลับลุ่มลึกทอดมองร่างอ่อนแรงของนางอย่างมิวางตา ริมฝีปากจุมพิตอย่างมิว่างเว้น ซับเหงื่อไปทั่วเรือนกายไม่มีเบื่อหน่ายหลายเค่อต่อมายังคงบรรจงลูบไล้เนื้อเนียน เห็นเนินอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหวตามแรงลมหายใจ ทำบุรุษปั่นป่วนอีกครั้ง พลังเร้นลับถูกปลุกให้ตื่นผงาด แข็งแกร่งดุจหิน ร้อนดุจไฟ จุดเพลิงให้มอดไหม้พร้อมละลายร่างหลอมรวมไปด้วยกันอีกคราและอีกคราครั้นเปลวเทียนมอดดับ หลิ่งหลินเปลือยเปล่า หางตาแดงเรื่อ หอบหายใจหนัก ส่งเสียงครวญแผ่วตอบสนองเป็นครั้งคราว นางปรือตามองอย่างอ่อนล้า สุ้มเสียงคล้ายไม้ใกล้ฝั่ง ความตายใกล้เข้ามาทุกที“หมิงอวี่ ท่านต้องการสังหารข้าใช่หรือไม่?”จ้าวหมิงอวี่จูบนางพลางยิ้ม “หาใช่สังหาร แต่เป็นการมอบความทรมานอันแสนสุขสม” ว่าพร้อมส่งตัวตนพานางไต่ทะยานบันไดสวรรค์อันสูงชันขึ้นไปแตะขอบฟ้า “อา...น้องหญิง สามีกำลังปรนเปรอเจ้า”สุ้มเสียงทุ้มแหบพร่าชวนเสียวท้องน้อยยิ่งนัก หลิ่งหลินรู้สึกได้ถึงกลุ่มผ
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 44 วสันต์มงคล 2
ตำหนักหมิงเฟิ่งค่ำคืนมงคล ห้องหอตกแต่งสีแดงละลานตา เครื่องเรือนประณีตพิถีพิถันมากกว่าเก่าหลายเท่า ไม่ต้องเดาก็พอรู้ว่าจ้าวหมิงอวี่ตระเตรียมไว้เพื่อใคร ชายหนุ่มหวังเพียงเห็นสีหน้าพึงใจของเจ้าสาวเพื่อได้ยลแววตาปลื้มปริ่มของนางที่ทอดมอง จ้าวหมิงอวี่จึงไม่ยินยอมรั้งรอในโถงงานเลี้ยง ไม่คิดร่วมดื่มสุราอวยพรกับบรรดาเชื้อพระวงศ์สูงศักดิ์และเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ให้เสียเวลาด้วยซ้ำ ชายหนุ่มรีบย่ำเท้าจ้ำอ้าวกลับเรือนหออย่างรวดเร็วทว่าเมื่อเดินเข้ามากลับพบเพียงสีแดงงามอร่ามกับความว่างเปล่าภายในห้องหอไร้เงาเจ้าสาวของเขา“หลินหลิน” เรียวคิ้วเข้มขมวดกวาดตามองหา “เจ้าอยู่ไหน?” ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเคร่งเครียดชายหนุ่มให้รู้สึกกลัวขึ้นมา หากว่าจู่ๆ วิชามารไม่คาดฝันทำนางหายไป ต้องทำอย่างไร? อสูรผลัดกายเปลี่ยนวิญญาณพานางมาที่นี่ได้ย่อมพานางไปที่อื่นได้ ใช่หรือไม่?ขณะความคิดโลดแล่นในเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดพลันได้ยินเสียงตอบอู้อี้จากผ้าม่านริมเตียง“ข้าอยู่นี่”จ้าวหมิงอวี่รับหันมอง เห็นหลิ่งหลินซ่อนตัวอยู่ในผ้าม่านนั้นอย่างกลมกลืนราวกับเปลี่ยนกายเป็นเนื้อเดียวกับผ้าม่านไปแล้ว“เข้าไปทำอันใดใน
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 44 วสันต์มงคล 1
หลังจากนั้นหนึ่งเดือน องค์ชายสามเดินทางกลับเข้าวังหลวงพร้อมผลงานความดีความชอบมากมายเป็นที่พึงพอพระทัยครึ่งเดือนต่อมาพิธีแต่งตั้งรัชทายาทก็เสร็จสิ้น องค์ชายสามจ้าวเฉิงหมิงรับตำแหน่งว่าที่ราชันดังคาด องค์ชายใหญ่ที่คิดจะเดินอย่างองอาจงามสง่าหมายประกาศก้องว่าตนเองเหมาะสมเป็นรัชทายาทเพียงหนึ่งเดียวกลับต้องตรมใจยอมเป็นคนป่วยต่อไปเหมือนที่ผ่านมา มิคาดว่านอกจากน้องสี่ยังมีน้องสามโผล่มา ต่อให้เขาเดินได้ก็ใช่ว่าจะสู้ด้วยไหวสี่เดือนให้หลัง แคว้นต้าอันมีงานอันเป็นมหามงคลยิ่งใหญ่ ผู้คนทั้งเมืองต่างรอชื่นชมอย่างครึกครื้นชื่นมื่น นั่นคืองานแต่งขององค์ชายสี่จ้าวหมิงอวี่เครื่องดนตรีประโคมดัง เสียงปะทัดดังกึกก้องไปทั่วทั้งถนน เสียงผู้คนชื่นชมยินดีไม่ขาดสาย ชายหนุ่มอาภรณ์แดงเป็นผู้นำขบวนเกี้ยวสีแดงขี่ม้ารอบเมืองไปรับตัวเจ้าสาวของเขาอย่างอลังการ ขบวนยิ่งใหญ่ยาวเหยียดตรงไปถึงจวนสวีตามฤกษ์งามยามดีทุกประการ งานแต่งของพวกเขาแม้รวดเร็วเพราะผู้เป็นเจ้าบ่าวใจร้อนแต่กลับเหมาะสมครบถ้วน ทุกขั้นตอน พิธีการล้วนถูกต้องไม่มีขาดตกบกพร่อง อีกทั้งคนเป็นเจ้าบ่าวยังแสดงออกชัดเจนอย่างเถรตรงจนเป็นที่กล่าว
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 43 ฝันร้ายมิอาจปล่อยวาง 2
“ใช่ องค์ชายทั้งหมดมีเพียงพี่สามที่เหมาะสม เสด็จพ่อเองก็คงเห็นพ้อง พระองค์ชอบความครึกครื้นเห็นโอรสแย่งชิง แต่แท้จริงมักมอบหมายงานสำคัญ ทั้งยังส่งองค์ชายสามไปทำการใหญ่ที่ได้ใจชาวประชา ก่อนนี้ที่มีข่าวหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยล้วนเป็นเพราะถูกพี่รองปองร้ายตามไล่ล่าไม่ว่างเว้น เมื่อข้ารู้ ข้าจึงซ้อนแผนพี่รอง และตอนนี้ข้าให้พี่สามกลับมา” เขาอธิบายเรียบเรื่อย ก่อนปิดท้ายด้วยวาจาโอ้อวดที่น่าฟังที่สุดในใต้หล้า “และช่วงนี้ข้าว่างมาก สามารถพาเจ้าท่องยุทธก็ยังได้”“หา!” หลิ่งหลินที่ได้ฟังทั้งหมด ทว่าพลันตาโตในประโยคสุดท้ายเท่านั้น “ท่าน พูดจริงหรือ?”“จริงแท้แน่นอน นอกจากพาท่องยุทธได้แล้วยังสามารถพาเจ้ากลับเข้าหุบเขาปีศาจไปสะสางสิ่งที่ค้างคาใจ ดีหรือไม่เล่า?”“โอ้ว!”หลิ่งหลินดีใจเป็นที่สุด ถึงขั้นเป็นฝ่ายเอื้อมมือดึงใบหน้าบุรุษเข้ามาแนบชิดแล้วจุมพิตไม่หยุด“ดีเหลือเกิน หมิงอวี่ ท่านยอดเยี่ยมยิ่งนัก”จ้าวหมิงอวี่ถูกนางจูบไปหลายทีจนตาลาย จำต้องขบกรามอดทนให้แก่ส่วนนั้นของร่างกาย ซึ่งกำลังรุ่มร้อนและแข็งแกร่งมากขึ้นทุกขณะ “อ่า...หยุดก่อน หลินหลิน เจ้าหยุด!”“ทำไมเล่า ท่านชอบแบบนี้นี่นา” ว่าแล้วจูบต่
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 43 ฝันร้ายมิอาจปล่อยวาง 1
เรือนหงซิ่วจ้าวหมิงอวี่คืบคลานขึ้นเตียงของหลิ่งหลิน ค่อยๆ สอดตัวเข้าผ้าห่มผืนเดียวกัน ทว่าทันใดนั้น สตรีบนเตียงมีท่าทางกระสับกระส่าย คล้ายคนฝันร้าย พริบตานางพลันตะโกนก้อง “สวีหลิ่งเยี่ยน ระวัง!” จบคำนางพลิกตัวออกกระบวนท่าพร้อมปกป้องโครม! บุรุษร่างสูงถูกฝ่าเท้าพิฆาตดุจสายฟ้าฟาดจนกลิ้งตกเตียง “อ่า...” ทั้งเจ็บทั้งจุก จังหวะนั้นหลิ่งหลินผุดลุกตามตะปบตบไม่ยั้ง “เจ้าคนชั่ว บังอาจทำร้ายร่างเก่าข้า นี่แนะๆ”จ้าวหมิงอวี่เองก็ใช่ย่อย ครั้งแรกไม่ทันป้องกัน ทว่าตอนนี้เขาปัดป้องได้สำเร็จจากนั้นก็กอดนางไว้มั่น“หลินหลิน ข้าเอง”หลิ่งหลินที่สะลึมสะลือกึ่งหลับกึ่งตื่นจึงหยุดมือ “หือ?” เมื่อลืมตาแล้วเห็นว่าเป็นใครจึงตกใจนัก “จ้าวหมิงอวี่!”หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกยาว เร่งครองสติ เมื่อสงบอารมณ์ได้ก็พลิกตัวหันไปโผกอดลำคอแกร่ง “หมิงอวี่!”“ข้าเองๆ”หญิงสาวซบหน้ากับแผงอกอันอบอุ่นของเขา แนบนิ่งอยู่เช่นนั้นจ้าวหมิงอวี่ให้รู้สึกใจคอไม่ดี รีบก้มหน้าจูบขมับหอมแก้มนางพัลวันอย่างต้องการปลอบขวัญ “เจ้ากำลังฝันร้ายกระมัง”“อืม...” นางพยักหน้าหงึกหงักตรงแผงอกหนา จนใบหน้าและจมูกบิดเบี้ยวเหมือนเด็กน้อยขี้กลัว
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร มีแค้นต้องชำระ 2
จ้าวหมิงอวี่ดึงมีดสั้นเปื้อนโลหิตแดงฉานออกมาจากสายคาดเอวสีดำ เชยคางมนของคนงาม ถามเสียงเย็นชา “เจ้ายังปรารถนาแต่งงานให้ข้าอยู่หรือไม่?”หย่งหนิงไม่กล้าส่ายหน้าได้แต่ร่ำไห้พูดละล่ำละลักขณะที่ตัวก็สั่นงันงกไปด้วยว่า “ไม่เพคะ ไม่อยากแต่งแล้ว”จ้าวหมิงอวี่ขยับใบมีดเย็นเฉียบไล้แก้มเนียนเบาๆขณะกล่าวยิ้มๆ “เรื่องที่ท่านย่ากับเจ้าทำลงไป ท่านปู่ไม่รู้กระมัง หากเขารู้เข้าจะเป็นเช่นไร”หย่งหน้าส่ายหน้าพรืด “อย่าบอกนะเพคะ”ชายหนุ่มร้องอ้อ “ได้ข่าวว่าท่านปู่ของเจ้าไม่มีอนุเพราะสัญญากับท่านย่าของเจ้า สามีภรรยารักใคร่ อยู่ด้วยกันทุกวัน ข้าเสนอต่อเสด็จพ่อให้ท่านปู่ของเจ้าเข้าร่วมทัศนาจรกับข้าสักสามปีดีหรือไม่ สามีภรรยาแยกกันเนิ่นนานอาจทำให้ท่านย่าของเจ้ามีสติปัญญามากขึ้น รู้การควรไม่ควรกว่านี้ เจ้าคิดเช่นนั้นหรือไม่”“อย่านะเพคะ ไม่นะเพคะ” ท่านย่าของนางไม่เคยห่างจากท่านปู่สักราตรี อีกฝ่ายต้องตรอมใจตายแน่“อืม...” จ้าวหมิงอวี่ยิ้มร้าย “ยามท่านปู่ไม่อยู่ ท่านย่าอยู่กับเจ้าแค่สองคน เจ้าสามารถยืมมือท่านย่าทำการเอาแต่ใจได้อีก ไม่ดีหรือไร? ท่านปู่ไม่รู้หรอก”“ไม่ๆ ไม่ดี หม่อมฉันไม่เอาแต่ใจแล้วเพคะ”จ้าวหมิ
You may also like
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม115.1K viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง15.0K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว360.2K viewsย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เสี่ยวชิงเทียน12.7K viewsลิขิตรักใต้เงาร้าย
คุณธิดา2.0K viewsนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini2.7K viewsคู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน
moonlight -mini3.2K viewsขยะผู้นี้ข้ายกให้เจ้า
BigM00N7.5K views
