LOGINShare
ปฐมบท 3 สลับวิญญาณ2
Last Updated:
2025-07-24 22:35:47“อี้เชี่ยนน่ะแอบพึงใจในตัวนายท่านหลิ่งเฮ่อนานแล้ว ต่อหน้าท่านทำเป็นใสซื่อ ทำท่าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่ลับหลังกลับร่ายมารยาใส่สามีของท่านสารพัด แต่เป็นท่านที่โง่งมนัก ตอนนี้เป็นอย่างไร เห็นชัดเจนแล้วหรือไม่ พวกเขาสองคน ท่าทางรักกันมากเลยเจ้าค่ะ ลีลาร้อนแรงและรู้ใจกันปานนั้น เหมือนจะรักกันมานานแล้วด้วย มิน่าถึงได้สุขสมเหลือเกิน ย่อมลืมท่านที่เป็นภรรยา”
ภาพความรักอันร้อนแรงในลูกแก้วตาทิพย์ที่หลิ่งหลินได้เหลือบมองอีกครา สามียังคงร่วมรักกับศิษย์น้องของเขา ท่วงท่าล้วนบัดสี เสื้อผ้าไม่มี ช่วงกลางลำตัวที่เปล่าเปลือยนั้นกำลังแนบชิดสอดใส่ ประสานกันอย่างลึกซึ้งและถี่รัว
ช่างอุจาดตาสิ้นดี!
หลิ่งหลินกัดฟันระงับความเจ็บปวดทั่วสรรพางค์กาย มิใช่ไม่เคยระแคะระคาย มองมารยาสาไถยของอี้เชี่ยนไม่ออก เพียงแต่ต้องสนใจด้วยหรือ? สามีคนนี้ใครอยากได้ก็เอาไปสิ
หญิงสาวละสายตาจากภาพน่าอายนั้น เงยหน้ามองคนสนิทหนึ่งเดียวของตน “เจ้าสนใจสามีของข้า มากกว่าข้า ที่กำลังถูกพิษเล่นงาน?”
เรื่องนี้ต่างหากที่หลิ่งหลินคาดไม่ถึงและกำลังอึ้ง
เจียเย่ส่งเสียงจิจ๊ะอย่างขัดอกขัดใจ “นายหญิงสมควรใส่ใจเรื่องสามีถึงจะถูก ท่านถูกธาตุไฟเข้าแทรกเช่นนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกเสียหน่อย สามีของท่านกำลังเริงรักกับหญิงชู้ ท่านดูสิ ดูให้เต็มตา”
นางชี้นิ้วสั่งอย่างโกรธา “ท่านควรไปหานังแพศยา จับมันแยกจากนายท่านซะ”
เจียเย่ยิ่งพูดยิ่งงุ่นง่าน "ก่อนนี้ข้าบอกแล้ว เตือนแล้ว ว่านังศิษย์นั่น มันคิดไม่ซื่อกับเขา แต่ท่านก็เอาแต่ฝึกวิชา ฮึ! แต่งงานตามคำสั่งผู้อาวุโสแล้วอย่างไร นายหญิง ท่านอย่าลืม เขาคือสามีของท่าน สมควรอยู่ข้างกายท่าน เหมือนกับข้าเองที่อยู่กับท่านตลอดเวลา แต่นี่อะไร ท่านปล่อยให้เขาไปไกลตา ในขณะที่ข้าต้องอยู่ในถ้ำบ้าๆ นี่กับท่าน ข้าทนไม่ไหวแล้วนะ”
เห็นลูกน้องคนสนิทเดือดดาลเกรี้ยวกราดปานนั้น หลิ่งหลินพลันขมวดคิ้วฉงน สักพักนางก็เริ่มเข้าใจทุกสิ่ง ทั้งเรื่องสามีกับหญิงชู้และลูกน้องที่แอบชอบสามี...แต่ทว่า...ใครสนกันล่ะ!
“ที่แท้ก็เช่นนี้ ยาพิษนี่...คือแผนการของเจ้าสินะ! บังอาจนัก!”
นอกจากไม่ปฏิเสธ เจียเย่พลันหัวเราะลั่น
“ฮ่าๆ ดอกบุปผาวารีผลาญวิญญาณที่ท่านชมชอบจนนำมาปลูกเอาไว้และเลี้ยงเองกับมือเป็นปี ท่านเคยสงสัยว่าฤทธิ์เดชร้ายกาจปานใด วันนี้รสชาติของมันเป็นเช่นไร คงรู้ซึ้งแล้วกระมัง ทรมานหรือไม่เล่า?”
“เจ้า...”
“โธ่เอ๋ย หลังจากที่ท่านโง่งมมาแสนนาน วันนี้ข้าทำให้ท่านฉลาดขึ้นมาแล้ว ทั้งเรื่องพิษจากบุปผาที่งามที่สุดดอกนี้ และสามีที่คู่ควรกับท่านที่สุดคนนั้น ท่านควรขอบคุณข้า แล้วตอบแทนด้วยตำแหน่งและอำนาจทั้งหมดเถิดนะเจ้าคะ”
หลิ่งหลินกัดฟันกรอด เค้นเสียงแหบแห้ง “เหลวไหล! หากมิใช่ข้า สมุนนับหมื่นไหนเลยจะยอมก้มหัวให้ผู้อื่น ยิ่งไม่ใช่เจ้าอย่างแน่นอน ช่างฝันเฟื่องสิ้นดี สามีข้าก็เช่นกัน เขาไม่มีทางเอาเจ้าเป็นภรรยา”
นอกจากไม่สลด เจียเย่กลับเลิกคิ้ว สีหน้าไม่ยี่หระ
“ยากอันใดเล่าเจ้าคะ เราสองก็แค่เปลี่ยนตัวกันซะ ท่านเป็นข้า และข้าเป็นท่าน ก็เท่านั้น”
กล่าวจบเจียเย่หัวเราะอย่างชั่วร้าย ดวงตาแดงก่ำปานเลือดซึม
หญิงสาวอาศัยช่วงที่หัวใจของหลิ่งหลินยังเต้นถี่รัว แต่ตับไตใกล้ดับสลาย เลือนลมแตกซ่าน พลังปราณสับสน ร่างทั้งร่างนั่งนิ่งสิ้นแรง มิอาจขยับเคลื่อนไหว
กลุ่มควันสีดำพวยพุ่งจากร่างของเจียเย่
วิชามาร ‘อสูรผลัดกายเปลี่ยนวิญญาณ’ ในตำนานพลันเกิดขึ้นตรงหน้า ม่านตาพร่าเลือนเห็นภาพสั่นสะเทือนเหมือนผนังถ้ำถูกเขย่า หินผาร้าว รอบทิศโคลงเคลงไม่หยุด
Latest chapter
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 45 สามีเจ้าคือข้าผู้เดียว
แม้ราตรีล่วงพ้นทว่าช่วงกาลวสันต์ไม่จบสิ้นจ้าวหมิงอวี่ไม่มีทางคลายวงแขนจากหลิ่งหลิน เขายังคงตระกองกอดนางเอาไว้ แนบชิดไม่ให้ห่าง เรือนกายทอดยาวพัวพันดุจงูสองตัวเลื้อยเป็นเกลียว เนตรคมดำขลับลุ่มลึกทอดมองร่างอ่อนแรงของนางอย่างมิวางตา ริมฝีปากจุมพิตอย่างมิว่างเว้น ซับเหงื่อไปทั่วเรือนกายไม่มีเบื่อหน่ายหลายเค่อต่อมายังคงบรรจงลูบไล้เนื้อเนียน เห็นเนินอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหวตามแรงลมหายใจ ทำบุรุษปั่นป่วนอีกครั้ง พลังเร้นลับถูกปลุกให้ตื่นผงาด แข็งแกร่งดุจหิน ร้อนดุจไฟ จุดเพลิงให้มอดไหม้พร้อมละลายร่างหลอมรวมไปด้วยกันอีกคราและอีกคราครั้นเปลวเทียนมอดดับ หลิ่งหลินเปลือยเปล่า หางตาแดงเรื่อ หอบหายใจหนัก ส่งเสียงครวญแผ่วตอบสนองเป็นครั้งคราว นางปรือตามองอย่างอ่อนล้า สุ้มเสียงคล้ายไม้ใกล้ฝั่ง ความตายใกล้เข้ามาทุกที“หมิงอวี่ ท่านต้องการสังหารข้าใช่หรือไม่?”จ้าวหมิงอวี่จูบนางพลางยิ้ม “หาใช่สังหาร แต่เป็นการมอบความทรมานอันแสนสุขสม” ว่าพร้อมส่งตัวตนพานางไต่ทะยานบันไดสวรรค์อันสูงชันขึ้นไปแตะขอบฟ้า “อา...น้องหญิง สามีกำลังปรนเปรอเจ้า”สุ้มเสียงทุ้มแหบพร่าชวนเสียวท้องน้อยยิ่งนัก หลิ่งหลินรู้สึกได้ถึงกลุ่มผ
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 44 วสันต์มงคล 2
ตำหนักหมิงเฟิ่งค่ำคืนมงคล ห้องหอตกแต่งสีแดงละลานตา เครื่องเรือนประณีตพิถีพิถันมากกว่าเก่าหลายเท่า ไม่ต้องเดาก็พอรู้ว่าจ้าวหมิงอวี่ตระเตรียมไว้เพื่อใคร ชายหนุ่มหวังเพียงเห็นสีหน้าพึงใจของเจ้าสาวเพื่อได้ยลแววตาปลื้มปริ่มของนางที่ทอดมอง จ้าวหมิงอวี่จึงไม่ยินยอมรั้งรอในโถงงานเลี้ยง ไม่คิดร่วมดื่มสุราอวยพรกับบรรดาเชื้อพระวงศ์สูงศักดิ์และเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ให้เสียเวลาด้วยซ้ำ ชายหนุ่มรีบย่ำเท้าจ้ำอ้าวกลับเรือนหออย่างรวดเร็วทว่าเมื่อเดินเข้ามากลับพบเพียงสีแดงงามอร่ามกับความว่างเปล่าภายในห้องหอไร้เงาเจ้าสาวของเขา“หลินหลิน” เรียวคิ้วเข้มขมวดกวาดตามองหา “เจ้าอยู่ไหน?” ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเคร่งเครียดชายหนุ่มให้รู้สึกกลัวขึ้นมา หากว่าจู่ๆ วิชามารไม่คาดฝันทำนางหายไป ต้องทำอย่างไร? อสูรผลัดกายเปลี่ยนวิญญาณพานางมาที่นี่ได้ย่อมพานางไปที่อื่นได้ ใช่หรือไม่?ขณะความคิดโลดแล่นในเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดพลันได้ยินเสียงตอบอู้อี้จากผ้าม่านริมเตียง“ข้าอยู่นี่”จ้าวหมิงอวี่รับหันมอง เห็นหลิ่งหลินซ่อนตัวอยู่ในผ้าม่านนั้นอย่างกลมกลืนราวกับเปลี่ยนกายเป็นเนื้อเดียวกับผ้าม่านไปแล้ว“เข้าไปทำอันใดใน
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 44 วสันต์มงคล 1
หลังจากนั้นหนึ่งเดือน องค์ชายสามเดินทางกลับเข้าวังหลวงพร้อมผลงานความดีความชอบมากมายเป็นที่พึงพอพระทัยครึ่งเดือนต่อมาพิธีแต่งตั้งรัชทายาทก็เสร็จสิ้น องค์ชายสามจ้าวเฉิงหมิงรับตำแหน่งว่าที่ราชันดังคาด องค์ชายใหญ่ที่คิดจะเดินอย่างองอาจงามสง่าหมายประกาศก้องว่าตนเองเหมาะสมเป็นรัชทายาทเพียงหนึ่งเดียวกลับต้องตรมใจยอมเป็นคนป่วยต่อไปเหมือนที่ผ่านมา มิคาดว่านอกจากน้องสี่ยังมีน้องสามโผล่มา ต่อให้เขาเดินได้ก็ใช่ว่าจะสู้ด้วยไหวสี่เดือนให้หลัง แคว้นต้าอันมีงานอันเป็นมหามงคลยิ่งใหญ่ ผู้คนทั้งเมืองต่างรอชื่นชมอย่างครึกครื้นชื่นมื่น นั่นคืองานแต่งขององค์ชายสี่จ้าวหมิงอวี่เครื่องดนตรีประโคมดัง เสียงปะทัดดังกึกก้องไปทั่วทั้งถนน เสียงผู้คนชื่นชมยินดีไม่ขาดสาย ชายหนุ่มอาภรณ์แดงเป็นผู้นำขบวนเกี้ยวสีแดงขี่ม้ารอบเมืองไปรับตัวเจ้าสาวของเขาอย่างอลังการ ขบวนยิ่งใหญ่ยาวเหยียดตรงไปถึงจวนสวีตามฤกษ์งามยามดีทุกประการ งานแต่งของพวกเขาแม้รวดเร็วเพราะผู้เป็นเจ้าบ่าวใจร้อนแต่กลับเหมาะสมครบถ้วน ทุกขั้นตอน พิธีการล้วนถูกต้องไม่มีขาดตกบกพร่อง อีกทั้งคนเป็นเจ้าบ่าวยังแสดงออกชัดเจนอย่างเถรตรงจนเป็นที่กล่าว
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 43 ฝันร้ายมิอาจปล่อยวาง 2
“ใช่ องค์ชายทั้งหมดมีเพียงพี่สามที่เหมาะสม เสด็จพ่อเองก็คงเห็นพ้อง พระองค์ชอบความครึกครื้นเห็นโอรสแย่งชิง แต่แท้จริงมักมอบหมายงานสำคัญ ทั้งยังส่งองค์ชายสามไปทำการใหญ่ที่ได้ใจชาวประชา ก่อนนี้ที่มีข่าวหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยล้วนเป็นเพราะถูกพี่รองปองร้ายตามไล่ล่าไม่ว่างเว้น เมื่อข้ารู้ ข้าจึงซ้อนแผนพี่รอง และตอนนี้ข้าให้พี่สามกลับมา” เขาอธิบายเรียบเรื่อย ก่อนปิดท้ายด้วยวาจาโอ้อวดที่น่าฟังที่สุดในใต้หล้า “และช่วงนี้ข้าว่างมาก สามารถพาเจ้าท่องยุทธก็ยังได้”“หา!” หลิ่งหลินที่ได้ฟังทั้งหมด ทว่าพลันตาโตในประโยคสุดท้ายเท่านั้น “ท่าน พูดจริงหรือ?”“จริงแท้แน่นอน นอกจากพาท่องยุทธได้แล้วยังสามารถพาเจ้ากลับเข้าหุบเขาปีศาจไปสะสางสิ่งที่ค้างคาใจ ดีหรือไม่เล่า?”“โอ้ว!”หลิ่งหลินดีใจเป็นที่สุด ถึงขั้นเป็นฝ่ายเอื้อมมือดึงใบหน้าบุรุษเข้ามาแนบชิดแล้วจุมพิตไม่หยุด“ดีเหลือเกิน หมิงอวี่ ท่านยอดเยี่ยมยิ่งนัก”จ้าวหมิงอวี่ถูกนางจูบไปหลายทีจนตาลาย จำต้องขบกรามอดทนให้แก่ส่วนนั้นของร่างกาย ซึ่งกำลังรุ่มร้อนและแข็งแกร่งมากขึ้นทุกขณะ “อ่า...หยุดก่อน หลินหลิน เจ้าหยุด!”“ทำไมเล่า ท่านชอบแบบนี้นี่นา” ว่าแล้วจูบต่
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 43 ฝันร้ายมิอาจปล่อยวาง 1
เรือนหงซิ่วจ้าวหมิงอวี่คืบคลานขึ้นเตียงของหลิ่งหลิน ค่อยๆ สอดตัวเข้าผ้าห่มผืนเดียวกัน ทว่าทันใดนั้น สตรีบนเตียงมีท่าทางกระสับกระส่าย คล้ายคนฝันร้าย พริบตานางพลันตะโกนก้อง “สวีหลิ่งเยี่ยน ระวัง!” จบคำนางพลิกตัวออกกระบวนท่าพร้อมปกป้องโครม! บุรุษร่างสูงถูกฝ่าเท้าพิฆาตดุจสายฟ้าฟาดจนกลิ้งตกเตียง “อ่า...” ทั้งเจ็บทั้งจุก จังหวะนั้นหลิ่งหลินผุดลุกตามตะปบตบไม่ยั้ง “เจ้าคนชั่ว บังอาจทำร้ายร่างเก่าข้า นี่แนะๆ”จ้าวหมิงอวี่เองก็ใช่ย่อย ครั้งแรกไม่ทันป้องกัน ทว่าตอนนี้เขาปัดป้องได้สำเร็จจากนั้นก็กอดนางไว้มั่น“หลินหลิน ข้าเอง”หลิ่งหลินที่สะลึมสะลือกึ่งหลับกึ่งตื่นจึงหยุดมือ “หือ?” เมื่อลืมตาแล้วเห็นว่าเป็นใครจึงตกใจนัก “จ้าวหมิงอวี่!”หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกยาว เร่งครองสติ เมื่อสงบอารมณ์ได้ก็พลิกตัวหันไปโผกอดลำคอแกร่ง “หมิงอวี่!”“ข้าเองๆ”หญิงสาวซบหน้ากับแผงอกอันอบอุ่นของเขา แนบนิ่งอยู่เช่นนั้นจ้าวหมิงอวี่ให้รู้สึกใจคอไม่ดี รีบก้มหน้าจูบขมับหอมแก้มนางพัลวันอย่างต้องการปลอบขวัญ “เจ้ากำลังฝันร้ายกระมัง”“อืม...” นางพยักหน้าหงึกหงักตรงแผงอกหนา จนใบหน้าและจมูกบิดเบี้ยวเหมือนเด็กน้อยขี้กลัว
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร มีแค้นต้องชำระ 2
จ้าวหมิงอวี่ดึงมีดสั้นเปื้อนโลหิตแดงฉานออกมาจากสายคาดเอวสีดำ เชยคางมนของคนงาม ถามเสียงเย็นชา “เจ้ายังปรารถนาแต่งงานให้ข้าอยู่หรือไม่?”หย่งหนิงไม่กล้าส่ายหน้าได้แต่ร่ำไห้พูดละล่ำละลักขณะที่ตัวก็สั่นงันงกไปด้วยว่า “ไม่เพคะ ไม่อยากแต่งแล้ว”จ้าวหมิงอวี่ขยับใบมีดเย็นเฉียบไล้แก้มเนียนเบาๆขณะกล่าวยิ้มๆ “เรื่องที่ท่านย่ากับเจ้าทำลงไป ท่านปู่ไม่รู้กระมัง หากเขารู้เข้าจะเป็นเช่นไร”หย่งหน้าส่ายหน้าพรืด “อย่าบอกนะเพคะ”ชายหนุ่มร้องอ้อ “ได้ข่าวว่าท่านปู่ของเจ้าไม่มีอนุเพราะสัญญากับท่านย่าของเจ้า สามีภรรยารักใคร่ อยู่ด้วยกันทุกวัน ข้าเสนอต่อเสด็จพ่อให้ท่านปู่ของเจ้าเข้าร่วมทัศนาจรกับข้าสักสามปีดีหรือไม่ สามีภรรยาแยกกันเนิ่นนานอาจทำให้ท่านย่าของเจ้ามีสติปัญญามากขึ้น รู้การควรไม่ควรกว่านี้ เจ้าคิดเช่นนั้นหรือไม่”“อย่านะเพคะ ไม่นะเพคะ” ท่านย่าของนางไม่เคยห่างจากท่านปู่สักราตรี อีกฝ่ายต้องตรอมใจตายแน่“อืม...” จ้าวหมิงอวี่ยิ้มร้าย “ยามท่านปู่ไม่อยู่ ท่านย่าอยู่กับเจ้าแค่สองคน เจ้าสามารถยืมมือท่านย่าทำการเอาแต่ใจได้อีก ไม่ดีหรือไร? ท่านปู่ไม่รู้หรอก”“ไม่ๆ ไม่ดี หม่อมฉันไม่เอาแต่ใจแล้วเพคะ”จ้าวหมิ
You may also like
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง493.1K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ233.8K viewsจากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ
ประตูฟ้ายั่งยืน21.5K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ120.3K viewsยามเมื่อใจ เพรียกหาเพียงเจ้า
moonlight -mini1.5K viewsฮูหยินผู้ถูกลืมเลือน ณ. เรือนเหมันต์
BigM00N6.8K viewsข้าเป็นเซียนอายุ 3,000 ปี
ซูฝ่า241 viewsยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย
บ้านเขมปัณณ์2.3K views
